ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 5 Μάρτη 1999
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ
Τιμάται το μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας

Η ΠΕΑΕΑ αφιερώνει ποικίλες εκδηλώσεις για εκείνη τη μέρα, που, 56 χρόνια μετά, συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την αντίσταση του λαού ενάντια στη φασιστική θηριωδία

Με σειρά εκδηλώσεων τιμά σήμερα η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ),την 56η επέτειο από το μεγάλο συλλαλητήριο σε Αθήνα και Πειραιά, ενάντια στην πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Επιστράτευση, που είχαν δρομολογήσει οι Γερμανοί κατακτητές και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους και που ματαιώθηκε χάρη στον αγώνα των πατριωτών, στην αυταπάρνηση που έδειξαν, προκειμένου να σώσουν χιλιάδες Ελληνες από τα κολαστήρια της Γερμανίας.

Στις 5 του Μάρτη του 1943 και ενώ η Ευρώπη συγκλονίζεται από τις ηρωικές και νικηφόρες μάχες του "Κόκκινου Στρατού" στο Στάλινγκραντ, άλλο ένα σημαντικό γεγονός έρχεται να συνταράξει όχι μόνο τη γηραιά ήπειρο, αλλά ολόκληρο τον κόσμο, που μαχόταν ενάντια στο ναζισμό ή στέναζε στα δεσμά του. Με την καθοδήγηση του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, περισσότερες από 200 χιλιάδες λαού πλημμυρίζουν τους δρόμους της Αθήνας και του Πειραιά. Αντιστέκονται στα σχέδια του Χίτλερ και της προδοτικής κυβέρνησης Λογοθετόπουλου, χιλιάδες Ελληνες να μεταφερθούν αναγκαστικά στα γερμανικά εργοστάσια και οχυρωματικά έργα. Να προστεθούν στα εκατομμύρια των Ευρωπαίων που έχουν ήδη μεταφερθεί εκεί και έχουν αντικαταστήσει ισάριθμους Γερμανούς εργάτες, για να χρησιμοποιηθούν, κύρια στο ανατολικό μέτωπο, ως στρατιώτες του ναζισμού.

Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της πρωτεύουσας και του πρώτου λιμανιού της χώρας πραγματοποίησαν το μοναδικό (από άποψη μαζικότητας και δυναμισμού) σε κατεχόμενη - τότε - χώρα, συλλαλητήριο. Με την τόλμη τους, αντιμέτωποι με τις κάννες των κατακτητών, μετρώντας δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, κατάφεραν να ματαιώσουν την επιστράτευση, σώζοντας χιλιάδες πατριώτες από αργό, αλλά βέβαιο θάνατο.

Από την πλευρά της, η ΠΕΑΕΑ καλεί όλους τους Αντιστασιακούς, τους φίλους της ηρωικής Εθνικής Αντίστασης και τους πολίτες της Αθήνας, να πάρουν μέρος στην επετειακή εκδήλωση που διοργανώνει. Τα δε Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ να παραβρεθούν με τα λάβαρά τους.

Συγκεκριμένα το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής: Στις 11 πμ συγκέντρωση στην πλατεία Καρίτση (Χ. Λαδά) για τέλεση επιμνημόσυνης δέησης στο ναό του Αγίου Γεωργίου (Καρίτση). Στις 11.30,μετάβαση στην πλατεία Κλαυθμώνος για το Πολιτικό Μνημόσυνο (ομιλία). Τέλος, στις 12 το μεσημέρι,επίσκεψη και κατάθεση στεφάνου στα υπόγεια της τότε "Κομαντατούρ" (πλ. Κοραή 4). Εκεί, δηλαδή, όπου καθόλη τη διάρκεια της Κατοχής χιλιάδες πατριώτες υπέφεραν από τα βασανιστήρια. Θα προβληθεί, επίσης, ντοκιμαντέρ, σχετικό με τους χώρους των βασανιστηρίων της "Κομαντατούρ".

48 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ
Ζει και μας συντροφεύει στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα

Ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της ΕΕΔΥΕ

Με αφορμή την 48η επέτειο από τη δολοφονία του νεολαίου - ήρωα της ειρήνης Νίκου Νικηφορίδη, το γραφείο Τύπου της ΕΕΔΥΕ έδωσε στη δημοσιότητα την παρακάτω ανακοίνωση:

"Πριν 48 χρόνια τα ξημερώματα της 5ης Μαρτίου 1951, πίσω από το Γεντί Κουλέ, τις περιβόητες φυλακές της Θεσσαλονίκης, τουφεκιζόταν από εκτελεστικό απόσπασμα, ο 23χρονος νεολαίος Νίκος Νικηφορίδης. Ηταν στέλεχος της ΕΠΟΝ, αγωνιστής της αντίστασης και του λαϊκού κινήματος. Η κατηγορία με την οποία το έκτακτο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης τον καταδίκασε σε θάνατο, ήταν ότι διέπραξε ένα "ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα, τη συλλογή υπογραφών για την ειρήνη".

Το αμερικανόδουλο και μισαλλόδοξο καθεστώς εκείνης της εποχής με αυτή την "κατηγορία" που θα αποτελεί μνημείο ντροπής για την ανθρωπότητα, δολοφόνησε έναν πρωτοπόρο νέο αγωνιστή θεωρώντας ότι με αυτή την πράξη θα τρομοκρατήσει το λαό και θα φράξει το δρόμο της ανάπτυξης του φιλειρηνικού κινήματος. Ομως ο Νίκος Νικηφορίδης με τη θυσία του άνοιγε το δρόμο για τη συγκρότηση της ΕΕΔΥΕ 4 χρόνια αργότερα. Για τους μεγάλους κατοπινούς φιλειρηνικούς αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες.

48 χρόνια μετά, σήμερα, οι αγώνες και η θυσία του Νίκου Νικηφορίδη αποχτούν ξεχωριστή σημασία στη δραματική και απάνθρωπη πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί και ολόκληρη η ανθρωπότητα από τη Νέα Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων. Οι ίδιοι Αμερικανονατοϊκοί ένοχοι που τότε δολοφονούσαν το Νίκο Νικηφορίδη, είναι αυτοί που σήμερα έριξαν τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας στον εμφύλιο πόλεμο. Είναι οι ίδιοι που με βομβαρδισμούς, επεμβάσεις και ανοιχτή κατοχή τη διαμέλισαν. Είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για τη γενοκτονία του κουρδικού λαού και την παράδοση του Οτσαλάν στο στρατιωτικό καθεστώς της Αγκυρας. Είναι οι ίδιοι που σήμερα προσπαθούν να υποδουλώσουν την ανθρωπότητα σκορπίζοντας το θάνατο, τη φτώχεια, τη δυστυχία.

Η περήφανη στάση του Νίκου Νικηφορίδη που προτίμησε το θάνατο παρά να αρνηθεί τις ιδέες του για την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για το λαό και τη νεολαία μας. Αυτή η στάση ζωής και ασυμβίβαστου αγώνα καθοδηγεί τους αγωνιστές της ειρήνης, στην πάλη τους για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και φιλειρηνική και όχι ΝΑΤΟικό ορμητήριο, με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Νίκος Νικηφορίδης ζει στις καρδιές μας. Ζει και μας συντροφεύει στον φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα για την ανατροπή της Νέας Τάξης, για έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο".

Σανίδες σωτηρίας

Η συμπολιτευόμενη ...αντιπολίτευση είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δράσης των κομμάτων του κατεστημένου. Η τάση για αντιπολίτευση στα λόγια ή για αντιπαραθέσεις που αποσκοπούν απλά στην αλλαγή φρουράς για την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής, είναι ένα "φρούτο" που απλόχερα προσφέρθηκε σ' ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Ειδικά, όταν η άρχουσα τάξη έθετε σε εφαρμογή μακρόπνοους στόχους, που από τη φύση τους απαιτούν το συνεχή αποπροσανατολισμό του λαϊκού παράγοντα. Η πολιτική "βάστα με να σε βαστώ", ούτε καινούρια είναι, ούτε προκαλεί κανενός είδους έκπληξη, τουλάχιστον σε εκείνους που δεν παριστάνουν τις μωρές παρθένες.

Αυτό, όμως, που συμβαίνει τούτες τις μέρες, μετά την παράδοση του Οτσαλάν στους μακελάρηδες του κουρδικού λαού, είναι ποιοτικά διαφορετικό. Δεν έχει προηγούμενο και, ενδεχόμενα, δύσκολα θα βρεθεί επόμενο. Είναι η μοναδική περίπτωση, που στα μεταπολιτευτικά χρονικά σημειώνεται μιας τέτοιας έκτασης κινητοποίηση και "στράτευση", για τη στήριξη και τη διάσωση μιας κυβέρνησης απομονωμένης από τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και όχι μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης, αλλά ενός σχήματος, που δεν έχει καν την ικανότητα να σηκώσει το βάρος των συνεπειών που προκαλεί η πολιτική δουλικότητας και πλήρους υποταγής στις επιθυμίες της ΕΕ και των ΗΠΑ και που είναι έτοιμη να καταρρεύσει. Μιας ομάδας ξεδιάντροπων, που παραπαίουν και κλυδωνίζονται, κάτω από την ασφυξία που προκαλούν τα εγκληματικά αποτελέσματα των επιλογών της και η κατάδοση, ουσιαστικά, του ηγέτη ενός ολόκληρου λαού στους επίδοξους δολοφόνους του. Μιας κυβέρνησης επικίνδυνης, που χωρίς περιστροφές αξιώνει - διά του πρωθυπουργικού συμβούλου για θέματα Τύπου - "ρήξη με εκατοντάδες μεταπολιτευτικά κατεστημένα και ...σύμβολα".

Η τόσο αναγκαία "σανίδα σωτηρίας" για την κυβέρνηση Σημίτη δόθηκε και δίνεται χωρίς τσιγκουνιές, από ξένα και ντόπια στηρίγματα της άρχουσας τάξης. Αλλωστε, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ΗΠΑ έδωσαν το στίγμα και τη "γραμμή", από την πρώτη στιγμή, διατυπώνοντας δημόσια την ευαρέσκειά τους για τους κυβερνητικούς χειρισμούς, μια και γι' αυτούς δεν είναι χωρίς σημασία το ότι ο "τρομοκράτης Οτσαλάν" βρέθηκε στα χέρια εκείνων που τον είχαν επικηρύξει. Αυτό και μόνο ήταν αρκετό, για να ακολουθήσουν οι εδώ κολαούζοι. Οι βιομήχανοι του ΣΕΒ, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του ΕΒΕΑ και άλλοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου ορθά - κοφτά αξίωσαν να πέσουν οι τόνοι και απρόσκοπτα να συνεχιστεί η πολιτική, που θα φέρει τη χώρα στην ΟΝΕ. Από κοντά, πρώτα στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΝ, που, με τη λογική του "περασμένα - ξεχασμένα", στηρίζουν απροκάλυπτα την κυβέρνηση στο όνομα της "ψυχραιμίας" και της "νηφαλιότητας", προκειμένου να έρθουν σε πέρας οι δήθεν εθνικοί στόχοι. Δε θα μπορούσαν, βέβαια, να λείψουν και οι κάποιοι ποικιλώνυμοι εκπρόσωποι από τους χώρους του πολιτισμού και των γραμμάτων, που, είτε σε διατεταγμένη υπηρεσία, είτε σε ρόλο μαϊντανού, είτε υπό την πίεση του κλίματος που δημιουργεί η κυβερνητική προπαγάνδα, έδωσαν το δικό τους "παρών".

Πρόκειται για μια παρουσία, που δεν μπορεί παρά να αφορά μια μικρή, μια ελάχιστη μειοψηφία αυτού του τόπου, αφού στο επίκεντρό της δε βρίσκεται μόνο η προσπάθεια αναζήτησης κολυμπήθρας για την προδοσία του κουρδικού λαού. Είναι και η περιφρόνηση ενός ολόκληρου λαού, του δικού μας λαού, η φωνή και η οργή του οποίου γιγαντώνεται όλο και περισσότερο ενάντια σε εκείνους που αναζητούν άλλοθι, για τη βρώμικη πολιτική εξόντωσης του κουρδικού λαού, στα ...ύψιστα εθνικά συμφέροντα, όπως αυτά διαμορφώνονται στους πέριξ της οδού Σοφοκλέους δρόμους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ