Το Νέο Μουσείο Ακρόπολης είναι το θέμα της Ερώτησης των βουλευτών τουΚΚΕ,Μπάμπη Αγγουράκη και Μήτσου Κωστόπουλου,που απευθύνονται στους υπουργούς Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ.

Συγκεκριμένα οι κομμουνιστές βουλευτές αναφέρουν ότι "στις 2/11/98 στο νόμο για το κτηματολόγιο, εγκρίθηκε τροπολογία (άρθρο 29) που αναφερόταν σεπαρεκκλίσεις από τις ισχύουσες διατάξεις για το κτίριο - φάντασμα του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.Με τις παρεκκλίσεις αυτές δόθηκε η δυνατότητα: να μην εφαρμοστούν οι διατάξεις του κανονισμού πυροπροστασίας, να μην εφαρμοστούν οι διατάξεις για την εξασφάλιση των απαραίτητων χώρων στάθμευσης και να μπορεί ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ να δίνει οποιαδήποτε παρέκκλιση από τις διατάξεις του οικοδομικού και κτιριοδομικού κανονισμού".

"Η ανάγκη προώθησης αυτής της τροπολογίας είναι συνέπεια των αδιεξόδων που δημιουργεί το πολεοδομικό ατόπημα της επιλογής του οικοπέδου Μακρυγιάννη,το οποίο αποδεκατίστηκε και από την εισβολή του Μετρό που κατέλαβε όλη την πλευρά της Μακρυγιάννη".

Με αφορμή τα παραπάνω οι βουλευτές του ΚΚΕ, ρωτούν τους υπουργούς: "τι ποσά έχουν εκταμιευθεί από το 1991 έως το 1998, για λογαριασμό του νέου Μουσείου Ακρόπολης από τις πηγές: Δημόσιο, Ταμείο Ακρόπολης, ΕΟΚ; Ποιες απαλλοτριώσεις έχουν πραγματοποιηθεί στο οικοδομικό τετράγωνο, από τον ειδικά γι' αυτό συσταθέντα Οργανισμό Νέου Μουσείου Ακρόπολης, πριν από 4 χρόνια; Ποιο είναι το τελικό πρόγραμμα κτιριολογικών αναγκών του Μουσείου, δεδομένου ότι στο διαγωνισμό 1976 ήταν 8.000τ.μ., το 1980 ήταν 12.500τ.μ. και το 1989 ήταν 20.000τ.μ.. Η δε βραβευθείσα λύση των Ιταλών στο διαγωνισμό του 1989 που ακυρώθηκε από το ΣτΕ ήταν 40.000τ.μ. (το σημερινό Μουσείο είναι περίπου 1.500τ.μ.). Σε τι φάση βρίσκεται η μελέτη των Ιταλών για την αναζήτηση ισόγειας εισόδου αφού "η υπόγεια πρόσβαση δεν προσιδιάζει στη σημασία του κτιρίου" όπως επισήμανε το ΚΑΣ το οποίο μπροστά στο προαναγγελθέν από τους επιστημονικούς φορείς αδιέξοδο της λύσης, προτείνει ακόμα και "πρόσβαση" μέσω του κτιρίου Βάιλερ. Σε τι φάση βρίσκεται η ανασκαφή στο χώρο του οικοπέδου Μακρυγιάννη μετά και τη βίαιη απομάκρυνση της αρμόδιας Εφόρου Αρχαιοτήτων. Μήπως "η λύση που προωθείται οδηγεί τελικά σε Μουσείο κτισμένο πάνω στα ερείπια ενός μεγάλου πολιτισμού... " όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση τουICOMOS και μάλιστα πριν να ολοκληρωθεί η αρχαιολογική έρευνα; Πώς προβλέπεται να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στάθμευσης των δεκάδων πούλμαν μεταφοράς των επισκεπτών του Μουσείου μετά την τροπολογία του νόμου για το κτηματολόγιο, σε σχέση και με την πεζοδρόμηση της Αρεοπαγίτου - Αποστόλου Παύλου;".

Μπορεί οι εκδηλώσεις της ΑΕ "Ελληνικά Φεστιβάλ" στο Ηρώδειο να συρρικνώθηκαν ημερομηνιακά, αφού η λήξη του Φεστιβάλ μετατοπίστηκε στις 2 Αυγούστου από τις 8 Αυγούστου, που είχε αποφασιστεί αρχικά, αλλά παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις της Α ΕΠΚΑ, τελικά, παραχωρήθηκαν η Πνύκα και η Στοά του Ευμένους,η πρώτη 4 φορές και η δεύτερη 3 φορές.

Ετσι, άνοιξε πραγματικά μια άσχημη εποχή για τα δύο μνημεία,όπως χαρακτηριστικά είπε μέλος του ΚΑΣ, κατά τη χτεσινή συζήτηση για την έγκριση του προγράμματος του Φεστιβάλ. Το γεγονός ότι η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων θα μεριμνήσει για την ασφάλεια των μνημείων, δε διασφαλίζει το μέλλον, δεδομένου ότι και οι δύο χώροι αντιμετωπίζουν και στατικά προβλήματα. Ηδη, η ΑΕ υπολογίζει ότι η Στοά του Ευμένους θα δέχεται τουλάχιστον 300 άτομα ανά εκδήλωση. Πάντως, ζητήθηκε από την Εφορεία να προσδιορίσει το μέγιστο αριθμό θεατών, που μπορεί να δεχτεί ο χώρος.

Αναλυτικότερα, το πρόγραμμα έχει ως εξής:

• Ηρώδειο: "Τα μπαλέτα του Μόντε Κάρλο" (28 - 29/6), Καμεράτα (1/7), Συμφωνική Ορχήστρα Βαυαρικής Ραδιοφωνίας (2 - 3/7), Τσικ Κορία και Οριζίν(5/7), Εθνικό Μπαλέτο της Μασσαλίας (7 - 8/7), ΚΟΑ (10/7), συναυλία των Σακτί και Τζον Μακ Λάφκιν (12/7), η Μπάτσεβα Ντανς Κόμπανο (15 - 16/7), Δήμος Μούτσης (18 - 19/7), Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα Λιθουανίας (21 - 22/7), Κουαρτέτο Πιάνων Γκέρσουιν (23/7), ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας (26 - 27/7), Ορχήστρα των Χρωμάτων (29/7),"Μουσική στους αιώνες" (καταληκτήρια εκδήλωση 1 - 2/8).
• Στοά του Ευμένους: "Μουσική και Ποίηση" (4/7), "Μουσική για το Αγγλικό Βασιλικό Παρεκκλήσιο (26/7), το συγκρότημα "Ορλάντο Κόνσερτ" (27/7).
• Πνύκα: "Η ποίηση ανατέλλει τα μεσάνυχτα" (25/6), Ερίκ Σατιέ και Μάνος Χατζιδάκις (6 - 7/7), Σταμάτης Κραουνάκης (13, 14/7), εκδήλωση για τον Γιάννη Ρίτσο (20/7).

Η Εθνική Λυρική Σκηνή θα χρησιμοποιήσει το Ηρώδειο από 8 έως 16/6 για πρόβες και για παραστάσεις στις 20 - 22, 23 και 25/7 και στις 3 και 8/8.

Κηδεύτηκε, χτες, από το Νεκροταφείο Παλαιού Φαλήρου, ο Αλκης Στέας,που έφυγε σε ηλικία 70 χρόνων, μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατο νόσο. Ο Αλκης Στέας γεννήθηκε στη Σύρο. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή στη Θεσσαλονίκη, αλλά γρήγορα τον κέρδισε ο χώρος της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Το όνομά του είχε ταυτιστεί με το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, το οποίο παρουσίαζε πάνω από είκοσι χρόνια. Ηταν από τους πρώτους παραγωγούς του Κρατικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας. Μετά ακολούθησαν πολλές τηλεοπτικές εκπομπές, όπως ήταν: "Το κέφι και το τραγούδι" (1968 - 1974), "Μουσικοί περίπατοι" (1969 - 1975), "Ο,τι επιθυμείτε" (1975 - 1976), "Εάν έχεις γνώσεις διάβαινε" (1976 - 1980),κ. ά.

Επίσης το όνομά του είχε συνδεθεί και με την παρουσίαση του Καρναβαλιού της Πάτρας, που κάλυπτε σταθερά με το δικό του ξεχωριστό τρόπο από το 1964 μέχρι και πέρσι, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ήδη. Αλλά και φέτος συμμετείχε στις εκδηλώσεις, ενώ ανακηρύχτηκε επίτιμος δημότης της Πάτρας.

Με μεγάλη επιτυχία παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστβάλ "Μονοπλέι",στο Μπαγκλαντές, ο "Ορέστης" του Γιάννη Ρίτσου,από το "Σχολείο της Νυκτός",που εκπροσώπησε τη χώρα μας. Εντυπωσίασε η ερμηνεία του Ισίδωρου Σταμούλη και η μουσική από τα "Υπόγεια Ρεύματα".Η παράσταση προσκλήθηκε σε Αυστρία, Νορβηγία και Ελβετία. Ο "Ορέστης" θα κάνει την Αθηναϊκή του πρεμιέρα, στις 16 Απριλίου,στο θέατρο "Αλκμήνη",στο Γκάζι, όπου θα παίζεται μέχρι το τέλος του Μάη.

Εργο μνημειώδες και εξαιρετικά δημοφιλές, "Οι γάμοι του Φίγκαρο" του Μότσαρτ, ανεβαίνει την Κυριακή (7μ.μ.) στην Εθνική Λυρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου και μουσική διεύθυνση του Ηλία Βουδούρη.Η ανατρεπτική γραφή του Μπωμαρσέ διαπερνάει και το λυρικό έργο, καθώς αυτό βασίζεται στο ομώνυμο έργο του, το οποίο είχε δημιουργήσει μεγάλο θόρυβο στο Παρίσι το 1784, λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης. "Εργο - πρόκληση" χαρακτήρισαν την όπερα σκηνοθέτης και μαέστρος κατά τη διάρκεια χτεσινής συνέντευξης Τύπου, ενώ ο Γιώργος Παππάς,που θα ενσαρκώσει τον Φίγκαρο, είπε ότι είναι "ένας από τους πρώτους επαναστάτες, που πήγε ενάντια στο κατεστημένο της εποχής του. Κατεστημένο βέβαια υπάρχει και σήμερα, όπως και οι αγώνες εναντίον του".

Εξι βδομάδες χρειάστηκε ο Μότσαρτ, για να γράψει τη μουσική του έργου, πάνω στο λιμπρέτο του Βενετσιάνου ποιητή Λορέντζο ντα Πόντε, καταθέτοντας μια όπερα μοναδική. Ενα έργο, η τελειότητα του οποίου, όπως είπε ο Σπ. Ευαγγελάτος, "σου πιάνει την πνοή". Η πρεμιέρα των "Γάμων του Φίγκαρο" δόθηκε την 1η του Μάη στη Βιέννη με θριαμβευτική επιτυχία.

Στην ΕΛΣ το έργο έχει να παρουσιαστεί από το 1980. Στη νέα παραγωγή (πρώτη διανομή), εκτός από τον Γ. Παππά, τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Μάτα Κατσούλη, Ιουλία Τρούσσα, Μαρσίν Μπρονικόφσκι, Μαρία Μαρκέτου, Δημήτρης Κασιούμης, Ελένη Λιώνα κ.ά. Τα σκηνικά - κοστούμια είναι της Λαλούλας Χρυσικοπούλου και η διεύθυνση χορωδίας της Φανής Παλαμίδη.Οι παραστάσεις επαναλαμβάνονται στις 17, 18, 19, 21, 24, 27, 28 και 31 Μαρτίου.

Κηδεύεται σήμερα (11πμ) από το ναό Αγ. Γεωργίου Καρύτση, ο καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Λιβαδάρας.Ο Ν. Λιβαδάρας ήταν για πολλά χρόνια πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" της εν Αθήναις Επιστημονικής Εταιρείας και της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων. Ηταν ο αρχαιότερος εν ενεργεία καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής, με πλούσια συγγραφική δραστηριότητα. Εγραψε πολλά βιβλία και μελέτες που αναφέρονται στην κλασική φιλολογία, τη λεξικογραφία και την παπυρολογία και διατέλεσε τακτικό και αντεπιστέλλον μέλος πολλών ελληνικών και ξένων επιστημονικών εταιριών και συλλόγων. Το έργο του ως προέδρου του Φ. Σ. Παρνασσός υπήρξε πολύπλευρο σε όλους τους τομείς του Συλλόγου, εκπαιδευτικό, εκδοτικό, καλλιτεχνικό.