ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 18 Μάρτη 1999
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Τόσο "αθώος" δεν είναι πια κανένας σε τούτο τον πλανήτη. Ολοι πια ξέρουν, αφού έμαθαν από την πράξη, να καταλαβαίνουν πως όταν γίνεται λόγος για "σκάνδαλο" σε κάποιο μεγάλο θεσμικό όργανο ή κυβερνητική θέση, ο πιο ασφαλής τρόπος να μάθεις τι πραγματικά συμβαίνει, είναι "να σηκώσεις" το θόρυβο για το σκάνδαλο και να δοκιμάσεις να βρεις τι καλύπτει "από κάτω...".

Πρόσφατα, για παράδειγμα, η κοινή γνώμη πήγε "να κουφαθεί", όταν ξαφνικά κάποιοι "ανακάλυψαν" κάποια σκάνδαλα στη ΔΟΕ των Αθανάτων. Δηλαδή σε ένα θεσμό όπου για χρόνια προεδρεύει ένας από τους πιο σκληρούς τέως υπουργούς του Φράνκο και που, όταν ανέλαβε την προεδρία, η ΔΟΕ στεγαζόταν σε ένα παλιό διώροφο στην Ελβετία με ελάχιστους κακοπληρωμένους, σχεδόν εθελοντές, υπαλλήλους. Από πού έκτισε αυτή την αμύθητη περιουσία η ΔΟΕ μέσα σε ελάχιστο συγκριτικά χρονικό διάστημα; Χωρίς σκάνδαλα;

Το εκμεταλλευτικό σύστημα ισορροπεί διαρκώς σε μια αντίφαση και γι' αυτό "στηρίζεται" πάντα σε αντιθέσεις - σκάνδαλα, που είναι νομιμότατα, αποδεκτά και χρήσιμα, μέχρι να δημιουργηθεί η ανάγκη κάποιοι, από τα μέσα, να τα "ξεφωνίσουν" ή να τα βγάλουν στην παρανομία... Η ανάγκη έχει να κάνει πάντα με την προσαρμογή σε καινούριες πραγματικότητες, εσωτερικές αλλαγές συσχετισμών και σκοπών, ανάδειξη καινούριων αντιθέσεων, που πρέπει επειγόντως να ισορροπήσουν - παντρευτούν, για να εξασφαλίζεται η διαιώνιση του συστήματος.

* * *

Επειδή έτσι έχουν τα πράγματα και η μέθοδος με "σκέτο" σκάνδαλο έχει παραχρησιμοποιηθεί τελευταία με σοβαρές παρενέργειες (καίγονται εφεδρείες, "πονηρεύει" η κοινή γνώμη και είναι πιθανόν να ανοίξει και περισσότερες "χαραμάδες" προς την αλήθεια κ. ά.), γι' αυτό στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η έμφαση τόσο στο κείμενο των λεγόμενων σοφών, όσο και στους διάφορους σχολιασμούς και δηλώσεις δίνεται κύρια στην "απώλεια πολιτικού ελέγχου", στις "δυσλειτουργίες" και λιγότερο στα φαινόμενα "ευνοιοκρατίας".

Ετσι με "ένα σμπάρο..." πιάνεται και το δεύτερο "τρυγόνι" της προετοιμασίας της κοινής γνώμης γι' αυτό που έχουν πραγματικά "φυλαγμένο στην τσάντα" εκείνοι που προκάλεσαν την "ξαφνική κρίση". Δηλαδή την με κάθε τρόπο προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες των κυρίαρχων τάξεων και δυνάμεων που λυμαίνονται τους λαούς της Ευρώπης. Μια τέτοια "επιχείρηση" φαίνεται πως δεν μπορούσε να περιμένει τις πιο αργές, ίσως αβέβαιες, διαδικασίες των Συνόδων Κορυφής και των συμβιβασμών, αλλά έπρεπε να αρχίσει να δρομολογείται πιο βίαια.

* * *

Τα σημάδια είχαν φανεί από καιρό τώρα και όπως μαζεύεται το νερό στο φράγμα, έτσι συγκεντρώνονταν: Πρώτον, η ανάγκη να είναι πιο "ευαίσθητα" τα θεσμικά όργανα στους αληθινούς κυρίαρχους στην Ευρώπη και να ικανοποιούν χωρίς χρονοτριβές τις επιθυμίες τους. Για παράδειγμα, ο ίδιος ο Ανιέλι πριν λίγα χρόνια, όταν είχε μιλήσει για την ανάγκη αναθεώρησης του Μάαστριχτ, που είχαν κάνει τότε "ψωμοτύρι" κάποια στελέχη του ΣΥΝ, είχε βάλει ταυτόχρονα, με τον πιο έντονο τρόπο, και την ανάγκη ξεπεράσματος των γραφειοκρατικών θεσμών, που οδηγούν σε καθυστερήσεις... Δεύτερον, κάπως πιο "χειροπιαστά" πρέπει να μπορούν να επιβάλλονται οι μεγάλες δυνάμεις κύρια της Γερμανίας, αλλά και της Γαλλίας και της Βρετανίας. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος και δεν είναι καιροί για "πολλές δημοκρατίες" και "χάσιμο χρόνου"... Τρίτον, ο ανταγωνισμός με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ είναι σύνθετος, πολύπλοκος, αντιφατικός και χρειάζεται ανάλογους χειρισμούς. Για παράδειγμα με "πολύ νόημα" η "Ουόλ Στριτ Τζόρναλ" θύμιζε χτες ότι ο αντιπρόεδρος της παραιτημένης Επιτροπής Λ. Μπρίταν "απασχολείται αυτή την περίοδο με πολλές εμπορικές διενέξεις με τις ΗΠΑ, γύρω από προϊόντα όπως οι μπανάνες ή το βοδινό" και επίσης ότι ο Καρλ Βαν Μιρτ "έχει την εξουσία να ασκήσει επιρροή για τεράστιες συγχωνεύσεις" όπως η Ντέμλερ - Κράισλερ...

* * *

Ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών κέντρων δεν είναι κάτι που οριοθετείται με σαφήνεια και γι' αυτό μπερδεύει. Εκεί που υπάρχει σύγκρουση, ταυτόχρονα υπάρχει και διαπλοκή. Το "αίνιγμα" λύνεται εύκολα, αν πάρουμε υπόψη πως οι ΗΠΑ με τον έναν ή άλλον τρόπο έχουν συμφέροντα στην Ευρώπη μέσω πολυεθνικών κεφαλαίων ή μέσω άλλων επιρροών και δεσμεύσεων - εξαρτήσεων. Για παράδειγμα αν ο Μπ. Κλίντον τα τελευταία χρόνια σε κάθε σύνοδο "των Επτά" μιλάει για την άμεση ανάγκη να επιβληθεί στην Ευρώπη η "ευλυγισία της εργασίας", είναι γιατί "πονάει" για το ευνοϊκό κλίμα κερδοφορίας στα αμερικανικά κεφάλαια που έχουν επενδυθεί στην Ευρώπη, αλλά και τις δυνατότητες εξαγωγών στον εταίρο - ανταγωνιστή. Αυτό σημαίνει πως οι ΗΠΑ δεν είναι εντελώς αμέτοχες με το τι γίνεται στις δομές εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η, ακόμα καλύτερα, είναι σίγουρο πως θέλουν να συμμετέχουν...

Ισως γι' αυτό, ίσως επειδή σαν "τρίτοι" δεν έχουν πρόβλημα να προσεγγίζουν τους αληθινούς σκοπούς της "κρίσης" στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Τύπος τους είναι λίγο πιο αποκαλυπτικός για τις προθέσεις εκείνων που γέννησαν την "κρίση". Για παράδειγμα η "Νιου Γιορκ Τάιμς" έγραφε χτες ότι η παραίτηση "αποτελεί συνέπεια της εξουσίας του Ευρωκοινοβουλίου". Η "Ουόλ Στριτ Τζόρναλ" πάει "διά της πλαγίας" και φιλοξενεί δηλώσεις που ζητούν μεταρρυθμίσεις στους θεσμούς. Για παράδειγμα, "χρειαζόμαστε μια τέτοια κρίση για να δρομολογήσουμε μεταρρυθμίσεις..." από αξιωματούχο της Επιτροπής ή "αυτό που συνέβη σήμερα είναι ορόσημο στην εξέλιξη της ΕΕ" από διευθυντή ερευνητικού κέντρου προσκείμενου στον Τ. Μπλερ κ. ά.

Θυμίζουμε ότι ταυτόχρονα με την παραίτηση, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ζ. Σαντέρ δήλωσε μεταξύ άλλων ότι "πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κρίση αυτή ως καταλύτη για βαθιά και διαρκή μεταρρύθμιση σε όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς". Μετά από αυτά, το "αίνιγμα" των επιδιώξεων εκείνων που προκάλεσαν την "κρίση" μοιάζει μάλλον με το "τι κάνει νιάου - νιάου...". Πάντως παραμένει το ερώτημα για το πόσο αντιδραστικά μπορούν να τραβήξουν την υπόθεση και πόσο χρόνο θα τους πάρει να φέρουν τα όργανα στα μέτρα τους...

Μόνο ο ενωμένος αγώνας των λαών είναι ικανός να αποκαλύψει και να ανατρέψει όλα αυτά τα σχέδια, που είναι πάντα για το χειρότερο και αν αφεθούν να καταλήξουν, είναι πάντα σε βάρος τους.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Υπάρχει ανάγκη να είναι πιο "ευαίσθητα" τα θεσμικά όργανα στους αληθινούς κυρίαρχους στην Ευρώπη και να ικανοποιούν χωρίς χρονοτριβές τις επιθυμίες τους. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος και δεν είναι καιροί για "πολλές δημοκρατίες" και "χάσιμο χρόνου"


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΣΠΥΡΟΥ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Κόντρα στην προσπάθεια συσκότισης

- Στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΕΕ, την Κυριακή, δόθηκε μεγάλη έμφαση στο θέμα του πλανόδιου εμπορίου. Πόσο σημαντικό είναι αυτό το θέμα σε σχέση με τα άλλα προβλήματα του κλάδου;

- Δυστυχώς για άλλη μια φορά η πλειοψηφία της ΕΣΕΕ προσπαθώντας να κρύψει τα κύρια προβλήματα που απασχολούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις - που είναι η μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων - αναγάγει σε κύριο πρόβλημα το πλανόδιο εμπόριο και όταν λένε πλανόδιο εμπόριο, εννοούν τις λαϊκές αγορές και τις εμποροπανηγύρεις.

Εδώ γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια συσκότισης, με την έννοια της όξυνσης επιμέρους μικρών αντιθέσεων που υπάρχουν με άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι αυτοί που ασχολούνται με τις λαϊκές αγορές. Είναι άνθρωποι που παλεύουν κι αυτοί, όπως και οι μικρές επιχειρήσεις, για το μεροκάματο. Κι αυτό ανάγεται από την πλειοψηφία της ΕΣΕΕ στο κυρίαρχο ζήτημα που απασχολεί τον κλάδο.

- Ποιο είναι το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις;

- Το καυτό πρόβλημα είναι η οικονομία της αγοράς που είναι η οικονομία των μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικρεμπόρων. Τα προβλήματα δηλαδή που μαστίζουν σήμερα τις ΜΜΕ προέρχονται από την οικονομία της αγοράς, την ασύδοτη δηλαδή δράση των πολυεθνικών και των μεγάλων πολυκαταστημάτων.

- Ποια είναι η θέση της ΕΣΕΕ απέναντι σ' αυτά τα προβλήματα που δημιουργεί η ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων;

- Η μόνιμη τακτική της πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΕΣΕΕ, είναι να ανάγουν σε κάθε συνεδρίαση του ΔΣ σε κύριο πρόβλημα το "παραεμπόριο". Αυτό είναι σκόπιμο και συνειδητό. Η ΕΣΕΕ δηλαδή συνειδητά οδηγεί το συνδικαλιστικό κίνημα του χώρου, από κίνημα για να διεκδικεί, να οργανώνει κινητοποιήσεις, να αγωνίζεται μαζί με άλλες κοινωνικές ομάδες, σε ένα όργανο γραφειοκρατικό, διαχείρισης των προγραμμάτων της ΕΕ και προπαγάνδισης αυτής της πολιτικής.

- Ποια είναι η θέση της "Αγωνιστικής Συνεργασίας Εμπόρων" στα προβλήματα αυτά;

- Εμείς το λέμε ανοιχτά σε όλους τους συναδέλφους, τους καλούμε μέσα από τις αρχαιρεσίες των πρωτοβάθμιων σωματείων, των Εμπορικών Συλλόγων, να αλλάξουν τους συσχετισμούς υπέρ των συνεπών αγωνιστικών δυνάμεων, που εκφράζουν η ΔΗΚΕΒΕ και άλλοι συνάδελφοι που συμφωνούν με τις δικές μας απόψεις. Είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη επιλογή.

- Οι βασικές κατευθύνσεις της αγωνιστικής γραμμής της ΑΣΕ, ποιες είναι;

- Είναι πρώτα απ' όλα να ξεσκεπάζουμε στους συναδέλφους και στο λαό τις αυταπάτες που καλλιεργούνται από την κυβέρνηση, τον κυβερνητικό συνδικαλισμό αλλά και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που επικύρωσαν και συμφωνούν με τις συμφωνίες του Μάαστριχτ και Αμστερνταμ, για τα δήθεν οφέλη για τις ΜΜΕ από την ένταξη στην ΟΝΕ και την παραπέρα ανάπτυξη στη χώρα μας της "ελεύθερης αγοράς".

Να δείχνουμε πειστικά στον κόσμο ότι οι μόνοι που ωφελούνται από τις διαδικασίες αυτές είναι οι πολυεθνικές, τα μεγάλα πολυκαταστήματα, το μεγάλο κεφάλαιο. Να παίρνουμε πρωτοβουλίες για συσπειρώσεις στον κλάδο πάνω στη βάση ενός αγωνιστικού, διεκδικητικού προγράμματος δράσης που να προωθεί την ενότητα και τα συμφέροντα των μικρεμπόρων.

Σ. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ