Το έδαφος για την εμπλοκή της Ελλάδας στις επικείμενες χερσαίες επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων θέλησε να προετοιμάσει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλος, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε χτες. Στα πλαίσια αυτά περιέγραψε και τη φόρμουλα παραβίασης του Συντάγματος, που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση.

Αναφερόμενος στη δυνατότητα "αξιοποίησης", όπως ο ίδιος είπε, του ελληνικού εδάφους για το πέρασμα ΝΑΤΟικών δυνάμεων με κατεύθυνση γειτονικές χώρες, ισχυρίστηκε ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς την επικύρωση από τη Βουλή. "Ορθώς επισημαίνεται, είπε, ότι το άρθρο 27 του Συντάγματος προβλέπει νόμο για παραμονή ή διέλευση ξένων στρατευμάτων, όμως την ίδια στιγμή υπάρχει και το άρθρο 28, το οποίο προβλέπει ότι εφόσον υπάρχει σε ισχύ κυρωμένη από την Ελλάδα διεθνής συμφωνία, όπως αυτή του 1952, με τον νόμο 1989, που κύρωσε τη συνθήκη προσχώρησης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τότε επιτρέπεται και υπερισχύει ο νόμος αυτός έναντι άρθρου 27".

Και πρόσθεσε: "Επομένως δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του άρθρου 27 και βάσει της συμφωνίας που έχει η Ελλάδα με το ΝΑΤΟ μπορούμε να επιτρέπουμε τη χρήση του ελληνικού εδάφους,σε συμφωνία βέβαια πάντοτε, με τις χώρες του ΝΑΤΟ, και εφόσον μάλιστα υπάρχει αίτημα της γειτονικής χώρας, της ΠΓΔΜ, για να ενισχυθεί η αξιοπιστία της στην περιοχή από την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ". Εδώ, βέβαια, προέβη στον αστείο ισχυρισμό ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που βρίσκονται στην ΠΓΔΜ "δεν έχουν καμία σχέση με τη σύγκρουση του ΝΑΤΟ και της Γιουγκοσλαβίας στο Κόσσοβο, που είναι αποκλειστικά αεροπορικού χαρακτήρα από τη μεριά του ΝΑΤΟ, δηλαδή χρησιμοποιούν μόνο αεροπορικές δυνάμεις, δεν προβλέπεται τουλάχιστον ακόμη συμμετοχή χερσαίων δυνάμεων". Για να προσθέσει ότι η Ελλάδα έχει κάνει σαφές πως είναι αντίθετη στη χρήση χερσαίων δυνάμεων.

Ο υπουργός Αμυνας προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με ισχυρισμούς του τύπου ότι στόχος της Ελλάδας είναι η πολιτική λύση του προβλήματος. Και έμμεσα παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση... παραπλανήθηκε από το ΝΑΤΟ, καθώς η αποδοχή τον Οκτώβρη στην Πορτογαλία της χρήσης στρατιωτικών μέσων είχε"αποκλειστικά και μόνο" χαρακτήρα απειλής με σκοπό την εξασφάλιση πολιτικής - διπλωματικής λύσης. Και αναγνώρισε ότι "ηλύση του Κόσσοβου δεν μπορεί να στηρίζεται ούτε σε στρατιωτική κατοχή ούτε σε αλλαγή συνόρων".

Δεν παρέλειψε να κάνει διαχωρισμό της πολιτικής της κυβέρνησης από "τις πολιτικές διαμαρτυρίας και καταγγελίας που ακολουθείται από ένα μέρος της Αριστεράς και από τις πολιτικές υποδείξεων και αμηχανίας που ακολουθείται από τη μεριά της ΝΔ". Και συνέχισε: "Η δική μας παράταξη απαιτεί μια άλλη πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος και της κρίσης που παρουσιάστηκε από την πολιτική του διεθνούς χωροφύλακα που ορισμένοι νομίζουν ότι μπορούν να προωθήσουν. Διαφοροποιείται όμως και από την πολιτική ενός αδιέξοδου διεθνισμού που στις προηγούμενες δεκαετίες έφθασε στην επικρότηση παρεμβάσεων, ενώ σήμερα περιορίζεται σε ανέξοδες καταγγελίες".

Με αφορμή την άρνηση στρατευμένων και αξιωματικών να τεθούν υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ ενάντια στον γιουγκοσλαβικό λαό, ο Α. Τσοχατζόπουλος ισχυρίστηκε υποκριτικά ότι η κυβέρνηση "έχει το δικαίωμα να ζητήσει, όχι εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε μικροκομματικές σκοπιμότητες από οπουδήποτε και αν προέρχονται, είναι επιταγή του εθνικού συμφέροντος της χώρας να μην εμπλέξει κανείς τις Ενοπλες Δυνάμεις στις δικές του απόψεις, στις δικές του θέσεις που όσο σεβαστές και αν είναι επιβάλλεται να κατατεθούν και περιοριστούν στο επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης και να αφήσουν τις Ενοπλες Δυνάμεις απ' έξω".