Σοβαρούς κινδύνους για την επέκταση της χρήσης ναρκωτικών, αλλά και για την όξυνση των υπαρκτών και τεράστιων προβλημάτων, που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος στη χώρα μας, "εγκυμονεί" η απόφαση που πήρε το υπουργείο Γεωργίας - με το "δέλεαρ" των κοινοτικών επιδοτήσεων και την παρέμβαση των αρμοδίων κοινοτικών οργάνων - για την προώθηση της καλλιέργειας κοινής κάνναβης, όπως επισημαίνουν σε Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, οι βουλευτές του ΚΚΕ Βαγγέλης Μπούτας και Σταύρος Παναγιώτου.

Απαριθμώντας τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει στη χώρα μας αυτή η απόφαση, οι βουλευτές του ΚΚΕ τονίζουν τα εξής:

• Η καλλιέργεια της κάνναβης απαιτεί γόνιμα και αρδευόμενα εδάφη, με αποτέλεσμα να μην αποτελεί εναλλακτική λύση από εισοδηματικής πλευράς, μιας και οι υπάρχουσες αρδευόμενες καλλιέργειες στη χώρα μας (βαμβάκι, τεύτλα, καλαμπόκι, μηδική, βιομηχανική τομάτα κ.α.) εξασφαλίζουν καλύτερο εισόδημα στους αγρότες. Επίσης, για την ανάπτυξη της καλλιέργειας απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη εργοστασίου επεξεργασίας και μάλιστα πολύ κοντά στην περιοχή που καλλιεργείται η κάνναβη, επειδή το βάρος του προϊόντος είναι δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τον όγκο του, με συνέπεια τα έξοδα μεταφοράς να είναι υπέρογκα, σε σχέση με την αξία του τελικού προϊόντος. Τα προβλήματα και οι προϋποθέσεις αυτές δεν είναι αυθαίρετες, αλλά αποτελούν συμπεράσματα παλαιότερων προσπαθειών, που έγιναν στην περιοχή της Κωπαϊδας στα τέλη της δεκαετίας του 1960, με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η καλλιέργεια και να οδηγηθεί στο κλείσιμο το εργοστάσιο ΠΑΝΟΜΠΕΛ, που είχε γίνει γι' αυτό το σκοπό στο χωριό Πέτρα Βοιωτίας.
• Η πρόσφατη μείωση των κοινοτικών επιδοτήσεων - κυμαίνονται στις 19.000 δρχ/στρέμμα - δημιουργεί σοβαρές πιθανότητες για την ανάπτυξη της καλλιέργειας κάνναβης σε άγονα και ξηροθερμικά εδάφη, με μοναδικό κριτήριο την είσπραξη της επιδότησης. Ομως το γεγονός αυτό θα έχει ολέθριες συνέπειες σε ένα κοινωνικό πρόβλημα που ταλανίζει τη νεολαία και την κοινωνία μας - τη μάστιγα των ναρκωτικών - καθώς σε αυτά τα εδάφη αυξάνονται οι ρητινοφόρες τρίχες και η περιεκτικότητα σε τετραϋδροκαναβινόλη, με αποτέλεσμα και οι ποικιλίες που, σε κανονικές συνθήκες έχουν χαμηλά ποσοστά ναρκωτικής ουσίας, υπό αυτές τις συνθήκες να είναι αξιοποιήσιμες για την παραγωγή ναρκωτικής ουσίας, έστω και χαμηλότερης ποιότητας και απόδοσης. Παράλληλα, η καλλιέργεια της κοινής κάνναβης διευκολύνει πάρα πολύ την καλλιέργεια ινδικής κάνναβης για την παραγωγή ναρκωτικής ουσίας και δυσχεραίνει αφάνταστα το έργο των διωκτικών αρχών, επειδή ο μορφολογικός διαχωρισμός, στο χωράφι, των δύο κατηγοριών κάνναβης είναι πάρα πολύ δύσκολος και ειδικά στις περιπτώσεις συνειδητής συγκαλλιέργειας.
• Ακόμα και στην περίπτωση που η καλλιέργεια της κάνναβης θα εξασφάλιζε κάποιο εισόδημα στον αγρότη και δε θα υπήρχε καμία πιθανότητα να αξιοποιηθεί άμεσα ή έμμεσα για την παραγωγή ναρκωτικής ουσίας, η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να προβληματιστεί έντονα για την ανάπτυξη της καλλιέργειας στη χώρα μας, γιατί τα κλωστικά της προϊόντα, με τα οποία κατασκευάζονται και προϊόντα ένδυσης είναι ανταγωνιστικά στο βαμβάκι, με συνέπεια η ανάπτυξη της καλλιέργειας να μη λύνει, αλλά να οξύνει, υπαρκτά προβλήματα. Η χώρα μας έχει κάθε λόγο να προβάλλει και να διαφημίζει τα πλεονεκτήματα των βαμβακερών ενδυμάτων και σε καμιά περίπτωση να μην προβάλλει και διαφημίζει ενδύματα, που παράγονται από άλλα κλωστικά φυτά και εξ αντικειμένου είναι υποδεέστερης ποιότητας σε σχέση με τα βαμβακερά. Πολύ περισσότερο δε, δεν επιτρέπεται από μόνη της να υπονομεύει την καλλιέργεια του βαμβακιού.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ερωτούν τον υπουργό Γεωργίας, γιατί υπέκυψε στις πιέσεις της ΕΕ και συμφώνησε στην προώθηση της καλλιέργειας της κοινής κάνναβης στη χώρα μας, που δε λύνει, αλλά οξύνει, προβλήματα της γεωργίας και δημιουργεί σοβαρές προϋποθέσεις επέκτασης της χρήσης ναρκωτικών στη χώρα μας.

Μια τέτοια απόσταση μας φέρνει μέχρι των Περσικών πολέμων. Μέχρι τότε, που αντήχησε σ' αυτό τον χώρο το "ίτε, παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα... ". Ο παιάνας, που θ' ακουστεί κι εφέτος στο θέατρο της Επιδαύρου από θίασο του Εθνικού Θεάτρου.

Μπορεί, λοιπόν, να σκεφθεί κανείς, ότι η μοίρα έταξε στους κατοικούντες σ' αυτόν το γεωγραφικό χώρο, να αντιμετωπίζουν βάρβαρες επιδρομές. Θα πουν μερικοί, ένας ήδη το είπε, ότι αυτές οι εξηγήσεις ανάγουν στο χώρο της μεταφυσικής. Εστω. Αλλά και η μεταφυσική δεν ανάγεται στο φαινόμενο της ζωής;

Οταν στις χώρες αυτές η αντίσταση περιοριζόταν σ' ένα μέρος του λαού... Οταν ο λαός της Γαλλίας, με τις μεγάλες επαναστατικές παραδόσεις του, είχε κατά μεγάλο μέρος του συνθηκολογήσει με το φασισμό..., ο ελληνικός λαός φλεγόταν, σχεδόν ολόκληρος, κατά τα ογδόντα πέντε, τουλάχιστον, τοις εκατό, από τη μεγάλη, την αθάνατη αντιστασιακή πάλη του, κατά της τότε βαρβαρότητας.

Αναφέρομαι σε μια από τις αντιστασιακές αναμνήσεις μου. Στα Δεκεμβριανά, μετά την αποχώρησή μας από την Αθήνα, όντας ενταγμένος στον ΕΛΑΣ, βρέθηκα, μ' ένα τμήμα του, στην Κοζάνη. Εκεί ήρθε ένας Σέρβος αξιωματικός, της Σερβικής Αντίστασης, και στις συζητήσεις, που είχαμε μαζί του, μας είπε: Στη Σερβία, η συμμετοχή στην Αντίσταση δεν ξεπερνά το σαράντα τοις εκατό του λαού. Αυτή η δική σας αντιστασιακή εξέγερση, που την είδα, απ' όπου πέρασα, να έχει πάρει τέτοιες, παλλαϊκές διαστάσεις, με κατέπληξε!

Τότε ήταν, που ο Κωστής Παλαμάς, ο μεγάλος μας ποιητής, βαθύς γνώστης της ελληνικής ψυχής και νοοτροπίας, μας είπε: "Παιδιά μου, δεν έχω να σας πω λόγο άλλον κανένα. Μεθύστε με το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα". Και μεθύσαμε.

Το κρασί του Εικοσιένα πλουτίστηκε με το κρασί της Εθνικής Αντίστασης. Και σήμερα βλέπουμε, στις λαϊκές κινητοποιήσεις, να μεθά πάλι αυτός ο λαός μ' αυτό το κρασί, το αθάνατο.

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ