Στο... κενό έπεσε χτες η προσπάθεια του υπουργού Εργασίας, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου,να εκμεταλλευτεί προεκλογικά το φλέγον θέμα της ανεργίας, παρουσιάζοντας αιφνιδιαστικά στη Βουλή "Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση" στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Ολα τα κόμματα της αντιπολίτευσης πλην του Συνασπισμού, αποχώρησαν από την αίθουσα που συνεδρίαζε η επιτροπή καταγγέλλοντας την εν λόγω προεκλογική επιχείρηση.

Αποχωρώντας από την αίθουσα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Στρατής Κόρακας,κατήγγειλε την προεκλογική σκοπιμότητα της κυβέρνησης, λέγοντας χαρακτηριστικά πως πρόκειται καθαρά για ένα "προεκλογικό εφέ" και για "καθαρή δημαγωγία". Σε ανακοίνωσή του, ο Στρατής Κόρακας, σημείωσε χαρακτηριστικά ότι "βρεθήκαμε προ ενός πονήματος 80 περίπου πυκνοτυπωμένων σελίδων, που βλέπαμε για πρώτη φορά εκείνη τη στιγμή, που θα αποτελούσε βάση της συζήτησης. Σεβόμενοι τη σοβαρότητα του θέματος, ζητήσαμε να αναβληθεί η συζήτηση για να προετοιμαστούν τα μέλη της επιτροπής και να γίνει σοβαρή συζήτηση. Αλλιώς θα αποδεικνυόταν ότι πρόθεση της κυβέρνησης δεν ήταν μια τέτοια συζήτηση αλλά ένα δημαγωγικό προεκλογικό πυροτέχνημα για να διασκεδάσει την αγανάκτηση του ελληνικού λαού μπροστά στις πρωτοφανείς διαστάσεις που έχει πάρει η ανεργία, ακόμη σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία". Στην ανακοίνωσή του ο Στρατής Κόρακας, κατέληξε λέγοντας πως "υπενθυμίσαμε ότι οι θέσεις και προτάσεις του ΚΚΕ για την ανεργία και την καταπολέμησή της είναι γνωστές και δόθηκαν και στις 25 Μάη στη δημοσιότητα με την ευκαιρία της παρουσίασης του ευρωψηφοδελτίου του και αποχωρήσαμε από τη "στημένη" αυτή συνεδρίαση".

Εντονες ήταν οι αντιδράσεις και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, αφού ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Βασίλης Μιχαλολιάκος,κατήγγειλε επίσης για προεκλογική σκοπιμότητα την κυβέρνηση λέγοντας ότι "οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο της πολιτικής γλάστρας", ενώ μίλησε και για "διακωμώδηση των κοινοβουλευτικών θεσμών". Για "πολιτική δημαγωγία μερικές ημέρες πριν τις ευρωεκλογές" έκανε λόγο και ο βουλευτής του ΔΗΚΚΙ Ιωάννης Αράπης,ο οποίος δήλωσε πως και το ΔΗΚΚΙ θα αποχωρήσει από τη διαδικασία.

Στην αίθουσα παρέμεινε η βουλευτής του Συνασπισμού Στέλλα Αλφιέρη,που δήλωσε ότι αναγνωρίζει την προεκλογική σκοπιμότητα της κυβέρνησης πλην όμως θα καταθέσει τις προτάσεις του κόμματός της.

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τις κυβερνητικές ενέργειες, ο υπουργός Εργασίας, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, υποστήριξε ότι δεν είχε υποχρέωση να ενημερώσει τη Βουλή, αλλά χρησιμοποίησε το άρθρο 36, παράγραφος 5, του Κανονισμού που προβλέπει την έκτακτη ενημέρωση επιδεικνύοντας ευαισθησία. Κατήγγειλε τέλος την αντιπολίτευση ότι "δεν μπορεί να αντιτάξει λόγο".

Το "Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση" (ΕΣΔΑ), επιβεβαιώνεται πως είναι μια συρραφή από μέτρα που υλοποιούν διάφορα υπουργεία - Εργασίας, Παιδείας, Ανάπτυξης, Γεωργίας - στο όνομα δήθεν της καταπολέμησης της ανεργίας, στα πλαίσια της γενικότερης αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής. Το ΕΣΔΑ του 1999, διακρίνεται από την επιδίωξη της "ευελιξίας" και της "απασχολησιμότητας" με όλες τις μορφές και σ' όλους τους τομείς. Περιλαμβάνει μέτρα κόστους 500 δισ. δραχμών για το 1999, που στοχεύουν να εντάξουν 420.000 άνεργους και εργαζόμενους στα νέα δεδομένα που οικοδομούνται με βάση τις κατευθύνσεις της "Λευκής Βίβλου".Γι' αυτό και τα μέτρα αυτά δεν είναι καθόλου πρωτότυπα ή "νέα", απλώς βρίσκονται μαζεμένα και σκιαγραφούν τη συνολική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την οικοδόμηση ενός εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα, σε όλους τους τομείς.

Το σχέδιο για το 1999 χωρίζεται σε τέσσερα μέρη και 22 κατευθυντήριες γραμμές της Κομισιόν.

Στο πρώτο μέρος για τη "βελτίωση της ικανότητας επαγγελματικής ένταξης",περιέχονται: Τα προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης των εργοδοτών για να κάνουν προσλήψεις, που υλοποιούνται στη χώρα μας, χωρίς αποτελέσματα, εδώ και χρόνια και επαναλαμβάνονται περισσότερο εντατικά. Η ενίσχυση των "ενεργητικών μέτρων" για την απασχόληση και η προωθούμενη υπονόμευση της επιδότησης ανεργίας! Η ενίσχυση της "απασχολησιμότητας" και της "επιχειρηματικότητας", θέματα που επαναλαμβάνονται και παρακάτω. Η διαβεβαίωση ότι το φορολογικό καθεστώς θα αλλάξει για την ενίσχυση αυτής της πολιτικής! Τα μέτρα της... αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης, ως ένα ακόμη μέτρο ενίσχυσης της... απασχόλησης και της "απασχολησιμότητας"! Τα μέτρα "διά βίου" κατάρτισης.

Το δεύτερο μέρος έχει να κάνει με την "ανάπτυξη του επιχειρηματικού πνεύματος".Σ' αυτό περιγράφονται νόμοι και ρυθμίσεις της κυβέρνησης για την ενίσχυση των επιχειρήσεων. Η κατευθυντήρια γραμμή 11, σημειώνει ότι: "Τα κράτη - μέλη θα ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των ανεξάρτητων δραστηριοτήτων, εξετάζοντας, με στόχο τη μείωσή τους, τα εμπόδια που τυχόν υφίστανται, ιδίως στα συστήματα φορολογίας και κοινωνικής ασφάλισης". Εδώ γίνεται αναφορά στην προσπάθεια ενίσχυσης της αυτοαπασχόλησης στην Ελλάδα γενικά, αλλά και στο γεωργικό τομέα! Ειδική αναφορά γίνεται και στα ιδιαίτερα επιβλαβή για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.

Αναφέρεται και το μέτρο της "μείωσης της φορολόγησης των κερδών των ιδιωτικών επιχειρήσεων με ποσό ίσο με το 50% των εργοδοτικών εισφορών που θα καταβάλλουν για τις νέες προσλήψεις ανέργων".Η αξίωση αυτή των εργοδοτών, αφορά επιχειρήσεις με τζίρο άνω των 100 εκατ. δραχμών, με προσωπικό από 10 έως 1.500 άτομα, που δεν έχουν κάνει... "πρόσφατα", απολύσεις!

Το τρίτο μέρος αφορά την "προσαρμογή" επιχειρήσεων και εργαζομένων,που συμφέρει τις πρώτες, αλλά όχι και τους εργαζόμενους! Η κυβέρνηση παραδέχεται απροκάλυπτα ότι με τον "κοινωνικό διάλογο" και το "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000", δημιουργήθηκαν "οι δυνατότητες των κοινωνικών εταίρων να συμφωνούν σε πιο ευέλικτα σχήματα ωραρίων, ώστε να εξυπηρετούνται οι ανάγκες των επιχειρήσεων που οφείλονται στις ιδιομορφίες του κλάδου ή στις ανάγκες παραγωγής τους"! Στα μέτρα της κυβέρνησης για την επίτευξη της ευελιξίας, εντάσσεται και ο αντεργατικός Ν. 2639, ενώ τονίζεται ότι και οι ΔΕΚΟ βρίσκονται σε "στάδιο εξυγίανσης"!

Το τέταρτο μέρος έχει να κάνει με τη λεγόμενη "ισότητα ευκαιριών ανδρών και γυναικών".Τα προβλεπόμενα... μέτρα της κυβέρνησης, έχουν να κάνουν με την καταγραφή της κατάστασης, την "αξιολόγηση" των ακολουθούμενων πολιτικών, τη λειτουργία ορισμένων κέντρων ερευνών, τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την απασχόληση γυναικών.

Αποκαλύπτεται όχι απλά η υποκρισία της κυβέρνησης και το διπλό παιχνίδι που παίζει με τις τύχες του τόπου - από τη μια τα μισόλογα στον ελληνικό λαό που θέλει να τον κάνει συνένοχο και από την άλλη το "ναι σε όλα" προς το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους - αλλά ότι η κυβέρνηση των Αθηνών δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια υπηρεσία διεκπεραίωσης, χωρίς δεύτερη κουβέντα, των αποφάσεων των ιμπεριαλιστικών κέντρων, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις οποίες βεβαίως συμφωνεί. Είναι τόσο ενεργά συμμέτοχη σ' αυτά τα κέντρα που δεν μπορεί πλέον, να τηρήσει ούτε καν τα προσχήματα, τα οποία τής είναι αναγκαία για την πολιτική της δράση, ενόψει και της εκλογικής δοκιμασίας, με αποτέλεσμα να εκτίθεται ανεπανόρθωτα.