Ηταν αναμενόμενο. Οι ηγέτες των "15" έσπευσαν να βαφτίσουν τη Σύνοδό τους "σύνοδο ελπίδας για την ειρήνη" (!) και να δώσουν έτσι το έναυσμα για μια ξέφρενη προπαγάνδα, ενόψει των ευρωεκλογών, με την οποία, τάχα, θα εμφανίζονται ως υπέρμαχοι της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών. Κανείς δεν μπορεί, όμως, να ξεχάσει ότι οι ηγέτες των "15" ήταν που, στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής, συνυπέγραψαν την αναγκαιότητα των βομβαρδισμών και στήριξαν επί 70 μέρες με κάθε μέσο την εγκληματική πολιτική της ισοπέδωσης μιας κυρίαρχης χώρας. Είναι συνένοχοι, συνυπεύθυνοι και καταδικασμένοι αμετάκλητα από τους λαούς της Ευρώπης ως εγκληματίες πολέμου. Εξάλλου, οι υποκριτικές διακηρύξεις τους κονιορτοποιούνται από το γεγονός ότι στη Σύνοδο της Κολωνίας έχουν βασικό θέμα το Σύμφωνο Σταθερότητας για τα Βαλκάνια, με το οποίο θέλουν να επιβάλουν τη δική τους τάξη στα ερείπια του πολέμου στην περιοχή και να τη μετατρέψουν σε προτεκτοράτο τους, αλλάζοντας κυβερνήσεις, σύνορα και ό,τι άλλο θέλουν. Ακόμα, η "αμυντική ταυτότητα" που σχεδιάζουν στην ΕΕ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα "τοπικό" ΝΑΤΟ - γι' αυτό τούς "κάνει" ο Σολάνα για επικεφαλής - που θα αναλαμβάνει τις επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων τους στην Ευρώπη.

Δεν μπορούν, λοιπόν, να εμφανίζονται ως ειρηνοποιοί οι πολεμοκάπηλοι. Δεν μπορεί να αλλάξει η ιμπεριαλιστική φύση της ΕΕ. Η λαϊκή συνείδηση έχει αποφανθεί: "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ πολέμου συνδικάτου".

Ποιοι είναι εκείνοι, που πρώτοι και καλύτεροι βιάστηκαν να "απογοητευτούν", να "εξοργιστούν" ή να πανηγυρίσουν από την απολογία Οτσαλάν; Ποιοι είναι εκείνοι, που, χωρίς να λένε κουβέντα για τη στημένη δίκη και την πλήρως ελεγχόμενη ενημέρωση, έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν "προδότη" και "ικέτη για τη ζωή του"; Μα, φυσικά, εκείνοι που έκαναν τα πάντα για να παραδοθεί στους διώκτες του. Είναι εκείνοι, που δεν κρύβουν το μίσος τους για τον αγώνα του κουρδικού λαού, αλλά και κάθε λαού που αντιστέκεται. Είναι εκείνοι, που χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να πλήξουν την αντίσταση των λαών στην αιματοβαμμένη νέα τάξη πραγμάτων, να σπείρουν απογοήτευση και ηττοπάθεια. Είναι, πρώτα απ' όλα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να παραδώσουν τον Οτσαλάν στην Αγκυρα να δικαστεί ως τρομοκράτης. Είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ, που, χωρίς καθόλου να νοιάζονται για τη δημοκρατία στην Τουρκία, πιέζουν με κάθε μέσο να ενταχθεί η γειτονική χώρα στην ΟΝΕ, προφανώς γιατί η δημοκρατία δεν είναι "ασύμβατη" με αυτήν στην ΕΕ. Είναι η κυβέρνηση Σημίτη, που τον "πέταξε έξω" από τη χώρα και τον παράδωσε στους διώκτες του. Ολοι αυτοί, τώρα, εμφανίζονται ξεδιάντροπα να ...θλίβονται για την "κατάντια" του Οτσαλάν.

Ε, όχι, πάει πολύ οι θύτες και ηθικοί αυτουργοί να κόπτονται για την αξιοπρέπεια των θυμάτων τους.

Τελικά, τι θα γίνει στη σύνοδο κορυφής της Κολωνίας; Θα διορισουν οι αρχηγοί των κρατών-μελών τον Ξαβιέ Σολάνα, υπεύθυνο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Αμυνας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ ή όχι;

Αναρωτιόμαστε για δυο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί πρέπει να ομολογήσουμε πως η προτεινόμενη επιλογή είναι ιδιαίτερα εύστοχη. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, που λένε. Και δεύτερον, γιατί έχουμε περιέργεια, να δούμε τι θα λένε μετά, όλοι όσοι ισχυρίζονται, ότι η σημερινή άθλια εικονα της ΕΕ οφείλεται στην καθυστέρηση της ΚΕΠΠΑ...

Η Εύβοια είναι δίπλα σχεδόν στην Αθήνα. Αλλες περιοχές, που δεν έχουν ούτε αυτό το "προνόμιο", βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Δεν πειράζει όμως, ας δούμε πώς μεταφράζεται στην πράξη, στην περιοχή αυτή, το κυβερνητικό σύνθημα "Πρώτα η Ελλάδα".

Σε 15 ανέρχονται οι μεγάλες επιχειρήσεις, που έβαλαν λουκέτο και δεν ξαναλειτούργησαν, ανάμεσά τους και μερικές με γενικότερη και στρατηγική σημασία ("Πειραϊκή - Πατραϊκή", πρώην "Παπαστρατή" κλπ.). Μερικές άλλες ξεπουλήθηκαν και λειτούργησαν με τα νέα αφεντικά (π. χ. πρώην "Σκαλιστήρη"), αλλά είναι έτοιμες και πάλι για κλείσιμο. Οι άνεργοι ανέρχονται σε 20.000, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΚ Εύβοιας, εκ των οποίων, πάνω από το 40% είναι μακροχρόνια άνεργοι. Πέντε ακόμα επιχειρήσεις, με 2.000 περίπου εργαζόμενους, βρίσκονται με το "ένα πόδι στον τάφο" και οι εργαζόμενοι στον "αέρα".

Και κοντά στις απολύσεις και την ανεργία, έρχονται οι πολύμορφες και αντιδραστικές αλλαγές των εργασιακών σχέσεων, η καταπάτηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Βέβαια, Εύβοια, δεν είναι μόνον οι πολλοί (εργαζόμενοι, μικροαγρότες, κλπ.). Εύβοια είναι και κάποιοι ελάχιστοι, αφεντικά των μεγάλων επιχειρήσεων (ΑΓΕΤ, "Τσιμέντα Χαλκίδας", "Σέλμαν", ΕΒΙΟΠ κλπ.), των οποίων οι επιχειρήσεις σημείωσαν αύξηση κερδών, την περίοδο 1997-98, από 90 έως 245%.

Αυτή είναι η αλήθεια. Πρώτα η Ελλάδα της ολιγαρχίας σημαίνει στην πραγματικότητα το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ. Για ν' αλλάξει αυτή η κατάσταση, χρειάζεται δουλιά πολλή - που λέει και το γνωστό τραγούδι - συμπαράταξη με όσους βαδίζουν το δρόμο του αγώνα και, πάνω απ' όλα, αποφασιστική - και με την ψήφο - ενίσχυση του ΚΚΕ.

Δημοσιογράφος έθεσε την ακόλουθη ερώτηση, χτες, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, στον κυβερνητικό εκπρόσωπο: "Θα ήθελα να ρωτήσω εάν πρόκειται να υπάρξει αναβολή στη διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, από τη χώρα μας". Ιδού τώρα η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου: "Δε διέρχονται ΝΑΤΟικά στρατεύματα... Πρόκειται για περιορισμένη μεταφορά υλικού".

Τα συμπεράσματα δικά σας.