Ξεπέρασε τον εαυτό του σε δημαγωγία και ξεδιάντροπη ψηφοθηρία ο Κ. Καραμανλής στη χτεσινή προεκλογική συγκέντρωση του κόμματός του στην Αθήνα, ενώ την ίδια στιγμή διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι είναι ο εγγυητής της πορείας προς την ΟΝΕ και της υλοποίησης σκληρών νεοφιλελεύθερων και αντιλαϊκών επιλογών. Παρά τους υψηλούς "αντιπολιτευτικούς" τόνους ο Κ. Καραμανλής δεν κατάφερε να διασκεδάσει την ευρέως διαδεδομένη άποψη στο λαό ότι "ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ίδιο".

Σε μια συγκέντρωση που ήταν στημένη για να ενισχύσει το "κλίμα νίκης" και μια ομιλία που προοριζόταν να απαντήσει στην κυβερνητική προπαγάνδα, ο πρόεδρος της ΝΔ επιχείρησε να δείξει ότι η πολιτική του είναι "εθνική" και εξυπηρετεί και τα συμφέροντα των λαϊκών συμφερόντων και της οικονομικής ολιγαρχίας! Περίσσεψαν οι διακηρύξεις ότι "η νίκη είναι όλων των Ελλήνων, είναι νίκη της Ελλάδος", ενώ συχνές ήταν οι υποκριτικές και δημαγωγικές αναφορές περί "γκρεμίσματος των διαχωριστικών γραμμών", σε μια μάταιη προσπάθεια να απευθυνθεί σε κόσμο εκτός της παράταξης.

Ταυτόχρονα εμφανίστηκε ως οπαδός της συναίνεσης υπογραμμίζοντας τις θέσεις του για "εθνική στρατηγική" στην εξωτερική πολιτική και την παιδεία.Παρόλο που οι προτάσεις του για την οικονομική πολιτική δεν είναι παρά επανάληψη ή προέκταση της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη, ο Κ. Καραμανλής δημαγώγησε ασύστολα με διαρκείς αναφορές στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα (ανεργία, παιδεία, υγεία), ενώ ξεχωριστή αναφορά έκανε στην "εγκληματικότητα", κολακεύοντας και ενισχύοντας τις φωνές που ζητούν αυταρχικά μέτρα και δημιουργία ενός αστυνομικού κράτους.

Εφτασε μάλιστα στο σημείο να αναφέρει ότι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα δεν έχουν παράπονα από την πολιτική Σημίτη και ότι η "σταθερότητα της κυβέρνησης είναι σταθερότητα για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα", προκειμένου να υποστηρίξει ότι "η δική μας δύναμη είναι ο μέσος Ελληνας πολίτης".

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα: "Στις 13 Ιουνίου οι Ελληνες πολίτες θα πουν "όχι" στη σύνθλιψη του βιοτικού επιπέδου ολόκληρων ομάδων του πληθυσμού. Των συνταξιούχων που έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους, των αγροτών που οδηγούνται στον αφανισμό, των μικρομεσαίων που οι επιχειρήσεις τους κλείνουν, των ελεύθερων επαγγελματιών, των εργαζομένων" (!).

Προσδιορίζοντας όμως, στο τέλος, το "νέο ξεκίνημα" ανέφερε ότι"η Ελλάδα στην ΟΝΕ" σημαίνει ανάπτυξη "με πρωτοπόρο την ιδιωτική πρωτοβουλία", περιορισμό των δημοσίων δαπανών, ενώ απέφυγε να αναφέρει τις θέσεις του για ελαστικοποίηση της εργασίας, για σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις, διαρκή λιτότητα κλπ.

Μεγάλο μέρος της ομιλίας του ο Κ. Καραμανλής το αφιέρωσε να απαντήσει στο δίλημμα της κυβέρνησης "εγώ ή χάος" και στο σύνθημα "πρώτα η Ελλάδα", ενώ επέμεινε στην καταγγελία περί απόμακρου πρωθυπουργού και παγερής κυβέρνησης.

Αρκετά κατώτερη των αρχικών σχεδιασμών και των προσδοκιών ήταν η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΝΔ στο Πεδίον του Αρεως, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι, παρόλο το "κλίμα νίκης" που καλλιεργεί η ηγεσία του κόμματος, δεν καταφέρνει να συσπειρώσει τους οπαδούς της. Ο χώρος που είχαν "οριοθετήσει", με φώτα και πανό, οι διοργανωτές σε καμία περίπτωση δε γέμισε με τα πλήθη που ανέμεναν, γεγονός που οδήγησε στην καθυστέρηση της εκφώνησης του ομιλίας του προέδρου της ΝΔ. Προκειμένου να αποφύγουν τις αρνητικές εντυπώσεις είχαν φροντίσει με οργανωμένες ομάδες από τις νομαρχιακές οργανώσεις να "στήσουν" κόσμο μπροστά στις κάμερες των καναλιών, για τις τηλεοπτικές ανάγκες. Στην πραγματικότητα, πέρα από ένα μεγάλο πυρήνα μπροστά στην εξέδρα, στους γύρω δρόμους το πλήθος ήταν αραιό με μεγάλα κενά διαστήματα μεταξύ τους, τα οποία κάλυπταν πανό ή ειδικές κατασκευές, ώστε τα "μακρινά πλάνα" της τηλεόρασης να δείχνουν "μέγα πλήθος". Τα συνθήματα ήταν όλα αφιερωμένα στο πρόσωπο του Κ. Καραμανλή (Ηρθε η ώρα του Καραμανλή, νάτος ο πρωθυπουργός κ.ά.).

Χαμένη και εχθρική για τα λαϊκά συμφέροντα και κέρδος για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και το δικομματισμό, θα είναι η ψήφος στο κόμμα του Στ. Μάνου. Την εκτίμηση αυτή επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ο αρχηγός του κόμματος των "Φιλελευθέρων" στη συνέντευξή του στο Ζάππειο. Ο Στ. Μάνος εμφανίστηκε ως αντίπαλος των δύο μεγάλων κομμάτων, λέγοντας ότι "κάθε ψήφος σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι χαμένη", αλλά ταυτόχρονα παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση Σημίτη δικαιώνει την πολιτική που εφάρμοσε ο ίδιος επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, ενώ δεν αρνήθηκε το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη ΝΔ. Πάντως περισσότερο έκλινε υπέρ της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, καθώς, όπως είπε, "μπορεί να καταλάβει ο Κ. Σημίτης στην οικονομία", ενώ η ΝΔ είναι "ένα κόμμα που έχει χάσει την ψυχή του, είναι ένα άδειο κέλυφος και δεν έχει προσδιορίσει την πολιτική της". Ο Στ. Μάνος επιχείρησε να δείξει ότι η ενίσχυση του κόμματός του είναι προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και στην κατεύθυνση αυτή επιδόθηκε σε "αποκαλύψεις" και επισημάνσεις για τα κλειστά νοσοκομεία (Λάρισα), ενώ ξιφούλκησε κατά του ρουσφετιού και της αναξιοκρατίας. Το πραγματικό πρόσωπο της άγριας νεοφιλελεύθερης πολιτικής του, φάνηκε καθαρά, όταν αναφέρθηκε στις προτάσεις του για το μέλλον της ΕΕ. Ο Στ. Μάνος ζήτησε λιγότερους φόρους (για το κεφάλαιο), λιγότερες (κοινωνικές) δαπάνες και λιγότερους νόμους και κανονισμούς, που να εμποδίζουν τη δράση των πολυεθνικών. Ακόμα τάχθηκε υπέρ του να αποκτήσει η ΕΕ "δικό της στρατό" και να καταργηθεί το δικαίωμα του βέτο!