Εζησε στην Αθήνα απ' το 1938, πέθανε το 1981 ευτυχώς μακρυά από μας, αλλά δυστυχώς την μετέφεραν και την έθαψαν εδώ στο βασιλικό κτήμα στο Τατόι.
Σ' όλη της τη ζωή αγαπούσε τη δόξα. Πιο πολύ όμως αγαπούσε το χρήμα και τη χλιδή. Ο λαός μας τη συνδέει με τις πιο τραγικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας του τόπου μας. Και μόνο το ψέλισμα του ονόματός της, φέρνει στο νου φυλακές, βασανιστήρια, εξορίες, Μακρονήσια, εκτελέσεις, παιδομάζωμα, παιδικά γκέτο, αγοραπωλησίες βρεφών με τη συνεργασία του ελληνοαμερικανικού Ειρηνοδίκη Στέφεν Σκόπα. Φρίκη!
Η γιαγιά, λοιπόν, είναι η Φρειδερίκη κόρη του Δούκα Ερνέστου Αυγούστου και γυναίκα του βασιλιά Παύλου Α - Γλύξμπουργκ. Η αθεράπευτη "αδυναμία" της, που την κληρονόμησαν τα παιδιά και τα εγγόνια της, ήταν η φιλοχρηματία, που τη θεράπευσε με τους υποχρεωτικούς εράνους και την ίδρυση "κοινοφελών" ιδρυμάτων με διάφορες ψευδεπίγραφες ονομασίες όπως "Βασιλική Πρόνοια Βορείων Επαρχιών", "Βασιλικό Εθνικό Ιδρυμα", "Βασιλική Εστία" κλπ.
Στους αλλεπάλληλους υποχρεωτικούς εράνους, για τους οποίους δεν έμαθε ο λαός πόσα μάζεψε και που τα διέθεσε, έδινε διάφορα ονόματα π.χ. "Φανέλλα Στρατιώτη", "Δέμα συμμοριοπλήκτων", "Δέμα εκπατρισμένου παιδιού"... Τα πλοκάμια της Φρίκης απλώθηκαν μέχρι και τη Νοτιοαφρικανική Ενωση. "Δάγκωσε" τους εκεί εγκατεστημένους ομογενείς, με μεγάλα χρηματικά ποσά. Οπως και τον τότε βασιλιά της Αιγύπτου, Φαρούκ.
Στη συνέντευξη λοιπόν, ανάμεσα στ' άλλα "συγκινητικά" που είπαν δήλωσαν ότι "όνειρό" τους είναι "να ζήσουν στην Ελλάδα", προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό προφίλ απέναντι στις νεώτερες γενιές, που δεν γνώρισαν το σατανικό ρόλο της βασιλικής οικογένειας, ούτε έζησαν τις τραγικές εκείνες εποχές των διωγμών και των κατατρεγμών.
Και πάνω στην προσπάθειά τους αυτή προχώρησαν και σε εντυπωσιακές υποσχέσεις... Σκέφτονται είπαν να δημιουργήσουν κι αυτοί... ένα ίδρυμα... στην Ελλάδα. "Θέλουμε να συγκεντρώσουμε χρήματα (δήλωσε ο Παύλος λες κι ακούς τη γιαγιά του), ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά... στους τομείς της υγείας. Ηρθαμε σε επαφή με τον ελληνοαμερικανό Σπύρο Μαργώτη διευθυντή του Νοσοκομείου DEBORAH HOSPITAL... Συμφωνήσαμε να χρηματοδοτήσουμε το πρόγραμμα CHILDREN OF THE WORLD... Η πρώτη ενέργεια (για συγκέντρωση χρημάτων) θα είναι η έκδοση μιας σειράς παραμυθιών εικονογραφημένων απ' τη Μαρί - Σαντάλ. Ηδη είναι έτοιμο το παραμύθι "Ο πρίγκηπας κι ο βάτραχος", που θα εκδοθεί εντός του έτους στην Ελλάδα απ' τις εκδόσεις Φερενίκη".
Κι όλα αυτά δυστυχώς διαφημίζονται αμέσως ή εμμέσως απο μερίδα του ελληνικού Τύπου, παιδικά περιοδικά καθώς και από διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς, προς "διαπαιδαγώγηση" των νεώτερων ελληνικών γενιών, που δεν έζησαν τα χρόνια της Φρίκης...
Δημήτρης ΣΕΡΒΟΣ
Τρία χρόνια από την ολοκλήρωση του έργου, η ΕΥΔΑΠ δεν έχει προσλάβει μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό και γι' αυτό αναθέτει τη λειτουργία σε ιδιώτες. Εχει, ήδη, πληρώσει 5 δισ. δραχμές και ετοιμάζεται να δαπανήσει άλλα 7 δισ.
Το ποσόν των 7 δισ. δραχμών είναι έτοιμη να πληρώσει η ΕΥΔΑΠ σε ιδιώτες μεγαλοεργολάβους, προκειμένου να λειτουργήσουν το έργο της πρωτοβάθμιας επεξεργασίας των λυμάτων στην Ψυττάλεια! Κι όλα αυτά, επειδή τρία χρόνια από την ολοκλήρωση του έργου ακόμη δεν έχει φροντίσει να προσλάβει μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό για τη λειτουργία του. Πρόκειται, δηλαδή, για μια σπατάλη άνευ προηγουμένου, την οποία, φυσικά, θα κληθούν να πληρώσουν στο άμεσο μέλλον όλοι οι Αθηναίοι με τη δραστική αύξηση των τελών αποχέτευσης...
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΥΔΑΠ, για τα τρία πρώτα χρόνια λειτουργίας της Ψυττάλειας, έχει πληρώσει στους ιδιώτες για να κάνουν αυτή τη δουλιά γύρω στα 5 δισ. δραχμές και άλλα 7 δισ. δραχμές, που ετοιμάζεται να δώσει τώρα για τα επόμενα δύο χρόνια, μας κάνουν περίπου 12 δισ. δραχμές, ποσό δηλαδή που πλησιάζει το 50% όσων στοίχισε για να κατασκευαστεί το έργο!
Είναι, μάλιστα, γεγονός ότι οι διοικούντες την ΕΥΔΑΠ είχαν δηλώσει πως όρος της προηγούμενης σύμβασης με τους ιδιώτες θα ήταν να εκπαιδεύσουν αυτοί προσωπικό της ΕΥΔΑΠ που θα μπορούσε να λειτουργεί την Ψυττάλεια, κάτι που δεν έγινε φυσικά, αφού δε συνέφερε τους ιδιώτες. Τώρα βέβαια, παράγοντες της ΕΥΔΑΠ υποστηρίζουν ότι για το θέμα αυτό φταίει ο "νόμος Πεπονή", που απαγορεύει τις προσλήψεις... Οποιος, πάντως, κι αν είναι ο λόγος, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Η Ψυττάλεια εξακολουθεί να λειτουργεί από ιδιώτες, οι οποίοι πληρώνονται αδρά. Ετσι εξηγείται, άλλωστε, ότι για τη λειτουργία των δύο επόμενων ετών έχουν δηλώσει συμμετοχή τέσσερις κοινοπραξίες, που αποτελούνται από μερικές από τις μεγαλύτερες τεχνικές εταιρίες της χώρας, οι οποίες έχουν μυριστεί "πολύ ψητό". Η ίδια, μάλιστα, "πατέντα" της ανάθεσης σε ιδιώτες ακολουθείται τα τελευταία χρόνια από την ΕΥΔΑΠ και για το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων της Μεταμόρφωσης.
Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε ότι για την πρώτη ανάθεση της λειτουργίας της Ψυττάλειας στους ιδιώτες οι αρμόδιοι της ΕΥΔΑΠ είχαν επικαλεστεί το "επιχείρημα" του "σοβαρού επικείμενου κινδύνου" από τη διακοπή της λειτουργίας υφιστάμενου έργου. Κι αυτό άσχετα από το γεγονός ότι ο νόμος ρητά όριζε ότι οι συνθήκες του επικείμενου σοβαρού κινδύνου δημιουργούνται μόνο από απρόβλεπτα γεγονότα. Κάτι που προφανώς δεν ίσχυε στην προκειμένη περίπτωση, αφού η ημερομηνία παράδοσης του έργου ήταν προ πολλού γνωστή και η ΕΥΔΑΠ όφειλε να βρει και να διαθέσει έγκαιρα το κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό. Από το γεγονός αυτό και μόνο φαίνεται ότι η λειτουργία της Ψυττάλειας από ιδιώτες - έναντι αδρού τιμήματος - δεν ήταν τυχαία απόφαση, που ελήφθη κάτω από κυβερνητικές εντολές.
Τη στιγμή που γίνονται τόσες σπατάλες για τη λειτουργία της Ψυττάλειας από τους ιδιώτες, η κυβέρνηση και η ΕΥΔΑΠ, προκειμένου να "χρυσώσουν το χάπι", ετοιμάζονται το φθινόπωρο να εγκαινιάσουν το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ψυττάλεια, που θα το εμφανίσουν ως "κίνηση οικονομίας", επικαλούμενοι το γεγονός ότι ένα μέρος του παραγόμενου ρεύματος θα το πουλάει η ΕΥΔΑΠ στη ΔΕΗ! Την ίδια ώρα, αποκρύβεται το γεγονός ότι με τη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ προωθείται η συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού της επιχείρησης και η αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών τους σχέσεων, ενώ για τους καταναλωτές επιφυλάσσεται η ετήσια αναπροσαρμογή των τιμολογίων, καθώς και η σημαντική αύξηση των τελών αποχέτευσης.