Και κανένα άλλο στοιχείο να μην υπήρχε, τα, μαγειρεμένα έστω, στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν για την ανεργία είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για να αποδειχθεί η παταγώδης αποτυχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης Σημίτη. Μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 1999 οι απολύσεις έφτασαν τις 121.207 ή σε ποσοστό 72% σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 1999. Αυτή είναι η "ανάπτυξη" και "η ευημερία για όλους" που υπόσχεται ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του. Η τιμωρία τους πρέπει να είναι σκληρή και αμείλικτη στην κάλπη στις 13 Ιούνη.

Στα μπαλκόνια

οι "σωτήρες",

με κραυγές κενές

ή στείρες,

μέρες δίνουν

τώρα "μάχη"

και μου πρήζουν

το στομάχι!

Στις εξέδρες,

στους εξώστες

οι γνωστοί

..."ναυαγοσώστες"

κάνουν "κόντρες",

με τη σκέψη

ποιος την ψήφο

θα μου κλέψει!

Στα μπαλκόνια

αυτοί και άλλοι

μου "γαζώνουν"

το κεφάλι,

κι όπως βλέπω,

πάει, θα "πήξω"

μέχρι "μαύρο"

να τους ρίξω!

Ο οίστρος

Προχτες ο Δ. Ρέππας χαρακτήρισε "απολύτως αποδοκιμαστέες" τις αντιΝΑΤΟικές διαδηλώσεις, που προκαλούνται από "μικρές ομάδες" (!), όπως είπε. Την ίδια στιγμή, περίπου, η επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ, η κ. Κουτσίκου, δήλωνε: "Δε διαφωνώ με διαμαρτυρίες όπου θα συμμετέχουν 10.000 άνθρωποι", αλλά "δεν είναι σωστά πράγματα αυτά, όπως οι επιθέσεις από μικρές ομάδες σε εγκαταστάσεις άλλων χωρών"! Απόλυτα σύμφωνος μαζί της και ο υφυπουργός Χρ. Πρωτόπαπας σημείωνε: "Δεν μπορεί 20 μέλη της ΚΝΕ να κάνουν εξωτερική πολιτική" και είναι "άλλο πράγμα οι διαμαρτυρίες 10.000 ανθρώπων κι άλλο αυτό που γίνεται με τέτοιες μικρές ομάδες"! Κι απο κοντά η "Καθημερινή" έγραφε προχτές: "Μια ομάδα από 100 το πολύ στελέχη του ΚΚΕ, που βρίσκονται σε... επαναστατική επαγρύπνηση, προκαλούν τα συνεχή επεισόδια στη Θεσσαλονίκη, κατά τη μεταφορά ΝΑΤΟικών στρατευμάτων προς τα Σκόπια" και εγκαλούσε την Αστυνομία γιατί "δεν ασκεί την υπηρεσία της" και "δεν εμποδίζει" τις διαδηλώσεις...

Πλήρως ευθυγραμμισμένοι όλοι τους. Γιατί, οι μαχητικές κινητοποιήσεις των κομμουνιστών και των άλλων πατριωτών και αγωνιστών της ειρήνης τους πονάνε. Γιατί, ξέρουν, ότι έχουν πίσω τους την ομοθυμη στήριξη της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Γιατί, γνωρίζουν, ότι καθημερινά, όλο και περισσότεροι μαχητές πυκνώνουν το αντιπολεμικό και αντιμπεριαλιστικό ποτάμι.

Ο ανορθολογισμός, η σύγχυση των εννοιών και άλλα συναφή αποτελούν, πράγματι, ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου καπιταλισμού, αλλά και μερικά από τα βασικά όπλα σήμερα των κυρίαρχων δυνάμεων. Οταν, όμως, σηκώνοντας μέτωπο - υποτίθεται - στα χαρακτηριστικά αυτά, κάνεις συνειδητά το άσπρο - μαύρο και το αντίθετο, τότε γίνεσαι εσύ μπροστάρης στην επιχείρηση διαστρέβλωσης και καταστροφής του νοήματος των λέξεων. Μετατρέπεσαι - είτε το θέλεις είτε όχι - σε υπηρέτη των δυνάμεων αυτών και αν το παρακάνεις, δεν έχεις την παραμικρή διαφορά από τον κοινό συκοφάντη.

Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, με αφορμή ένα άρθρο της κ. Φραγκουδάκη στα χθεσινά "Νέα", όπου ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: "Σήμερα η "αριστερά" συγκλίνει με τη Χρυσή Αυγή και έχει το ΚΚΕ υποψήφιους για τις ευρωεκλογές, που βασική πολιτική θέση τους είναι να κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία για να "πάρουμε την Πόλη"... Αριστεροί σήμερα είναι λοιπόν οι οπαδοί της βίας και του αυταρχισμού... Αριστεροί είναι όσοι καταδικάζουν τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ αλλά είναι υπέρ της σέρβικης ηγεσίας που ξεκίνησε τον πόλεμο, διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία και επιδίωξε να εξαφανίσει τους Αλβανούς...".

Δυστυχώς, για την κ. Φραγκουδάκη - όπως και για το ναζισμό, από τον οποίο αντλεί παραδείγματα - υπάρχουν η ζωή και οι κοινωνικοί αγώνες, όπου όλα, αργά ή γρήγορα, ξεκαθαρίζουν.

Συχνά πυκνά, μέλη της ηγεσίας και υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ΣΥΝ αναφέρονται στο ΝΑΤΟικό πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία και λένε, πως είναι μια ολέθρια επιλογή, που - εκτός των άλλων - υπονομεύει τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Και για το "ολέθρια επιλογή" καμιά αντίρρηση, αλλά για το άλλο έχουμε μια σειρά ενστάσεις και ερωτηματικά:

Για ποια συνοχή μιλάνε, μεταξύ των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της ΕΕ και της μεγάλης πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου ή όλων αυτών και των λαών; Η συνοχή των πρώτων είναι δεδομένη και εκφράζεται καθημερινά σε όλα τα επίπεδα, από τα όργανα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, μέχρι τους βάρβαρους και εγκληματικούς βομβαρδισμούς. Η δεύτερη, πράγματι, δέχτηκε ένα ισχυρότατο πλήγμα, αφού αποκαλύφθηκε - στον ένα ή άλλο βαθμό, για κάθε λαό - το απεχθές και απάνθρωπο πρόσωπο του πραγματικού χαρακτήρα και της φύσης της ΕΕ. Το γεγονός αυτό, όμως, αποτελεί μια σοβαρή θετική εξέλιξη και οφείλεται, πρώτα και κύρια, στην αντίσταση του γιουγκοσλαβικού λαού. Γιατί, λοιπόν, στενοχωριέται τόσο πολύ η ηγεσία του ΣΥΝ; Μπας και φοβάται, μην τυχόν και γίνει τόσο κουλουβάχατα η ΕΕ, που ξεμείνει από... οράματα και... ιδανικά;