Στην κατάργηση του Ινστιτούτου Ερεύνης Νοσημάτων Θώρακος Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΙΕΝΘΥΑΕ), του μόνου φορέα στη χώρα μας με αρμοδιότητα στην ιατρική παρακολούθηση των εργαζομένων και την πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών και τη μοναδική ακτινολογική τράπεζα πληροφοριών για όλη την Ελλάδα προχωρά το υπουργείο Υγείας.

Παρά το γεγονός ότι, όπως φαίνεται και από στοιχεία έρευνας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), η υποδομή στη χώρα μας στον τομέα της αντιμετώπισης των επαγγελματικών ασθενειών είναι από μηδαμινή έως ανύπαρκτη, το υπουργείο Υγείας, αντί να προχωρήσει στην ενίσχυση και βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας του ΙΕΝΘΥΑΕ - το οποίο διαθέτει μεγάλη υποδομή(κτιριακές εγκαταστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σύγχρονα μηχανήματα) - προχωρεί στη συνεχή απαξίωσή του, εξαναγκάζοντάς το να λειτουργεί εδώ και 15 χρόνια με έναν πνευμονολόγο γιατρό!

Οπως επισήμαναν σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, η διοίκηση του Ινστιτούτου και οι εργαζόμενοι οι ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΙΕΝΘΥΑΕ είναι τεράστιες. Αυτή τη στιγμή στο Ινστιτούτο, εκτός απ' τον πνευμονολόγο, εργάζονται ακόμα ένας χειριστής ακτινολογικών μηχανημάτων, τρεις παρασκευάστριες και μια νοσηλεύτρια, με αποτέλεσμα το ΙΕΝΘΥΑΕ να κάνει μόνο ακτινογραφίες. Δε γίνονται, δηλαδή, οι υπόλοιπες δραστηριότητες στη διάγνωση και πρόληψη των νοσημάτων θώρακα.

Σοβαρότατο πρόβλημα για την αντιμετώπιση των επαγγελματικών ασθενειών στη χώρα μας χαρακτήρισε ο Γ. Κυριόπουλος καθηγητής Οικονομικών της Υγείας της ΕΣΔΥ, ενώ επισήμανε ότι απαιτείται η ανάπτυξη νέων υπηρεσιών και όχι η κατάργηση και συρρίκνωση των ήδη υπαρχόντων.

Οπως φαίνεται και από την έρευνα της ΕΣΔΥ, η καταγραφή των περιστατικών στη χώρα μας είναι ανεπαρκής, κάτι που οφείλεται στη μικρή και πλημμελή ανάπτυξη των υπηρεσιών επαγγελματικής υγιεινής της εργασίας και στην απουσία προληπτικών ιατρικών εξετάσεων και προγραμμάτων κατάρτισης των επαγγελματιών υγείας.

Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την έρευνα της ΕΣΔΥ, οι αναγνωρισμένες επαγγελματικές παθήσεις στην Ελλάδα, όπως αναφέρονται στον κανονισμό ασθένειας του ΙΚΑ, ανέρχονται σε 52 και περιλαμβάνουν δηλητηριάσεις, αλλεργικές παθήσεις από χημικούς παράγοντες, λοιμώδη νοσήματα, νοσήματα οφειλόμενα σε φυσικά αίτια, συστηματικές ασθένειες του δέρματος και των πνευμόνων, ενώ το κόστος τους υπολογίζεται πως έφτασε το 1998 τα 280 δισ. δραχμές.

Επισημάνσεις για πιθανή εξάπλωση της φυματίωσης στη χώρα μας έκανε στη συνέχεια, ο καθηγητής Παν. Θεοδωρακόπουλος Επιστημονικός Διευθυντής του ΙΕΝΘΥΑΕ. Οπως υπογράμμισε τα τελευταία χρόνια, με τη χαλάρωση των προληπτικών εξετάσεων, έχει παρατηρηθεί αύξηση των κρουσμάτων φυματίωσης και ειδικότερα στους αλλοδαπούς, που εξετάζονται στο Ινστιτούτο για την έκδοση πράσινης κάρτας, ενώ παρόμοια αύξηση παρατηρείται σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Την περίοδο 1995 - 1998 το ΙΕΝΘΥΑΕ έκανε εξετάσεις σε 111.799 άτομα (23.180 εργαζόμενοι σε εργοστάσια, 21.442 σε υγειονομικές επιτροπές, 8.284 επαγγελματίες, 14.492 φοιτητές, 14.420 ναυτικοί, 1.074 ιδιώτες, 474 στον ΟΚΑΝΑ, 803 δημόσιοι υπάλληλοι, 14.944 αλλοδαποί, 11.944 άτομα άλλων κατηγοριών). Ανάμεσα σε αυτά βρέθηκαν 43 άτομα, τα οποία έπασχαν από ενεργή φυματίωση, 167 άτομα, τα οποία είχαν νοσήσει από φυματίωση παλιότερα, 62 άτομα με λοιπές πνευμονοπάθειες (νεοπλάσματα, επαγγελματικά νοσήματα κλπ.) και 409 άτομα με πιθανές καρδιοπάθειες.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΔΥ, οι θάνατοι από φυματίωση στην Ελλάδα ηλικίας(5-64 ετών) είναι 298. Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 93,8% του συνόλου των θανάτων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Στα, σπαρμένα με τα καύκαλα των σκοτωμένων πολεμιστών, κακοτράχαλα βουνά του Κουρδιστάν, θλίψη και οργή, αλλά η πορεία προς τον ήλιο συνεχίζεται, με την υπόσχεση των πεθαμένων να πολεμούν μαζί με τους ζωντανούς. Στις φτωχογειτονιές της Τουρκίας και στις μεγαλουπόλεις της κουρδικής προσφυγιάς, θρήνος και οδυρμός, αλλά και η προσμονή της λύτρωσης, με το τάμα των Κουρδισσών μανάδων να γεννήσουν χιλιάδες νέους "Απο".

Μην τους ακούς που σου λένε πως λύγισε την τελευταία ώρα. Δεν έχουν το δικαίωμα οι κιοτήδες και οι ραγιάδες ν' απαιτούν το θάρρος της θυσίας των άλλων. Και το πραγματικό, ακόμα, δεν είναι πάντα το αληθινό. Αλλά κι αν λύγισε στο σωματικό και ψυχικό πόνο, ανθρώπινο. Αν λάθεψε, υπερεκτιμώντας τη δύναμη της "νέας τάξης", συγχώρα τον. Κι αν ακόμα "τα γύρισε" από φόβο ή από ιδιοτέλεια, μη δικαιολογήσεις τους διώκτες του, τους προδότες του και τους δολοφόνους του.

Πρόσεξε, οι κυβερνώντες θα σου πουν να ξεχάσεις τον "Απο", να ξεχάσεις ποιος τον δίωκε, ποιος τον πρόδωσε, ποιος τον εκτέλεσε. Ετσι όπως σου έλεγαν κάποιοι προκάτοχοί τους να ξεχάσεις το κομμένο κεφάλι του Αρη να κρέμεται από τον φανοστάτη των Τρικάλων, την εκτέλεση, εκείνο το εφιαλτικό ξημέρωμα, του Μπελογιάννη. Τη φοβούνται τη μνήμη, γιατί είναι το ρίγος του κορμιού στην προσταγή της συνείδησης, είναι το σινιάλο του παρελθόντος προς το μέλλον.

Πρέπει οι λαοί να βρουν τον τρόπο να τους τιμωρήσουν πολύ σκληρά. Κι άλλο μέσο τιμωρίας τους δεν αρκεί, παρά μόνο οι αγώνες των, όπου γης, αδικημένων για ν' ανατραπεί αυτό το παγκόσμιο καπιταλιστικό, ιμπεριαλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης και εγκληματικότητας, που βαρύνει ακόμα την ανθρωπότητα. Ετσι θα λειτουργήσει η παγκόσμια Νέμεση και, μετά, θα επικρατήσει το παγκόσμιο δίκιο, που δε θα στήνει ικριώματα σε αγωνιστές, δε θα δολοφονεί μωρά και γέροντες, δε θα εναντιώνεται στην πορεία της ιστορίας προς το μέλλον.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ