- Πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα το προσχέδιο της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπου, μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στην κοινωνική ασφάλιση και ζητείται επιτάχυνση των διαδικασιών για το "μεγάλο" ασφαλιστικό πακέτο μέτρων. Πώς το σχολιάζετε;
- Δεν είναι η πρώτη φορά που πιέζει το ΔΝΤ να παρθούν αντιασφαλιστικά μέτρα. Είχαμε και προηγούμενες εκθέσεις του, όπως και εκθέσεις του ΟΟΣΑ, που όλες κινούνταν στο πνεύμα Σπράου και ασκούσαν πιέσεις για κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας. Δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό, αλλά δίνει κατευθύνσεις για μια συνολική επίθεση, για ξεπούλημα ΔΕΚΟ, τραπεζών, βιομηχανιών στρατηγικού χαρακτήρα, για υπερφορολόγηση κλπ. Μετά τη δημοσίευση του προσχεδίου, ο υπουργός Εργασίας, με δηλώσεις του, είπε ότι μέσα στον Ιούλη θα ανατεθεί σε οίκους διεθνούς κύρους... η μελέτη για το ασφαλιστικό σύστημα. Η κυβέρνηση, όπως έχει δείξει μέχρι τώρα, αποδέχεται τις κατευθύνσεις του ΔΝΤ και κοιτάζει να τις κάνει πράξη. Ετοιμάζεται για το δεύτερο αντιασφαλιστικό πακέτο, το οποίο - σύμφωνα με τους προγραμματισμούς - θα έρθει να σαρώσει ό,τι απόμεινε όρθιο από τους τρεις αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και από το πρώτο πακέτο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τον αντιασφαλιστικό νόμο 2676/'99.
- Ποιοι εκτιμάτε ότι είναι ειδικότερα οι στόχοι της κυβέρνησης, όσον αφορά το "μεγάλο" ασφαλιστικό πακέτο μέτρων;
- Τόσο από τις εκθέσεις ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, αλλά και από τις προτάσεις Σπράου και Τήνιου, φαίνεται πως ένας από τους πρώτους στόχους είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση στα 67 χρόνια. Κατάργηση, ουσιαστικά, του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών, πετσόκομμα ή κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, χτύπημα των κατώτατων συντάξεων, που αποτελούν ένα από τα θεμέλια της κοινωνικής ασφάλισης και άλλα. Επίσης επιδιώκεται η εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας. Τα κρατικά νοσοκομεία θα λειτουργούν πλέον σαν ανώνυμες εταιρίες, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ολα αυτά συντελούν στην ολοκλήρωση της κατεδάφισης του όποιου κοινωνικού κράτους, στη διεύρυνση του κοινωνικού αποκλεισμού, όχι μόνο εργαζομένων και συνταξιούχων, αλλά και ενδιάμεσων κοινωνικών ομάδων. Ηδη, η κυβέρνηση έχει κάνει τα πρώτα βήματα, αποστασιοποιούμενη από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης. Για παράδειγμα, το κράτος έχει τέσσερα χρόνια να δώσει αύξηση στην επιχορήγηση προς το ΤΕΒΕ. Το 1990 η κρατική επιχορήγηση ήταν το 41,94% των εσόδων του ΤΕΒΕ και σήμερα έπεσε στο 16,33%. Επίσης τα χρέη του κράτους προς το ΤΕΒΕ, λόγω της μη καταβολής των υποχρεώσεών του για τους νεοασφαλισμένους μετά την 1η Γενάρη '93, ανέρχονται στα 52 δισ. δραχμές. Εξουσιοδοτημένος από το ΔΣ του ΤΕΒΕ, σε συνάντηση που είχαμε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Συνταξιούχων με τον πρωθυπουργό, του κατέθεσα το φάκελο με τις οφειλές. Ανάλογη είναι η κατάσταση με την κρατική επιχορήγηση και στα υπόλοιπα Ταμεία.
- Υπάρχει τρόπος για να αποφευχθούν τα σχεδιαζόμενα αντιασφαλιστικά μέτρα;
- Τα σχέδια αυτά μπορούν να ανατραπούν. Η διέξοδος είναι στο δρόμο του αγώνα. Εμείς οι συνταξιούχοι έχουμε αγωνιστεί και θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους. Απαιτείται, όμως, να ξεσηκωθούν και οι εν ενεργεία συνάδελφοί μας. Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΒΕΕ θα χρεωθούν με τεράστιες ευθύνες, αν δεν μπουν μπροστά αγωνιστικά. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο για να φράξει το δρόμο στην άθλια αντιασφαλιστική και αντιλαϊκή πολιτική.
Ντ. Ν.
***
Αν στην περίπτωση των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, η κυβέρνηση Σημίτη στήριξε τα βρώμικα σχέδια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ με το "μοιρολατρικό" επιχείρημα "είμαστε μικρή χώρα και δεν μπορούμε να αντιταχθούμε", τώρα - που τίθεται σε εφαρμογή η μακροχρόνια λεηλασία των λαών της περιοχής με τα σχέδια τύπου Μάρσαλ για τη δήθεν ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας και την ανασυγκρότηση της Βαλκανικής - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, ως εκπρόσωπος των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών. Είναι όμως το λιγότερο αφελείς στην κυβέρνηση, αν νομίζουν ότι τα στρατηγεία των πολυεθνικών και τα "γεράκια" του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ και της ΕΕ, σχεδίασαν και επέβαλαν - με το "έτσι θέλω" - το βρώμικο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, για να καρπωθεί τα οφέλη η Ελλάδα και οι ελληνικές κατασκευαστικές ή άλλες εταιρίες. Αυτό που σίγουρα θέλουν και επιδιώκουν οι ισχυροί της Δύσης είναι να αξιοποιήσουν την Ελλάδα και την κυβέρνησή της σαν "γέφυρα" για τη διείσδυση των ευρωπαϊκών και αμερικανικών πολυεθνικών στα Βαλκάνια, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους με τη ληστρική εκμετάλλευση των λαών της Βαλκανικής.
***
Γι' αυτό και προκαλεί, τουλάχιστον, εντύπωση το γεγονός ότι η κυβέρνηση Σημίτη αντί να σιωπήσει, που συμμετείχε ενεργά στις φονικές επιδρομές εναντίον του γιουγκοσλαβικού λαού, βγαίνει σήμερα και θριαμβολογεί επειδή οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ συμφώνησαν να οριστεί η Θεσσαλονίκη "κέντρο για την ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας και την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων".
***
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Οι "πολιτισμένες" κυβερνήσεις των 19 χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, που μετείχαν άμεσα ή έμμεσα στις πολεμικές επιχειρήσεις, εναντίον της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Γιουγκοσλαβίας, είχαν και οικονομικούς στόχους. Να συνεχίσουν, δηλαδή, να προσφέρουν την... "ανθρωπιστική" τους βοήθεια, αυτή τη φορά αναλαμβάνοντας την ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας που οι ίδιοι είχαν φροντίσει να καταστρέψουν..!