Φανερός και, εν πολλοίς, διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης, η υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου, στις ερχόμενες εκλογές. "Κρυφός πόθος" της ν' αποκοιμήσει το λαό μας, ρίχνοντάς του στάχτη στα μάτια, ώστε να καμφθεί η λαϊκή αγανάκτηση και να προωθηθεί, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις, η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ, με συνολικότερες αναδιαρθρώσεις στην οικονομία και στην κοινωνία, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Το "πάθημα" στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και στις ευρωεκλογές έγινε "μάθημα" για την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και ενόψει των επερχόμενων εθνικών εκλογών, ο πρωθυπουργός επιχειρεί να αναδείξει τις ικανότητές του στο ψάρεμα - τις οποίες επέδειξε κατά τις διακοπές του στη Σίφνο - "ψαρεύοντας" λαϊκές ψήφους στα "θολά νερά" της παροχολογίας. Και οι λαϊκές ψήφοι βρίσκονται στα εργοστάσια, τα μικρομάγαζα και τα χωράφια, στην απόγνωση της ανεργίας, στην πείνα της εξευτελιστικής σύνταξης. Τις άλλες ψήφους, των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών και των κάθε λογής ευνοημένων και βολεμένων της εξουσίας, τις έχει εξασφαλισμένες. Μόνο που αυτές είναι μεν σίγουρες - κι αν "φύγουν" κάποιες προς το άλλο κόμμα της ολιγαρχίας, τη ΝΔ, "λίγο το κακό" για την άρχουσα τάξη - όμως είναι λίγες, δε φτάνουν να γεμίσουν την κάλπη του ΠΑΣΟΚ, εξασφαλίζοντάς του ξανά την κυβερνητική διαχείριση.

Το "σαφάρι" υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου μέσω της παροχολογίας θα συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές και θα συμπληρωθεί με άλλα γνωστά "κόλπα" και "μέσα", όπως τα προσωπικά "ρουσφέτια", αλλά και οι πιέσεις, οι εκβιασμοί και η κινδυνολογία για "την επάρατο που βρίσκεται προ των πυλών".

***

Και για ν' αναφερθούμε ειδικά στους αγρότες - για τους οποίους φαίνεται να "ενδιαφέρεται" ιδιαίτερα η κυβέρνηση, διότι είναι αυτοί που "μαύρισαν" αρκετά το κυβερνών κόμμα στις τελευταίες εκλογές και, τα τελευταία χρόνια, αντιπαλεύουν με "νύχια και με δόντια" την αντιλαϊκή πολιτική της. Τι σημαίνει η αύξηση 10.000 δραχμών το μήνα στις συντάξεις και η μείωση κατά 2 μονάδες του επιτοκίου της ΑΤΕ για τα καλλιεργητικά δάνεια, που εξαγγέλθηκαν, όταν τα τρία τελευταία χρόνια η τιμή του βαμβακιού π. χ. μειώθηκε κατά 60 δραχμές το κιλό, ενώ το κόστος παραγωγής αυξήθηκε και όλα, σχεδόν, τα αγροτικά προϊόντα έχουν τεθεί υπό διωγμό από την ΕΕ, με αποτέλεσμα χιλιάδες παραγωγοί να ξεκληρίζονται από τα χωράφια τους;

***

Ο ελληνικός λαός έχει συνειδητοποιήσει πως μόνο με τον αγώνα του θα δει καλύτερες μέρες. Με τον αγώνα και με την ψήφο του. Στις ερχόμενες εκλογές η κυβέρνηση, μετρώντας τις ψήφους στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ, θ' αντιληφθεί ότι η παροχολογία δεν "έπιασε". Κι ας μην αναμένει μεγάλα εκλογικά οφέλη ούτε η ΝΔ. Οι εργαζόμενοι και τ' άλλα λαϊκά στρώματα δε θα πέσουν από την "Σκύλλα στην Χάρυβδη". Γνωρίζουν πλέον καλά ότι φορείς και διαχειριστές της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Αλλωστε και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έδειξαν ότι οι "τρύπες των συγκοινωνούντων δοχείων" δεν είναι και τόσο ανοιχτές, όσο παλιότερα, η τροφοδότηση του ενός πόλου του δικομματισμού από τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυβερνητική διαχείριση του άλλου δε λειτουργεί αυτόματα.

Η αναζήτηση ενός άλλου "πόλου", έξω από τα πλαίσια του δικομματισμού και των "κεντροαριστερών" και "κεντροδεξιών" συναινέσεων και παραλλαγών του, έχει δρομολογηθεί στις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την εμπειρία των λαϊκών αγώνων και με την παρουσία και δράση του ΚΚΕ, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Η αποφασιστική ισχυροποίηση του ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, με την πλατιά συστράτευση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων, θα επιταχύνει, θα δώσει ώθηση στον αγώνα για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, ικανού ν' ανατρέψει την πολιτική που εφαρμόζεται και να "βάλει στην μπάντα" τους διαχειριστές της, για μια άλλη λαϊκή διακυβέρνηση που θα οδηγήσει την Ελλάδα στο δρόμο των αντιμονοπωλιακών, αντιιμπεριαλιστικών, δημοκρατικών αλλαγών, για το σοσιαλισμό.

Η προεκλογική παροχολογία της κυβέρνησης δεν πρόκειται να πετύχει τους στόχους της. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι συνταξιούχοι, η νεολαία δεν πέφτουν στη "λούμπα", αλλά αντιδρούν στην κυβερνητική επιχείρηση εξαπάτησής τους

"ΤΙ ΣΧΕΣΗ μπορεί να έχει ένα υπόγειο γκαράζ στην πλατεία Βάθης με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την Αθήνα του 2004;". "Τι σχέση έχουν τα διόδια στο κέντρο της πόλης με την Ολυμπιάδα;". Ισως και καμία σε κάποια άλλη εποχή. Μόνο που η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από τη χώρα μας, και τα αναγκαία γι' αυτήν έργα, ήρθε σε μια εποχή που το μεγάλο κεφάλαιο ήδη είχε θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά του για τη μετατροπή της Αθήνας σε μια νέα Βηρυτό. Τα ερωτήματα που προαναφέραμε γεννήθηκαν καθώς μελετούσαμε τα υλικά για το αφιέρωμα που ξεκίνησε ο "Ρ" την περασμένη Κυριακή και συνεχίστηκε όλη τη βδομάδα, με τις αποκαλύψεις των δράσεων και παρεμβάσεων που προβλέπει το "Ειδικό Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για την αναβάθμιση της εικόνας και λειτουργίας της Αθήνας - Αττικής 2004" (σελίδες 24 - 25).

ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΣ την τρίτη γερμανική έκδοση του έργου του Μαρξ "Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη", ο Φρίντριχ Ενγκελς έγραφε ανάμεσα σε άλλα: "Ο Μαρξ ήταν εκείνος που πρώτος είχε ανακαλύψει το μεγάλο νόμο κίνησης της ιστορίας, το νόμο που σύμφωνα μ' αυτόν όλοι οι ιστορικοί αγώνες, αδιάφορο αν γίνονται στον πολιτικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό ή σε οποιονδήποτε άλλο ιδεολογικό τομέα, δεν είναι παρά η περισσότερο ή λιγότερο καθαρή έκφραση των αγώνων ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις". Δε χωράει αμφιβολία πως όποιος θέλει να έχει μια αντικειμενική - επιστημονική προσέγγιση του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη του την επισήμανση αυτή του Ενγκελς. Υπό αυτή την έννοια η προσέγγιση των βασικών τάξεων της ελληνικής μεταπολεμικής κοινωνίας, καθώς και της πολιτικής που αυτές ακολουθούσαν είναι άκρως απαραίτητη, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τόσο την εμφύλια σύγκρουση 1946-1949, αλλά και το πώς φτάσαμε σ' αυτή (σελίδες 34-35)

ΔΕ ΘΑ ΗΤΑΝ υπερβολή αν παρομοιάζαμε τα ρητινεύσιμα δάση με κάστρα, που διαθέτουν πολεμιστές αποφασισμένους να συγκρουστούν τόσο με τους εμπρηστές και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, όσο και με την "εμπρηστική" κυβερνητική πολιτική. Για πόσο ακόμα; Αγνωστο. Οι ρητινοκαλλιεργητές υψώνουν κραυγή αγωνίας για τη φθίνουσα πορεία του επαγγέλματος, ζητάνε μέτρα που θα τους επιτρέψουν να συνεχίσουν οι ίδιοι και περισσότεροι ακόμα τη ρητίνευση και να παραμείνουν στα χωριά τους. Μέχρι σήμερα δεν έχουν εισακουστεί. Αφήνονται στη μοίρα τους και εμπαίζονται από μια κυβέρνηση που καταχωρεί τηλεοπτικά σποτ, καλώντας τους πολίτες να επαγρυπνούν για την προστασία των δασών, εξαίροντας την πρωτόβουλη δράση του ατόμου... (σελίδες 36-37)

ΚΟΛΟΜΒΙΑ.Η χώρα περνάει τη χειρότερη κρίση των τελευταίων 70 χρόνων και ενώ οι ειρηνευτικές συνομιλίες, μεταξύ κυβέρνησης και αντάρτικου κινήματος έχουν και πάλι διακοπεί, με ευθύνη της κυβέρνησης Παστράνα, οι ΗΠΑ προετοιμάζουν μια ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση - άμεση ή έμμεση - ενισχύοντας σημαντικά τη στρατιωτική τους παρουσία στην ευρύτερη περιοχή και δημιουργώντας τις ψυχολογικές και λογιστικές συνθήκες για μια πιθανή απόβαση των πεζοναυτών τους, που ευελπιστούν να πραγματοποιήσουν με τη συνδρομή γειτονικών χωρών, οι οποίες πιθανόν να συμφωνήσουν, για εσωτερικούς ή και εξωτερικούς λόγους, να συμμετάσχουν σε μια "Πολύπλευρη Δύναμη Επέμβασης" (σελίδες 42-43)

ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ της χρηματοδότησης κατά 2 εκατομμύρια δολάρια, της "Σχολής της Αμερικής" ή αλλιώς, της "Σχολής των Δολοφόνων" αποφάσισε η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ με 230 ψήφους υπέρ και 197 κατά, κατά τη διάρκεια της συζήτησης τροποποίησης νομοσχεδίου για τη βοήθεια προς το εξωτερικό. Απόφαση φυσικά που δε σημαίνει ότι κλείνει επιτέλους η λειτουργία της συγκεκριμένης σχολής, αλλά διαφαίνεται μια ελπίδα ότι οι μέρες της είναι μετρημένες. Η συγκεκριμένη ψηφοφορία της Βουλής των Αντιπροσώπων μπορεί να θεωρηθεί ένα ισχυρό χτύπημα σε ένα θεσμό που για περισσότερα από 50 χρόνια συνεχίζει να εκπαιδεύει μερικούς από τους πιο αιματηρούς και βίαιους δολοφόνους σ' όλη τη Λατινική Αμερική (σελίδες 46-47)