ΝΤΙΛΙ.-

Σε μία επικίνδυνη ζώνη πυρός έχει μετατραπεί το Ανατολικό Τιμόρ, καθώς η ανεξέλεγκτη βία παραστρατιωτικών ομάδων που υποστηρίζονται από τα ινδονησιακά στρατεύματα έχει προκαλέσει το θάνατο πολλών δεκάδων ατόμων, ένα τεράστιο κύμα αρκετών χιλιάδων προσφύγων, αλλά και τη μαζική έξοδο ακόμη και ξένων δημοσιογράφων ή διπλωματικών αποστολών. Εντός των προσεχών ωρών μάλιστα, δε θα πρέπει να αποκλείεται ούτε και η απομάκρυνση της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών, ούτε ακόμη και η επέμβαση Αυστραλών στρατιωτών στο νησί, εφόσον, τυπικά, δοθεί η "συγκατάθεση" της Τζακάρτας... "Μου είναι αδύνατο να αποκλείσω τελείως την πιθανότητα αποχώρησης της αποστολής του ΟΗΕ από το Α. Τιμόρ", δήλωσε ο επικεφαλής της αποστολής του Οργανισμού στο νησί, Ιαν Μάρτιν, ενώ την ίδια ώρα η Αυστραλία έθετε τα στρατεύματά της σε κατάσταση ύψιστης ετοιμότητας με σκοπό να επέμβει στο νησί στέλνοντας, όπως ανακοίνωσε, "ειρηνευτικές δυνάμεις για να επιβάλει την τάξη"!

Το ενδεχόμενο αυτό προανήγγειλε χτες ο Αυστραλός υπουργός Αμυνας, Τζον Μουρ, μετά το τέλος έκτακτης συνόδου στην Καμπέρα της "Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας" της Αυστραλίας. "Τα στρατεύματά μας είναι έτοιμα να κινηθούν σε 24 ώρες" είπε ο Μουρ, προσθέτοντας ότι η Αυστραλία θα εξακολουθήσει να στέλνει στρατιωτικά αεροσκάφη τύπου "C-130 Hercules" στο Α. Τιμόρ ώστε να βοηθηθεί η απομάκρυνση όλων των Αυστραλών πολιτών (όχι πάνω από 200) και δευτερεύοντος προσωπικού του ΟΗΕ. Ο ίδιος είχε τη "διακριτικότητα" να σημειώσει πως εάν στείλει στρατεύματα αυτό θα γίνει "μόνον κατόπιν έγκρισης της Ινδονησίας και στο πλαίσιο μίας ευρύτερης" πλην άτυπης δύναμης του ΟΗΕ στην περιοχή.

Οι ταραχές (που περιλαμβάνουν επιθέσεις κατά πολιτών ή και ξένων δημοσιογράφων, πυρπολισμούς εκατοντάδων κτιρίων όχι μόνον στην πρωτεύουσα του νησιού, Ντίλι, αλλά και σε άλλες περιοχές) επιδεινώθηκαν με την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος που διεξήχθη την περασμένη Δευτέρα σε σχέση με την παροχή καθεστώτος αυτονομίας ή ανεξαρτησίας στο νησί. Τα αποτελέσματα έδειξαν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού (78.5%) να τάσσεται υπέρ της οριστικής ρήξης των δεσμών με την Ινδονησία, η οποία και το είχε καταλάβει με στρατιωτική επέμβαση το 1975...

Στις αυξημένες καταγγελίες ξένων οργανώσεων και πολλών κυβερνήσεων για στενή συνεργασία και υποστήριξη των ένοπλων παραστρατιωτικών ομάδων που δρουν στο Α. Τιμόρ αντιδρώντας στο ενδεχόμενο ανεξαρτησίας, προστέθηκαν χτες και οι αντιδράσεις ανώτατων αξιωματούχων του ΟΗΕ. Επιτελείο αξιωματούχων του Οργανισμού συναντήθηκε χτες με τον Πρόεδρο της Ινδονησίας Χαμπίμπι για να του επιδώσει νότα διαμαρτυρίας, κατηγορώντας τις δυνάμεις "ασφαλείας" της χώρας του ότι δεν κάνουν (όπως δεν κάνουν...) τίποτε για να αναχαιτίσουν το κύμα βίας που σαρώνει το νησί.

Σύμφωνα με το Διεθνές Κέντρο Υποστήριξης των Ανατολικοτιμορέζων, ίδρυμα που έχει την έδρα του στο Ντάργουιν της Αυστραλίας, μόνον χτες υποστηρίζεται πως σφαγιάστηκαν από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις τουλάχιστον 170 άτομα! Ωστόσο, η απουσία πολλών ξένων δημοσιογράφων αλλά και η ανεξέλεγκτη βία που πλήττει το Α. Τιμόρ δεν καθιστά δυνατή την επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας...

Ωστόσο, αυτόπτες μάρτυρες, κατέθεσαν σε ΜΜΕ πως άνδρες του ινδονησιακού στρατού συμμετείχαν στις θηριωδίες των παραστρατιωτικών οργανώσεων και ιδιαίτερα στις επιθέσεις, στον εκφοβισμό αλλά και απομάκρυνση ξένων δημοσιογράφων και μελών της αποστολής του ΟΗΕ. Κατήγγειλαν επίσης τον ινδονησιακό στρατό πως υποστηρίζει ενεργά και όχι μόνον με την αδράνειά του τις ένοπλες ομάδες.

Απ' όλα αυτά δε θα μπορούσε να λείψει η δήλωση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ,που από το Βιετνάμ δήλωσε χτες: "Είμαστε εμφανώς ανήσυχοι για τη βία στο Α. Τιμόρ. Εχουμε καταστήσει σαφή τη δυσαρέσκειά μας με ό,τι γίνεται. Θλιβόμαστε ιδιαίτερα για την έκρηξη της βίας μετά απ' το δημοψήφισμα. Η Ινδονησία πρέπει ή να επιληφθεί της καταστάσης η ίδια, ή να επιτρέψει στη διεθνή κοινότητα να επέμβει"... Από τις δηλώσεις διακρίνονται δύο τινά: Πρώτον, οι ΗΠΑ είναι απρόθυμες να παίξουν το συνήθη πρωταγωνιστικό ρόλο στην πραγματοποίηση μίας επέμβασης στην περιοχή (γιατί μεταξύ άλλων είναι απασχολημένες με το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας...), και, δεύτερον, ο ρόλος του "χωροφύλακα" θα "παιχτεί" αυτή τη φορά από περιφερειακές δυνάμεις (βλέπε Αυστραλία).

Πάντως, την ίδια ώρα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ λάμπει διά της αδράνειάς του. Στη διάρκεια μίας έκτακτης πλην σύντομης συνεδρίασης καταδίκασε τα επεισόδια, αποφάσισε να στείλει μία "ειδική επιτροπή" στην Τζακάρτα για να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Χαμπίμπι, αφού προηγουμένως αποφάνθηκε πως η Ινδονησία "είναι κατεξοχήν υπεύθυνη" για την ασφάλεια και την τάξη στο νησί...

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.- Ισχυρότερη πίεση από την αντιπολίτευση αντιμετωπίζει πλέον ο Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD), του οποίου ηγείται, καθώς και η "κοκκινοπράσινη" κυβερνητική συμμαχία. Η ευρεία εκλογική ήττα, που υπέστη στα κρατίδια του Βραδεμβούργου και του Σάαρ, αποδίδεται από την πλειοψηφία των αναλυτών στην πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει.

Ωστόσο ο Σρέντερ εκτιμάται ότι "θα εκμεταλλευτεί" την ήττα του κόμματός του για να περάσει σκληρότερα (!) μέτρα λιτότητας. Χτες ο καγκελάριος και στελέχη της κυβέρνησής του επέμεναν στην "αναγκαιότητα" συνέχισης της "πολιτικής οικονομιών", με δραστικές μειώσεις στον προϋπολογισμό του 2000 - σε βάρος, κυρίως, των ασθενέστερων εισοδηματικά τάξεων. "Δεν έχουμε κανέναν λόγο να ανατρέψουμε το πρόγραμμά μας", είπε χτες ο Σρέντερ. "Είναι κοινωνικά ισορροπημένο και οικονομικά ευαίσθητο", πρόσθεσε.

Ο Γερμανός καγκελάριος επιχείρησε επίσης να ενισχύσει τον έλεγχό του στα όργανα του κόμματος και την κυβέρνηση. Χτες ανακοίνωσε ότι ένας πολύ στενός του σύμμαχος, ο υπουργός Συγκοινωνιών Φραντς Μουεντεφέρινγκ, θα αναλάβει το πόστο του γενικού γραμματέα του SPD. Ο νυν γγ του SPD, Οτμαρ Σράινερ, συμφώνησε να "παραμερίσει". Ο τελευταίος θεωρούνταν "προσκείμενος" στον Οσκαρ Λαφοντέν.

Το όνομα του νέου υπουργού Συγκοινωνιών θα ανακοινωθεί την επόμενη εβδομάδα, είπε ο Σρέντερ.

Ο υπουργός Οικονομικών Χανς Αϊχελ είπε χτες ότι "δε θα υποχωρήσει" από το στόχο του περί "εξοικονόμησης" 30 δισ. μάρκων από τον προϋπολογισμό του 2000. Η Χριστιανοδημοκρατική πλευρά εμφανίστηκε "μετριοπαθής". Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε ότι δε θα υπάρξουν πιέσεις για "μικροκομματικές σκοπιμότητες", αλλά θα μπορούσε να υπάρξει "ώθηση" για "καλύτερες εναλλακτικές πολιτικές". Οπως για παράδειγμα, η μείωση των επιδοτήσεων για τους ανέργους (!) και η επιτάχυνση των μέτρων φοροαπαλλαγής για τις γερμανικές επιχειρήσεις κατά ένα χρόνο.

Στο Βραδεμβούργο όπου το SPD, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Μάνφρεντ Στόλπε, είχε πάρει στις εκλογές του 1994 το 54,1% των ψήφων, η πτώση των Σοσιαλδημοκρατών ήταν της τάξης των 15 μονάδων. Το SPD του Στόλπε παραμένει μεν με 39,3% πρώτο κόμμα, αλλά θα υποχρεωθεί να αναζητήσει κυβερνητικό εταίρο - είτε το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), που με επικεφαλής τον υπερσυντηρητικό πρώην στρατηγό Γιεργκ Σένμπουμ ανέβηκε από 18,72% το 1994 στο 26,6%, είτε το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS), που με επικεφαλής τον πρόεδρο του κόμματος Λόταρ Μπίσκι αύξησε επίσης τη δύναμή του από 18,71% σε 23,3%.

Τόσο οι Πράσινοι όσο και το Κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP) "εξαφανίστηκαν" από το κοινοβουλευτικό προσκήνιο με πενιχρά ποσοστά (1,9%), ενώ αντίθετα τη δυσάρεστη, αλλά αναμενόμενη έκπληξη πέτυχε το ακροδεξιό κόμμα του εκατομμυριούχου ιδιοκτήτη ακινήτων και εκδότη Γκέρχαρντ Φρέι "Γερμανική Λαϊκή Ενωση" (DVU), εισερχόμενο με 5,3% και πέντε βουλευτές στο τοπικό Κοινοβούλιο του Πότσνταμ.

Ο Μάνφρεντ Στόλπε - ισχυρότερος των σοσιαλδημοκρατών ηγετών από την πρώην Ανατολική Γερμανία - απέδωσε την ήττα του SPD στο Βραδεμβούργο στον "ήπιο" τρόπο με τον οποίο άσκησε κριτική στο "πακέτο" του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησης. Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ακροδεξιάς στο κρατίδιο αποδίδεται μεν σε μεγάλο βαθμό στο χαμηλό ποσοστό συμμετοχής (54,4%) στις εκλογές, αλλά το γεγονός από μόνο του συνιστά έναν ιδιαίτερα ανησυχητικό παράγοντα, δεδομένου ότι στο Βραδεμβούργο τα κρούσματα ρατσιστικής βίας κατέχουν το "ρεκόρ" στη Γερμανία και η παρουσία της DVU στη Βουλή, παρέχει έμμεσα τη "νομιμοποιητική βάση" στις ομάδες των "σκίνχεντς" και των "νεοναζί".

Ο πρωθυπουργός του Σάαρ Ράινχαρτ Κλιμτ - στενός πολιτικός και προσωπικός φίλος του Οσκαρ Λαφοντέν - είχε επικρίνει το "μανιφέστο" Μπλερ - Σρέντερ και το πακέτο μεταρρυθμίσεων (το "φρενάρισμα" π. χ. της ετήσιας αύξησης των συντάξεων) ως "νεοφιλελεύθερης απόχρωσης".

Ο Κλιμτ έτσι "γλίτωσε" το SPD στο Σάαρ από μία κατολίσθηση (περιορίζοντας τις απώλειες: από 49,4% το 1994 στο 44,4%), αλλά ναυάγησε από την αποχή. Στο Σάαρ η συμμετοχή στις εκλογές ήταν εκ παραδόσεως πάντα υψηλή - το 1994, μία από τις χαμηλότερες ήταν 83,5% - και το χτεσινό ποσοστό του 68,7% αποτελεί αρνητικό ρεκόρ στη μεταπολεμική ιστορία του κρατιδίου.

Οι ήττες της κυβέρνησης αναμένεται να επαναληφθούν και στις επόμενες τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις.

Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών η κυβέρνηση θα χρειαστεί τη "συναίνεση" της αντιπολίτευσης του CDU για να "περάσει" την πολιτική της.