Χρέος και δικαίωμα της εργατικής τάξης είναι ο αγώνας για ένα σύγχρονο, λαϊκό σχολείο, για παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Μέσο για την άμεση υλοποίηση του παραπάνω στόχου, η οργάνωση της πάλης της με το μέτωπο παιδείας, πάλη που εμπεριέχει ως αναπόσπαστο στοιχείο της τη σύγκρουση και την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής κυβερνητικής πολιτικής, όπως αυτή αποτυπώθηκε και στον νόμο 2525.

Σ' αυτές τις λίγες γραμμές "αποκρυσταλλώνεται" η απόφαση που πάρθηκε πριν λίγες μέρες στη μαζική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ και τη συμμετοχή πλέον των 100 συνδικαλιστών από εργατικές και δημοσιοϋπαλληλικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, καθώς και εκπροσώπων της εκπαιδευτικής κοινότητας (καθηγητών, δασκάλων, μαθητών και φοιτητών), με θέμα: "Η οργάνωση της πάλης του μετώπου παιδείας μαζί με την εργατική τάξη, για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, στην προοπτική του σύγχρονου, λαϊκού σχολείου".

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης αναπτύχθηκε μια εξαιρετικά "γόνιμη" συζήτηση, με κοινή την πεποίθηση πως η υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και η κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου είναι ένα "φορτίο" που πρώτα και κύρια πρέπει να σηκώσουν στις πλάτες τους οι εργαζόμενοι, αφού βιώνουν ήδη ως γονείς τις δυσβάστακτες συνέπειες της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Οι συμμετέχοντες συνδικαλιστές αποφάσισαν και συγκρότησαν επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν και δάσκαλοι - καθηγητές αλλά και φοιτητές - μαθητές. Η επιτροπή εξουσιοδοτήθηκε να συστηματοποιήσει την από δω και πέρα δράση στα θέματα παιδείας, να επεξεργαστεί τις προτάσεις που κατατέθηκαν για τις μορφές πάλης που μπορούν να αναπτυχθούν (παραστάσεις διαμαρτυρίας, πικετοφορίες, συλλαλητήριο), καθώς και την ανακοίνωση που θα εκδοθεί και να πάρει τις τελικές αποφάσεις.

Να σημειωθεί ότι όλοι συμφώνησαν πως απαιτείται αμεσότητα στη δράση και ένταση των προσπαθειών μέσα στα σωματεία, στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, στους μαζικούς φορείς και οπουδήποτε αλλού, έτσι ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή ευαισθητοποίηση των εργαζομένων γύρω από το θέμα της παιδείας και να επιτευχθεί η ευρύτερη δυνατή συσπείρωση στην πάλη για σύγχρονο - λαϊκό σχολείο.

Ιδιαίτερα "θερμή" αναμένεται να είναι και αυτή η σχολική χρονιά, αφού τόσο οι γονείς, όσο και οι μαθητές δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πάνε σαν "πρόβατα" στη σφαγή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Το μήνυμα αυτό έστειλαν γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί και από το βήμα της σύσκεψης του ΠΑΜΕ, εξαίροντας ταυτόχρονα την πρωτοβουλία αυτή του Μετώπου.

Για τις θέσεις του ΠΑΜΕ γύρω από τα ζητήματα παιδείας συζητήσαμε με τον Δ. Αγκαβανάκη,μέλος της Γραμματείας του, ο οποίος κατ' αρχήν τονίζει ότι ο λόγος που οδήγησε το ΠΑΜΕ στο να αναλάβει πρωτοβουλίες για την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης με το μέτωπο παιδείας είναι πως "είναι τα παιδιά της εργατικής τάξης εκείνα που υφίστανται τις συνέπειες της όποιας εκπαιδευτικής πολιτικής", καθώς και ότι "το σχολείο αποτελεί βασικό μοχλό της κάθε φορά κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης".

Ρωτώντας τον για το πώς μπορεί καλύτερα να προωθηθεί η οργάνωση της πάλης, ο συνδικαλιστής απαντά ότι: "Χρειάζεται να προσδιορίσουμε το μοντέλο του σχολείου που υπηρετεί την εργατική τάξη και τους στόχους της. Χρειάζεται να συνδιαμορφώσουμε πρακτικά την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων για την απόκρουση των συνεπειών της αντιεκπαιδευτικής κυβερνητικής πολιτικής, για την ανατροπή της, στην προοπτική του σχολείου που υπηρετεί την εργατική τάξη. Να μην ξεχνάμε εξάλλου ότι το θέμα της παιδείας είναι βαθιά ταξικό και πολιτικό, είναι ζήτημα αντιπαράθεσης της εργατικής τάξης με την άρχουσα τάξη".

Για το τι υπηρετεί η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, ο συνδικαλιστής υπογραμμίζει ότι "μέσα από τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους και από άλλες θεσμικές αλλαγές έχουμε μια εκπαιδευτική πολιτική που υπηρετεί και πολιτικά και ιδεολογικά τις κοινωνικοοικονομικές αναδιαρθρώσεις και τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, που μορφοποιούνται στην ΟΝΕ, στον "εθνικό" στόχο της κυβέρνησης και όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που ασπάζονται αυτό το στόχο".

Συνεχίζοντας αναφέρει πως: "Ο στόχος αυτός επιτάσσει ανταγωνιστικότητα της οικονομίας για να γίνει ανταγωνιστικό το κεφάλαιο (ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, κατάργηση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, κ. ά.), δηλαδή ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, επιτάσσει παγκοσμιοποίηση, δηλαδή ασυδοσία στην κίνηση του κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα για το πώς όλα τα παραπάνω υπηρετούνται από την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, ο Δ. Αγκαβανάκης σημειώνει: "Υπηρετούνται από το όραμα του Ευρωπαίου πολίτη, που θα πρέπει να έχει ως υπέρτατη αρχή την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, από την υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών και τη στροφή στην κατάρτιση διά βίου, ώστε ο νέος να συνηθίσει στην ιδέα ότι στη ζωή του θα αλλάζει πολλά επαγγέλματα. Σήμερα μόνο το 45% των μαθητών της Ευρωπαϊκής Ενωσης τελειώνει το λύκειο. Με τον νόμο Αρσένη 25.000 μαθητές της Β Λυκείου σφαγιάστηκαν. Το 20% από αυτούς ήδη δεν προσήλθαν στις εξετάσεις της δεύτερης ευκαιρίας και αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί, οι μαθητές θα πετιούνται έξω από το σχολείο στην ανεργία, στην επαγγελματική κατάρτιση και επανακατάρτιση για να γίνονται φτηνό πειθήνιο όργανο πολλαπλών χρήσεων που θα εναλλάσσεται στις μηχανές των βιομηχάνων".

Υπάρχει διέξοδος από τον εκπαιδευτικό μεσαίωνα της κυβέρνησης και πού βρίσκεται αυτή; Στο ερώτημα ο συνδικαλιστής απαντά: "Υπάρχει το άλλο σχολείο. Και αυτό είναι το δωρεάν ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο. Μία ενιαία αυτοτελής σχολική μονάδα, που θα υπηρετεί την εργατική τάξη και τους άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους της. Ενα σχολείο που θα δίνει γενική παιδεία και θα διαπλάθει ολόπλευρα την προσωπικότητα πριν από όποια επαγγελματική ειδίκευση. Ενα σχολείο ενιαίου χαρακτήρα της αγωγής για όλους χωρίς κοινωνικές διακρίσεις, που θα συνθέτει τη θεωρία με την πράξη, την επιστήμη με τη ζωή. Θα αναπτύσσει αρμονικά το διανοητικό και συναισθηματικό κόσμο των μαθητών, θα θέτει στο επίκεντρο της όλης δραστηριότητάς του τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και την επίτευξη των άμεσων και γενικότερων στόχων της για μια νέα ουμανιστική κοινωνία. Ενα σχολείο που θα διαπαιδαγωγεί, θα διαμορφώνει αγωνιστές με τις αξίες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της προόδου από τη σκοπιά ενός δίκαιου κόσμου. Ενα σχολείο με δική του υπόσταση και οντότητα, αποδεσμευμένο από την πρόσβαση στα ΑΕΙ και ταυτόχρονα που θα κάνει ικανούς τους νέους και για τη ζωή άμεσα και για τη συνέχιση των σπουδών τους παραπέρα".

Καταλήγοντας ο συνδικαλιστής σημειώνει πως ένα τέτοιο σχολείο είναι αναγκαίο και πως απαιτείται σ' αυτή την κατεύθυνση να υπάρξει ευρύτατη συσπείρωση και ανάπτυξη αγώνων, με πρώτο και κύριο στόχο την κατάργηση της μεσαιωνικής κυβερνητικής ευρωενωσιακής εκπαιδευτικής πολιτικής.

Βάσω ΝΙΕΡΗ

Η Χριστίνα Τσεντούρου,μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, λέει σχετικά με τη δράση και τους στόχους του Μετώπου:

"Ως ΠΑΜΕ έχουμε ιεραρχήσει συγκεκριμένους στόχους πάλης και η υπόθεση της Παιδείας κυριαρχεί. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστικά πρέπει να δράσουν και όχι απλά ως συμπαραστάτες. Εχει γίνει συνείδηση ότι οι αλλαγές στην Παιδεία είναι αντιδραστικές και υπηρετούν τους γενικούς στόχους που η ΟΝΕ έχει βάλει για λογαριασμό του κεφαλαίου, ώστε από τα πρώτα χρόνια - στα θρανία - να διαπαιδαγωγήσουν στην ΟΝΕδίτικη λογική τους αυριανούς εργαζόμενους.

Θέλουν - κεφάλαιο και κυβέρνηση - να μείνουν αμόρφωτα τα παιδιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, να εκδιωχθούν από το Λύκειο μαζικά, κάτι που γρήγορα άρχισε να γίνεται. Θέλουν το εκπαιδευτικό σύστημα να προετοιμάζει τους αυριανούς εργαζόμενους, ώστε μοιρολατρικά να αποδέχονται και να είναι απασχολήσιμοι, ευέλικτοι εργαζόμενοι, μισοαπασχολούμενοι, πρόθυμοι να δέχονται ό,τι η εργοδοσία διαλέγει γι' αυτούς.

Κυρίως θέλουν να απομακρύνουν τον κίνδυνο αμφισβήτησης της κυριαρχίας τους. Απορρίπτουμε αυτή τη λογική και τα σχέδια στο σύνολό τους και τα πολεμάμε. Απορρίπτουμε όλη τη λογική ενίσχυσης της ιδιωτικής εκπαίδευσης και, τελευταία, την προσπάθεια ενσωμάτωσής της στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα με τη συζητούμενη χρηματοδότησή της για την ενισχυτική διδασκαλία. Ηδη ένα κομμάτι του δημόσιου έχει παραδοθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αφού ο ΟΣΚ έγινε ΑΕ και ο καταστροφικός σεισμός ανέδειξε τις επιδιώξεις κατασκευαστών κτιρίων, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας δηλαδή.

Αυτή η αντιδραστική μεταρρύθμιση έχει καταδικαστεί στη συνείδηση των εργαζομένων και οι αγώνες και η πείρα τους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Καλέσαμε όλα τα συνδικάτα, τους φορείς της εκπαίδευσης, των γονέων, το Συντονιστικό των μαθητών, ώστε από κοινού να οργανώσουμε την απόκρουση αυτής της επίθεσης. Με ανακοίνωση του ΠΑΜΕ θα βρεθούμε, την πρώτη μέρα ανοίγματος των σχολείων, σε σχολεία, εργοστάσια, εργοτάξια, υπηρεσίες, γειτονιές. Με συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων, Γενικές Συνελεύσεις σωματείων θα συνεχίσουμε. Με τοπικά και κεντρικά συλλαλητήρια θα προχωρήσουμε. Παράσταση μαζική στον υπουργό Παιδείας θα οργανώσουμε. Επιτροπές πλατιές κατά περιοχή θα επιδιώξουμε γι' αυτό το μεγάλο ζήτημα της Παιδείας. Θέλουμε η δράση να παίρνει όλο και πιο μαζικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μαζί με τους μαθητές να κουρελιάσουν αυτά τα μέτρα, να δημιουργήσουμε όλο και περισσότερες προϋποθέσεις παρεμπόδισης αυτής της αντιδραστικής μεταρρύθμισης, αλλά και του κεντρικού κορμού της, που είναι η ΟΝΕ".