Τις δοκιμασμένες από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μεθόδους, όπως η σκόπιμη διγλωσσία και οι ελεγχόμενες ενδοκυβερνητικές κόντρες, η καλλιέργεια σύγχυσης και ο αποπροσανατολισμός του λαού και η διαίρεση των εργαζομένων, χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, προκειμένου να ολοκληρώσει το έγκλημα της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι πέρα από κάθε αμφιβολία είναι η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει στο ξεπούλημα του Οργανισμού με το «έτσι θέλω», αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που θα υπάρξουν για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Ταυτόχρονα, είναι ολοφάνερο ότι θεωρεί το ξεπούλημα του ΟΤΕ ως «πρώτο βήμα» για να ακολουθήσει η εκχώρηση στα μονοπώλια και άλλων μεγάλων πρώην ΔΕΚΟ, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΠΑ, αμέσως μετά τις επόμενες εκλογές.

Προκειμένου να εκτονώσει ή παρακάμψει τις αντιδράσεις των εργαζομένων η κυβέρνηση από τη μια εμφανίζεται αδιάλλακτη και συνεπής με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της, ενώ επί της διαδικασίας δείχνει τάχα «προβληματισμένη» και πως μελετά όλες τις πλευρές, προκειμένου να διασφαλίσει τα «συμφέροντα του Δημοσίου»! «Η συμμαχία κράτους και ιδιώτη επενδυτή είναι προφανές ότι θα έχει το 34%», αποφάνθηκε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος, αποφεύγοντας όμως να πει το παραμικρό είτε για το ποσοστό που θα παραμείνει στο Δημόσιο είτε τι θα γίνει με το μάνατζμεντ, επικαλούμενος ότι «η διαδικασία της αποκρατικοποίησης βρίσκεται σε λεπτό σημείο».

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι δε θίγονται τα συμφέροντα των εργαζομένων, τουλάχιστον των προσληφθέντων πριν από τον Ιούνη του 2005, χρησιμοποιώντας την τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυρίστηκε ότι «δεν άλλαξε τίποτα στις εργασιακές σχέσεις» των «παλαιών» εργαζόμενων στον ΟΤΕ, ενώ οι προσληφθέντες μετά τον Ιούνη του 2005 «ήξεραν εκ των προτέρων με ποιο καθεστώς θα εργαστούν»(!).

Επικαλείται μάλιστα και «τα έργα και τις ημέρες» του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μοιράσει το πολιτικό κόστος και να ενισχύσει τη θεωρία του «μονόδρομου». Ετσι χθες ο Θ. Ρουσόπουλος υπενθύμισε ότι ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που παρέλαβε το 1993 τον ΟΤΕ κατά 100% κρατικό και το 2004 παρέδωσε κατά 62% ιδιωτικό. Επίσης το ΠΑΣΟΚ έφερε και νόμο για την ίδρυση της Cosmote με λειτουργία καθαρά ιδιωτικοοικονομική.

«Προσωπικές στρατηγικές» και κόντρες εξουσίας, παρά διαφωνίες επί της ουσίας, υπηρετεί η κόντρα Αλογοσκούφη - Σουφλιά, που κατά τα τ' άλλα εξαντλείται στις «λεπτές αποχρώσεις» του ξεπουλήματος. Ο Θ. Ρουσόπουλος υποβάθμισε το θέμα, επισημαίνοντας ότι ο Γ. Σουφλιάς «δεν εξέφρασε διαφωνία».

Ο Γ. Αλογοσκούφης, μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, υπερασπίστηκε τη βίαιη (διά νόμου) ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ, ισχυριζόμενος ότι «η αλλαγή του κανονισμού είναι απαραίτητη για τον ΟΤΕ, προκειμένου να μπορέσει να σταθεί στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον, ανεξάρτητα από τη διαδικασία της αποκρατικοποίησης». Οσο για το ζήτημα της πλήρους ιδιωτικοποίησης, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση είναι συνεπής με το προεκλογικό πρόγραμμά της, το οποίο προβλέπει «στρατηγική συμμαχία, στην οποία ο όποιος στρατηγικός σύμμαχος του ΟΤΕ θα έχει και συμμετοχή στο μάνατζμεντ», αποφεύγοντας να γίνει πιο συγκεκριμένος. Σε κατ' ιδίαν συζήτηση με τους δημοσιογράφους, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση μέσα από τη διαδικασία του μάνατζμεντ θα διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον, παραπέμποντας για τις οριστικές αποφάσεις στη συνέλευση των μετόχων του ΟΤΕ!

Από την πλευρά του, ο Γ. Σουφλιάς παίζοντας με τις λέξεις και τις εντυπώσεις δήλωσε ότι «η στρατηγική συμμαχία, δηλαδή το κράτος και ο επενδυτής που θα συμμαχήσει με το κράτος, θα έχουν μαζί το 34% και φυσικά, δε θα βγει εκτός ελέγχου του κράτους το μάνατζμεντ». Διαπίστωσε ότι «η τροπολογία θέλει κάποιες εξηγήσεις για να είναι σύμφωνη με το πρόγραμμα της ΝΔ», αλλά δε θέλησε να γίνει πιο συγκεκριμένος.

Αναφανδόν υπέρ του ξεπουλήματος του ΟΤΕ τάχθηκε η Ντόρα Μπακογιάννη, καλώντας, μάλιστα, την κυβέρνηση «να προχωρήσει αταλάντευτα».

Πλάτη στα σχέδια πλήρους παράδοσης των ΔΕΚΟ στο μεγάλο κεφάλαιο έβαζε για χρόνια ουσιαστικά ο Συνασπισμός, παρότι σήμερα που το έγκλημα ολοκληρώνεται παριστάνει τον ανήξερο και επιδίδεται σε μεγαλόστομες διακηρύξεις και καταγγελίες της κυβερνητικής πολιτικής. Οταν η διαδικασία μετοχοποίησης ξεκινούσε, την ώρα που το ΚΚΕ και οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα έδιναν μάχη για την αποτροπή της και την ενημέρωση του λαού, ότι αυτή σταδιακά θα οδηγήσει στο πλήρες ξεπούλημα των ΔΕΚΟ με ολέθριες συνέπειες, ο ΣΥΝ αποδεχόταν τη μετοχοποίηση αποπροσανατολίζοντας το λαό με τα περί διατήρησης στο δημόσιο της πλειοψηφίας των μετοχών.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου για να καταγγείλει το «έγκλημα» της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ. Στους δύο μήνες που έχουν μεσολαβήσει, από την ηγεσία του ΣΥΝ έχει γίνει πολλές φορές λόγος για εκποίηση, ξεπούλημα, εθνικό έγκλημα. Ακόμα και σήμερα όμως καταγγέλλει την «απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην πλήρη επί της ουσίας ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ»! Γιατί ως προς τη μερική ιδιωτικοποίηση η ηγεσία του ΣΥΝ στάθηκε σύμφωνη.

Παραθέτουμε στη συνέχεια τις θέσεις του ΣΥΝ σε τρεις περιπτώσεις, που δείχνουν τη διαχρονικά σύμφωνη γνώμη του ΣΥΝ στη μερική ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ.

«Οι αποκρατικοποιήσεις είναι στη δική μας πολιτική φιλοσοφία. Δεν είχαμε φέρει αντιρρήσεις στην αποκρατικοποίηση την οποία είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ (σ.σ. στον ΟΤΕ). Είχαμε κάποιου είδους επιφυλάξεις για τον τρόπο που γίνονταν...» (Θ. Ρουσόπουλος).

Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα η χτεσινή τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου για την εποικοδομητική στάση που είχε κρατήσει η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση στις αποκρατικοποιήσεις γενικά και του ΟΤΕ ειδικότερα.

Η ΝΔ πίεζε από τα δεξιά για πραγματικές αποκρατικοποιήσεις και όχι μετοχοποιήσεις. Χαρακτηριστική η φράση του Κ. Καραμανλή ότι «εκείνο που έχω δει προσωπικά τα τελευταία χρόνια είναι απλώς μετοχοποιήσεις. Δηλαδή, εισπρακτικού χαρακτήρα εκποίηση τμήματος δημόσιας περιουσίας ή τμήματος του μετοχικού κεφαλαίου δημοσίων επιχειρήσεων» (14 Ιούλη 2003).

Ταυτόχρονα, τασσόταν υπέρ του «ανοίγματος των αγορών στον ελεύθερο ανταγωνισμό, με την προώθηση πραγματικών (και όχι εισπρακτικών) αποκρατικοποιήσεων, την άρση των κρατικών μονοπωλίων...».

Ειδικά για τον ΟΤΕ ο Κ. Καραμανλής εστίαζε την κριτική του ότι λειτουργεί ως «εμπορικός αντιπρόσωπος της εγχώριας διαπλοκής», αναφερόμενος ευθέως στις σχέσεις της με την «Ιντρακόμ» του Σ. Κόκκαλη. Ελεγε στη Βουλή στις 4 Φλεβάρη 2003: «Η ιστορία του ΟΤΕ δεν έχει ούτε την αρχή, ούτε τέλος. Το 1998 εξαγόρασε το 35% το μάνατζμεντ του ρουμανικού οργανισμού με συνολικό κόστος 675 εκατ. δολαρίων. Αμέσως μετά έγιναν, χωρίς διαγωνισμό, μεγάλες προμήθειες τηλεπικοινωνιακού υλικού (140 δισ. ευρώ) από κοινοπραξία στην οποία συμμετείχε βέβαια η Intracom... Ρωτούμε λοιπόν: Ποιος επιτέλους αποφασίζει; Ποιος κατάντησε τον ΟΤΕ εμπορικό αντιπρόσωπο της εγχώριας διαπλοκής;».