ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Βγες απ' το γήπεδό τους

για να παίξεις μπάλα

Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ

Εύλογες αλλά προς τι οι όποιες απορίες για τα αποτελέσματα των γκάλοπ που ξανά και ξανά επιβεβαιώνουν ένα μόνο: ότι αρκεί να βάλει στην άκρη κάποιος τις αυταπάτες για το «εκλέγειν» και να δει το προφανές: ότι ένας λαός, όποιος λαός, δε φτάνει ξάφνου στην κάλπη όπου με «ελεύθερη βούληση» εκλέγει, αλλά πολύ πριν έχει εκπαιδευτεί ξανά και ξανά έτσι που να επιλέγει το δυνάστη του.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπει σε μοιρολατρία. Θέλει να τονίσει, όμως, πως τόσο τα ίδια γκάλοπ, όσο και πολύ πριν από τα γκάλοπ, η εφαρμοζόμενη πολιτική των κομμάτων, απορρέει από την άσκηση εξουσίας, που συνιστά και ποδηγέτηση συνειδήσεων.

Τι άλλο από εκπαίδευση του πληθυσμού είναι η πράξη της κεντροαριστερής κυβέρνησης στην Ιταλία που παρουσιάζει ως αριστερή την ιδιωτικοποίηση; Τι άλλο από εκπαίδευση του πληθυσμού είναι η πράξη της δεξιο - αριστερής κυβέρνησης στη Γερμανία που παρουσιάζει ως εθνικό συμφέρον την επιδότηση των πολυεθνικών; Τι άλλο από εκπαίδευση του λαού είναι η διακήρυξη του δικού μας ΠΑΣΟΚ ότι η ιδιωτικοποίηση που προώθησε το ίδιο έγινε με καλό σκοπό;

Εκπαίδευση στην υποταγή είναι και η εξασφάλιση άλλοθι στο ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΝ, όταν καλλιεργεί την αυταπάτη ότι αυτό το κόμμα δεν ευθύνεται για άλλο παρά μόνο για το ότι μπορούσε να «εμπνεύσει» και δεν το έκανε! Σα να λέμε φταίει η κακιά η ώρα, ενώ είχε καλή πολιτική.

Ολα αυτά έχουν ένα αποτέλεσμα: Διδάσκουν στο λαό ότι ένα είναι το γήπεδο, μία είναι η πολιτική που μπορεί να εφαρμοστεί και το μόνο που του μένει είναι να διαλέξει ποιος θα κρατά το βούρδουλα. Να επιλέγει προθέσεις και όχι πράξεις.

Ξανά και ξανά στην ιστορία διέξοδος δινόταν μόνο όταν ο ίδιος ο λαός έβγαινε στο προσκήνιο, όχι ως χειροκροτητής, αλλά ως πρωταγωνιστής - δημιουργός της εξέλιξης. Κι επειδή αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη στις δικές του δυνάμεις, προϋπόθεση επίσης είναι μέσα από τα σπλάχνα αυτού του ίδιου του λαού να αναδεικνύεται και η πρωτοπορία του. Το κάλεσμα για αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ έχει και τέτοιο χαρακτήρα.

Ασχετο: Αξίζει να τιμάς τους ανθρώπους για τις αξίες που τους χαρακτηρίζουν και στις καλές και στις δύσκολες στιγμές τους.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΠΟΙΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: «Η ιταλική κυβέρνηση επιθυμεί να αρχίσει το ξεπούλημα της Alitalia μέχρι το τέλος του έτους και να ολοκληρώσει την πώληση σε έξι μήνες, δήλωσε ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών, Τομάσο Πάντοα Σιόπα, στο περιθώριο ακρόασης στη Βουλή» («ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ» / «THE WALL STREET JOURNAL EUROPE»).

Η ΔΕΞΙΟ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΕΡΔΗ: «Η επιτροπή αρμόδια για τον προϋπολογισμό του γερμανικού Κοινοβουλίου αναμένεται να εγκρίνει δαπάνες περίπου 8 δισ. ευρώ (10,62 δισ. δολάρια) σε προγράμματα στον τομέα άμυνας, των οποίων θα ηγούνται η IBM και η Siemens» («ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ» / «THE WALL STREET JOURNAL EUROPE»).

Η ΝΤΟΠΙΑ ΕΚΔΟΧΗ: «Το θερμόμετρο της έντασης ανέβηκε στην αίθουσα όταν ο υπουργός Οικονομίας κατέθεσε ΦΕΚ του 2000 με τις υπογραφές των πρώην υπουργών κ. κ. Γ. Παπαντωνίου, Ν. Χριστοδουλάκη και Χρ. Βερελή στο οποίο αναφέρεται η αναζήτηση στρατηγικού συμμάχου για τον ΟΤΕ. Η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ ήταν άμεση. Ο Χρήστος Βερελής τον κατηγόρησε για "απύθμενη ελαφρότητα" προσθέτοντας: "είπαμε ναι στη στρατηγική συμμαχία γιατί την έχει ανάγκη ο ΟΤΕ. Βεβαίως δε ζητήσαμε ξένο μάνατζμεντ για τον Οργανισμό"» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).

ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΗΝ «ΝΤΟΠΙΑ ΕΚΔΟΧΗ»: «Σκοπός είναι να "ξεδοντιαστεί" ο δημόσιος τομέας της οικονομίας. Αυτά τα συμφέροντα ήρθε να εξυπηρετήσει η ΝΔ και τα προωθεί αξιοποιώντας τη σύγχυση που έχει προκαλέσει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, αντί να κινητοποιήσει, να εμπνεύσει, να αναδιοργανώσει τον δημόσιο τομέα, ακολούθησε κατά βάση πολιτική ιδιωτικοποιήσεων - μετοχοποιήσεων» (από το κύριο άρθρο στην «ΑΥΓΗ»).

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ: «Οι κανόνες που έθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη χρήση χημικών ουσιών σε σειρά προϊόντων ευρείας χρήσεως, αφήνουν έξω σειρά επικίνδυνων ουσιών. Οι βιομήχανοι, ασκώντας ασφυκτικές πιέσεις, εξασφάλισαν εξαιρέσεις που αποτελούν μόνιμο κίνδυνο για την υγεία μας» («ΤΟ ΒΗΜΑ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΥΓΑΣ για το ποιος πουλάει καλύτερα

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΚΛΗΡΗ ΚΟΝΤΡΑ κυβέρνησης - αντιπολίτευσης... στη Βουλή για τον ΟΤΕ

ΕΘΝΟΣ: ΦΥΛΑΚΙΣΗ τέλος για κερδοσκόπους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΔΑΝΕΙΚΗ ευημερία Ελλήνων

ΤΟ ΒΗΜΑ: Επιτόκια επί μέτρω για όλους

Η ΑΥΓΗ: Μόνον το 34% θέλει ιδιωτικά ΑΕΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μήνυμα στη ΝΔ για μεταρρυθμίσεις ή εκλογές

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Προηγείται 4,5 μονάδες η ΝΔ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΑΝΟΙΞΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟ 4,5% η ψαλίδα υπέρ της ΝΔ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΧΕΣΕΙΣ εμπιστοσύνης μεταξύ λαού και Καραμανλή

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ από Ανδριανόπουλο και Στέφανο Μάνο που εγκαταλείπουν οριστικά το Γιωργάκη

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ανατροπές στις τράπεζες

Η ΧΩΡΑ: Θα πληρώνουν τα φάρμακά τους οι ασφαλισμένοι του Δημοσίου

ΤΑ ΝΕΑ: Στο Ιντερνετ 2.500.000 Ελληνες!

Εμπιστοσύνη στο δυνάστη;

«Σύμφωνα και με τις δύο έρευνες οι πολίτες εμπιστεύονται περισσότερο τη ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ καθώς η εικόνα του κυβερνώντος κόμματος είναι πιο θετική από αυτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σημειωτέον, ωστόσο, ότι παράλληλα και οι δύο δημοσκοπήσεις "χτυπούν το καμπανάκι" στα μεγάλα κόμματα αφού σημαντικό ποσοστό των πολιτών τα κρίνει αυστηρά» (το ρεπορτάζ στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

Και μάλιστα με επιμονή!

«Εντυπωσιακή είναι η στήριξη των μεταρρυθμίσεων από τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων. Συνολικά οι τοποθετήσεις των ερωτηθέντων δείχνουν να προβάλουν στη μεν κυβέρνηση το δίλημμα "προχωρήστε σε μεταρρυθμίσεις ή κάνετε εκλογές" στο δε ΠΑΣΟΚ το ζητούμενο "παρουσιάστε πρόγραμμα με σαφείς θέσεις πριν από τις εκλογές"» (από το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

Εκπαιδευμένοι από καιρό

«Τους βρίζουν, αλλά τους ψηφίζουν. Τους θεωρούν αναξιόπιστους, εξαρτημένους από τα "μεγάλα συμφέροντα", ασυνεπείς και λογάδες, αλλά μόλις έρθει η κρίσιμη ώρα, πάλι εκεί ρίχνουν την ψήφο τους. Στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Σαρκαστικό παράδοξο, αλλά πού οφείλεται; Στην απουσία εναλλακτικής λύσης; Στο φόβο δραστικών αλλαγών; 'Η μήπως στο ότι τα (δύο μεγάλα) κόμματα αποτελούν εικόνα και ομοίωση της πλειονότητας, κολακεύοντας τον συντηρητισμό της, βολεύοντας τις μικροφιλοδοξίες της και προπάντων, παρέχοντας εναλλάξ τη δυνατότητα να απολαμβάνει η εκάστοτε πλειονότητα τα προνόμια της εξουσίας;» (οι απορίες από τον Γ. Τριάντη στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Αυτοκριτική;

«Για την ύπαρξη ενός "πολιτικού και κοινωνικού καρτέλ συμφερόντων που χτυπά τα εργατικά δικαιώματα από τον ΟΤΕ ως τα λιμάνια και από την εκπαίδευση ως το άρθρο 16" έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος» (η καταγραφή στο «ΕΘΝΟΣ»).