ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Εναλλακτική» φορομπηξία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η ανανεωτική, ριζοσπαστική και οικολογική αριστερά έχει και τη γνώση και την εμπειρία να εφαρμόσει μια εναλλακτική πολιτική προς το συμφέρον των πολιτών», επαναλάμβαναν πριν τις τελευταίες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές οι Αλ. Τσίπρας και οι υπόλοιποι, υποστηριζόμενοι από τον ΣΥΝ, υποψήφιοι δήμαρχοι. Δυόμισι μήνες μετά έχουμε και τα χεροπιαστά παραδείγματα της... εναλλακτικής αυτής πολιτικής. Ενα απ' αυτά είναι και ο δήμος του Ρέντη, όπου ο νυν και επανεκλεγείς δήμαρχος Γ. Ιωακειμίδης, υποστηριζόμενος από τον ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ, πρότεινε λίγο πριν τα Χριστούγεννα την επιβολή τσουχτερών αυξήσεων στα ήδη «φουσκωμένα» ανταποδοτικά τέλη. Συγκεκριμένα, μετά από εισήγηση της δημοτικής αρχής, η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου αποφάσισε αυξήσεις ύψους 8% για το 2007, η οποία έρχεται να συνυπολογιστεί με το σύνολο των αυξήσεων - που υπερβαίνει το 53% - κατά την τελευταία πενταετία. Και όχι μόνον, αφού η απόφαση έχει και συγκεκριμένο ταξικό προσανατολισμό. Ετσι, τα νέα τέλη διαμορφώνονται για κάθε επαγγελματικό χώρο από 3,95 ευρώ μέχρι 4,28 ευρώ/τ.μ. στεγασμένου χώρου και 2,14 ευρώ/τ.μ. ακάλυπτου. Σκανδαλωδώς, όμως, εξαιρούνται οι λιγοστές μεγάλες επιχειρήσεις πάνω από 6.000 τ.μ., οι οποίες καλούνται να καταβάλουν μόλις 2,57 ευρώ/τ.μ. στεγασμένου και 0,64 ευρώ/τ.μ. ακάλυπτου χώρου!

Προφανώς, το ...εναλλακτικό περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην πρωτοπόρα άσκηση της γνωστής σε όλους φορομπηχτικής αντιλαϊκής πολιτικής.

«Ενοίκιο ή φαγητό»;

Το κρίσιμο ερώτημα «Ενοίκιο ή Φαγητό» αντιμετωπίζουν καθημερινά 1,2 εκατομμύρια Νεοϋορκέζοι, μετέδωσε το Ρόιτερ. Και μπορεί ο νεαρός αφροαμερικανός άστεγος της διπλανής φωτογραφίας να κοιμάται στην άκρη του πεζοδρομίου, αλλά η σκηνή είναι από το περασμένο καλοκαίρι. Στις συνθήκες του χειμώνα, τα πράγματα γίνονται πολύ δυσκολότερα.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της πόλης, 3.800 άνθρωποι είναι άστεγοι, ενώ το 1/5 των 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων της ζουν κάτω από το επίσημο εθνικό όριο φτώχειας των 10.000 δολαρίων. «Εχω δουλιά, αλλά το κόστος της ζωής είναι τόσο υψηλό που είναι δύσκολο να αγοράσω φαγητό», δηλώνει ο 53χρονος Περ Σίμονς, ένας από τους 1,2 εκατ. Νεοϋορκέζους που πληρώνουν ενοίκιο, αλλά δεν του περισσεύουν για να αγοράσει την απαραίτητη τροφή για τον ίδιο και την οικογένειά του. Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζει και το 40% των οικογενειών με παιδιά, που το 2005 είχαν δυσκολίες να αγοράσουν φαγητό, ενώ το 1/5 των παιδιών της Νέας Υόρκης εξαρτώνται από το δωρεάν φαγητό, για να επιβιώσουν, σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης «Τράπεζα Φαγητού» που καθημερινά διανέμει 250.000 γεύματα. Την ίδια στιγμή, οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές της Γουόλ Στριτ θα πάρουν φέτος περίπου 24 εκατομμύρια δολάρια σε μπόνους, χώρια τους παχυλούς μισθούς τους.

Ευχή

«Βεβαιότητες διαψεύστηκαν, πανίσχυροι γκρεμίστηκαν, υποσχέσεις κουρελιάστηκαν. Βιετνάμ και πλιάτσικο η "απελευθέρωση" του Ιράκ. Περισσότερες οι ελαφρύνσεις στο μεγάλο χρήμα, περισσότερες οι επιβαρύνσεις στο άδειο πορτοφόλι. Για το κέρδος, ομολογούν τώρα τα εκπαιδευτικά λαμόγια, τα "μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια". Ενας στους τρεις ψηφίζει Νέα Δημοκρατία, αυτή η θρυλική πλειοψηφία. Τους διαδηλωτές, τους απεργούς, τους φοιτητές, και όχι τους κακοποιούς, έχει στοχοποιήσει η Αστυνομία του Πολύδωρα. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και το γκρέμισμα κάθε λαϊκής βοήθειας και προστασίας, το βασικό μέλημα της κυβερνητικής εξουσίας. Μπανανία το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων, ακόμα και των πολιτικών αρχηγών. Ολα άλλαξαν, όλα για τον φτωχό προς το χειρότερο προχώρησαν. Μία η ευχή από τα βάθη της καρδιάς μου. Μη σας ψαρώνουν, προπαγάνδα κάνουν. Ελπίδα υπάρχει, αλλά για να μετουσιωθεί σε πράξη, πάντα ανοιχτά και κριτικά τα μάτια της πληροφόρησής σας!».

Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».

Αγωνιστικά στο νέο χρόνο

Ο ελληνικός λαός μπορεί να δρασκελίσει το κατώφλι του νέου χρόνου με αισιοδοξία, με την πίστη πως είναι στο χέρι του να διαμορφώσει το 2007 συνθήκες για εξελίξεις προς όφελός του. Μπορεί να αποχαιρετίσει αυτόν που φεύγει κρατώντας και διευρύνοντας τα ελπιδοφόρα του στοιχεία. Οπως τη δυναμική που καταγράφηκε στους αγώνες της εργατικής τάξης, μπορεί αυτοί να μην ήταν αντίστοιχοι της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη, μπορούν όμως να αποτελέσουν τη μαγιά για σκληρότερους ταξικούς αγώνες προϋπόθεση για την υπεράσπιση δικαιωμάτων που βάλλονται και για νέες κατακτήσεις.

Οπως το κίνημα που αναπτύχθηκε υπέρ του δημόσιου, δωρεάν και ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος η οποία ναρκοθετεί αυτόν ακριβώς το χαρακτήρα όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης. Οπως τα ενθαρρυντικά μηνύματα από τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, καθώς έδειξαν πως μέσα στο λαό συντελούνται διεργασίες σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Αλλά και την καταγραφόμενη διογκούμενη δυσαρέσκεια από την κυβερνητική πολιτική, την οποία δεν καρπώνεται το ΠΑΣΟΚ, απεναντίας εγγράφεται μαζί με τη ΝΔ στη λαϊκή συνείδηση ως φορέας και εκφραστής συμφερόντων ξένων προς αυτά του λαού.

Το 2007 μπορεί να είναι μια χρονιά που να σφραγιστεί από την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Μπροστά μας βρίσκεται η συζήτηση του άρθρου 16 στη Βουλή, το κίνημα που αντιπάλεψε την αναθεώρησή του πρέπει να πλατύνει, να αγκαλιάσει όλο τον λαό, να αποτρέψει την αναθεώρησή του και να διεκδικήσει Παιδεία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Μπροστά μας βρίσκονται οι μεγάλες μάχες για την υπεράσπιση κατακτήσεων που απειλούνται και τη διεύρυνσή τους.

Και είναι ακριβώς στο χέρι της εργατικής τάξης, του λαού στο σύνολό του, να τις δώσει με αυταπάρνηση, με δυναμισμό, να προδιαγράψει με τη συμμετοχή του στην πάλη την αποτελεσματικότητά της. Στο βαθμό, λοιπόν, που αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική του δύναμη, να τη στρέψει εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής που προωθεί η ΝΔ με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, τότε βάσιμα μπορεί να ελπίζει σε ένα πραγματικά νέο χρόνο, σε έναν καλύτερο χρόνο για τη ζωή του.

Το 2007 ας γίνει το βήμα του απεγκλωβισμού από τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», το βήμα της οριστικής τους καταδίκης και αποτίναξης των ιδεολογημάτων και αυταπατών που καλλιεργούν για να κρατούν το λαό δέσμιο της μοιρολατρίας και της αναζήτησης λύσεων σε αδιέξοδους δρόμους. Ας γίνει το αποφασιστικό βήμα για τη διαμόρφωση ενός ισχυρού ριζοσπαστικού ρεύματος, μιας μεγάλης αντιιμπεριαλιστικής λαϊκής συμμαχίας που θα ανατρέψει τον αρνητικό για το λαό συσχετισμό δυνάμεων και θα παλέψει για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις σ' αυτήν την προσπάθεια, θα σταθεί όπως πάντα αρωγός και σύμμαχος σε κάθε βήμα του λαού που θα τον φέρνει κοντύτερα στη ζωή που ονειρεύεται και αξίζει να ζει.