ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 6 Γενάρη 2007 - Κυριακή 7 Γενάρη 2007
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΙΡΑΚ: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΣΑΝΤΑΜ
Σε νέα φάση ο πόλεμος

Από πρόσφατη διαμαρτυρία στις ΗΠΑ ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ

Associated Press

Από πρόσφατη διαμαρτυρία στις ΗΠΑ ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ
Είναι σαφές ότι η εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν δεν αφορούσε (μόνο) το Ιράκ, αλλά ένα τρίπτυχο που ανάγεται στη σφαίρα του συμβολικού, του πολιτικού και του πραγματικού: η κυβέρνηση Μπους, που δε χωρά αμφισβήτηση ότι διέταξε την εκτέλεση δι' απαγχονισμού του πρώην Ιρακινού προέδρου, ήθελε, έτσι, να στείλει ένα μήνυμα προς φίλους και εχθρούς - ότι ήθελε και μπορούσε να εκτελέσει τον Σαντάμ - και ταυτόχρονα να αποτρέψει την περαιτέρω έκθεση της ανάμειξης διαδοχικών αμερικανικών κυβερνήσεων (Φορντ, Κάρτερ, Ρίγκαν) στα εγκλήματα που τον βάρυναν. Το πραγματικό «ζητούμενο» της εκτέλεσης του αλαουίτη Σαντάμ, όπως και της αναμενόμενης σήμερα εκτέλεσης του ετεροθαλούς αδελφού του, πρώην αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών του Ιράκ, Μπαρζάν Ιμπραήμ αλ Τικρίτι, και του πρώην επικεφαλής του επαναστατικού δικαστηρίου του Ιράκ Αουάντ αλ Μπάνταρ, είναι η κλιμάκωση της διαδογματικής βίας μεταξύ σιιτών - σουνιτών. Οπως το θέτει ο Τζάστιν Ραϊμόντο, διευθυντής του Antiwar.com, όχι ακριβώς αριστερός - αντίθετα, κεντροδεξιός - πολιτικός αναλυτής: «γιατί να υποθέσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν στο Ιράκ δεν αποτελούσαν μέρος του σχεδίου; Σίγουρα, οι Αμερικανοί γνώριζαν ότι ο διαμελισμός του Ιρακινού κράτους θα σήμαινε Σιιτική ηγεμονία, ένα ενδυναμωμένο Ιράν, και την προοπτική περιφερειακής ανάφλεξης. Μοιάζει απίστευτο το να μην γνώριζαν: η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ είναι διαβολική, αλλά όχι ηλίθια (δε μιλάω για τον πρόεδρο...)». Συμπεραίνει: «Εχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η αποσύνθεση του Ιρακινού κράτους ήταν ακριβώς αυτό που είχαν κατά νου όταν εισέβαλλαν».

Η προγραμματισμένη για αυτήν τη βδομάδα παρουσίαση, από τον Τζορτζ Ου. Μπους, της «νέας στρατηγικής» του για το Ιράκ, εκτιμάται, έτσι, ότι θα έχει ως βασικό της πυλώνα την αποστολή δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών ακόμη (20 - 40 χιλιάδες, κατά τις εκτιμήσεις αμερικανικών τηλεοπτικών δικτύων και εφημερίδων), μια πρόταση που πιθανότατα θα βρει σύμφωνους και τους Δημοκρατικούς.

Η φωτιά στη «χύτρα του Ιράκ», κατά την έκφραση του Σλοβένου ακαδημαϊκού και συγγραφέα Slavoj Zizek, εντείνεται, ωστόσο το πραγματικό διακύβευμα δε μοιάζει να είναι - ή να είναι μόνο - η εξασφάλιση του ελέγχου επί του πετρελαίου στο υπέδαφος της χώρας (το ποιος θα το έχει και το ποιος δεν θα το έχει), ούτε μόνο ο πειθαναγκασμός της ούτως ή άλλως συνένοχης στο έγκλημα Ευρώπης να συναινέσει στη συνέχισή του. Η συνεχιζόμενη κρίση με το Ιράν (και τη Συρία), παρά τους αμερικανικούς ελιγμούς, σχετίζεται άρρηκτα με το Ιράκ, ο πόλεμος στο οποίο αφορά τον έλεγχο ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και των ενεργειακών πόρων από τις ΗΠΑ τον επόμενο αιώνα, με πρόσχημα, τι άλλο; την «τρομοκρατία» και τη «διάδοση της δημοκρατίας», εναλλάξ. Οι τουλάχιστον 2 εκατομμύρια νεκροί μετά το τέλος του πολέμου το 1991 και ως σήμερα (οι 655.000 Ιρακινοί νεκροί της τελευταίας 4ετίας, που υπολόγισε το Lancet, θεωρείται συντηρητική εκτίμηση) γι' αυτό ακριβώς, που μπορεί να μοιάζει αφηρημένο, αλλά δεν είναι καθόλου, σφαγιάστηκαν. Για τα απερίγραπτα εγκλήματα της αμερικανικής κατοχής (από τα βασανιστήρια, τους βιασμούς παιδιών στην Αμπού Γκράιμπ ως τη Φαλούτζα και το Ραμάντι) δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση ο Μπαν Γκι Μουν, ο Νοτιοκορεάτης νέος ΓΓ του ΟΗΕ, να πει, κατ' αναλογία με αυτό που είπε για τον Σαντάμ - ότι δηλαδή η «κυβέρνηση» του Ιράκ: «Είχε το δικαίωμα» να τον κρεμάσει - κάτι για την τιμωρία τους. Ο παραλογισμός, όσον αφορά το τι συμβαίνει στο Ιράκ, αντανακλάται στο ότι συζητείται το εάν ο στρατός των ΗΠΑ, που μετέφερε με ελικόπτερο τον Σαντάμ στον τόπο της εκτέλεσής του, παρέλαβε τη σορό του και τη μετέφερε στο χωριό του για να κηδευτεί, θα τον κρεμούσε πιο «αξιοπρεπώς»! Ο Σαντάμ, παλιός συνεργάτης της CIA, «άνθρωπος» των ΗΠΑ στον πόλεμο με το Ιράν, έγινε, έτσι, ξανά χρήσιμος σαν πιόνι, το οποίο θυσιάστηκε.

Συνήθεις μύθοι

Ο πόλεμος στο Ιράκ, παρά τις αντιδράσεις για τους 3.000 και πάνω νεκρούς των ΗΠΑ, που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ, εδώ και καιρό, τις απώλειες της 11ης Σεπτέμβρη (άλλο ένα «ορόσημο» στο πεδίο του συμβολικού) αναμένεται ότι θα κλιμακωθεί εφέτος, με τις ΗΠΑ να παίρνουν «την πρωτοβουλία», όπως θα πει ο Μπους, που θα επικεντρωθεί σε προπαγανδιστικά τεχνάσματα όπως η «θυσία για το έθνος» και η «μετάγγιση της δημοκρατίας». Προφανώς το ίδιο είδος «δημοκρατίας» στην οποία ο Μπους μπορεί να αγνοεί τη βούληση του λαού των ΗΠΑ, ο οποίος με την ψήφο του απέρριψε την πολιτική του.


Μπάμπης ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ


Με αφορμή την εκτέλεση Σαντάμ

Η εσπευσμένη εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν από την αμερικανοκίνητη κυβέρνηση «Τσολάκογλου» του Ιράκ έβγαλε στο προσκήνιο δύο πλευρές των επιδιώξεων του διεθνούς αστικού Τύπου. Η μια είναι τα περί «της νέας μετά Σαντάμ Χουσεΐν περιόδου του Ιράκ». Η άλλη είναι η προσπάθεια μετακίνησης του κέντρου βάρους από την εισβολή και κατοχή του Ιράκ από τους Αγγλο-αμερικάνους στην εμφύλια διαμάχη μεταξύ σιιτών και σουνιτών. Σε αυτή την προσπάθεια συσκοτισμού συμμετέχει και το ποικιλώνυμο ελληνικό δημοσιογραφικό και πολιτικό επιτελείο των κατ' επάγγελμα προβοκατόρων.

Ασφαλώς, η εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν αποτέλεσε ένα πολιτικό σοκ στη διεθνή κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στη μουσουλμανική κοινότητα. Ομως η «νέα εποχή του Ιράκ» ξεκίνησε με την εισβολή και κατοχή των Αγγλο-αμερικάνων και την προσπάθεια επιβολής μιας κατοχικής κυβέρνησης προδοτών τύπου «Τσολάκογλου». Οταν, λοιπόν, οι δημοσιογραφικοί και πολιτικοί εκφραστές του αστικού φιλοϊμπεριαλιστικού Τύπου ξεκινούν τη «νέα εποχή του Ιράκ» από την εκτέλεση του πρώην προέδρου του, προσπαθούν να ρίξουν στη λήθη την πραγματική αρχή του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος.

Ασφαλώς, η θρησκευτική διαμάχη μεταξύ σιιτών και σουνιτών αποτελεί μια ιστορική πληγή στο Ιράκ. Αυτή όμως η υποδόρια πληγή έγινε χαίνουσα από τη στιγμή που η αγγλο-αμερικανική κατοχική δύναμη έχυσε το δηλητήριο του «διαίρει και βασίλευε» στην ιρακινή κοινωνία. Από την πρώτη στιγμή της κατοχής έριξε το βάρος της στην υποστήριξη των σιιτών που θεωρούσαν τον εαυτό τους καταπιεσμένο. Γίνεται φανερό ότι η εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν και ο τρόπος που έγινε έριξε περισσότερο λάδι στη θρησκευτική φωτιά. Το μέλλον έγινε ζοφερό με άδηλες συνέπειες κι αποτελέσματα. Η βιασύνη και ο τρόπος της εκτέλεσης του πρώην προέδρου του Ιράκ ικανοποίησε διάφορες επμέρους σκοπιμότητες προσώπων και πραγμάτων. Ο κίνδυνος όμως διαμελισμού του ιρακινού κράτους είναι η σοβαρότερη συνέπεια της αγγλο-αμερικανικής εισβολής και κατοχής. Οι Γιάνκηδες αφού δεν μπόρεσαν να υποτάξουν ένα ενιαίο Ιράκ το επιχειρούν τώρα με τον πιθανό διαμελισμό του. Το εάν όμως μπορέσουν είναι μια άλλη ιστορία...

Σίγουρο πάντως είναι ότι διασφαλίζουν έτσι ή αλλιώς υπό τις παρούσες πολιτικές συνθήκες τη διαιώνιση μιας ευρύτερης αποσταθεροποίησης στον μεσανατολικό χώρο. Στο σημείο αυτό ακριβώς βρίσκεται το επίκεντρο της αγγλο-αμερικανικής πολιτικής. Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης μορφής της καταχτητικής τους πολιτικής στο Ιράκ δεν τους βεβαίωσε ότι μπορεί να γίνει εφαλτήριο μιας παραπέρα επιθετικής ανάπτυξης στη Μέση Ανατολή. Το πιθανό σενάριο διαμελισμού του Ιράκ είναι μια εκ των πραγμάτων απόρροια αυτής της πολιτικής. Η πρακτική του επιβεβαίωση θα σημάνει την επιπλέον οξυμένη διαιώνιση της αντιλαϊκής αποσταθεροποίησης. Περισσότερο, όταν το Αφγανιστάν παραμένει ανοιχτή πληγή κι η Παλαιστίνη κέντρο της αραβικής λαϊκής αντίστασης, η πιθανότητα γενικευμένης εφ' όλης της ύλης ιμπεριαλιστικής επέμβασης της βορειο-ατλαντικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ) μεταβάλλεται σε επικίνδυνη καθημερινότητα. Η συνεχής υποδαύλιση μίσους μεταξύ σιιτών και σουνιτών μαζί με την πιθανότητα διαμελισμού του Ιράκ δύναται να οδηγήσει σε ένα γενικευμένο πόλεμο μεταξύ λαών και κρατών στη Μέση Ανατολή με την πρωτοκαθεδρία της δυτικής συμμαχίας μαζί με τους ντόπιους και ξένους «προθύμους» της. Η αποτροπή της επικίνδυνης εξέλιξης στη Μέση Ανατολή δε βρίσκεται στη θεληματική υποταγή των λαών στον ιμπεριαλισμό, αλλά στην ανάπτυξη φορέων λαϊκής αντίστασης με σαφή κι αποκλειστικό πολιτικό αντι-ιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ