ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ευτυχώς δεν ξεχνούν

Του Πάνου Μαραγκού, από το ΕΘΝΟΣ

Ορισμένοι αρκούνται στο να δείχνουν τη χαρά τους για το γεγονός ότι επιτέλους η «πραγματική προοδευτική παράταξη» ενώθηκε και πάλι για να οδηγήσει τη χώρα σε νέους δρόμους προόδου. Αλλοι δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους γιατί, λέει, οι κινητοποιήσεις δεν ήταν μεγάλες (και γιατί άραγε αφιέρωσαν σ' αυτές δισέλιδα σεντόνια;).

Ωσπου έρχεται το βαρύ πυροβολικό να πει τα πράγματα με το όνομά τους: με το λεξικό!

Κέρδος, Επιχείρηση, Ανταγωνιστικότητα!

Αυτό είναι το τρίπτυχο των αξιών μας, διακηρύσσουν και σπεύδουν να αποκαταστήσουν τις τόσο συκοφαντημένες λέξεις.

Την ώρα που στοιχειώδης εντιμότητα αυτού που κρατά μια πένα στο χέρι οδηγεί στο αυτονόητο συμπέρασμα, ότι «μη κερδοσκοπικό» δεν υπάρχει και ότι τα πράγματα οδηγούνται στο να σπουδάζουν όσοι τα 'χουν, οι γραφιάδες της αστικής τάξης το πάνε και λίγο παραπέρα: στην καρδιά του προβλήματος: Συνδέουν ευθέως το πρόβλημα της Παιδείας με το πρόβλημα της εξουσίας. Και ξεκαθαρίζουν ότι μιλούν εκ μέρους μιας τάξης που 60 χρόνια μετά δεν ξεχνά ότι πέρασε χαροτρομάρα.

Αγανακτούν, λοιπόν, γιατί διαπιστώνουν πως και πάλι «εμπόδιο στην πρόοδο», όπως την εννοεί η αστική τάξη, μπαίνουν εκείνες οι δυνάμεις που παρότι ηττήθηκαν στρατιωτικά, εμφανίζονται να κυριαρχούν ιδεολογικά εκεί ακριβώς που θα 'πρεπε να επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή: στις σχολές και τα πανεπιστήμια, που ως γνωστόν έχουν ιερή αποστολή: να παράγουν πειθήνιους αυριανούς εργάτες, πεισμένους ιδεολογικά ότι υπέρτατη αξία είναι το καπιταλιστικό κέρδος.

Πράγματι, δυστυχώς τότε δε νικήσαμε.

Ευτυχώς, όμως, η «πραγματική προοδευτική παράταξη», αυτή που κατά δήλωση των γραφιάδων της, περιέχει και το Κέντρο και την ΕΡΕ και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δεν ξεχνά και μας θυμίζει διαρκώς ποιος είναι ο δρόμος για να έρθουν τα πράγματα τα πάνω - κάτω.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΗΛΙΘΙΩΝ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ: «Ποιος όμως έχει την κύρια ευθύνη; (...) Εκείνοι που αντί να θέτουν ανά πάσα στιγμή τη δήθεν προοδευτική παράταξη προ των ευθυνών της αλλά και να την παραπέμπουν στη θαρραλέα ρήση του Λεωνίδα Κύρκου "ευτυχώς που δε νικήσαμε", την "ξεσκονίζουν" και σχεδόν την προσκυνούν, μέσα σ' ένα παραλήρημα ενοχής (επειδή νίκησαν;) και τύψεων (επειδή δεν καταντήσαμε όπως οι άλλες βαλκανικές χώρες;) που η Ευρώπη αδυνατεί να κατανοήσει. Ακόμη και η Ισπανία του Φράνκο και η Πορτογαλία του Σαλαζάρ ξεπέρασαν τα σύνδρομα (...) Γιατί ουδείς από το "προοδευτικό" πανεπιστημιακό κατεστημένο μπορεί να αντικρούσει τον Λεωνίδα Κύρκο: "Τι θα γινόταν αν είχε κερδίσει η Αριστερά;" Αντ' αυτών, όμως, βλέπουμε ακόμη εκπομπές γεμάτες δηλητήριο αλλά και ύμνους προς τους ηττημένους του "εμφυλίου". Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσει η πραγματική προοδευτική παράταξη, εκείνη που κέρδισε τη μάχη και οδήγησε τη χώρα σε πορεία προόδου και όχι οπισθοδρομήσεως με τις κυβερνήσεις του Κέντρου και της ΕΡΕ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ» (ο Δ. Καπράνος στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΤΟ ΦΕΡΕΦΩΝΟ ΤΗΣ: «Για την απαξίωση αυτή της δημόσιας εκπαίδευσης κάποιοι ευθύνονται (...) Ευθύνονται όλοι οι ανεγκέφαλοι μιας υποτιθέμενης Αριστεράς που νομίζουν ότι το Πανεπιστήμιο δεν είναι χώρος επιστημονικής παιδείας και έρευνας, ούτε υψηλής επαγγελματικής κατάρτισης, αλλά κάτι σαν καφενείο όπου μαζευόμαστε για να καταγγείλουμε ανέξοδα τη "νεοφιλελεύθερη επανάσταση", τον καπιταλισμό και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό (...) Είναι οι ίδιοι που διαδήλωναν χθες εναντίον της αλλαγής του άρθρου 16» (ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο «ΒΗΜΑ»).

ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ: «Κέρδος είναι το αποτέλεσμα της καθημερινής ψηφοφορίας που γίνεται στην αγορά». «Επιχειρήσεις είναι η ατμομηχανή της οικονομίας σε μια ανοιχτή κοινωνία». «Ανταγωνισμός είναι το κίνητρο για να γίνουν τα άτομα, οι οργανώσεις, τα έθνη καλύτερα» (το κατά Μ. Κοττάκη λεξικό της πραγματικά προοδευτικής παράταξης, όπως παρουσιάστηκε χτες στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ αγώνα για δημόσια δωρεάν Παιδεία

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 16

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ταμείο για το 16

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συναίνεση στη Βουλή και ένταση στον δρόμο

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΡΕΜΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ» συναίνεση κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ

Η ΑΥΓΗ: Ηταν μόνο η αρχή

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Από κόσκινο οι αναπηρικές συντάξεις

ΤΑ ΝΕΑ: Και στη ΔΕΗ ελεύθερες απολύσεις

ΕΘΝΟΣ: ΔΕΗ-ΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΠΩΣ ΕΣΤΗΝΑΝ τη μηχανή της λούφας

Η ΧΩΡΑ: Ριζική αλλαγή στο ρυθμιστικό σχέδιο της πρωτεύουσας

ΤΟ ΒΗΜΑ: Πέντε συν δέκα δισ. ευρώ φέρνει στην Ελλάδα ο εμίρης του Ντουμπάι

Οπως με την τυπική δημοκρατία...

«Το αίτημα της κοινωνίας είναι και ήταν πάντα: "θέλουμε καλά πανεπιστήμια". Η απάντηση των πολιτικών σε αυτό το αίτημα είναι μια υπεκφυγή: "Δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια;". Το κενό φαίνεται αμέσως σε αυτό το ψευτοδίλημμα: η αγορά δεν είναι σε θέση να προσφέρει παιδεία υψηλής ποιότητας στα παιδιά των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων. Σε ένα περιβάλλον με πληθώρα ιδιωτικών σχολείων οι γονείς τους έχουν βέβαια τη δυνατότητα επιλογής, που δεν την έχουν όταν υπάρχουν μόνο δημόσια σχολεία. Ομως είναι μια δυνατότητα το ίδιο τυπική όσο και μια τυπική δημοκρατία: όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα προτιμήσουν να στείλουν το παιδί τους στη δουλειά παρά στο πανεπιστήμιο. Για να έχει κανείς ουσιαστική δυνατότητα επιλογής πρέπει να μπορεί να πληρώσει γι' αυτήν».

Η «μόνη» λύση

«Η ιδεολογία δε λείπει από τις προτάσεις για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Η αγορά δεν παρουσιάζεται μόνο ως η καλύτερη λύση για πολλά προβλήματα αλλά και ως η μοναδική λύση για όλα τα προβλήματα».

Το κέρδος

«Καλοί πολίτες και καλοί επιστήμονες βγήκαν τόσο από ιδιωτικά όσο και από κρατικά σχολεία: οι πρωτοπόροι στη βιοτεχνολογία, τη γενετική και τη φυσική προήλθαν από κρατικά γερμανικά ή σοβιετικά σχολεία. Και τέλος πάντων αν κάποιοι από αυτούς τους πρωτοπόρους ήταν φτωχοί ας μη περιμένουμε να ξαναδούμε να βγαίνουν τέτοιοι από ιδιωτικά σχολεία. Γιατί αυτοί δεν μπορούν να δώσουν στην αγορά εκείνο που ζητάει για να τους προσφέρει παιδεία: το κέρδος».

(τα αποσπάσματα είναι από κείμενο του Ρούσσου Βρανά στα «ΝΕΑ»)