Ειδικότερα η κυβέρνηση της ΝΔ προτείνει, μεταξύ άλλων, να προστατευτούν μόνον οι εκτάσεις που ήταν δάσος από το 1975 και μετά, οδηγώντας έτσι στον αποχαρακτηρισμό και την τσιμεντοποίηση 40 έως 50 εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους και δασικών εκτάσεων. Με άλλη πρόταση βαφτίζεται ως «δημόσιο συμφέρον» η αναγκαιότητα του κεφαλαίου να χτίσει οικισμούς ή άλλες εγκαταστάσεις οπουδήποτε επιθυμεί, ακόμη και σε δάση που υπάρχουν και μετά το 1975, κάνοντας τη λεηλασία του δασικού πλούτου της χώρας ακόμη πιο καταστροφική.
Βέβαια, προηγήθηκε η αναθεώρηση του ΠΑΣΟΚ, με την οποία ο ορισμός του δάσους έγινε «λάστιχο», με αποτέλεσμα, διά του εκτελεστικού νόμου 3208/2003, να οδηγηθούμε στον αποχαρακτηρισμό 30 έως 40 εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών.
Φαίνεται, όμως, ότι η βουλιμία του μεγάλου κεφαλαίου δεν κορέστηκε από αυτό. Ετσι, παρέλαβε τη σκυτάλη με το δαυλό της εμπρηστικής αυτής πολιτικής η κυβέρνηση της ΝΔ...
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), μέσα σε μια εξαετία - από το 2000 μέχρι το 2006 - 181.600 μικρομεσαίοι αγρότες «έφυγαν» από το αγροτικό επάγγελμα. Πολλοί απ' αυτούς αναγκάστηκαν να τα παρατήσουν αδυνατώντας να ζήσουν με το λειψό και συνεχώς μειούμενο αγροτικό εισόδημα, άλλοι βγήκαν στη σύνταξη και άλλοι πέθαναν. Η αγροτιά, που πριν την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ, αποτελούσε αρκετά πάνω από το 20% των απασχολουμένων στην Ελλάδα, έπεσε σήμερα στο 11,5% και όσο περνάει ο καιρός θα μειώνεται κι άλλο, μέχρι να πέσει κάτω από το 5%, που έχει τεθεί ως στόχος από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Φυσικά, αυτή η αγροτική «εξολόθρευση» δεν ήρθε τυχαία, αλλά είναι το απτό και τραγικό αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Μια πολιτική που προωθεί, με ζήλο και συνέπεια, το μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, για να περάσει η παραγωγή και η γη στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών του αγροτικού τομέα. Πολιτική που εντείνει το διατροφικό πρόβλημα της χώρας μας, παραδίνοντας το λαό μας στις κερδοσκοπικές ορέξεις των πολυεθνικών, ερημώνει την ύπαιθρο και διογκώνει τη φτώχεια των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτή την πολιτική έχει βάλει στο στόχαστρό του το συνεπές αγροτικό κίνημα, που εκφράζεται από την ΠΑΣΥ και το οποίο προχωρεί, στις επόμενες μέρες, σε νέους αγώνες για την ανατροπή της και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού...
Φαίνεται πως για τον πρόεδρο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) Π. Κουκουλόπουλο, το πρόβλημα είναι ποιος μηχανισμός θα αστυνομεύει τους δημότες και όχι αυτός καθ' αυτός ο κατασταλτικός του ρόλος και λειτουργία. Χαρακτηριστική είναι η προχτεσινή δήλωσή του, με την οποία από τη μία πλευρά ζητά να αποσυρθεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για τη σύσταση της αγροφυλακής και από την άλλη να στηριχτεί ο θεσμός της δημοτικής αστυνομίας. Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ διαμαρτύρεται, μάλλον όψιμα, για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δε χρηματοδοτεί τη δημοτική αστυνομία, την οποία η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ πρόθυμα αποδέχτηκε, χωρίς να λογαριάζει - πέρα από τη φύση της δράσης της στην οποία συναινεί - ποιος θα την πληρώνει. Ισως επειδή «ξέρει» τη συνταγή: Την προσφυγή στην τσέπη των εργαζομένων...
«Γελοία εκδήλωση, πολύ χαμηλού επιπέδου» αποκάλεσε ο Θ. Πάγκαλος τη μεγάλη κινητοποίηση του ελληνικού λαού ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Δεν πρόκειται να υποθέσουμε πως έχει τύψεις συνείδησης και περνάει στην επίθεση για να τις κατευνάσει. Πάει πολύς καιρός πλέον, που τόσο αυτός όσο και το κόμμα που υπηρετεί έχουν κάνει συνείδησή τους τη συνείδηση του κεφαλαίου.