Αντιγράφουμε αυτούσια από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία:
«Ο Αντζελο - δεν είναι αυτό το πραγματικό του όνομα - ήταν ένας νεαρός, υγιής αξιωματικός, όταν, το καλοκαίρι του 1996, στάλθηκε στη Βοσνία. Αποστολή του ήταν να βοηθήσει στον καθαρισμό χώρων που είχε βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ. Δύο χρόνια αργότερα, διαγνώστηκε ότι έπασχε από λέμφωμα Χόντγκιν. Πίστευε ότι θα πέθαινε σε περίπου 18 μήνες. Σήμερα, ο Αντζελο είναι 37 ετών. Κέρδισε τη μάχη με τον καρκίνο, αλλά νιώθει τεράστια πικρία. Η σύζυγός του έκανε δύο αμβλώσεις. Λέει ότι έχασε κάθε πίστη στις ένοπλες δυνάμεις της Ιταλίας, όπου είχαν υπηρετήσει ο πατέρας του και ο παππούς του... Είναι ένας από τους 500 και πλέον Ιταλούς στρατιωτικούς, που παρουσίασαν καρκίνους μετά τη θητεία τους στα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90. Τουλάχιστον 42 εξ αυτών είναι γνωστό ότι έχουν πεθάνει. Οργανώσεις των βετεράνων καταγγέλλουν ότι οι ασθένειες οφείλονται στο απεμπλουτισμένο ουράνιο (DU), ένα ραδιενεργό, υψηλής πυκνότητας, υποπροϊόν της πυρηνικής βιομηχανίας που χρησιμοποιείται για την επικάλυψη διαφόρων τύπων βλημάτων, ώστε να αυξήσει τη διατρητικότητά τους». Εμείς δε θα είχαμε τίποτα άλλο να προσθέσουμε, αν δεν προέκυπτε άμεσα το συμπέρασμα της πολύ απλής λογικής: Αν όλα αυτά συνέβησαν σε επαγγελματίες στρατιωτικούς, που ήταν επιτιθέμενοι, μπορούμε να φανταστούμε τις συνέπειες στους αθώους πληθυσμούς, που δέχτηκαν την ιμπεριαλιστική επίθεση... Μόνο που γι' αυτά τα αληθινά εγκλήματα το δίκιο δεν πρόκειται να δοθεί ούτε από την κα Ντελ Πόντε του ΝΑΤΟικού «δικαστηρίου», ούτε από καμιά άλλη αρχή του ιμπεριαλισμού. Θα δοθεί μόνον από τους ίδιους τους λαούς...
Η «εθιμοτυπική» συνάντηση, ανάμεσα στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνη, αποτέλεσε την αφορμή, για να αναδειχτεί ολοκληρωμένα η πολιτική που θα ακολουθήσει η διοίκηση του δήμου στα σημαντικότερα ζητήματα. Για μια ακόμη φορά, έθεσε διά της «πλαγίας οδού» το ζήτημα της καρκινογόνας καύσης των απορριμμάτων, κάνοντας λόγο για «εργοστάσια» που είναι απαραίτητα. Μίλησε για τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης, διεκδικώντας την ...ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη φορολογία ζύθου και την αύξηση της επιχορήγησης στο 7%, αγνοώντας επιδεικτικά την ίδια στιγμή τα 400 εκατ. ευρώ που χρωστούν οι κυβερνήσεις μόνο στο Δήμο Αθήνας και τα περίπου 9 δισ. ευρώ παρακρατηθέντα από όλους τους ΟΤΑ της χώρας. Και, φυσικά, συνέχισε την ...«εκστρατεία» υπέρ της ταχύτερης κατασκευής του γηπέδου της ΠΑΕ ΠΑΟ στο Βοτανικό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μα ότι ο Νικ. Κακλαμάνης, όχι μόνο δε θα αλλάξει πολιτική, αλλά αντιθέτως, θα την προωθήσει ακόμη πιο έντονα. Και, επιπλέον, θα επιχειρήσει να την καλύψει με ένα μανδύα δήθεν ...φιλολαϊκότητας, όπως έκανε τώρα, εμφανιζόμενος να διεκδικεί την οικονομική ενίσχυση μέσα από τη φορολογία ...ζύθου, όταν ηθελημένα παρακάμπτει τα 9 δισ. ευρώ που έχουν παρακρατήσει οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από την Αυτοδιοίκηση. Αυτό είναι που λένε «ενίσχυση» διά της ...παρακράτησης!