«Αυτήν την στιγμή υπάρχουν ανατροπές στην Ευρώπη. Αυτή η επιτροπή, λοιπόν, καλείται πράγματι να προσδιορίσει ποια δικαιώματα εργασίας πρέπει να παραμείνουν, πώς πρέπει να αναμορφωθούν, προκειμένου η εργασία στην Ευρώπη να παραμείνει ως ισοδύναμος φορέας. Είναι ένα δύσκολο έργο διότι η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη είναι τέτοια που δεν επιτρέπει σήμερα εύκολα μια πολιτική όπως της δεκαετίας του '70 και του '80. Καλούμεθα, λοιπόν, ως επιστήμονες Εργατικού Δικαίου, να διαφυλάξουμε το κύρος, τη δύναμη και τη σημασία του Εργατικού Δικαίου για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι».

Τάδε έφη Ιωάννης Κουκιάδης, καθηγητής Εργατικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εδώ και λίγες μέρες πρόεδρος της ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής, που συνέστησε το υπουργείο Εργασίας «για τη μελέτη των ζητημάτων που προκύπτουν από τις νέες προκλήσεις στην εργατική νομοθεσία και την απασχόληση» στα πλαίσια της «Πράσινης Βίβλου» της ΕΕ. Είναι προφανές το τι λέει ο διορισμένος καθηγητής, και μάλιστα στην πρώτη του δήλωση, μετά τη χτεσινή συνεδρίαση της επιτροπής υπό τον υπουργό Εργασίας: Ο,τι δικαιώματα ξέρατε μέχρι σήμερα ξεχάστε τα. Ο,τι κατακτήσεις είχε η εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες, πάνε περίπατο. Η καπιταλιστική κερδοφορία, την οποία εύσχημα ονομάζει «πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη», απαιτεί αναμόρφωση του Εργατικού Δικαίου, πετσόκομμα δηλαδή δικαιωμάτων.

Σαφέστατος ο καθηγητής, δεν άφησε λεπτό να πάει χαμένο για να διευκρινίσει όσα αντιδραστικά περιγράφονται με δυσνόητα πολλές φορές λόγια στα κιτάπια της ΕΕ και στους λόγους των στελεχών της κυβέρνησης. Διάνα στην επιλογή της και η κυβέρνηση, που βρήκε έναν ακόμα πρόθυμο ακαδημαϊκό να δώσει «επιστημονικό» περιτύλιγμα στις ανατροπές που ετοιμάζει...

Να απαντήσει σε μια προβοκατόρικη ερώτηση κλήθηκε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος. Ρωτήθηκε λοιπόν για την «κατηγορία που το ΚΚΕ απευθύνει στον ΣΥΝ ότι δεν περιφρουρεί τις συγκεντρώσεις στο βαθμό που μπορεί, είτε από απειρία είτε όπως κάποια στελέχη του ΚΚΕ υποστηρίζουν, ηθελημένα». Τι κι αν από το ΚΚΕ δε διατυπώθηκε τίποτα σχετικό. Αυτό ελάχιστη σημασία είχε. Ο Αλ. Αλαβάνος «τσίμπησε το δόλωμα» και έσπευσε να απαντήσει στην κατηγορία, όπως τη δημιούργησε ο ερωτών, λέγοντας, «εμείς δεν απολογούμαστε στο ΚΚΕ, εμείς δεν κατεβαίνουμε με μπλοκ οργανωμένα κομματικά, συμμετέχουν οι φοιτητές μας, οι νεολαίοι μας και προσπαθούν τη γνώση και την εμπειρία τους σχετικά με την περιφρούρηση, να τη μεταφέρουν σε χιλιάδες που συμμετέχουν στο φοιτητικό κίνημα». Εμείς τι να πούμε; Στην περίπτωση μάλλον ταιριάζει το «όποιος βιάζεται σκοντάφτει»...

Για το ΚΚΕ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Παραθέτουμε απόσπασμα από συνέντευξη που παραχώρησε χτες η ΓΓ της ΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στο ραδιοφωνικό σταθμό «Σκάι»: «Να κάνω κι ένα σχόλιο αν θέλετε, σε μια τοποθέτηση που έκανε ο πρόεδρος του Συνασπισμού. Εμείς βάζουμε θέμα ότι πρέπει να υπάρχει περιφρούρηση όχι μόνο των φοιτητικών, όλων των κινητοποιήσεων και απάντησε ο κ. Αλαβάνος ότι δεν κάνουμε κομματικά μπλοκ, επομένως υποδήλωσε ότι εμείς μιλάμε για κομματική περιφρούρηση. Οχι. Η περιφρούρηση πώς θα γίνει; Οι συνελεύσεις των φοιτητών θα αποφασίζουν επιτροπές περιφρούρησης, όχι δε θα είναι κομματική η περιφρούρηση, μέσα από τους φοιτητές, θα φοράνε τα περιβραχιόνια, για να φαίνεται ότι είναι περιφρούρηση. Κατεβαίνουν οι φοιτητές στο δρόμο, γιατί πρέπει να χτυπηθούν ενταγμένοι απεριφρούρητα μέσα σε μία προβοκάτσια; Είναι άλλο αν ένα κίνημα συγκρουστεί με την κρατική καταστολή την επίσημη, εκεί αν προκληθεί πρέπει να απαντήσει, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιείται και να εντάσσεται το κίνημα σε σχέδια προβοκάτσιας, ούτε μια τρίχα φοιτητή να μην πειραχτεί από μια προβοκατόρικη προσπάθεια. Και φυσικά περιφρούρηση χρειάζεται ώστε να μην πέσει ούτε στην παγίδα της σχεδιασμένης κρατικής καταστολής από τα επίσημα όργανα ασφάλειας. Είσαι υποχρεωμένος όταν έχεις χιλιάδες ανθρώπους στο δρόμο να υπάρχει περιφρούρηση και δεν είμαστε και σε τόσο αθώα εποχή».