ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΟΡΟΓΡΑΦΩΝ

Χορογραφική πολυφωνία

Ομάδα «Griffon»

Πιστό στο ραντεβού του με τους φίλους του χορού, το Σωματείο Ελλήνων Χορογράφων επιστρέφει και φέτος για την παρουσίαση του ετήσιου φεστιβάλ του, πάντα με τη φιλοδοξία να ενισχύσει την προβολή της εγχώριας χορογραφικής παραγωγής και την επιδίωξη να χαρτογραφήσει το τοπίο του σύγχρονου ελληνικού χορού. Το πρόγραμμα του «6ου Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων» περιλαμβάνει 21 ελληνικές ομάδες χορού, οι οποίες παρουσιάζουν τη δουλιά τους μέσα από ένα σχήμα παράλληλων και κυλιόμενων παραστάσεων, σε 5 κεντρικά θέατρα της Αθήνας (Αργώ, Θησείον, Ροές, Χυτήριο, και Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας).

Εχοντας υιοθετήσει καταρχήν, ένα χαρακτήρα ανοιχτό, ο θεσμός εξακολουθεί να λειτουργεί ως «ομπρέλα» για όποιους και όσους - καταξιωμένους ή νεότερους - χορογράφους επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2002, οπότε και ξεκίνησε να πραγματοποιείται, το φεστιβάλ αποτέλεσε ελεύθερο βήμα για περισσότερα από διακόσια πενήντα έργα χορού και για ένα μεγάλο αριθμό δημιουργών από την Ελλάδα και την Κύπρο.

Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα του φεστιβάλ (το οποίο ξεκίνησε στις 16/3 με τις ομάδες, «Νταλίκα» και «Κινητήρας»), περιλαμβάνει: Θέατρο «Θησείον»: η ομάδα «Κήρα Ιθασυμιγή» (26 έως 29/3) με το έργο της Αλεξάνδρας Δανιήλ, «Γαλάζιο». Χορογραφία, δραματουργία: Α. Δανιήλ. Ερμηνεύουν: Ο. Γεωργοπούλου, Τ. Κωδιάδη, Β. Γαλατσίδα.

Οι παραστάσεις στο «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» ξεκινούν στις 15/4 (16, 17, 18/4) με τους «Χορευτές του Βορρά» της Τατιάνας Παπαδοπούλου και το έργο του Παναγιώτη Αργυρόπουλου, «Session 1». Χορογραφία Π. Αργυρόπουλος, μουσική: Τ. Μούσας, κοστούμια: Ν. Δημητρίου. Ακολουθεί (20 - 23/4) η ομάδα σύγχρονου χορού «Πρόσκαιρη Σύνθεση» με το έργο της Ντορίνας Καλεθριανού «Ονείρων μνήμες» και ερμηνευτές τους: Γ. Κίσσα, Α. Κοσμά, Ζ. Σωτηροπούλου, Β. Μπισοβίτη κ.ά. Από 25 έως και 28/4, η «omad@nce» παρουσιάζει το έργο του Πιερ Ταβερνιέ, «M.O.Z.ART.» σε χορογραφία - δραματουργία Π. Ταβερνιέ, σκηνογραφία - κοστούμια: Τ. Πρίτσα, μουσική: Μότσαρτ. Ακολουθεί (2 - 5/5), το χοροθέατρο «Αρτ» με το έργο της Α. Ιγνατίου «Light Traces» σε χορογραφία - σκηνοθεσία της ίδιας, σκηνογραφία: Ευδ. Βεροπούλου, κοστούμια: Α. Κομπόγιωργα. Στον ίδιο χώρο (12 - 15/5) φιλοξενείται το «Συνεργείο Τεχνών» με το έργο της Σ. Macci, «ΔΕΒΑ», σε χορογραφία της ίδιας και ερμηνευτές τους: Ρ. Γαρεφαλάκη, Μ. Μακρή, Ν. Παρθενίου κ.ά. Από 17 έως 20/5 το «Αέναον Χοροθέατρο» παρουσιάζει το έργο του χορογράφου Ντ. Λομμέλ, «Αυτοί οι άνθρωποι...», ενώ στις 22, 23, 24, 25/5 φιλοξενείται η ομάδα «Ελδωρ» με το έργο της χορογράφου Λίλας Ζαφειροπούλου, «in l' istesso tempo». Οι παραστάσεις στο «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» ολοκληρώνονται με την ομάδα σύγχρονου χορού Πέρσας Σταματοπούλου και το έργο «Extra Long» (27 - 30/5).

Ομάδα «Χορευτές του Βορρά»

Από τις παραστάσεις στο «θέατρο Αργώ» σημειώνουμε: 2, 3, 4, 5/5: Ομάδα σύγχρονου χορού «Εννιάμορφο» (έργο «Κόμποι», σε χορογραφία Τ. Νικολοπούλου) και «Salto Futuro» («Cabaret Toulouse Lautrec» σε χορογραφία, σκηνοθεσία, δραματουργία Τ. Λοβέρδου). Ακολουθεί (17 - 20/5) η ομάδα «YELP» με τα έργα: «Κλίμακα 5:1» και «ONtoLOGIC» σε χορογραφία Μαριέλας Νέστορα». Οι παραστάσεις ολοκληρώνονται με την ομάδα «Αίρεσις» (25 - 28/5, «Black out», χορογραφία Γιάννης Μπαγουρδής).

Στο θέατρο «Χυτήριο» φιλοξενούνται οι ομάδες «Μετ' εμποδίων» (15 - 18/5, «υπο - Θέτω», χορογραφία Μαρουσώ Καραλέκα) και «Seresta» (20 - 23/5, «Lifestyle»).

Τέλος, στο θέατρο «Ροές» παρουσιάζονται οι ομάδες: «Griffon» (4 - 7/5, «Solitaire», χορογραφία Ιωάννα Πορτόλου). «ΜΥΙΑ» (18 - 21/5. «Το παιχνίδι του AnGabi», χορογραφία Γαβριέλα και Αννα Ανυφαντάκη). «Λυδία Λίθος» (23 - 26/5, «Δεσποινίς Τζούλια», χορογραφία Σπύρος Μπερτσάτος). Οι παραστάσεις στο θέατρο «Ροές» ολοκληρώνονται με την ομάδα «Ιασις» και το έργο της χορογράφου Ρεγγίνας Αλεξοπούλου, «Ηταν και δεν ήταν» (28 - 31/5).

Το κυρίως σώμα της διοργάνωσης εμπλουτίζεται, για άλλη μια φορά, από τις παραστάσεις των «Νέων Μελών», (ομάδες «Φυγείν αδύνατον», «58+3», «Αγγελόσκονη», «ομάδα 11», «Stydio Ekfrasis», «Κει φυσά»). Οι παράλληλες εκδηλώσεις της διοργάνωσης περιλαμβάνουν: το πρόγραμμα «Ανεξάρτητες Παρουσίες», στο οποίο εντάσσονται έργα, τα οποία προέρχονται είτε από νεοσυσταθείσες ομάδες με πορεία μικρότερη των δύο ετών, είτε από μεμονωμένους δημιουργούς. Επίσης, περιλαμβάνουν τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Χορού, (23/4, 8.30μ.μ., Μουσείο Μπενάκη). Φέτος, θα τιμηθεί η σκιτσογράφος Ελλη Σολωμονίδου - Μπαλάνου για τη συνολική προσφορά της στο χώρο του πολιτισμού.

Ομάδα «ΜΥΙΑ»

Η. ΜΟΡΤΟΓΛΟΥ

Το Ομόλογο

Κι εκεί που όλα έδειχναν πως ο ελληνικός λαός άρχισε να καταλαβαίνει τι ακριβώς «παίζεται» στο χώρο της Εκπαίδευσης! Κι εκεί που όλα έδειχναν πως οι άνθρωποι της Εκπαίδευσης, αλλά και οι άλλοι, όποια σχέση κι αν είχαν μ' αυτήν, πήραν την απόφαση να αγωνιστούν για Εκπαίδευση που θα δούλευε για τις ανάγκες του λαού, πνευματικές και υλικές. Κι εκεί, τέλος πάντων, που όλα έδειχναν πως ο θίασος των κουκουλοφόρων με τον «ηθικό χορηγό» τους Βύρωνα Πολύδωρα δεν πουλούσε πια στους πάγκους και στα παράθυρα της τηλεοπτικής αγοράς βγήκε στη μέση το Ομόλογο. Κάτι σαν τη γρίπη των πουλερικών, να πούμε, ή την πανάκεια των φύλλων της ελιάς. Τη δολοφονία του Βαρθολομαίου, το δυστύχημα του Γραμματικού, την τιμή της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας.

Και τότε, ω του θαύματος, όλοι έσπευσαν να προλάβουν. Πατείς με πατώ σε στα τηλεοπτικά παράθυρα. Οι γνωστοί εγκληματολόγοι, οι ειδικοί της ανομβρίας, οι αυτοσχέδιοι ποινικολόγοι και οι εξπέρ των πολέμων πήραν και πάλι τις θέσεις τους μπροστά στους δοκιμαστικούς σωλήνες των ενημερωτικών εργαστηρίων τους και βάλθηκαν να εξιχνιάσουν το ομολογιακό μυστήριο. Πότε εκδόθηκε, ποιος το εξέδωσε, γιατί το κράτησαν μυστικό, ποιοι το έμαθαν πρώτοι, πόσα κέρδισε ο μεν και πόσα ο δε. Φταίει ο υπουργός ή γραμματέας; Η τράπεζα ή το χρηματιστήριο; Φταίνε οι κουμπάροι ή οι γαμπροί, τα παιδιά ή τα ανίψια; Κι από κοντά οι πολέμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, με όρθια πάλι τα λάβαρα, όμοιοι με τους ιππότες του ναού, τιμητές της ηθικής και εντιμότητας, προάγγελοι ενός άλλου κόσμου, της «νέας αλλαγής» και του νέου συμβολαίου. Να παραιτηθεί ο υπουργός φώναζαν αυτοί. Να τους εκτελέσουμε στην κεντρική πλατεία φώναζαν οι άλλοι. Οχι συμψηφισμούς στην απάτη, ωρυόνταν οι πρώην. Είναι νόμιμη η πρακτική και η υπόθεση πήγε στην αδέκαστη δικαιοσύνη, απαντούσαν οι νυν. Θα μου πεις σωστό δεν είναι, όταν αποκαλύπτεται μια απάτη, να τη σχολιάζουμε, να την καταδικάζουμε και να ζητάμε την τιμωρία των υπευθύνων; Σωστό δεν είναι να ενημερώνουμε, όσο γίνεται πιο πλατιά, το λαό γι' αυτά που συμβαίνουν;

Και βέβαια είναι σωστό. Με τη διαφορά πως όταν σχολιάζουμε ένα γεγονός να το γνωρίζουμε καλά. Να γνωρίζουμε την ουσία του, να αποκαλύπτουμε τις αιτίες του κι όταν ζητάμε την καταδίκη και την τιμωρία των άλλων να λέμε γιατί δεν τιμωρηθήκαμε εμείς, όταν κάναμε τα ίδια, ή γιατί δεν τιμωρήθηκαν οι φίλοι μας, όταν έκαναν τα ίδια και χειρότερα. Και πρώτα απ' όλα, όταν ενημερώνουμε να μην περιοριζόμαστε στην επιφάνεια. Να μην «κουτσομπολεύουμε», έτσι, για να τραβήξουμε την προσοχή των αδιάφορων. Γιατί αυτό έγινε με το περίφημο, αμαρτωλό «ομόλογο». Ολα για την επιφάνεια, όλα έτσι, για να πούμε και μεις κάτι. Και όχι για να πούμε ξεκάθαρα πως πίσω από το σύνθετο και εν πολλοίς δυσνόητο οικονομικό φαινόμενο του συγκεκριμένου «ομολόγου» κρύβεται μια πολύ απλή αλήθεια: η χυδαία διάθεση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να στήσουν ένα ζοφερό και ανατριχιαστικό τζόγο με τα χρήματα των εργαζομένων. Η κατάπτυστη διάθεσή τους, αφού στεγνώσουν τα χρήματα αυτά από τον ιδρώτα, τα δάκρυα και πολλές φορές το αίμα αυτών που τους τα εμπιστεύτηκαν, για ώρα ανάγκης, να τα παίξουν στα ζάρια. Στα κρυφά. Βέβαια, ε; Μην τύχει και τους πάρει μυρωδιά η Δικαιοσύνη, που τώρα την επικαλούνται για να βρει την αλήθεια. Να βρει τους ενόχους. Μα τους γνωρίζουμε τους ενόχους. Την αλήθεια ζητάμε, και όχι τη δύσοσμη ενημέρωσή σας!

Του
Γιώργου ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ