ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπορούμε

Οι ταξικές δυνάμεις μπορούν. Μπορούν να σηκώσουν το βάρος της αναμέτρησης με την εργοδοσία και τον ΣΕΒ. Να δώσουν επάξια τη μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων. Να εκφράσουν, με την πάλη τους, ατόφια τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων. Να παλέψουν ασυμβίβαστα για τα καθημερινά προβλήματα της εργατικής τάξης, μικρά και μεγάλα, δείχνοντας με ακρίβεια τις αιτίες που τα γεννούν και τις πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται γι' αυτά. Αυτό ήταν το μήνυμα της προχτεσινής απεργίας, που είχαν κηρύξει τα τακτικά συνδικάτα. Και αυτό το μήνυμα έφτασε παντού, έφτασε στα αυτιά και της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Γι' αυτό, με τους γνωστούς τρόπους, η εργοδοσία προσπάθησε να εμποδίσει την απεργιακή κινητοποίηση, γι' αυτό τα αστικά μέσα ενημέρωσης επέβαλαν «σιωπή νεκροταφείου» και «αντικειμενικά» δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα, γι' αυτό και η κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ να προκαλέσουν τους διαδηλωτές στην Αθήνα και να χτυπήσουν.

Ομως, τίποτα δεν «πέρασε». Χιλιάδες εργάτες κατέβηκαν στην απεργία και στις εργατικές συγκεντρώσεις. Η δουλιά μυρμηγκιού των ταξικών συνδικάτων όλες τις προηγούμενες μέρες έφερε αποτέλεσμα. Οι εκατοντάδες περιοδείες σε εργοστάσια και επιχειρήσεις, εκατοντάδων στελεχών του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα, έπιασαν τόπο. Η δουλιά με τον εργατόκοσμο, η κουβέντα πρόσωπο με πρόσωπο, αυτός ήταν και είναι ο δρόμος για τις ταξικές δυνάμεις. Οι ρίζες που απέκτησε, να πάνε ακόμα πιο βαθιά, να απλώσουν και να δυναμώσουν, αυτό είναι το καθήκον τώρα.

Αναμφίβολα, η μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων είναι ακόμα μπροστά και πρέπει να δοθεί με αποφασιστικότητα μέχρι το τέλος, απ' όλα τα σωματεία. Ο αγώνας άλλωστε για το μεροκάματο, τους μισθούς και τις συντάξεις δεν τελειώνει με μια Συλλογική Σύμβαση. Πολύ περισσότερο που η εργατική τάξη χρειάζεται να είναι «επί ποδός πολέμου». Εργοδοσία και κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση και πολυεθνικές ετοιμάζουν νέα δεινά για την εργατική τάξη. Αιχμή της επίθεσης το επόμενο διάστημα θα είναι οι ανατροπές στο εργατικό δίκαιο της ΕΕ, που προωθείται με την υιοθέτηση της «Πράσινης Βίβλου». Στα σκαριά βρίσκονται και τα σχέδια της κυβέρνησης για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Ως εκ τούτου, η επιτυχία της κινητοποίησης στις 29 του Μάρτη βάζει νέα καθήκοντα, ανεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων, για όλες τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, για όλους τους συνδικαλιστές και τους φίλους του. Η επόμενη μέρα μας βρίσκει πιο δυνατούς, πιο έμπειρους, αλλά και πιο απαιτητικούς. Μπροστά στην Πρωτομαγιά του 2007, αυτή η απαιτητικότητα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, συγκεκριμένα καθήκοντα. Βαδίζοντας προς τη μεγάλη γιορτή της εργατικής τάξης, χρειάζεται ακόμα περισσότερες δυνάμεις να μπούνε στην οργανωμένη πάλη, να συστρατευτούν με τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, να μπολιαστούν με το διεκδικητικό του πλαίσιο, την ταξική γραμμή του, τις μεγάλες και ανεξίτηλες παραδόσεις του εργατικού μας κινήματος.

Με ιδιαίτερη φροντίδα και κατεύθυνση στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, που δοκιμάζεται σκληρά από την ανεργία και τη σκληρή εκμετάλλευση, αλλά και στις γυναίκες και τους μετανάστες, τα ταξικά συνδικάτα μπορούν και πρέπει να κάνουν νέα αποφασιστικά βήματα στη δράση τους. Να δυναμώσουν την παρουσία τους σε όλους τους χώρους δουλιάς, να «πατήσουν πόδι» και να συνδεθούν με νέους χώρους, που σήμερα δε φτάνει η φωνή τους. Να σηκώσουν πιο ψηλά το μπόι τους, ισχυροποιώντας συνολικά τα συνδικάτα και τους αγώνες της εργατικής τάξης.

Κάλυψη της αστυνομικής βίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Τον ανήξερο παρίστανε χτες ο Ε. Αντώναρος για την προκλητική επίθεση των ΜΑΤ σε βάρος των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ μπροστά στα γραφεία της ΚΟΑ. «Δεν έχω υπόψη μου το συγκεκριμένο συμβάν και δεν μπορώ να κάνω κανένα σχόλιο για κάτι το οποίο δε γνωρίζω», ισχυρίστηκε ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν ρωτήθηκε σχετικά από το «Ρ». Στην εύλογη απορία, πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό τη στιγμή που και επίσημη καταγγελία έχει γίνει από το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ και το θέμα βρισκόταν στην πρώτη σελίδα του «Ρ», ο εκπρόσωπος επέμενε «όχι, δεν το γνωρίζω». Φυσικά και η (προσποιητή) άγνοια πολιτική θέση είναι, η οποία καλύπτει και δικαιολογεί την αστυνομική βία. Αυτό άλλωστε έκανε συστηματικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν οι δυνάμεις καταστολής ΜΑΤοκύλησαν τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια και τους αγώνες των φοιτητών. Δεν κατάλαβε όμως ότι με την επίδειξη πυγμής και κρατικής βίας κανένα δεν τρομοκρατεί. Τόσο το χειρότερο για την ίδια.

Το πραγματικό σκάνδαλο

Οσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες για τα ταμεία και τις «μπίζνες» των επιχειρήσεων με τα αποθεματικά, που οι εργαζόμενοι δημιούργησαν με τις εισφορές τους, αποτελούν την κορυφή μόνο του παγόβουνου της άγριας εκμετάλλευσης που υφίστανται τα ταμεία από το κεφάλαιο, με αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ομως όσοι λαλίστατοι ανακάλυψαν τώρα το σκάνδαλο, ας πάρουν υπόψη τους και το παρακάτω στοιχείο: Οι ανείσπρακτες βεβαιωμένες ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ σε επίπεδο Μαγνησίας ξεπερνούν τα 53 εκατ. ευρώ. Οπως μάλιστα κατήγγειλε ο πρόεδρος εργαζομένων στο Ιδρυμα, κατ' έτος το ποσό αυτό αυξάνεται, χωρίς να υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές που διαφεύγουν. Στο φόντο αυτής της κατάστασης, αναδεικνύεται και το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού στο Ιδρυμα, αφού τα κενά σε διοικητικό προσωπικό φτάνουν τα 35 άτομα. Τα παραπάνω στοιχεία περιέχονται στο κείμενο σχετικής Ερώτησης που κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ στη Βουλή. Αντίστοιχη, βέβαια, είναι η εισφοροδιαφυγή, αλλά και οι ελλείψεις σε όλη τη χώρα, γεγονός που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τα ελλείμματα των ταμείων. Ιδιαίτερα, αν σκεφτεί κανείς ότι με αλλεπάλληλους νόμους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χάρισαν τεράστια ποσά στους εργοδότες από βεβαιωμένες οφειλές που ποτέ δεν κατέβαλαν στο ΙΚΑ...

Στήριξη του σχεδίου Αχτισάρι...

Υπέρ του σχεδίου Αχτισάρι, δηλαδή υπέρ της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου «υπό διεθνή (διάβαζε ευρω-ΝΑΤΟική) επιτήρηση», έχει ταχθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, έστω και αν, ακόμα, δεν έχει βγει να το διατυμπανίζει. Οι μέχρι πρότινος δειλές και επί της διαδικασίας επιφυλάξεις που ψέλλιζε περί λύσης που πρέπει να γίνει αποδεκτή «και από τα δύο μέρη», αντικαταστάθηκαν με την ευθεία στήριξη στη λύση της ανεξαρτησίας. Την εξέφρασε η Ντόρα Μπακογιάννη, διόλου τυχαία, αμέσως μετά την επιστροφή της από την Ουάσιγκτον. Μιλώντας προχτές σε συνέδριο του ΣΕΛΠΕ, η υπουργός Εξωτερικών «αδιαφόρησε» τάχα για τη λύση που θα δοθεί στο Κόσσοβο, αλλά την ίδια στιγμή εμφανίστηκε έτοιμη να συμμετάσχει σε μια (στρατιωτική) επέμβαση από την ΕΕ στη θέση του ΝΑΤΟ. «Οποια και αν είναι τελικά η λύση που θα δοθεί στο ζήτημα, η Ευρωπαϊκή Ενωση πρόκειται να έχει ένα σημαντικό ρόλο στον τομέα της εγγύησης της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι έτοιμη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου που θα αναλάβει», δήλωσε η Ντόρα Μπακογιάννη.

... και επικίνδυνοι τυχοδιωκτισμοί

Και φυσικά δε μιλάει τυχαία. Στη διήμερη σύνοδο των ΥΠΕΞ της ΕΕ που ολοκληρώνεται σήμερα, αναμένεται να συζητηθεί η αποστολή 2.000 στρατιωτών της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο, μετά την εφαρμογή του νέου καθεστώτος στη σερβική επαρχία. Αυτό προβλέπεται σε έγγραφο που ετοίμασε ο Χ. Σολάνα και ο επίτροπος Ολι Ρεν. Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό η απόφαση της κυβέρνησης να ακολουθήσει πιστά τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην απόφασή τους να επαναχαράξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια και ευρύτερα, αγνοώντας τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει η εφαρμογή αυτής της πολιτικής σε Κυπριακό και Θράκη...