Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζόμενων στο πρόγραμμα

Από τότε μέχρι σήμερα, οι εκάστοτε κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δε φείδονται αναφορών σε αυτό το πρόγραμμα, προκειμένου να φιλοτεχνήσουν προφίλ δήθεν «κοινωνικής ευαισθησίας». Στην πραγματικότητα, με τα παχιά τους λόγια, επιχειρούν να καλύψουν την αποστροφή τους απέναντι σε κάθε δημόσια ιατρική και κοινωνική φροντίδα για τους ηλικιωμένους και άλλες ευπαθείς ομάδες, στα πλαίσια της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών.

Παράλληλα, προσπαθούν να αποκρύψουν και τις συνθήκες εργασιακής γαλέρας μέσα στις οποίες καλούνται να αντεπεξέλθουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στο πρόγραμμα. «Μια ωραία βιτρίνα σε άδειο μαγαζί» ήταν η απάντηση που είχε δώσει μια εργαζόμενη του προγράμματος για να το περιγράψει, σε παλαιότερη έρευνα του «Ρ» το 2003. Αυτό ίσχυε τότε, αυτό ισχύει και σήμερα.

Το πρώτο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» άρχισε να εφαρμόζεται το 1996 και στην εξέλιξή του έφθασε τις 100 μονάδες, απασχολώντας περίπου 300 εργαζόμενους. Η εφαρμογή του πρώτου και των επόμενων προγραμμάτων ανατέθηκε στους ΟΤΑ. Τον πρώτο ενάμιση χρόνο οι εργαζόμενοι ήταν ανασφάλιστοι. Μάλιστα, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τους θεωρούσε «εθελοντές» (!) Τελικά, οι περισσότεροι από αυτούς τους εργαζόμενους ασφαλίστηκαν στο ΤΕΒΕ, με τις αποδοχές τους να μην ξεπερνούν τα 320 ευρώ το μήνα. Σήμερα, οι συμβάσεις μόνο μερικών δεκάδων εργαζόμενων από το πρώτο και το δεύτερο πρόγραμμα έχουν μετατραπεί σε αορίστου.

Το δεύτερο πρόγραμμα, που ονομάστηκε «Κοινωνική Μέριμνα», με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο, ξεκίνησε το 2000, με 180 μονάδες και περίπου 600 εργαζόμενους. Σε αυτό, άλλοι εργαζόμενοι απασχολήθηκαν με συμβάσεις έργου και άλλοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αλλοι ασφαλισμένοι στο ΤΕΒΕ και άλλοι στο ΙΚΑ.

Το τρίτο πρόγραμμα ξεκίνησε το 2002 και απορρόφησε ένα μέρος από το δεύτερο. Σήμερα το πρόγραμμα αυτό αριθμεί πάνω από 1.000 μονάδες σε ολόκληρη τη χώρα και απασχολεί περίπου 3.700 εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Και βέβαια, πέρα από τα προαναφερθέντα, οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι ακόμα και σήμερα με το πρόβλημα της έλλειψης υποδομών.

Η χρηματοδότηση των παραπάνω προγραμμάτων - που προέρχεται κατά κύριο λόγο - από την Ευρωπαϊκή Ενωση, έχει ημερομηνία λήξης σε δυόμισι μήνες από σήμερα. Την ευθύνη για το αβέβαιο μέλλον των προγραμμάτων αυτών φέρουν ακέραια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο στόχος τους ήταν εξαρχής φανερός: Να προχωρήσουν την εφαρμογή των προγραμμάτων - με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ - και στη συνέχεια να μετακυλίσουν το κόστος τους σε όσους τα έχουν ανάγκη, στις οικογένειές τους, συνολικά στους εργαζόμενους.

Αυτό αποκαλύπτεται και από τη συζήτηση που έγινε στη Βουλή στα τέλη του περασμένου Φλεβάρη, με αφορμή Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ. Απαντώντας ο υφυπουργός Εσωτερικών Αθ. Νάκος ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να δημιουργήσει υποδομές που να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό με το πρόσχημα ότι «έχει εμπιστοσύνη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση». Και στο πλαίσιο αυτό καλεί με εγκυκλίους τους ΟΤΑ «να συστήσουν, εφόσον το κρίνουν βέβαια σκόπιμο και χρήσιμο, υπηρεσίες δομών κοινωνικής μέριμνας τροποποιώντας τους οργανισμούς εσωτερικής υπηρεσίες και στη συνέχεια να προχωρήσουν στην πλήρωση των θέσεων με τακτικό προσωπικό».

Με απλά λόγια, η κυβέρνηση λέει ότι αν θέλουν οι δήμοι μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία των μονάδων ή και να δημιουργήσουν νέες, αναλαμβάνοντας (κατά πάσα πιθανότητα) οι ίδιοι τη χρηματοδότηση, μετακυλίοντας το κόστος στους δημότες - εργαζόμενους. Με δεδομένο ότι η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ και οι δήμαρχοι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ στηρίζουν την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και την ανταποδοτικότητα, πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι υπηρεσίες θα προσφέρονται έναντι χρηματικού αντιτίμου από όσους τις έχουν ανάγκη. Την ίδια θέση, δηλαδή την ενσωμάτωσή τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει και το ΠΑΣΟΚ.

Το «Βοήθεια στο Σπίτι» είχε εξαρχής περιορισμένο χαρακτήρα καθώς από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφαίρεσε από το πρόγραμμα τη δυνατότητα να προσφέρει εκτός από κοινωνική και ιατρική φροντίδα, διασπώντας την Πρόνοια. Με αποτέλεσμα να μη μπορεί να καλύψει σοβαρές ανάγκες του πληθυσμού. Ακριβώς την ίδια πολιτική ακολουθεί και η κυβέρνηση της ΝΔ. Ομως, η υποβάθμιση του προγράμματος συντελείται και από την προβληματική του χρηματοδότηση, την ανάθεση της εφαρμογής του στους δήμους, την έλλειψης υποδομών, των άθλιων συνθηκών εργασίας.

Ο περιορισμένος χαρακτήρας του και η υποβάθμισή του έδωσαν στους ιδιώτες την ευκαιρία να δραστηριοποιηθούν στο χώρο. Ετσι, σήμερα ξεφυτρώνουν η μία εταιρεία μετά την άλλη, ακόμα και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι περισσότερες από αυτές προσφέρουν υπηρεσίες ιατρικής φροντίδας και οι τιμές ξεκινάνε από τα 70 ευρώ για κάθε επίσκεψη και μπορούν να φθάσουν σε μερικές εκατοντάδες ευρώ, ανάλογα με το χρόνο της επίσκεψης, αν θα γίνουν ή όχι εξετάσεις και άλλα. Ακόμα και αυτές που παρουσιάζονται ως μη κερδοσκοπικές, προϋπολογίζουν μεταξύ των εσόδων τους και εισφορές όσων εξυπηρετούνται (ενδεικτικά αναφέρονται 500 ευρώ ανά έτος και 50 ευρώ εγγραφή). Ορισμένοι προσφέρουν επιπλέον μέχρι και συστήματα εντοπισμού φωτιάς, πλημμύρας, παραβίασης θυρών και παραθύρων και άλλα, πάντα βέβαια με το αζημίωτο...

Η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο των υπηρεσιών κοινωνικής και ιατρικής φροντίδας επιβεβαιώνει, και αυτή, το αναγκαίο και επιτακτικό του καλέσματος του ΚΚΕ στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να παλέψουν για ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν Σύστημα Υγείας - Πρόνοιας με αναβαθμισμένες υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες.

Στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΠΓ του Κόμματος, για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», αναδεικνύονται οι τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που δημιούργησαν και λειτούργησαν αυτό το πρόγραμμα, με σκοπό: Να αποποιηθεί τις ευθύνες του το κράτος για την παροχή ενιαίας, δημόσιας, δωρεάν Υγείας - Πρόνοιας σε όλους τους εργαζόμενους. Να αποπροσανατολίσουν για το ποιος πρέπει να έχει την ευθύνη λειτουργίας και χρηματοδότησης. Να το χρησιμοποιήσουν ως προκάλυμμα για το κλείσιμο άλλων μεγάλων δημόσιων υπηρεσιών Πρόνοιας, όπως το ΠΙΚΠΑ, ο ΕΟΠ κλπ. Να μεταφέρουν τη χρηματοδότηση από το κράτος, που πρέπει να την έχει, στις πλάτες των εργαζομένων, είτε με άμεσες πληρωμές είτε μέσω των δημοτικών τελών. Αναφέρονται επίσης οι τεράστιες ευθύνες των δημάρχων, που στηρίχτηκαν από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ, που ανέλαβαν και συντήρησαν αυτό το πρόγραμμα περιορισμένα, με ελάχιστους πόρους, που και αυτοί δόθηκαν με καθυστέρηση.

Το ΚΚΕ διατυπώνει ξεκάθαρη τη θέση του για μια κοινωνική πολιτική με υπηρεσίες κοινωνικής και ιατρικής φροντίδας στο σπίτι, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των ηλικιωμένων, των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων, με ευθύνη του κράτους.

Οι υπηρεσίες αυτές:

• Να είναι πλήρως στελεχωμένες από ειδικευμένους στις αντίστοιχες ειδικότητες επιστήμονες, νοσηλευτικό, βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό, που να έχει αποκλειστική εργασία την κάλυψη αυτών των αναγκών, με ενιαία, μόνιμη, σταθερή σχέση εργασίας και αξιοπρεπή μισθό.
• Να έχουν επαρκή και πλήρη κρατική χρηματοδότηση.
• Να είναι ενταγμένες, μαζί με το προσωπικό τους, στο αρμόδιο υπουργείο και όχι στους ΟΤΑ.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, να καταδικάσουν και να αποδυναμώσουν τις δυνάμεις του δικομματισμού, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να μη δείξουν εμπιστοσύνη στο ΣΥΝ και μέσα στον αγώνα για τα δικαιώματά τους να αλλάξουν το συσχετισμό των δυνάμεων, να δημιουργήσουν το δικό τους μέτωπο πάλης για τη δική τους εξουσία.