ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Είναι συνυπεύθυνοι!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ και χρόνια είναι γνωστό ότι το ζήτημα της διάθεσης των απορριμμάτων στην Αττική βρίσκεται μπροστά σε ένα τραγικό αδιέξοδο. Και βρίσκεται εκεί, ύστερα από μια περίοδο 17 χρόνων, χάρη στην πολιτική που ακολούθησαν τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ, όσο και αυτές του ΠΑΣΟΚ, και που εφαρμόστηκε και με την ανοχή (ή και συνενοχή) των ηγεσιών της ΤΕΔΚΝΑ, του ΕΣΔΚΝΑ και διάφορων δημοτικών αρχών που διοικούνται από τις δυνάμεις του δικομματισμού και του ΣΥΝ.

Οψιμο, λοιπόν, το ενδιαφέρον που δείχνει τώρα το ΠΑΣΟΚ διά του υπευθύνου για θέματα ΥΠΕΧΩΔΕ βουλευτή Α. Λοβέρδου, ο οποίος, εκτός των άλλων:

Εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν εφαρμόζει τον περιφερειακό σχεδιασμό του 2005, σύμφωνα με τον οποίο το 85% των σκουπιδιών που παράγονται στο Λεκανοπέδιο θα διατίθενται και πάλι στην πολύπαθη ευρύτερη περιοχή του Θριασίου, που επί 40 χρόνια τον έχουν καταντήσει το σκουπιδότοπο της Αττικής!
Τον πήρε ο πόνος για τους κινδύνους που διατρέχουν οι εργαζόμενοι στη χωματερή σε πιθανή κατολίσθηση από τον όγκο των σκουπιδιών και επειδή δε δρομολογείται η κατασκευή εργοστασίων ανακύκλωσης! «Ξέχασε», προφανώς, ότι το Μάρτη του 2003 - εξαιτίας της παράλειψης της τότε κυβέρνησης να κατασκευάσει το εργοστάσιο ξήρανσης στην Ψυττάλεια, παρά τις υπερβάσεις του κόστους - η λυματολάσπη έπεφτε στη χωματερή προκαλώντας κατολίσθηση και το γκρέμισμα του μισού εργοστασίου ανακύκλωσης...

Ας σταματήσουν, λοιπόν, να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Για το κατάντημα με τα σκουπίδια είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι.

Μεταλλαγμένη κοροϊδία

Ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοίνωσε πως έβγαλε μια απόφαση απαγόρευσης εμπορίας μιας ποικιλίας μεταλλαγμένου καλαμποκιού (ΜΟΝ 810), που έτσι κι αλλιώς βγήκε προ καιρού από τους κοινοτικούς καταλόγους των εγκεκριμένων μεταλλαγμένων και δεν είναι πλέον εμπορεύσιμο, αφού η ίδια η εταιρεία παραγωγής του σταμάτησε να το παράγει και δε ζήτησε άδεια κυκλοφορίας του...

Ομως με αφορμή τη συγκεκριμένη απόφασή του επιχείρησε παραπλανητικά να εμφανίσει ότι η θέση της κυβέρνησης είναι ενάντια στην κυκλοφορία των μεταλλαγμένων και πως έτσι υλοποιείται η απόφασή της αυτή... Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει πως με τη βούλα της ΕΕ και στο όνομα του ελεύθερου εμπορίου μπαίνουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι μεταλλαγμένων προϊόντων, που πάνε για τρόφιμα και ζωοτροφές. Κι αυτά, όπως και το καλαμπόκι ΜΟΝ 810 θεωρούνται επικίνδυνα για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, αλλά οι πολυεθνικές που τα παράγουν τα βγάζουν όποτε θέλουν στην αγορά και τ' αποσύρουν πάλι όποτε θέλουν. Και κάτι μέλη της κυβέρνησης σαν τον κύριο Κοντό, όταν οι πολυεθνικές βγάζουν εκτός αγοράς τα μεταλλαγμένα που θεωρούνται παλιάς τεχνολογίας, ανακοινώνουν μετά αποφάσεις απαγόρευσης της κυκλοφορίας τους!..

Αργοσβήνουν οι καλλιέργειες

Αργοσβήνουν η μία μετά την άλλη, οι παραδοσιακές και με ιδιαίτερη δυναμική, καλλιέργειες της χώρας μας. Επειτα από την καλλιέργεια καπνού - που μειώθηκε περίπου κατά τα 2/3 τον πρώτο μόλις χρόνο εφαρμογής της νέας ΚΑΠ - τώρα και η ζάχαρη ακολουθεί την «κατιούσα». Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, οι φετινές καλλιεργήσιμες εκτάσεις ζαχαρότευτλων, εμφανίζονται μειωμένες κατά 26% σε σχέση με τον αρχικό στόχο, κι ενώ ήδη η εθνική ποσόστωση παραγωγής ζάχαρης, μειώθηκε κατά 50,1%, σύμφωνα με τα όσα προέβλεπε η αναθεωρημένη Κοινή Οργάνωση Αγοράς (ΚΟΑ) ζάχαρης. Το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται και οι νέες καταστροφικές αποφάσεις της ΕΕ που αφορούν στην αναθεώρηση και της ΚΟΑ οπωροκηπευτικών, η οποία σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα, θα επιφέρει ακόμη ένα ισχυρό πλήγμα στην εγχώρια αγροτική παραγωγή.

Το ασφυκτικό περιβάλλον που ραγδαία διαμορφώνεται για τους μικρούς και φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας μας, πριν καλά - καλά συμπληρωθεί η τετραετία από την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, είναι άκρως αποκαλυπτικό για τις προθέσεις όλων εκείνων που με στόμφο μιλούσαν περί «εκσυγχρονισμού» της Ευρωπαϊκής γεωργίας, με στόχο πάντα την ...ευημερία παραγωγών αλλά και καταναλωτών. Προθέσεις που δεν ήταν άλλες από την άμεση προλεταριοποίηση των μικρομεσαίων παραγωγών, αλλά και την παροχή στην ευρεία μάζα των πολιτών αμφισβητούμενης αξίας διατροφικών προϊόντων, σύμφωνα με τις ορέξεις των πολυεθνικών και του ΠΟΕ.

Τι δεν έγραψε το «μαύρο κουτί»

Ο εντοπισμός και η ανέλκυση του «μαύρου κουτιού» από το ναυάγιο του SEA DIAMOND, είναι βέβαιο ότι ελάχιστα θα διαταράξει το σκηνικό της συγκάλυψης που από κοινού έστησαν και στήνουν κυβέρνηση και πλοιοκτήτρια εταιρεία. Τα όποια στοιχεία θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα που οδηγούν στην αποκάλυψη των πραγματικών ενόχων για το ναυάγιο, θα παραμείνουν, με τη μια ή την άλλη πρόφαση και δικαιολογία, εφτασφράγιστο μυστικό. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, τα όποια δεδομένα αποκαλυφθούν και δοθούν στη δημοσιότητα θα είναι ενταγμένα στη συνολικότερη προσπάθεια ενοχοποίησης του πληρώματος και στήριξης της βολικής εκδοχής ότι όλα οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος.

Υπάρχουν ωστόσο πράγματα που δε γράφτηκαν στο «μαύρο κουτί», δείχνουν όμως ξεκάθαρα ποιος είναι αυτός που έθεσε σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή 1.600 περίπου επιβατών και μελών του πληρώματος. Ποιος είναι αυτός που προετοιμάζει τα επόμενα ναυάγια, έχοντας μόνο μπούσουλα το κέρδος. Για παράδειγμα, το «μαύρο κουτί» δεν έχει καταγράψει ότι ο μεγαλοεφοπλιστής Λουίζος, μετασκευάζοντας το καράβι, είχε αλλοιώσει τα στεγανά του προκειμένου να εξασφαλίσει παραπάνω ωφέλιμο χώρο, δηλαδή επιπλέον κέρδη από την αξιοποίησή του. Δεν έχει καταγράψει ότι, όπως αποκάλυψε ο «Ρ», οι δυο Γάλλοι, πατέρας και κόρη, έμεναν σε καμπίνα κάτω από τα ίσαλα του πλοίου, σε χώρο στεγανής υποδιαίρεσης, που κατακλύστηκε με νερό από την πρώτη στιγμή της πρόσκρουσης.

Το «μαύρο κουτί» δεν έχει καταγράψει επίσης ότι τα σωστικά μέσα του πλοίου ήταν ανεπαρκέστατα. `Η ότι η σύνθεση και οι συνθήκες δουλιάς του πληρώματος, αποτέλεσμα των κατάπτυστων εγκριτικών πράξεων, με τις οποίες φιλοδώρησαν τους εφοπλιστές οι κυβερνήσεις τους, ήταν απαγορευτικά για τον αποτελεσματικό συντονισμό της διάσωσης και θα μπορούσαν να είχαν αποβεί μοιραία αν οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν τόσο ευνοϊκές. Το «μαύρο κουτί» δεν κατέγραψε ακόμα ότι για όλα τα παραπάνω, τόσο ο «αυστηρός» Νορβηγικός Νηογνώμονας, όσο και οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΕΝ, έκαναν τα στραβά μάτια και εφοδίασαν το πλοίο με τα κατάλληλα πιστοποιητικά. `Η ότι η κυβέρνηση της ΝΔ χάρισε στον εφοπλιστή 10 εκατομμύρια ευρώ από τις οφειλές του στο ΝΑΤ, ενισχύοντας τα ασύλληπτα υπερκέρδη του.

Είναι σίγουρο ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία πολύ πιο ουσιαστικά και κρίσιμα από το ποιος έδωσε την εντολή να μετακινηθεί το άδειο πλοίο ή πόση είναι η αποζημίωση και ποιος τη δικαιούται. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι, αν τη Μ. Πέμπτη στην περιοχή της Σαντορίνης δεν επικρατούσε μπουνάτσα, ή το ατύχημα γινόταν στα ανοιχτά και ήταν βράδυ, σήμερα θα μιλούσαμε για εκατόμβη νεκρών. Πραγματικοί ένοχοι, συνεπώς, ήταν και παραμένουν αυτοί που δεν κατέγραψε και δεν μπορεί να καταγράψει κανένα «μαύρο κουτί»: οι εφοπλιστές, η κερδοσκοπική τους δίψα και ανάγκη, τα κόμματα που τους υπηρετούν και πολύμορφα τους στηρίζουν. Εκεί πρέπει να στραφεί η οργή όλων. Γιατί όσο οι εφοπλιστές κάνουν κουμάντο στη θάλασσα, η ζωή, η ασφάλεια και τα δικαιώματα ναυτεργατών και επιβατών θα βρίσκονται υπό διαρκή απειλή και κίνδυνο.