Σοβαρά ζητήματα, πέρα από το χαρακτήρα και τον προσανατολισμό των σχολικών εκδρομών που προσαρμόζονται στα λογής κερδοσκοπικά συμφέροντα, προκύπτουν σε σχέση και με τα μέτρα προστασίας, που θα μπορούσαν να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους να συμβεί αυτό το τραγικό συμβάν. Στην πισίνα του ξενοδοχείου δεν υπήρχαν τα απαραίτητα σωστικά μέσα (σωσίβια και ράβδοι) που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αποτροπή αυτού του γεγονότος ούτε επόπτης ασφαλείας - υπεύθυνος με τη φυσική παρουσία του για τη λειτουργία της πισίνας. Στα παραπάνω, αν προστεθεί και η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που δίνει τη δυνατότητα στους μεγαλοξενοδόχους να αφαιρούν την περίφραξη σε πισίνες - η οποία δεν υπήρχε και στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο - ώστε να μη χαλάει την καλαισθησία των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, αναδεικνύονται πτυχές του τραγικού περιστατικού που συνδέονται με την πολιτική της μεγαλύτερης κερδοφορίας των μεγαλοξενοδόχων και γενικότερα του κεφαλαίου. Πολιτική στο όνομα της οποίας καταστρατηγούνται οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας με συνέπειες τόσο στην παροχή υπηρεσιών προς τους πελάτες αλλά και στους εργαζόμενους.

Την ανάγκη γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί να αντιταχθούν στη λογική του κέρδους στις σχολικές εκδρομές και να διεκδικήσουν ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει, τονίζει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ. Η ανακοίνωση έχει ως εξής: «Εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους φίλους του 19χρονου μαθητή από την Ξάνθη, που πνίγηκε σε πενθήμερη σχολική εκδρομή στην Κέρκυρα.

Δυστυχώς, το θλιβερό αυτό περιστατικό δεν είναι το πρώτο που συμβαίνει. Αυτή η κατάσταση - νέα παιδιά να χάνουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια σχολικών εκδρομών - δεν πάει άλλο.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τέτοιοι κίνδυνοι θα εγκυμονούνται συνεχώς πάνω από τα κεφάλια των μαθητών, όσο οι σχολικές εκδρομές υποτάσσονται στη λογική του κέρδους των ξενοδόχων, των ταξιδιωτικών γραφείων και των κάθε λογής κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Η βιομηχανοποίηση των εκπαιδευτικών εκδρομών δεν ικανοποιεί το σκοπό της εκδρομής, αλλά μόνο τους στόχους αυτών ακριβώς των κυκλωμάτων.

Είναι επιτακτικό το αίτημα από κοινού μαθητές, γονείς, εργαζόμενοι να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν να φύγουν τα τουριστικά γραφεία και τα κυκλώματα που λυμαίνονται τις σχολικές εκδρομές και αυτές να οργανώνονται με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου Παιδείας, να είναι δωρεάν για όλους και εξ ολοκλήρου ενταγμένες στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Απαιτούμε σχολείο να μορφώνει και όχι να εξοντώνει. Ενα σχολείο που κάθε Απρίλη, Μάη δε θα αναζητάει τρόπο εκτόνωσης της πίεσης, του άγχους, της έλλειψης ελεύθερου χρόνου και των αδιεξόδων των μαθητών όλης της χρονιάς στις εκδρομές, αλλά θα ικανοποιεί τις ανησυχίες και τις μορφωτικές και ψυχαγωγικές ανάγκες των παιδιών και μέσω των εκδρομών και μέσω άλλων δραστηριοτήτων», καταλήγει η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Σε ανακοίνωσή του με αφορμή το τραγικό περιστατικό της Κέρκυρας, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:

Οι πολυήμερες σχολικές εκδρομές που γίνονται σήμερα δεν έχουν εκπαιδευτικό, πολιτιστικό, ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Εχουν μετατραπεί σε μια επικίνδυνη επιχείρηση εκμετάλλευσης των πολύμορφα καταπιεσμένων μαθητών από το υποβαθμισμένο, στεγνό σχολείο και τα φροντιστήρια. Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιούνται σήμερα για να τροφοδοτούνται με χιλιάδες πελάτες οι τουριστικές-ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και άλλες επιχειρήσεις επιτηδείων. Οι μαθητές και οι μαθήτριες πληρώνουν πανάκριβα υποβαθμισμένες και επικίνδυνες για την υγεία και την ασφάλειά τους υπηρεσίες. Βρίσκονται στο έλεος κάθε κερδοσκόπου.

Ταυτόχρονα, τα κυκλώματα που λυμαίνονται τον "μαθητικό τουρισμό" διαμορφώνουν μια νοσηρή κατάσταση μέσα στα ίδια τα σχολεία, με το χρηματισμό και την εξαγορά μαθητών και άλλων, ώστε να αποκτούν μεγαλύτερη πελατεία και να αποκομίζουν μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη.

Το ΚΚΕ καλεί τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να απαιτήσουν οι εκδρομές να γίνονται με αποκλειστική ευθύνη του σχολείου και του υπουργείου, χωρίς καμιά συμμετοχή επιχειρηματία. Να είναι δωρεάν η συμμετοχή όλων των μαθητών και εγγυημένη η ασφάλειά τους.

Το ΚΚΕ καλεί τους μαθητές και τις μαθήτριες να αναπτύξουν συλλογική δράση, και στο θέμα της οργάνωσης και του περιεχομένου των εκδρομών. Με τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις τους, για ένα σχολείο που να υπηρετεί τη μόρφωση και τη ζωή τους και όχι τα κέρδη, απέδειξαν ότι μπορούν».

Δεν είναι η πρώτη φορά που σχολικές εκδρομές καταλήγουν σε τραγωδία:

• Στις 4 Μάη 1972 στα Χανιά, 21 μαθήτριες του Γυμνασίου Σπηλίου Ρεθύμνου πνίγηκαν όταν η βάρκα στην οποία επέβαιναν (χωρητικότητας 10 ατόμων) ανατράπηκε.
• Τον Απρίλη του 1985, στην Αμφιλοχία, το λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν πενήντα μαθητές του 1ου Λυκείου Αγίων Αναργύρων συγκρούστηκε με φορτηγό με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 17 μαθητές και μία καθηγήτρια.
• Στις 29 Μάρτη του 1991 τουριστικό λεωφορείο που μετέφερε 55 μαθητές της τρίτης τάξης του Λυκείου Μπραχαμίου έπεσε από τη γέφυρα του Αχελώου. Ο απολογισμός ήταν 4 μαθητές νεκροί και 37 τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους και δύο καθηγητές.
• Στις 14 Οκτώβρη 1991, μία καθηγήτρια έχασε τη ζωή της όταν το πούλμαν που μετέφερε μαθητές του 2ου ΤΕΛ Βόλου έπεσε σε γκρεμό στο 7ο χιλιόμετρο Πορταριάς - Βόλου. Δύο καθηγητές και πέντε μαθητές τραυματίστηκαν.
• Στις 13 Απρίλη 2003, 21 μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας σκοτώνονται και 32 τραυματίζονται μετά από σύγκρουση του λεωφορείου που τους μετέφερε με νταλίκα στα Τέμπη.
• Στις 27 Σεπτέμβρη 2004 στο πέταλο του Μαλιακού σκοτώνονται 7 μαθητές από τη Φαρκαδόνα Τρικάλων μετά από σύγκρουση του λεωφορείου τους με νταλίκα.

«Το περιστατικό δίνει μία νέα - τραγική - αφορμή για να αλλάξει το καθεστώς των εκδρομών», δηλώνει στον «Ρ» ο Κ. Σμπόνιας, μέλος της Γραμματείας ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και εκπρόσωπος στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Οπως σημειώνει, «το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει είναι τέτοιο που διευκολύνει τη "ρεμούλα", τη δυνατότητα εμπορευματοποίησης των εκδρομών, οι οποίες πρέπει επιτέλους να αποκτήσουν ουσιαστικό, παιδαγωγικό χαρακτήρα, με την έννοια της ολοκληρωμένης ανάπτυξης του ατόμου. Είναι η άλλη πλευρά της εμπορευματοποίησης και της "επιχειρηματικότητας" που θέλουν να περάσουν μέσα στο σχολείο με τα διάφορα προγράμματα, τους χορηγούς, κτλ.».

Ως διέξοδο από το πρόβλημα σημειώνει ότι «το κράτος πρέπει εξ ολοκλήρου να αναλάβει το ζήτημα των σχολικών εκδρομών και το ίδιο το υπουργείο να πάψει να δίνει πελατεία στους πράκτορες, ξενοδόχους, ιδιοκτήτες κέντρων κλπ., που λυμαίνονται μια διαδικασία που θα μπορούσε να έχει καθαρά εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά. Το υπουργείο να οργανώνει τις εκδρομές από την αρχή κιόλας της χρονιάς, να πάψει να αναθέτει όλες τις ευθύνες στους καθηγητές, οι οποίοι τελικά μένουν έκθετοι, να μην περιορίζονται οι εκδρομές σε συγκεκριμένες περιοχές, να συνδυάζονται με την εκπαιδευτική διαδικασία και να μην έχουν αυτά τα στοιχεία εκτόνωσης, απόρροια μιας αφόρητης πίεσης που δέχονται όλο το προηγούμενο διάστημα. Κάτι τέτοιο βέβαια απαιτεί να αλλάξει και ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο του σχολείου προκειμένου να διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες».