Τη στιγμή που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μην έχοντας ουσιαστικές πολιτικές διαφορές μεταξύ τους, προσπαθούν να υποκλέψουν για άλλη μια φορά την ψήφο του λαού, βγάζοντας το ένα τα «άπλυτα» του άλλου στη φόρα ή μπαίνοντας σε έναν ιδιότυπο πλειστηριασμό για να μοιράζουν ψίχουλα στους εργαζόμενους, το ΚΚΕ βαδίζει στην εκλογική μάχη θέτοντας ως κριτήριο ψήφου τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, που αφορούν στην καθημερινή ζωή των λαϊκών στρωμάτων και τα οποία προκαλεί και επιδεινώνει ο δικομματισμός.

Στο πλαίσιο αυτό, σε συνέντευξη Τύπου την περασμένη Πέμπτη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα παρουσίασε τις θέσεις και προτάσεις του Κόμματος για σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου Αττικής, όπως η αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, η διαχείριση του νερού και των απορριμμάτων, οι αστικές συγκοινωνίες, και ιδιαίτερα οι ελεύθεροι χώροι, οι δεσμευμένες ακτές, οι νέοι κίνδυνοι που απειλούν το πράσινο και ιδιαίτερα τα δάση.

Αδιαμφισβήτητα, τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα εκπορεύονται από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Και μ' αυτό το δεδομένο, το ΚΚΕ λέει ξεκάθαρα στο λαό ότι πρέπει να τιμωρηθούν οι πολιτικοί υπαίτιοι, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να μπει φρένο στις επιλογές τους για να ανοίξει ο δρόμος, να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα τα δικαιώματά τους με βάση τις σύγχρονες, τις πραγματικές τους ανάγκες. Το βράδυ των εκλογών πρέπει να υπάρξει ένα ρήγμα στο συνολικό συσχετισμό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Διαχρονικά, τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, εμφανίζουν τα έργα ως μοχλό ανάπτυξης τάχα υπέρ του λαού, ενώ στην πραγματικότητα αφορούν την τσέπη μόνο των λίγων. Τα έργα που έγιναν και σχεδιάζονται να γίνουν, εκφράζουν πριν απ' όλα τις προτεραιότητες επιλογής για την κερδοφορία του κεφαλαίου, για υποδομές που θα τα αξιοποιήσει το μεγάλο κεφάλαιο και αν ο λαός κάνει χρήση θα πληρώσει πανάκριβα. Επιλέγοντας ορισμένα έργα, βάζουν στο ράφι έργα που είναι απολύτως αναγκαία, έπρεπε να έχουν ξεκινήσει πριν από δεκαετίες, όπως είναι η αντισεισμική θωράκιση, τα αντιπλημμυρικά, αναπλάσεις περιοχών, αναδασώσεις, εγκαταστάσεις για την οικογένεια, τους ηλικιωμένους, τα παιδιά και τους νέους.

Την ίδια ώρα εξελίσσεται προγραμματισμός για τη δημιουργία τεράστιων εμπορικών κέντρων, τουριστικών εγκαταστάσεων μέσα στην ίδια την Αθήνα. Οπως τα εμπορικά κέντρα και οι άλλες εγκαταστάσεις, συνολικής έκτασης 550.000 τ.μ., που την επόμενη τετραετία θα προστεθούν στα μεγάλα εμπορικά κέντρα που σήμερα καλύπτουν 300.000 τ.μ.

Η κυβέρνηση προπαγανδιστικά προσπαθεί να εκβιάσει για την εκτέλεση αυτών των έργων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Γι' αυτό και δημαγωγικά συχνά πυκνά επικαλείται ότι τα νέα μεγαθήρια θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Στην πραγματικότητα, αυτό που γίνεται μέχρι τώρα και θα συνεχίσει να γίνεται αν ο λαϊκός παράγοντας δεν επέμβει αποτελεσματικά, δεν είναι τίποτα άλλο από διαχείριση της ανεργίας. Στα μεγαθήρια αυτά θα ισχύουν ακόμα πιο οργανωμένα οι νέες απάνθρωπες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ενώ θα δεχτούν συντριπτικό πλήγμα οι αυτοαπασχολούμενοι.

Η κατάσταση που επικρατεί στην Αττική αποτελεί καμπανάκι για τις άλλες περιοχές της χώρας εν όψει του Δ' ΚΠΣ που τάχα θα λύσει τα προβλήματα της περιφέρειας. Παντού υπάρχουν προβλήματα, σε κάθε περιφέρεια και νομό. Και η Αττική έρχεται ακριβώς να επιβεβαιώσει ότι δεν πατάει πουθενά η εκτίμηση περί «αθηνοκεντρικού κράτους», περί περιφερειακής ανάπτυξης και αποκέντρωσης.

Οπως κατάντησε η περιοχή της Αττικής, το ίδιο και χειρότερα θα καταντήσουν όλες οι περιφέρειες, που τάχα αποτελούν το στόχο αξιοποίησης του Δ' ΚΠΣ, των μέτρων για τη λεγόμενη τουριστική οικονομία και των αναδιαρθρώσεων στην αγροτική οικονομία. Το ίδιο και χειρότερα θα καταντήσουν οι περιοχές που τάχα θα γίνουν αποκεντρωμένα κέντρα, διαμετακομιστικά κέντρα, κέντρα υπηρεσιών και επιλεγμένων δραστηριοτήτων.

Eurokinissi

Οι φράκτες της εμπορευματοποίησηςπεριζώνουν τις παραλίες της Αττικής

Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν ακουμπάει το πρόβλημα της γης, π.χ. η διαχείριση των απορριμμάτων και του νερού, η χάραξη νέων δρόμων, τα αντιπλημμυρικά έργα, η αντισεισμική θωράκιση, η ανάγκη για ελεύθερες ακτές, η προστασία των δασών, η υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, η δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων. Η γενική τάση είναι η απελευθέρωση της δημόσιας γης από όποιες δεσμεύσεις, προς όφελος του κεφαλαίου.

Στα εγκλήματά τους σε βάρος της Αττικής, σε βάρος της Ελλάδας γενικά, που έγιναν τουλάχιστον από το 1974 και μετά, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και η ντόπια πλουτοκρατία μεταχειρίζονται το λαϊκό παράγοντα ως συνένοχο. Εκ του πονηρού βεβαίως, για να κρύψουν τις κυρίες ευθύνες και να παραπλανήσουν για άλλη μια φορά.

Είναι γεγονός ότι για να προχωρήσουν στη ληστεία και την εμπορευματοποίηση της γης, για να περάσει η αντιλαϊκή πολιτική στη χρήση της γης, έπρεπε να δώσουν κάποιο αντίτιμο, ή αντίδωρο και στον λαϊκό παράγοντα. Εμπορεύτηκαν και καπηλεύτηκαν υπαρκτά λαϊκά προβλήματα και ανάγκες για να δώσουν δήθεν λύσεις, να εξασφαλίσουν ταυτόχρονα την απαιτούμενη εκλογική πελατεία.

Αντί δηλαδή να λύσουν το πρόβλημα της λαϊκής κατοικίας με ευθύνη του κράτους, αντί να πάρουν την ευθύνη του σχεδιασμού και του κόστους των υποδομών, προτίμησαν την πολιτική των αντιπαροχών, που οδήγησε στην τσιμεντοποίηση, στην άναρχη δόμηση, στα αυθαίρετα για την πρώτη λαϊκή κατοικία, και στη συνέχεια στα αυθαίρετα για τα πιο υψηλά εισοδήματα. Κατέφευγαν στα μπαζώματα, στη χάραξη δρόμων εκεί που δε χρειάζονται υψηλό τίμημα για απαλλοτριώσεις, εκεί που συνέφερε την πλουτοκρατία. Το κυριότερο, με το θεσμικό πλαίσιο που και τα δύο κόμματα διαμόρφωσαν, έκαναν σκόπιμους διαχωρισμούς περιοχών σε εντός και εκτός σχεδίου, προχώρησαν σε απανωτούς χαρακτηρισμούς και αποχαρακτηρισμούς σε δασικές και μη δασικές εκτάσεις.

Εκλειναν σκόπιμα τα μάτια στις αυθαιρεσίες που έκαναν οι διάφοροι οικοπεδικοί συνεταιρισμοί και οι κατασκευαστικές εταιρείες που άρχισαν να δημιουργούνται, οι οποίες συνήθως παρέκαμπταν τους νόμους, οξύνοντας το πρόβλημα. Η λογική για προστατευμένες και μη περιοχές υποτάσσεται στο κέρδος.

Κάτω από αυτό το πρίσμα το ΚΚΕ, ενώ δεν παύει να διεκδικεί ελεύθερους χώρους, πράσινο, ελεύθερες ακτές και δρόμους χωρίς διόδια, σύγχρονες υποδομές, ταυτόχρονα καλεί τους εργαζόμενους να σκεφθούν και το αύριο: ότι όσο αγοράζεται και πουλιέται η γη τόσο θα υπάρχει το πρόβλημα της κερδοσκοπίας που στηρίζεται στη συγκυριακή αύξηση ή μείωση των τιμών. Προοπτική θα υπάρξει μόνο όταν δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις για την κοινωνικοποίηση της γης, και ταυτόχρονα εξασφάλιση του δικαιώματος κάθε οικογένειας να έχει τη δική της πρώτη σύγχρονη κατοικία, με όρους ασφάλειας και προστασίας περιβάλλοντος, όπως και το δικαίωμα της δεύτερης κατοικίας για λόγους παραθερισμού, ταυτόχρονα με τη διασφάλιση ότι δε θα υπάρχει οικογένεια, εργαζόμενος, που δε θα απολαμβάνει το δικαίωμα παραθερισμού, αναψυχής κλπ.