ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 2 Μάη 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» ΓΙΑ ΤΟΝ Μ. ΛΟΪΖΟ
Τίποτα δεν πάει χαμένο...

Ο τρυφερός πειρατής, που διέσχισε την πελώρια θάλασσα της μουσικής, των αισθήσεων και των συναισθημάτων του λαού μας, δημιούργησε ένα σύμπαν από ακατάλυτες μελωδίες. Τα τραγούδια του καταξιώνονται όσο περνάει ο καιρός. Ο Μάνος Λοΐζος είναι κοντά μας, με την ευγένεια και τη γλυκύτητα της μορφής του όποτε ακούμε τα τραγούδια του.

Η μεγάλη συναυλία της «Πολιτιστικής Παρέμβασης», με συμμετοχή πολλών χιλιάδων θεατών στο Παλαί Ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη, στις 30 Απρίλη, για τα 70 χρόνια από τη γέννηση του Μάνου Λοΐζου, δεν ήταν μουσική δέηση στη μνήμη του. Ηταν ένας τρόπος για να πούμε όλοι όσοι ήμασταν εκεί πως «Ολα σε θυμίζουν...» και για να επιβεβαιώσουν οι φοιτητές τους στίχους του ποιητή με ένα πανό που γράφει: «Τίποτα δεν πάει χαμένο. Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα»...

«Θάλασσα, πικροθάλασσα. Γιατί να σ' αγαπήσω...», «Πάγωσ' η τζιμινιέρα...», «Μια φωτογραφία σου, από αυτές που κρατούν οι φοιτητές μέσα στην καρδιά τους...» και τόσα άλλα υπέροχα τραγούδια από τους καταξιωμένους καλλιτέχνες, Μαρία Φαραντούρη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Μελίνα Κανά, Μανώλη Λιδάκη, Χρήστο Θηβαίο και την ορχήστρα τους.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ
«Οχι» συνέδριο - άλλοθι στην κυβερνητική πολιτική

Αποχωρεί από το συνέδριο για τον κινηματογράφο η ΠΟΘΑ, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για την αντιδραστική πολιτική της στον κινηματογράφο και στον πολιτισμό, γενικότερα

Αρνούμενη να κάνει τον «κολαούζο» στην αντιδραστική κυβερνητική πολιτική, αποχωρεί από το συνέδριο για τον κινηματογράφο (μέσα του Μάη) η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ).

Σε ανακοίνωσή της η ΠΟΘΑ σημειώνει ότι προσπάθησε «μέχρι τέλους να εκφραστούν μέσα από ένα ενωτικό συνέδριο οι ανάγκες του χώρου», αλλά «δυστυχώς το συνέδριο κατέληξε να διοργανώνεται από το ΥΠΠΟ και όχι από τους φορείς των εργαζομένων και δημιουργών». «Δεν μπορούμε να καταλάβουμε απόψεις που λένε ότι ο υπουργός έχει πρόθεση να ακούσει τα αιτήματα των φορέων», ενώ η κυβέρνηση δημιούργησε ένα θεσμικό πλαίσιο για να εφαρμόσει «την πολιτική της για τον κινηματογράφο και το μόνο που ζητά από εμάς είναι να συνυπογράψουμε τις αποφάσεις της. Κατόπιν αυτών η αποχώρησή μας ήταν αναπόφευκτη και τη συμμερίζονται (σ.σ. αποχωρούν) και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και το Σωματείο Ταινιών Μικρού Μήκους».

Η ΠΟΘΑ υπογραμμίζει ότι το συνέδριο κατέληξε «υπό την κηδεμονία του ΥΠΠΟ, με ευθύνη της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών», ενώ «την ανακοίνωση της πραγματοποίησης και του περιεχομένου του την έκανε ο υπουργός κ. Βουλγαράκης». Καταγγέλλει την ένταξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου στις ΔΕΚΟ, την άρνηση του ΥΠΠΟ να επιβάλει το νόμο να δίνουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί το 1,5% των εσόδων τους στην κινηματογραφική παραγωγή, την «ουσιαστική κατάργηση των οργάνων της κινηματογραφικής πολιτικής, το νομοσχέδιο για μεγάλες φοροαπαλλαγές στους χορηγούς», την «ξεκάθαρη σύνδεση της κινηματογραφικής παραγωγής με τη βιομηχανία του τουρισμού», τη «γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης για τον πολιτισμό, που με σειρά νομοθετικών μέτρων και διοικητικών αποφάσεων αποσκοπεί στο να παραιτηθεί το κράτος από την υποχρέωσή του για χρηματοδότηση του πολιτισμού και την εκχώρησή του στους ιδιώτες και τους χορηγούς».

Η ΠΟΘΑ καλεί φορείς και δημιουργούς «να οργανώσουμε την αντίδρασή μας στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο» και να απαιτήσουν: Ανάκληση της απόφασης για υπαγωγή του ΕΚΚ στις ΔΕΚΟ, ενεργοποίηση των θεσμοθετημένων οργάνων για τον κινηματογράφο, αύξηση του προϋπολογισμού για τον πολιτισμό στο 2%, γενναία κρατική χρηματοδότηση του κινηματογράφου, επιβολή του 1,5%, ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου του κινηματογράφου, όχι στην «τουριστικοποίησή» του. Η ΠΟΘΑ υποστηρίζει ένα συνέδριο «ανοιχτό στους ανθρώπους που μοχθούν για τον κινηματογράφο χωρίς κοσμικότητες, μακριά από την κηδεμονία και τις δημόσιες σχέσεις του ΥΠΠΟ, για ανάπτυξη και όχι ενταφιασμό του ελληνικού κινηματογράφου».

Πάντα μαζί μας

Δεκάδες φίλοι και συνάδελφοι του Μιχάλη Φραντζή, βρέθηκαν (28/4) στο εργαστήριό του, όπου με αφορμή τον ένα χρόνο από το θάνατο του 77χρονου σημαντικού δημιουργού, αντί μνημοσύνου, εγκαινιάστηκε έκθεση έργων του. Ανθρωποι που συμπορεύτηκαν μαζί του στον αγώνα και την τέχνη, βρέθηκαν κοντά του, μέσω του έργου του, τιμώντας τη μακρόχρονη και πολύπλευρη εικαστική προσφορά του, αλλά και τον ακέραιο άνθρωπο. Ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, παράλληλα, με την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση, ο Μ. Φραντζής, υπήρξε ανήσυχο πνεύμα, με πολύπλευρη δραστηριότητα. Η επιθυμία του για γνώση και εξέλιξη, το κέφι, η ζωντάνια, η αναζήτηση νέων δρόμων, τον χαρακτήριζαν μέχρι το τέλος του. Το έργο του, ρωμαλέο και πολύπλευρο, συμπεριελάμβανε όλα τα στοιχεία της προσωπικότητάς του: Δύναμη, επιμονή, αποφασιστικότητα, πίστη στη ζωή και στην παιδεία. Η έκθεση λειτουργεί έως 28/5 (6-8μ.μ., κατόπιν τηλεφωνήματος).


ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ
Το κοινό «βράβευσε» τον Π. Τσάντεκ

«Πέερ Γκιντ» με το «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», σε σκηνοθεσία Π. Τσάντεκ
«Πέερ Γκιντ» με το «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», σε σκηνοθεσία Π. Τσάντεκ
«Θεωρώ ότι είναι ευκόλως αντιληπτός ο βαθμός της γελοιότητας που προσδίδει στο θεσμό και στην κριτική επιτροπή η λογική σας. (...) Η έλλειψη κατανόησης εκ μέρους σας και η απάνθρωπη συμπεριφορά σας υποδηλώνει παντελή έλλειψη θεατρικής γνώσης και ευαισθησίας, αξίες για τις οποίες υποτίθεται ότι μάχεστε». Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε η επιστολή του σπουδαίου σκηνοθέτη του «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», (δημιούργημα του Μπρεχτ), Πέτερ Τσάντεκ, στους οργανωτές - κριτές του θεσμού «Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου», απαντώντας στην απαράδεκτη απόφασή τους να μην του απονείμουν ούτε το μισό βραβείο (το άλλο μισό δόθηκε στον Ρομπέρ Λεπάζ από το Κεμπέκ), επειδή δε θα ερχόταν στη Θεσσαλονίκη ο ίδιος να το παραλάβει. Οι όλο και πιο «καπελωμένοι», όπως φαίνεται, από τον Ευρωπαίο Επίτροπο, κριτές του βραβείου - όχι μόνο προόριζαν μισό βραβείο... για τη σπουδαία, 50χρονη δημιουργία του Τσάντεκ, αλλά και αυτό το ακύρωσαν, όταν ο 80χρονος Τσάντεκ τους ειδοποίησε ότι λόγω αναγκαστικής αντικατάστασης του καρκινοπαθούς πρωταγωνιστή του, δε θα παραστεί στην τελετή.

Μετά από δίωρη φλυαρία των μελών - κριτών του βραβείου, στην τελετή της απονομής (29/4, στο κατάμεστο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, με «οικοδεσπότη» το ΚΘΒΕ) - διαβάστηκε η επιστολή του Τσάντεκ, ενθουσιάζοντας το κοινό. Το κοινό ενθουσιάστηκε και με τη διαμαρτυρία των ηθοποιών του «Μπερλίνερ Ανσάμπλ» (διά στόματος της μεγάλης ηθοποιού Ανγκελα Γκουίνγκλερ), για την καθυστέρηση της παράστασης, χάριν της φλυαρίας των κριτών). Αλλά την πιο αποστομωτική απάντηση για τη μη απονομή του βραβείου στον Τσάντεκ, έδωσε το κοινό (Ελληνες και ξένοι καλλιτέχνες του θεάτρου, κριτικοί και φανατικοί θεατρόφιλοι), μετά την παράσταση του ιψενικού «Πέερ Γκιντ» από το «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», σε αλησμόνητης αισθητικής απλότητας και ωραιότητας και μεγάλου ερμηνευτικού βάθους σκηνοθεσία του Π. Τσάντεκ, με συγκλονιστική ερμηνεία του Ούβε Μπομ (Πέερ Γκιντ). Το κοινό με τα παρατεταμένα, ενθουσιώδη, δυνατά, ρυθμικά, χειροκροτήματά του και αλλεπάλληλα μπράβο, «έδωσε»... πραγματικό και ολόκληρο το μεγάλο βραβείο στον Π. Τσάντεκ και στο αληθινά μεγάλο και πλήρες θέατρο, όπως είναι η δραματουργία του Ιψεν και μια παράσταση σαν του Τσάντεκ.

Το «Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου», όπως και η «Ενωση Ευρωπαϊκών Θεάτρων» δε δείχνουν να είναι σήμερα ελεύθερα από ιδεολογικές σκοπιμότητες και παρεμβάσεις, όπως τα οραματίστηκε το 1887 ο Τζόρτζιο Στρέλερ. Στη φετινή τουλάχιστον απονομή του θεσμού, η ιδεολογοπολιτική σκοπιμότητα της παρεμβαίνουσας ΕΕ, ήταν κραυγαλέα. Αντί να δοθεί το μεγάλο βραβείο αποκλειστικά στον ιδεολογικά και καλλιτεχνικά ασυμβίβαστο Π. Τσάντεκ για το σύνολο της προσφοράς του, αποφασίστηκε να μοιραστεί το μισό στον Καναδό δημιουργό Ρομπέρ Λεπάζ. Και αντί το βραβείο «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες» να δοθεί ολόκληρο στον πραγματικά καινοτόμο του θεάτρου Ρ. Λεπάζ, αυτό μοιράστηκε σε παραστάσεις δυο σκόπιμα προωθούμενων (και από μάνατζερ) καλλιτεχνών. Στις εκκωφαντικού, ανιστόρητου έως αηδίας αντικομμουνισμού και αντισοβιετισμού και γελοιοποίησης του ανθρώπου (ως προς το περιεχόμενο) και παμπάλαιες δραματουργικά και αισθητικά παραστάσεις του Λετονού Αλβις Χερμάνις «Ολόκληρη ζωή» και «Πατέρες» και στο, επίσης, παμπάλαιο δραματουργικά και υπόκρυφα αντικομμουνιστικό έργο της Σέρβας Μπλιάνα Σρμπλιάνοβιτς «Ακρίδες».


Αριστούλα ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Για το έργο του Διονυσίου Σολωμού

Σήμερα (7.30μμ) στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) το Μορφωτικό Ιδρυμα της Ενωσης πραγματοποιεί ημερίδα για τη ζωή και το έργο του Διονυσίου Σολωμού. Ομιλητές είναι οι: Γιάννης Δάλλας (ποιητής, πανεπιστημιακός καθηγητής), Βαγγέλης Αθανασόπουλος (πανεπιστημιακός καθηγητής), Λεύκιος Ζαφειρίου (φιλόλογος, συγγραφέας), Διονύσης Καψάλης (ποιητής, μεταφραστής, διευθυντής του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης), Παντελής Μπουκάλας (ποιητής, κριτικός, μέλος του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ