Να εξουδετερώσει το «φίνις» του ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει η ηγεσία της ΝΔ την τελευταία βδομάδα πριν τις εκλογές, ενώ ταυτόχρονα θα προσπαθήσει να απευθυνθεί στους λεγόμενους αναποφάσιστους. Στην κατεύθυνση αυτή ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, με τις ομιλίες του το Σαββατοκύριακο, κάλεσε τα μέλη της ΝΔ να συνεχίσουν τον αγώνα «σπίτι σπίτι, ακόμη και σε αυτούς που δε μας ψηφίζουν», ενώ τόνισε ότι «ο εφησυχασμός δε συγχωρείται». Προκειμένου να διευκολύνει αυτό το άνοιγμα, υπογράμμισε ότι «εμείς δε χωρίζουμε και δεν ξεχωρίζουμε τους Ελληνες, όλοι το ίδιο είμαστε»(!), ενώ ταυτόχρονα κατήγγειλε τη «μαύρη προπαγάνδα», «νέα λάσπη» και την επιχείρηση «πρόκλησης τεχνητής οξύτητας, φανατισμού και μισαλλοδοξίας» από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η ηγεσία της ΝΔ, παρά το αντίθετο κλίμα νίκης που επιχειρεί να δημιουργήσει, γνωρίζει πολύ καλά ότι τα πάντα θα κριθούν τις τελευταίες μέρες. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Κ. Μητσοτάκη στον «Τύπο της Κυριακής», στην οποία εκτιμά ότι «η ΝΔ κερδίζει σταθερά, ανεβαίνει, ενώ το ΠΑΣΟΚ στην καλύτερη περίπτωση μένει στάσιμο, οπισθοδρομεί». Αλλά, προσθέτει, «είναι πρόωρο να προεξοφλήσουμε νίκη, διότι τα πάντα θα κριθούν τις τελευταίες ημέρες». Εκτιμά ότι οι αναποφάσιστοι είναι πολλοί, καθώς και ότι πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξει η αρνητική ψήφος, αλλά και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, «διότι διευθύνουν, κατά τα μεγαλύτερο μέρος, τα ΜΜΕ».

Ταυτόχρονα η ηγεσία της ΝΔ έχει παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια να πείσει ότι η πολιτική της είναι διαφορετική από αυτή του ΠΑΣΟΚ και επιχειρεί να υφαρπάξει την ψήφο των λαϊκών μαζών με τις φούσκες περί «νέων και άφθαρτων» και βέβαια με τις γνωστές προεκλογικές υποσχέσεις για συντάξεις 150.000 δρχ., αύξηση του επιδόματος ανεργίας, μέτρα - «ασπιρίνες» για τους αγρότες, κ.λπ. Σε μια επίδειξη δημαγωγίας και ασύστολων ψεμάτων επιχειρεί να πείσει ότι το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί μέσα από τις νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές και την απελευθέρωση των αγορών, ενώ ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι δε θα αλλάξει επί το «δυσμενέστερον» το ασφαλιστικό. Δε λείπουν βέβαια και τα μεγάλα και ψεύτικα λόγια για «τοπικού ενδιαφέροντος» προβλήματα. Στην Αρτα, για παράδειγμα, ο Κ. Καραμανλής υποσχέθηκε ότι «δεσμεύεται να διασφαλίσει το εισόδημα των παραγωγών» που επλήγη από παγετούς, στη Σάμο δεσμεύτηκε για «άμεσα μέτρα για την οικονομική, κοινωνική και αμυντική θωράκιση του νησιού», ενώ στη Μυτιλήνη για «αλυσιδωτές πρωτοβουλίες για βιώσιμη ανάπτυξη»!

Ρόλο ώστε να υπερβεί η ΝΔ τα παραταξιακά τείχη και να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων αναλαμβάνει ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος με διαδοχικές παρεμβάσεις του επιχειρεί να πείσει ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, αλλά ΝΔ! Σε ερώτηση (στον «Τύπο της Κυριακής») τι θα λέγατε στους ψηφοφόρους, που υπό την πίεση της «χαμένης ψήφου» σκέφτονται να στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ, ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ λέει: «Φαντάζομαι να έχουν διδαχθεί πλέον κάτι και να μην έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι κοντύτερα σε αυτούς... Το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι δεν είναι δημοκρατικό κόμμα, στην έκταση τουλάχιστον που είναι η ΝΔ και αναντίρρητα το ΠΑΣΟΚ είναι σήμερα το κόμμα του κατεστημένου». Στην ομιλία του εξάλλου χτες στη Λευκάδα επανέλαβε τον αστείο ισχυρισμό ότι η ΝΔ νομιμοποίησε το ΚΚΕ, ενώ ο ίδιος προχώρησε σε κυβέρνηση συνεργασίας με την Αριστερά. Από την πλευρά της η Ντ. Μπακογιάννη (στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία») εκτιμά ότι δε θα υπάρχει οριακό αποτέλεσμα, αλλά καθαρό προβάδισμα 2-3 μονάδων στο νικητή.

Σε διμέτωπο αγώνα κατά του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, για διαφορετικούς φυσικά λόγους, επιδόθηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου στην Πάτρα ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ. Ο Δ. Τσοβόλας δεν έκρυψε για άλλη μια φορά τις ανησυχίες του για τη «λεηλασία» οπαδών και ψηφοφόρων που γίνεται στο ΔΗΚΚΙ από το ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα, όμως, επιδόθηκε σε μια ολομέτωπη επίθεση κατά του ΚΚΕ, με ύφος και φρασεολογία που θύμιζε τους πηχιαίους τίτλους της «Αυριανής» πριν από μια δεκαετία.

Ο Δ. Τσοβόλας, μιλώντας χτες σε συγκέντρωση χειροκροτητών του με την παρουσία δημοσιογράφων (τις οποίες το ΔΗΚΚΙ αρέσκεται να αποκαλεί «συνεντεύξεις Τύπου»), αφού χαρακτήρισε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ εξίσου νεοφιλελεύθερη μ' εκείνη της ΝΔ, κάλεσε το λαό να σπάσει την αυτοδυναμία ώστε να κάνει το ΔΗΚΚΙ «ρυθμιστή των εξελίξεων». Απέφυγε, πάντως, να ξεκαθαρίσει πώς το ΠΑΣΟΚ θα πάψει να ακολουθεί νεοφιλελεύθερη πολιτική, μόνο και μόνο επειδή θα του λείψουν 5-10 έδρες για την αυτοδυναμία, τις οποίες όπως όλα δείχνουν φιλοδοξεί να του τις προσφέρει το ΔΗΚΚΙ. Ο Δ. Τσοβόλας επιτέθηκε στα συγκροτήματα του Τύπου, τα οποία, όπως είπε, αποκλείουν το ενδεχόμενο να μην υπάρξει αυτοδυναμία, δείχνοντας έτσι πως σ' αυτό το μικρών πιθανοτήτων σενάριο έχει στηρίξει όλη την προεκλογική τακτική του.

Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ επιτέθηκε στο ΚΚΕ, λέγοντας πως αυτό «στηρίζει στην πράξη τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ» (!), επειδή δηλώνει καθαρά ότι μετά τις 9 Απρίλη δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε «κεντροαριστερά» σενάρια κυβερνήσεων συνεργασίας. Αυτό, ο Δ. Τσοβόλας το ερμήνευσε σαν «υπηρεσία του ΚΚΕ στο διπολισμό» (!!), καθώς με τη στάση του το ΚΚΕ «κατευθύνει ψηφοφόρους προς τα δύο κόμματα» (!!!), επειδή με τη θέση του για μη μετεκλογικά αλισβερίσια «απογοητεύει» τους ψηφοφόρους που θα ήθελαν να απεγκλωβιστούν από τα δύο κόμματα.

Ο Δ. Τσοβόλας, με εισαγγελικό ύφος όψιμου υπερασπιστή της απλής αναλογικής, κάλεσε το ΚΚΕ να πει «τι τη θέλει την απλή αναλογική, αφού αρνείται κυβερνήσεις συνεργασίας». Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ χαρακτήρισε τη σημερινή στάση του ΚΚΕ σαν «συνέχεια των ιστορικών λαθών του 1989» και της... τελευταίας πεντηκονταετίας, μιλώντας ξανά για «ανοσιουργήματα», «συνεργασίες» με τη ΝΔ και άλλες ιστορίες του '89 και παλιότερα.

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, απαντώντας σε ερώτηση για την επίθεσή του εναντίον του ΚΚΕ, σημείωσε πως μ' αυτό τον τρόπο «απαντά» επειδή το ΚΚΕ «επιτίθεται βάναυσα κατά του ΔΗΚΚΙ και του ΣΥΝ». Ωστόσο, η αλήθεια κρύβεται αλλού: Στην προσπάθεια του ΔΗΚΚΙ να θωρακίσει τους οπαδούς του από τις διαρροές προς το ΚΚΕ, καθώς καθημερινά αυτές γίνονται ορατές διά γυμνού οφθαλμού. Ιδιαίτερα ορατές είναι στην Πάτρα, όπου στην περίοδο των δημοτικών εκλογών η αυταρχική προσπάθεια της ηγεσίας του κόμματος να επιβάλει υποψήφιο της αρεσκείας της αντί του κομμουνιστή Π. Κοσιώνη, τον οποίο στήριξε η συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών μελών και στελεχών του ΔΗΚΚΙ, προκάλεσε μαζικές αποχωρήσεις. Κι αυτοί οι πολίτες όχι μόνο δεν «επαναπατρίστηκαν», αλλά όπως όλα έδειξαν στις ευρωεκλογές και στην τωρινή προεκλογική περίοδο, άνοιξαν το δρόμο και σε άλλους οι οποίοι εκφράζονται ανοιχτά υπέρ της ανάγκης ενίσχυσης του ΚΚΕ.

Στην τελική ευθεία για τις εκλογές, ο Συνασπισμός οξύνει την κριτική του και οψίμως προσπαθεί να αναδειχτεί σε πολέμιο του δικομματισμού και ιδιαίτερα του άλλου μισού της κεντροαριστερής συμμαχίας, στην οποία προσβλέπει, του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο, μάλιστα, χρεώνει και πρόθεση εξόντωσής του.

Ετσι, την ίδια στιγμή που ο Ν. Κωνσταντόπουλος καυτηρίαζε στο «Εθνος» της Κυριακής την πάγια μέθοδο του δικομματικού κυβερνητικού μοντέλου, «τη δημαγωγία και την κινδυνολογία για όλα», γίνεται όλο και πιο συχνά χρήση αυτής της μεθόδου και από το Συνασπισμό.

Στα πλαίσια αυτά, το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλεται για «κεντροδεξιά σύγκλιση με τη ΝΔ», για «προσχώρηση στο φιλελευθερισμό», για «ευτελείς και επικίνδυνες θέσεις», όταν μόλις πριν λίγες μέρες ο Ν. Κωνσταντόπουλος ήταν αυτός που δήλωνε πως το κόμμα του έχει απευθύνει πρόταση εξουσίας και «στο ΠΑΣΟΚ» και «στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο».

Ατενίζοντας - όχι με πολλή αισιοδοξία - την κάλπη, ο Συνασπισμός επιχειρεί να διαφοροποιηθεί από το κυβερνών κόμμα, χωρίς πάντα να το καταφέρνει, αφού η ταύτιση θέσεων οδηγεί εξ αντικειμένου σε μια άνευρη ανούσια κριτική. Ετσι, π.χ., την ίδια ώρα που το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια», μοιράζοντας δεξιά - αριστερά τα χρήματα του Γ` ΚΠΣ, ο ΣΥΝ το επικρίνει, γιατί δεν αξιοποίησε αυτά του Β` ΚΠΣ.

Ενα ακόμα παράδειγμα είναι, νομίζουμε, αρκούντως αποκαλυπτικό: Δήλωσε ο πρόεδρός του στα Γιάννενα: «Η ανεργία μειώνεται μόνο με την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών, για τις οποίες ο κ. Σημίτης δε δεσμεύεται. Τον ερωτώ: Γιατί απορρίπτει το 35ωρο που προτείνει ο ΣΥΝ και εφαρμόζει με ιδιαίτερη επιτυχία ο Ζοσπέν στη Γαλλία;». Να σημειώσουμε πως το εν λόγω 35ωρο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους εργαζόμενους της Γαλλίας και τα Συνδικάτα τους, με αίτημα την κατάργησή του, αφού κατά, κοινή ομολογία, λειτούργησε ως μέσο αφαίρεσης δικαιωμάτων των ήδη εργαζομένων.

Ο Συνασπισμός, λοιπόν, δε θαυμάζει μόνο το κεντροαριστερό μοντέλο που εφαρμόστηκε και στη Γαλλία, αλλά και την πολιτική του. Τι κι αν αυτή αποδεδειγμένα κινήθηκε σε «φιλελεύθερους μονοδρόμους», τους οποίους μετά βδελυγμίας τώρα αποκηρύσσει;