Εκπνέει η προεκλογική περίοδος στην Τουρκία, πλησιάζοντας στην 22α Ιούλη. Οι τόνοι ανεβαίνουν. Το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο συνασπισμός της Λαϊκής Δημοκρατικής Αριστεράς, του αποθανόντος Μπουλέντ Ετσεβίτ και του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΛΚ), υπό τον Ντενίζ Μπαϊκάλ, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους ψηφοφόρους από προβλήματα όπως η ανεργία, που ενώ τα επίσημα στοιχεία τη θέλουν στο 11%, στην πραγματικότητα ξεπερνά το 25%... Ο ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας, Κεμάλ Οκουγιάν, μιλώντας στο «Ρ», δίνει το ταξικό στίγμα των εκλογών και ζητά από το λαό «να διαφοροποιηθεί από το κοπάδι» που τον οδηγεί σε βαθιά κρίση...

-- Πώς φτάσαμε στις εκλογές στην Τουρκία και ποια είναι η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων;

-- Η κρίση ξεκίνησε από την αδυναμία εκλογής Προέδρου από το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, οι εκλογές ήταν προγραμματισμένες για το τέλος του 2007, έτσι δεν ήταν έκπληξη. Το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία και ο κρατικός μηχανισμός περνά σοβαρή κρίση και αυτό αντανακλάται στην πολιτική σκηνή. Ηταν μία εξαρτημένη χώρα, επί σειρά ετών. Ομως τώρα απαιτούνται μεταρρυθμίσεις, καθώς οι σχέσεις της με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, αποκτούν διαφορετική διάσταση και κάποια παραδοσιακά στοιχεία του συστήματος αντιστέκονται.

Τα δύο μεγάλα κόμματα ακολουθούν, αναμφίβολα, πολιτικές προσαρμοσμένες στις επιταγές των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά παρουσιάζουν δύο διαφορετικά στοιχεία στην κοινωνία. Το ΡΛΚ είναι τυπικός πολιτικός σχηματισμός σοσιαλδημοκρατίας, που υποστηρίζεται από το στρατό και την παραδοσιακή γραφειοκρατία, με κάποια στοιχεία της αστικής τάξης. Το ΑΚΡ, είναι ένα θρησκευτικό κόμμα, που συγκεντρώνει περισσότερα στοιχεία της κοινωνικής βάσης.

Η μάχη μεταξύ τους δε δίνεται στο, εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά στις ΗΠΑ. Ποιο θα καταφέρει να πείσει την Ουάσιγκτον ότι θα εφαρμόσει καλύτερα τις εντολές της και θα είναι καλύτερος σύμμαχος στην επιβολή των σχεδίων τους στην περιοχή και τη Μέση Ανατολή. Θεωρούμε ότι αυτή η κρίση δε θα λήξει σε αυτές τις εκλογές.

-- Θεωρείτε ότι η ΕΕ στηρίζει τον Ερντογάν και ποια η θέση σας για τις «μεταρρυθμίσεις»;

-- Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ΕΕ στηρίζει την κυβέρνηση Ερντογάν, με έναν κεκαλυμμένο τρόπο. Δε θεωρούμε ότι ο στρατός αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, απλά κάνει σκληρότερο παζάρι. Σήμερα, η ΕΕ υποστηρίζει τον Ερντογάν, μόνο γιατί είναι έτοιμος να συμβιβαστεί στις περισσότερες απαιτήσεις της. Είναι επομένως μία πρακτική επιλογή.

Το ΚΚΤ είναι κάθετα αντίθετο τόσο στην ΕΕ όσο και σε κάθε είδους επεμβάσεις που προέρχονται από αυτή. Καταγγέλλουμε όλες τις απαιτήσεις που προβάλλει στην Τουρκία, έστω και αν κάποιες φορούν κοινωνικό προσωπείο. Μόνο να βλάψουν μπορούν τον τουρκικό λαό, ή τους γειτονικούς. Ολους μας.

-- Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι σας επιτρέπεται η συμμετοχή στις εκλογές λόγω «ακίνδυνου» ποσοστού;

-- Είναι αλήθεια ότι δε θα ήθελαν σε καμία περίπτωση να δουν κομμουνιστές στο Κοινοβούλιο και κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να το αποφύγουν και αν το Κόμμα είχε δυνάμεις άνω του 10%, που θα του επέτρεπαν την είσοδο στη Βουλή, θα προσπαθούσαν να αποτρέψουν μία τέτοια εξέλιξη.

Παρά το γεγονός ότι δε συγκεντρώνουμε τους απαιτούμενους ψήφους για το Κοινοβούλιο, έχουμε δύναμη που να επηρεάζει τις εξελίξεις. Πρέπει κάποιος να επισκεφθεί την Τουρκία για να καταλάβει πόσο μας πολεμούν. Επομένως, για εμάς δεν είναι μία απλή προεκλογική περίοδος.

Ολοι μας οι σύντροφοι που είναι υποψήφιοι και το Κόμμα, είναι πλήρως απομονωμένοι από τα ΜΜΕ. Υπάρχει ακόμα και τρομοκρατία στους ψηφοφόρους. Αν το ΚΚ ακόμα και χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αυξήσει τη δύναμη του σε μία χώρα χωρίς δημοκρατική παράδοση, όπως η δική μας, δεν είναι ευχάριστο γι' αυτούς. Σημασία σε αυτές τις εκλογές έχει να αυξήσουμε το ποσοστό μας, τόσο ώστε να γίνει αισθητό στο λαό. Αυτό θα είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για εμάς και ιδιαζόντως λυπηρό για αυτούς...

Μας υπολογίζουν και θα μας υπολογίζουν ακόμα περισσότερο, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών.

-- Ποια είναι η θέση σας για τον τρόπο που χρησιμοποιείται το κουρδικό ζήτημα ενόψει εκλογών;

-- Ξεκινώντας από τα σχέδια επέμβασης του τουρκικού στρατού στο Ιράκ, δεν πιστεύουμε ότι θα λύσει κάποιο πρόβλημα, αντίθετα, θα διογκώσει τα ήδη υπάρχοντα και θα δημιουργήσει νέα. Ενώ οι ΗΠΑ διατείνονται ότι δε θέλουν επιχείρηση του τουρκικού στρατού στο Ιράκ, ωστόσο ήδη διαπραγματεύονται μία περιορισμένης έκτασης επιχείρηση στο Βόρειο Ιράκ, που θα βάλει την Τουρκία στο παιχνίδι της κατοχής του Ιράκ και θα την εγκαταστήσει ως αστυνομική δύναμη στη Βαγδάτη, ενάντια στην αντίσταση.

Εμείς είμαστε αντίθετοι σε μία επέμβαση στο Ιράκ, που θα αυξήσει τόσο την ένταση μεταξύ των δύο λαών - Κούρδων και Τούρκων - όσο και τις συγκρούσεις και φυσικά θα διευκολύνει τα σχέδια των ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, πιστεύουμε ότι κάθε βομβιστική επίθεση αυτή την περίοδο, κάθε σύγκρουση, κάθε επίθεση αυτοκτονίας, εξυπηρετεί τις ΗΠΑ, που σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται ότι υποκινούν αυτές τις ταραχές.

Πρέπει να παρακολουθήσουμε πώς αποτυπώνεται το ζήτημα στο πολιτικό πεδίο αντιπαράθεσης. Στην πολιτική σκηνή το κόμμα που εμφανίζεται ως ο εκφραστής των συμφερόντων του κουρδικού λαού, ακολουθεί τη γραμμή των ΗΠΑ.

Οφείλουμε να αναλογιστούμε τις συνέπειες που θα έχει η δημιουργία κουρδικού κράτους τώρα. Πρέπει να ενώσουμε τους δύο λαούς, επιτρέποντας φυσικά στους Κούρδους να έχουν τον πολιτισμό τους και ίσα δικαιώματα και πολιτικά δικαιώματα. Η κατάσταση φτάνει σε ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο, όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά για ολόκληρη την περιοχή.

-- Οι δημοσκοπήσεις θέλουν το ΑΚΡ νικητή και τη Βουλή τρικομματική, με είσοδο και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ).

-- Το ΜΗΡ είναι ένα φασιστικό κόμμα και η εκτίμησή μας είναι ότι θα μπει στη Βουλή. Επίσης, είναι αλήθεια ότι το ΑΚΡ θα είναι πρώτο κόμμα και ενδεχομένως θα ξεπεράσει το 40%. Εικάζουμε λοιπόν ότι θα είναι μία τρικομματική Βουλή με κάποιους ανεξάρτητους, οι οποίοι θα δημιουργήσουν το δικό τους πολιτικό σχηματισμό, επομένως θα έχουμε τέσσερα κόμματα στο Κοινοβούλιο και την έναρξη μίας νέας κρίσης.

Μπορούμε ακόμα να μιλήσουμε και για πρόωρες εκλογές στο τέλος του έτους, αφού το Κοινοβούλιο θα έχει μόλις ένα μήνα να εκλέξει Πρόεδρο. Αν δεν τα καταφέρει, τότε, η Βουλή πρέπει να διαλυθεί και να πάμε ξανά σε εκλογές. Κανείς δεν είναι βέβαιος ότι αυτή η σύνθεση του Κοινοβουλίου θα επιτρέψει εκλογή προέδρου.

-- Το ψηφοδέλτιο σας, είναι ιδιαίτερα ευρύ.

-- Στις 550 θέσεις του κοινοβουλίου, σήμερα, υπάρχουν μόνο τέσσερις εργάτες. Επομένως έχουμε ένα σχεδόν αποκλειστικά αστικό Κοινοβούλιο, καθώς όλοι είναι στελέχη μεγάλων εταιρειών, ή έχουν ανάλογες καταβολές. Ενα ψηφοδέλτιο με 208 εργάτες, όπως είναι του ΚΚΤ, συγκεντρώνει περισσότερους από όσους έχουν όλοι μαζί στα ψηφοδέλτιά τους.

Αυτό δεν έγινε επίτηδες. Η διαδικασία εκλογής των υποψηφίων μας έγινε από το Πατριωτικό Μέτωπο, με αποτέλεσμα να υπάρξει συνδυασμός, διανοουμένων και εργατών. Το Πατριωτικό Μέτωπο είναι η οργάνωση που συνενώνει τα μέλη και τα μη μέλη του κόμματος, με πολιτικό εκφραστή πάντα το ΚΚΤ και θεωρούμε ότι θα μας βοηθήσει στην εκλογική αναμέτρηση, δίνοντάς μας μεγαλύτερη ώθηση.

-- Ποιο είναι το μήνυμα του Κόμματος για αυτές τις εκλογές;

-- Σε αυτές τις εκλογές καλούμε το λαό της Τουρκίας να διαφοροποιηθεί από το κοπάδι. Καλούμε το λαό να εγκαταλείψει τους εκφραστές των πολιτικών των ΗΠΑ, της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Το Κόμμα δούλεψε πολύ. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την προεκλογική μας εκστρατεία, καθώς δημιουργήθηκαν νέες οργανώσεις και ήρθε νέος κόσμος κοντά μας, γεγονός που είναι και το πιο σημαντικό. Πιστεύουμε ότι θα αυξήσουμε τη δύναμή μας και θα είναι και ορατό στο αποτέλεσμα, ώστε να το δει ο κόσμος.

Ολοι μάς αναγνωρίζουν ορθότητα επιχειρημάτων, αλλά οι πελατειακές σχέσεις, των μεγάλων κομμάτων, για κάποιο κόσμο είναι ζήτημα επιβίωσης.

Παράξενη ιστορία είναι και οι «ανεξάρτητοι υποψήφιοι». Μία ιδιάζουσα συμμαχία «αριστερών κομμάτων», που μπερδεύει τον κόσμο. Οι ανεξάρτητοι δεν έχουν το όριο του 10% και μπορούν να εκλεγούν στις επαρχίες. Στο ερώτημα γιατί δεν κατεβάζουμε «ανεξάρτητους», ώστε να πετύχουμε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, απαντάμε ότι δε θεωρούμε σωστό να αφαιρείς την κομματική ταυτότητα για να εκλεγείς. Ο κόσμος ωστόσο ψηφίζει τους ανεξάρτητους, πιστεύοντας ότι έτσι βάζει μία διαφορετική φωνή στο Κοινοβούλιο.

Οι Τούρκοι δεν ψηφίζουν πια αυτόν που πιστεύουν ότι θα κάνει αλλαγές, γνωρίζουν ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί, γνώμονάς τους είναι το «μη χείρον βέλτιστον». Εμείς θέλουμε να πείσουμε το λαό να ανακτήσει την ελπίδα, και να του δείξουμε ότι υπάρχει διαφορετική επιλογή.