ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «δημοσιονομική πειθαρχία»...

Πριν από λίγες βδομάδες πανηγύριζαν για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από το καθεστώς της επιτήρησης. Με περισσή κομπορρημοσύνη, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομίας διακήρυσσαν σε όλους τους τόνους τη ...μεγάλη εθνική επιτυχία της επαναφοράς των δημοσιονομικών στην περιοχή των χαμηλών ελλειμμάτων. Με περισσό θράσος ο Γ. Αλογοσκούφης, μας υπενθυμίζει ότι η ...δημοσιονομική εξυγίανση δεν έχει ολοκληρωθεί, καθώς έως το 2010 θα πρέπει να επιτύχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Σε μια επίδειξη πυγμής μάλιστα, ανακοίνωσε για το 2007 περικοπές δαπανών 430 εκατ. ευρώ.

Πόσο ακριβά, όμως, έχουμε πληρώσει τις ...δημοσιονομικές επιτυχίες της σημερινής, αλλά και της χτεσινής κυβέρνησης. Γιατί «δημοσιονομική πειθαρχία» δε σημαίνει μόνο καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, με αποτέλεσμα μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να έχουν οδηγηθεί σε οικονομική δυσπραγία και απόγνωση. Υπάρχουν και άλλες σκοτεινές πλευρές στην υπόθεση αυτή.

... και η αντιλαϊκή όψη της

«Δημοσιονομική πειθαρχία» σημαίνει επίσης, να μην δίνονται οι αναγκαίοι πόροι για τον καθαρισμό των φρεατίων με αποτέλεσμα κάθε φορά που βρέχει, όλη η Ελλάδα, να μετατρέπεται σε λίμνη. «Δημοσιονομική πειθαρχία» σημαίνει επίσης, ότι τα δημόσια νοσοκομεία και τα σχολεία της χώρας, λειτουργούν με τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο προσωπικό και σε αναγκαία υλικά. «Δημοσιονομική πειθαρχία» σημαίνει μη χρηματοδότηση των πολιτικών που αφορούν τη δασική προστασία της χώρας.

Και να που την τραγική αυτή στιγμή, που όλη η χώρα φλέγεται, τη στιγμή που τα όμορφα δάση της Πάρνηθας, του Πηλίου, της Αγιάς, έχουν παραδοθεί στις φλόγες, τη στιγμή που γίνονται οι πρώτες θλιβερές εκτιμήσεις για την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, η «δημοσιονομική πειθαρχία» προβάλλει το πιο φρικαλέο της πρόσωπο.

Η Πυροσβεστική υπολειτουργεί με 4.000 κενές θέσεις προσωπικού, το σύστημα δασοπυρόσβεσης τέθηκε εκτός λειτουργίας, οι λίγοι πυροσβέστες κινητοποιήθηκαν, αλλά... δε λειτουργούσε το πιστόλι του πυροσβεστικού σωλήνα!

Στο όνομα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν διαλύσει τις δημόσιες υποδομές. Εγκληματούν και ασελγούν αδιάντροπα σε βάρος των πολιτών αυτής της χώρας, χωρίς ίχνος ενοχής και ντροπής. Αυτοί απλά, μέσω του Γ. Αλογοσκούφη, την ώρα που η ελληνική επικράτεια φλεγόταν από άκρη σε άκρη, πανηγύριζαν, επειδή από το νέο ξεπούλημα του ΟΤΕ εισέπραξαν 1,2 δισ. ευρώ...

Βιάζονται να στήσουν φιέστες

Σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων, την προηγούμενη Τρίτη, στελέχη της κυβέρνησης έκαναν δοκιμές με τρένα του Προαστιακού στο υπό κατασκευή τμήμα της γραμμής από Κόρινθο μέχρι Κιάτο, χωρίς κανένας να ειδοποιήσει τους εργάτες που αφέθηκαν να συνεχίζουν να δουλεύουν στα έργα, βάζοντας σε σοβαρό κίνδυνο την ακεραιότητα αλλά και την ίδια τους τη ζωή, αν σκεφτεί κανείς ότι οι συρμοί τρέχουν με 120-130 χιλιόμετρα.

Είναι τέτοια η πρεμούρα της κυβέρνησης να «στήσει» προεκλογικές φιέστες για να παρουσιάσει «έργο», που τίποτα άλλο δε μετρά. Ούτε ακόμα και η ανθρώπινη ζωή. Πέρυσι, μάλιστα, όταν άρχισε να λειτουργεί το τμήμα Αθήνα-Κόρινθος και για τρεις ολόκληρους μήνες η κίνηση των τρένων γινόταν χωρίς να έχει παραδοθεί η σηματοδότηση, απλά και μόνο με σύστημα ενδοσυνεννόησης!

Το πολιτικό πρόβλημα και τα δάση

Απέχθεια και αποστροφή προκαλεί το θέαμα των δύο μονομάχων να στήνουν καυγά πάνω στα αποκαΐδια του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και των δεκάδων χιλιάδων ακόμα στρεμμάτων καμένου δάσους σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτοί που «οπλίζουν» το χέρι των καταπατητών και των οικοπεδοφάγων, που τους ανοίγουν την όρεξη με τους αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων και την αλλαγή του άρθρου 24 του Συντάγματος, αυτοί που δεν εφαρμόζουν καμία προληπτική πολιτική προστασίας των δασών, που κρατάνε διαλυμένες τις υπηρεσίες δασοπροστασίας και πυρόσβεσης κ.ο.κ., βγαίνουν στα κανάλια και είτε χύνουν κροκοδείλια δάκρυα είτε αλληλοκατηγορούνται για ανούσιες και αστείες λεπτομέρειες για τις σχέσεις Φούρλα - Κόη, είτε, είτε... Ολα επιστρατεύονται μόνο και μόνο για να δημιουργηθεί σύγχυση για τις ευθύνες τους όσον αφορά στο εκ προμελέτης έγκλημα σε βάρος των δασών και για να μείνει στο απυρόβλητο η πολιτική που από κοινού στηρίζουν. Ολα επιστρατεύονται για να κρύψουν τη σκληρή αλήθεια: Οτι στο πλαίσιο της «ανάπτυξης» το μέλλον των δασών είναι προδιαγεγραμμένο. Τα δάση είναι περιττά και ίσως και εμπόδιο στην πραγματοποίηση «επενδύσεων»... Το ερώτημα που έθεσε, μέσω της «Ελευθεροτυπίας», ο Β. Πολύδωρας αγγίζει την καρδιά του πολιτικού προβλήματος: «Μπορούν τα οικονομικά της Ελλάδας να αντέξουν το κόστος της προληπτικής προστασίας των δασών;». Η απάντηση έχει δοθεί στην πράξη...

Το μεγάλο παζάρι

Το μεγάλο δικομματικό παζάρι ψευτοϋποσχέσεων και ψευτοδεσμεύσεων, ένα παζάρι εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού του λαού, έχει ήδη αρχίσει και στήνεται στα πλαίσια ενός παρατεταμένου προεκλογικού σκηνικού. Τα όσα εξαγγέλλονται δεν είναι μόνο μια προεκλογική τακτική αλλά αποτελεί μέρος του προπαγανδιστικού οικοδομήματος νομιμοποίησης της ασκούμενης πολιτικής στις λαϊκές συνειδήσεις και προετοιμασίας του εδάφους για τα ακόμα χειρότερα που έπονται.

Ολη αυτή η διαδικασία αξιοποιείται για να περάσει στη συνείδηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων η πολιτική διαχείρισης της μιζέριας και της φτώχειας όχι μόνο ως αναγκαίο κακό αλλά και ως μια επιλογή υπέρ των ...εργαζομένων και των άλλων στρωμάτων, που βιώνουν τις συνέπειες της πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Μάλιστα, οι διάφορες «παροχές» αποτελούν κατά κανόνα τμήματα και προπομπούς της ακόμα πιο σκληρής, πιο ταξικής πολιτικής που έρχεται μετά τις εκλογές. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο εταίροι του δικομματισμού εμφανίζονται με ένα παραπλανητικό προσωπείο μιας δήθεν «κοινωνικής ευαισθησίας», δίνοντας και κάποια ψίχουλα που δεν αγγίζουν ούτε την ανακούφιση των βαριά πληττόμενων λαϊκών στρωμάτων.

Πρόκειται για την ίδια «ευαισθησία» με την οποία προωθούν όλες τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης. Είναι αυτή η «ευαισθησία» που έδειξαν απέναντι στο πρόβλημα της ανεργίας οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, το οποίο το αξιοποίησαν συνολικά σε βάρος των εργαζομένων, προωθώντας τη μερική απασχόληση και την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και των κατακτήσεων των εργαζομένων. Με την ίδια «ευαισθησία» κινήθηκαν και για το Ασφαλιστικό, όπου στο όνομα της αντιμετώπισης των προβλημάτων, τα οποία άλλωστε προκάλεσε η πολιτική τους, κατεδαφίζουν συνολικά τα ασφαλιστικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων.

Η σκληρή ταξική πολιτική που ασκείται δεν αφήνει πλέον περιθώρια ούτε καν για προεκλογικού χαρακτήρα παροχές. Για το λόγο αυτό γίνεται προσπάθεια ακόμα και οι εξευτελιστικές παροχές, που στόχο έχουν να αμβλύνουν τις πιο ακραίες μορφές της εξαθλίωσης, να εντάσσονται στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής. Ετσι, με τα διάφορα ψευτοεπιδόματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προς τις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες, όπως αποκαλούν τους εξαθλιωμένους, επιδιώκουν να αναγκάσουν συνολικά τα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν μια ζωή με μισθούς πείνας, χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, χωρίς Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια. Χαμηλοί μισθοί σημαίνουν και φτώχεια και σύνταξη στο ύψος επιδόματος. Ενώ οι ανάγκες απαιτούν μισθούς και συντάξεις που να καλύπτουν τις ανάγκες, και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια για όλους.

Δεν είναι τυχαίο ότι και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δε μιλάνε πλέον για δικαιώματα στην εργασία, στην Παιδεία, στην Υγεία κλπ., αλλά για «ισότητα ευκαιριών». Και διαχειρίζονται τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων με πολιτική αναδιανομής του λαϊκού εισοδήματος ανάμεσά τους στο όνομα αντιμετώπισης των «κοινωνικών ανισοτήτων», που τις βλέπουν όχι ανάμεσα στους επιχειρηματίες και στο λαό, όπως είναι πραγματικά, αλλά ανάμεσα στους εργαζόμενους. Και προβάλλουν ως λύση τα επιδόματα πτωχοκομείου. Η ζωή των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι ένα παζάρι άθλιων παροχών. Εχει έρθει η ώρα να μπουν επιθετικά στην ημερήσια διάταξη των διεκδικήσεων του λαού οι σύγχρονες ανάγκες του και ν' αντιμετωπιστούν με περιφρόνηση οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας. Η πολιτική καταδίκη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι όρος επιβίωσης και προοπτικής.