ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δικομματισμός ή δυο γάιδαροι μαλώνανε...

Η φραστική αντιπαράθεση, γύρω από το ποιο κόμμα ως κυβέρνηση είναι ο καλύτερος διαχειριστής της φτώχειας των εργαζομένων και εν γένει των πολιτικών που οδηγούν στην ανεργία και την κοινωνική εξαθλίωση, δεν έχει τελειωμό. Στόχος, βέβαια, η ψηφοθηρία από τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλιάς, που αποτελούν για τους κυβερνώντες - πράσινους και γαλάζιους - τα μόνιμα υποζύγια του προϋπολογισμού.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και τα άσφαιρα πυρά που αντάλλαξαν χτες μεταξύ τους οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, γύρω από τη φορολογική πολιτική. Ετσι, στις επικρίσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου - που με δηλώσεις κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΝΔ ότι με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο ετοιμάζεται να κάνει ακόμη πιο αντιλαϊκή τη φορολογική της πολιτική - ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης κατηγόρησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «παραποίηση της πραγματικότητας».

Ετσι, ο επί των Οικονομικών υπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ κατηγόρησε τον Γ. Παπανδρέου ότι «ξεχνά» πως οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στις οποίες μετείχε και ο ίδιος, «επέβαλαν 50 νέους φόρους», ότι «εκτίναξαν τη φορολογική επιβάρυνση ως ποσοστό του ΑΕΠ από 30,5% το 1993 στο 35,8% το 2003» κλπ.

Βέβαια, ο Γ. Αλογοσκούφης - όπως έκαναν οι επί των Οικονομικών υπουργοί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - απέφυγε να μιλήσει για την ...«ταμπακέρα». Δηλαδή, το όργιο φορολογικής λεηλασίας σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών στρωμάτων με τις εφαρμοζόμενες γαλαζοπράσινες πολιτικές λιτότητας.

Αντί άλλου σχολίου, εδώ ταιριάζει απόλυτα η γνωστή λαϊκή παροιμία «δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχερώνα»...

Μας αδειάζουν την τσέπη με το «έτσι θέλω»

Δε γνωρίζουμε πόσοι επιβάτες προνόησαν να «κλείσουν» ακτοπλοϊκό εισιτήριο το χειμώνα για να ταξιδέψουν ...το καλοκαίρι. Δε γνωρίζουμε πόσοι επιχείρησαν - και τελικά κατάφεραν - να προμηθευτούν εισιτήριο 1-2 βδομάδες πριν από το ταξίδι τους.

Εκείνο που γνωρίζουμε από «πρώτο χέρι» είναι ότι γίναμε ακουσίως - πλην υποχρεωτικώς - «διακεκριμένοι» επιβάτες του «Blue Star Πάρος» για να ταξιδέψουμε στην «άγονη» Αστυπάλαια στις αρχές Ιούλη. Εμείς, βέβαια, θέλαμε να ταξιδέψουμε ως επιβάτες «οικονομικής κλάσης» (Γ΄ θέσης) και όχι «διακεκριμένης», που κοστίζει «ο κούκος αηδόνι». Από την εταιρεία, όμως, μας ενημέρωσαν ότι υπάρχουν διαθέσιμα εισιτήρια Γ΄ θέσης μόνο για τη μετάβαση, ενώ για την επιστροφή θα έπρεπε να ταξιδέψουμε υποχρεωτικά στη «διακεκριμένη θέση» επειδή ...είχαν εξαντληθεί τα εισιτήρια της Γ΄ θέσης.

Εικάζουμε ότι στη δική μας θέση θα βρέθηκαν και πολλοί άλλοι που επιδίωξαν να ταξιδέψουν στον ίδιο προορισμό, αναζητώντας εισιτήριο από τον περασμένο Ιούνη.

Δε φτάνει που τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι - έτσι κι αλλιώς - «φαρμάκι», οι εφοπλιστές με το κόλπο της «διακεκριμένης ασυδοσίας τους», επί της ουσίας μας υποχρεώνουν να ...τσοντάρουμε στην αύξηση των υπερκερδών τους.

«Κινήματα» και «κατακτήσεις»

Για τον Αλ. Αλαβάνο «το κίνημα για το άρθρο 16, το κίνημα για τις παραλίες που άνοιξε τις παραλίες και εξανάγκασε τους εισαγγελείς να ελέγχουν πια τη νομιμότητα όλων των νονών της νύχτας» συνιστούν «μεγάλες εξελίξεις και κατακτήσεις», κατά δήλωσή του στο ραδιόφωνο του «9.84» χτες. Για να λέμε βέβαια τα «σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη» θα μιλούσαμε για μεγάλη κατάκτηση αν διασφαλίζονταν ο δημόσιος, δωρεάν, ενιαίος χαρακτήρας μιας Παιδείας στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών ή η απόδοση των παραλιών στο λαό για χρήση με απομάκρυνση απ' αυτές κάθε είδους επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αυτού του είδους όμως οι κατακτήσεις, οι πραγματικά μεγάλες, θέλουν και κίνημα ισχυρό, ταξικά προσανατολισμένο. Οι μεγάλες κατακτήσεις, όπως ο πρόεδρος του ΣΥΝ τις εννοεί, συνάδουν απολύτως με την άποψή του για τα κινήματα και τις σύγχρονες μορφές οργάνωσης, όπως την εξέφρασε την Κυριακή σε συνέντευξή του στην «Αυγή». Κινήματα «αυτοοργανωμένα και αυθόρμητα όπως ο Μάης του '68», σύγχρονες μορφές οργάνωσης όπως αυτή του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και έμπνευση από την οργάνωση των ΜΚΟ «όταν σε μια ανοιχτή μορφή οργάνωσης μπόρεσαν και συσπείρωσαν ένα πολύ πλατύ ανθρώπινο δυναμικό»! Μπορεί να μην του αρέσει, αλλά οι μεγάλες κατακτήσεις φέρουν τη σφραγίδα άλλου είδους κινημάτων...

Ευχές...

Ταλαιπωρήθηκε η μαμά της, καρδιοχτύπησε ο μπαμπάς της και οι λοιποί συγγενείς και φίλοι, αλλά τελικά η νεαρά μάς αποζημίωσε με το παραπάνω. Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν την πτόησαν και «έσκασε μύτη» στις 2 παρά κάτι το πρωί της περασμένης Κυριακής, εντυπωσιάζοντας τους πάντες με τα 3.750 κιλά της και την πλούσια κόμη της! Ο «Ριζοσπάστης» καλωσορίζει στην οικογένειά του την κορούλα της συναδέλφου Γιάννας Στρεβίνα και εύχεται στην ίδια και τον σύντροφό της Νίκο ό,τι το καλύτερο για το μωράκι τους.

Φοροδιαφυγή...

ΘΑ ΠΑΤΑΞΕΙ τους εφοριακούς που παραβιάζουν το νόμο δηλώνει ο Γιώργος Αλογοσκούφης, του οποίου το σχετικό νομοσχέδιο άλλωστε ξεκινά να συζητείται σήμερα στη Βουλή. Ετσι, λέει, θα περιορίσει δραστικά τη φοροδιαφυγή.

Το πρόβλημα είναι όμως ότι η μεγαλύτερη φοροδιαφυγή γίνεται όταν οι εφοριακοί και οι εφορίες ...εφαρμόζουν το νόμο και όχι όταν τον παραβιάζουν.

Γιατί όταν η κυβέρνηση έχει θεσμοθετήσει μείωση κατά 10% των φοροαπαλλαγών στις επιχειρήσεις, όταν πριμοδοτεί φορολογικά τις συγχωνεύσεις και όταν δίνει φορολογικά κίνητρα σε κάθε αγορά που κάνουν οι εφοπλιστές, είναι η ίδια η νομοθεσία που οδηγεί στην απώλεια των εσόδων του Δημοσίου.

Κι όταν νομοθετούν τέτοια πράγματα, κάπως πρέπει να ...καλύψουν το κενό. Κάπου εκεί αρχίζει ο δικός μας ρόλος. Μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν τη νύφη είτε με τους άμεσους είτε με τους έμμεσους φόρους.

Οσο για τους μικρομεσαίους, εκεί το υπουργείο Οικονομίας ζητά από τους φορολογικούς του μηχανισμούς να εξαντλήσουν το ...αστυνομικό τους δαιμόνιο και να βγάζουν «από τη μύγα ξίγκι» στραγγαλίζοντας τα μικρομάγαζα.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΗΤΑΝ να ...προσέχει τι λέει η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μαρία Δαμανάκη, όταν ζητάει από τη Νέα Δημοκρατία να αποκαλύψει προεκλογικά και όχι μετεκλογικά τις θέσεις της για το Ασφαλιστικό.

Υπάρχει η (απίθανη ίσως) περίπτωση να το κάνει αυτό η Νέα Δημοκρατία και τότε το ΠΑΣΟΚ θα έρθει σε πολύ δύσκολη θέση. Γιατί, τότε, θα πρέπει και το ΠΑΣΟΚ να πει ευθέως τις δικές του θέσεις και να σταματήσει να τις κρύβει επιμελώς. Ακόμα χειρότερα, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να ...διαφωνήσει μήπως και δικαιολογήσει τον τίτλο της αντιπολίτευσης.

Ομως δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο για ένα κόμμα που προσπάθησε να περάσει το «νόμο Γιαννίτση» και ενστερνίζεται όλες τις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, που ζητούν συρρίκνωση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οπως καταλαβαίνετε, με αυτά τα δεδομένα, ούτε οι «μπλε» ούτε οι «πράσινοι» θα μας πουν την αλήθεια για το τι σχεδιάζουν. Το μόνο που θα κάνουν είναι να μιλάνε για «διαλόγους» που άνοιξαν ή θα ανοίξουν και να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να κοροϊδέψουν τους ασφαλισμένους.

Η κάλπη ευκαιρία για τα νέα ζευγάρια

Χιλιάδες είναι οι νέοι και οι νέες που μεταθέτουν στο μακρινό και αόριστο μέλλον την απόφαση να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια, ακόμα ακόμα και να εγκαταλείψουν την πατρική στέγη. Οι πιο ...τολμηροί που το αποφασίζουν βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με ένα βουνό προβλήματα και δυσκολίες, αξεπέραστες πολλές φορές. Σε μια εποχή που η επιστήμη και η τεχνολογία καλπάζουν, που ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται διαρκώς, που υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις κάθε γενιά να ζει καλύτερα από την προηγούμενη, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Οι κήρυκες του «εκσυγχρονισμού» και των «μεταρρυθμίσεων», η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, διαμόρφωσαν με την πολιτική τους ένα πλέγμα αδιεξόδων για τους νέους των εργατικών - λαϊκών οικογενειών που καθιστά απαγορευτική ακόμα και τη σκέψη της δημιουργίας δικού τους σπιτικού. Πώς να αποφασίσει ο νέος με τα 400 ή τα 500 ευρώ μισθού, πολύ περισσότερο ο άνεργος νέος, να ζήσει μόνος του; Πώς να αποφασίσει ένα ζευγάρι να συγκατοικήσει και πολύ περισσότερο να φέρει στον κόσμο παιδιά όταν με τους μισθούς του δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα πάγια έξοδα του σπιτιού; Οταν η ανασφάλεια και ο φόβος της ανεργίας κυριαρχούν στη ζωή τους;

Οι αναφορές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη νέα γενιά είτε είναι υποκριτικές και ανέξοδες διακηρύξεις είτε άκρως αντιδραστικές, όπως αυτή για πρόσληψη νέων χωρίς ασφάλιση! Αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να μιλήσουν για κρίσιμα ζητήματα, όπως: Λαϊκή στέγη φτηνή και ασφαλής, μέτρο που θα απάλλασσε τα νέα ζευγάρια από το βραχνά του ενοικίου ή της υπέρογκης δόσης για αποπληρωμή στεγαστικού δανείου. Σταθερή δουλιά με ικανοποιητικούς μισθούς ώστε να μπορούν οι νέοι να προγραμματίζουν τη ζωή τους, να ζουν ανθρώπινα και αξιοπρεπώς, να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Δημόσια και δωρεάν Παιδεία, από τον παιδικό σταθμό έως το πανεπιστήμιο, ώστε να μην αναγκάζονται να καταβάλλουν υπέρογκα ποσά από τη βρεφική ηλικία των παιδιών μέχρι και την αποφοίτησή τους από το πανεπιστήμιο. Δημόσια και δωρεάν Υγεία με σύγχρονες αναβαθμισμένες υπηρεσίες, από το μαιευτήριο και για όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Εργοδοτική τρομοκρατία που φτάνει ως και την απόλυση εγκύων που αυτομάτως καθίστανται ...ασύμφορες για την επιχείρηση.

Τα παιδιά της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων είναι αυτά που πλήττονται και θα πληγούν ακόμα περισσότερο από μια πολιτική που στο διάβα της ξηλώνει όλο το πλέγμα των εργασιακών, ασφαλιστικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων που κατέκτησαν και απόλαυσαν προηγούμενες γενιές. Που αν και όχι πλήρες παρείχε ορισμένες εγγυήσεις, άγνωστες για τους νεότερους. Η αποψίλωσή του είναι το αναγκαίο τίμημα για την απρόσκοπτη ανοδική πορεία της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο υπηρετούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο που αυτό το τίμημα οι νέοι και οι οικογένειές τους πρέπει να αρνηθούν να το καταβάλουν. Εντείνοντας την ταξική τους πάλη για να διατηρήσουν κεκτημένα δικαιώματα, να τα διευρύνουν και συγχρόνως καταδικάζοντας πολιτικά όσους τους απομακρύνουν βίαια από τα όνειρά τους. Η κάλπη είναι η ευκαιρία τους να στείλουν το λογαριασμό στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Μαζί με το ΚΚΕ μπορούν να ελπίζουν στη ζωή που θέλουν.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ