Του Πέτρου Ζερβού από το «Εννιά» της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ

Η επομένη των εκλογών, λέει η αστική τάξη, πρέπει να μας βρει με μια πολιτική που θα διευκολύνει την επιχειρηματικότητα, μια πολιτική που θα δημιουργεί πλούτο και θα τον κατανέμει έτσι ώστε να αμβλύνονται οι αντιθέσεις.

Απλά λέει ότι την επομένη των εκλογών πρέπει να δουλεύεις περισσότερο για περισσότερα κέρδη κι αφού υπάρχουν κέρδη ίσως πάρεις κάτι ως επίδομα φτωχοκομείου.

Πώς το είπε προχτές η ΓΣΕΕ; Πέφτει η παραγωγικότητα, γεγονός που κάνει δύσκολες τις αυξήσεις στους μισθούς.

Και συ νόμιζες ότι ο μισθός πρέπει να είναι το χρήμα που έχει ανάγκη ο άνθρωπος για να αναπαραγάγει πλήρως την εργατική του δύναμη και τη ζωή της οικογένειάς του. Κι ότι το συνδικάτο πρέπει να ζητά τουλάχιστον αυτό. Οχι, σου λέει ο εργατοπατέρας: Μισθός πρέπει να είναι ό,τι προαιρείται να σου δώσει το αφεντικό αφού σε ξεζουμίσει.

Μιλάμε για πλήρη διαστροφή; Οχι, απλά εκπαιδεύουν συστηματικά τους εργάτες αντί να ζητάνε τα ελάχιστα που τους ανήκουν, να ανάβουν και κερί στο αφεντικό.

Πάμε γι' άλλα: γιατί απορούν ορισμένοι; Μια βόλτα στην καλύβα του Χατζησωκράτη θα τους δώσει την απάντηση που γνωρίζει στο πετσί του κάθε εργαζόμενος. Εδώ ζούμε όλοι και γνωρίζουμε πώς ξεκίνησε, ποια ονόματα περιέχονται στα 292 που υπέγραψαν στην ελληνική Βουλή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και ποια ονόματα υπεράσπισαν επί της ουσίας την κατάργηση του 8ωρου ως σοσιαλδημοκρατική πρόταση.

«Ανάπτυξη, Ανταγωνιστικότητα, Απασχόληση» ήταν ο τίτλος της περίφημης Λευκής Βίβλου του 1994. Και σήμαινε απλά: κατάργηση του 8ωρου, μείωση μισθών, αύξηση καπιταλιστικών κερδών. Την υπεράσπισαν τα στελέχη του Συνασπισμού, έγινε μάχη στο συνδικαλιστικό κίνημα κι αυτοί εκεί να επιμένουν ότι πρόκειται για προοδευτικό κείμενο αφού είχε την υπογραφή του Ζακ Ντελόρ.

«Ευελφάλεια» είναι ο στόχος της σημερινής Πράσινης Βίβλου που προωθείται να γίνει Λευκή, δηλαδή τελικό κείμενο, δηλαδή Εντολή προς εκτέλεση. Σημαίνει να είναι ο εργάτης τόσο ευέλικτος ώστε να δουλεύει μία ώρα σήμερα, τρεις αύριο, καμιά μεθαύριο, 16ωρο σερί μετά και στο τέλος να έχει διασφαλισμένο ότι βρέξει χιονίσει θα πάρει ένα επίδομα φτωχοκομείου που θα του επιτρέπει να σύρει το κορμί του στην αγορά έτοιμο για το επόμενο ξέσκισμα. ΔΕΝ το καταψήφισε ο Συνασπισμός. Κι αυτό δεν μπορεί να το κρύψει.

Για ποια τάξη, για ποια συμφέροντα υπάρχει ως πολιτικό σχήμα ο Συνασπισμός; Οι υπογραφές του στα κρίσιμα δίνουν την απάντηση.

Ασχετο: πάνω που πήγαμε να πιστέψουμε ότι η αύξηση της θερμοκρασίας και μια γιαγιά έβαλαν φωτιά στα δάση, έρχεται ένας ακόμη διεθνής οργανισμός να δηλώσει πως το θέμα αφορά στη χρήση γης και είναι εμπρησμός. Δηλαδή, δε φταίει το κλίμα; Οχι, απαντούν τα στοιχεία. Απλά αυτός είναι ο καπιταλισμός κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το πουν όσοι επιμένουν να αγνοούν την οικονομία και τη συνακόλουθη ιδεολογία προκειμένου να υπερασπίσουν το μόνο σύστημα μέσα στο οποίο αντέχουν να ζουν.

'Η, αλλιώς, γιατί τρέμουν στην πιθανότητα οι εργάτες να ανακαλύψουν πως για κάθε δεινό τους δε φταίει το κακό το ριζικό, ούτε ο καιρός που μας μισεί, αλλά ακριβώς οι σημερινές σχέσεις παραγωγής. Και αυτές είναι κεφαλαιοκρατικές. Ψιλά γράμματα μπροστά τις εκλογές; Ψιλά, αλλά βάση για κάθε συζήτηση.