Ετσι, οργανωμένα μέτρα πρόληψης, όπως η αποψίλωση και ο καθαρισμός των δασών, η διάνοιξη δασικών δρόμων, η κατασκευή και επάνδρωση δασικών παρατηρητηρίων δασοφύλαξης, έργα που θα εκτελούνται μέσα από έναν ενιαίο φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης και στον οποίο θα συμμετέχουν Πυροσβεστική, δασικές υπηρεσίες και άλλοι φορείς, έχουν μπει στο περιθώριο.
Θυμίζουμε ότι το 1998 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε με νόμο στη διάσπαση του τομέα της πρόληψης από την πυρόσβεση και την ανάθεση αυτής της αρμοδιότητας στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη μη συμμετοχή των δασικών υπηρεσιών στην πρόληψη των πυρκαγιών, κάτι που κατ' εξοχήν γνώριζαν από πρώτο χέρι. Τα τραγικά αποτελέσματα παρουσιάζονται σχεδόν σε κάθε μεγάλη πυρκαγιά, αφού χάνεται πολύτιμος χρόνος στο έργο της δασοπυρόσβεσης.
Ακόμη χειρότερα γίνονται βέβαια τα πράγματα λόγω της υποστελέχωσης της Πυροσβεστικής σε προσωπικό (επί ΠΑΣΟΚ το έλλειμμα σε οργανικές θέσεις ήταν 15%, ενώ επί ΝΔ έφτασε στο 31%, δηλαδή λείπουν 3.740 άτομα), γεγονός που επιφέρει, εκτός των άλλων, την εξάντλησή του και την καταστρατήγηση των ωραρίων εργασίας. Παράλληλα, παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις σε μέσα, αλλά και σε εκπαίδευση του προσωπικού, που αντί να μονιμοποιηθεί οι κυβερνήσεις επιμένουν να διατηρούν ως εποχικό.
Ολα αυτά δεν είναι τυχαία, ασφαλώς. Την πολιτική της πρόσληψης δεν την εφαρμόζουν, επειδή έρχεται σε αντίθεση με τη γενικότερη πολιτική τους, σύμφωνα με την οποία και τα δημόσια δάση αποτελούν εμπόρευμα.
ICON |
Από τη ΓΓΠΠ χτες το μεσημέρι δήλωναν άγνοια για το εάν έχουν συνταχθεί τέτοια σχέδια εκκένωσης, συμπληρώνοντας πως τα μόνα σχέδια που υπάρχουν είναι αυτά της «αντιπυρικής προστασίας». Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι στην παραπάνω εγκύκλιο οι προθεσμίες που ζητούνται από τους αρμόδιους φορείς αφορούν την υποβολή έργων αντιπυρικής προστασίας (έως τις 10 Μάη) και τη σύγκληση των συντονιστικών νομαρχιακών οργάνων για τον καθορισμό έργων πρόληψης και ετοιμότητας (έως τις 20 Απρίλη).
Σύμφωνα πάντως με το σχέδιο αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών «Ξενοκράτης», την εντολή εκκένωσης δίνει η Πυροσβεστική Υπηρεσία, η οποία καλεί με τη σειρά της την Αστυνομία ή και το Στρατό για βοήθεια. Ομως πριν απ' αυτό, οι τοπικές αρχές θα πρέπει να έχουν εκπονήσει τη διαδικασία εκκένωσης, που σημαίνει να έχουν προβλέψει τον τόπο ή τους τόπους συγκέντρωσης των ανθρώπων, τον τρόπο μεταφοράς τους και γενικά όλα τα σχετικά με τη διαμονή και διατροφή τους. Αν δεν υφίσταται τέτοιο σχέδιο, συγκαλείται τοπικό συντονιστικό όργανο προκειμένου να το αποφασίσει. Γιατί η ΓΓΠΠ δεν επέστησε την προσοχή στις τοπικές αρχές για τη σύνταξη σχεδίων εκκένωσης, είναι το ένα ζήτημα. Το άλλο έχει να κάνει με το πώς διαφυλάσσεται η υλοποίηση της προβλεπόμενης διαδικασίας και κατά συνέπεια η εφαρμογή σχεδίων εκκένωσης. Εφόσον η Πυροσβεστική είναι αυτή που κρίνει και δίνει την εντολή εκκένωσης μιας περιοχής, πώς διαφυλάσσεται ότι εκπρόσωποι του Σώματος θα βρίσκονται εκεί για να δώσουν το σήμα; Μήπως με τη διαιώνιση των περίπου 4.000 κενών θέσεων στο πυροσβεστικό σώμα;
Αν απευθυνόμουν σε αστούς δεξιούς, θα τους έλεγα αυτό που με συγκρατημένη οργή μου 'λεγε ένας φίλος μου προχτές: «Εγώ είμαι αστός, αλλά δεν είμαι χαζός, ούτε αναίσθητος, την προηγούμενη φορά ψήφισα ΚΚΕ επειδή μου το πες εσύ κι έφυγα από την κάλπη με το φόβο πως θα βγει το ψηφοδέλτιο ανάποδα και θα με κυνηγάει να με κάψει ...για την ...προδοσία. Αυτή τη φορά θα ψηφίσω ΚΚΕ γιατί κάηκα γενικώς και ειδικώς και γιατί το κόμμα σου κέρδισε το σεβασμό μου, επειδή δεν παζάρεψε τίποτα».
Αν μίλαγα σε ΠΑΣΟΚους αστούς και μικροαστούς και πρώην αριστερούς και νυν βολεμένους κι αβόλευτους, θα τους έλεγα πως κράτησε καιρό το ...ωραίο κελί των αστικών ονείρων και πως τώρα πια δεν μπορώ παρά να πιστέψω πως δε θα 'ναι λίγοι αυτοί που έχουν αρχίσει να βλέπουν αποσπάσματα του εφιάλτη μιας «ωραίας» συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, όπως συνέβη στη Γερμανία.
Δεν έχει σημασία αν την ώρα που ψηφίζει ένας πολίτης, με το πικρό αίσθημα του υπόδουλου στους εκμεταλλευτές των αναγκών του, αισθάνεται ή είναι ή προσπαθεί να γίνει κομμουνιστής. Η κάλπη δεν είναι θαυματουργή πηγή. Αλλά δεν είναι και κολυμπήθρα του Σιλωάμ να μετατρέπει τους πολίτες σε λωτοφάγους. Είναι μία μάχη ουσιαστική, σ' ένα μεγάλο διαρκή πόλεμο, την πάλη των τάξεων μέσα στη θολούρα της εξελιγμένης κοινωνίας του 21ου αιώνα. Κι έχει σημασία, συμπολίτες μου, πριν καν συμφωνήσουμε ως ποια εξουσία θα μείνουμε σύντροφοι, να ανατρέψουμε τη συμπαγή πολιτική κοροϊδία που λέγεται δικομματισμός ή εδώ και ενάμιση αιώνα σχεδόν ψευδοαντιπαράθεση δεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας, που έχει να επιδείξει μια αγαστή συνεργασία σε ληστείες, πολέμους, ταπείνωση εργαζομένων και ανάδειξη του μεγάλου κεφαλαίου σε κυβερνήσεις με ονοματεπώνυμο.
Επειδή το γιατί έχει ήδη απαντηθεί από μια συσσωρευμένη εμπειρία που την έχουν έτσι κι αλλιώς αποκτήσει, θέλοντας και μη. οι πολίτες εργαζόμενοι όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Η κάλπη δεν είναι σωτηρία. Είναι όμως μια χαραγματιά στο άγριο σκοτάδι που έρχεται και γίνεται πιο πηχτό, πιο παχύ και πιο ασφυκτικό όταν η ψήφος φυσάει ούριο άνεμο στα πανιά των αφεντικών.
Η πολιτική προστασία θέλει έγνοια για το λαό στην ολότητά του, μέσα που όμως τα κατέχουν τώρα λίγοι, τεχνολογία που όμως τώρα τη διαφεντεύουν οι ελάχιστοι, εργαζόμενους που όμως τώρα είναι εποχικοί ή μερικώς απασχολούμενοι, συνωστισμένοι στα πολιτικά γραφεία για ρουσφέτι, θέλει νομοθεσία όχι απλώς εν ονόματι του ελληνικού λαού, αλλά απ' αυτόν και για την πάρτη του κι όχι για την παρτίδα του, όπως έδειξαν οι «άσοι» του άρθρου 24 και του άρθρου 16 του αστικού συντάγματος, που μας μετέτρεψε από πατριώτες και πολίτες σε υπηκόους!
Για να προστατευτούμε και μόνον, για ν' αντισταθούμε με ουσία, για να ψηλώσουμε ως ανυπάκουοι, δαγκωτό ΚΚΕ κι ο λαός βοηθός και με την ελπίδα για πραγματική ελευθερία!