• Με στόχο την ανάδειξη του κλασικού λαϊκού ήχου και ύφους του μπουζουκιού, αλλά και του λαϊκού τραγουδιού, αυτή τη φορά μέσα από επανεκτελέσεις, ο εξαιρετικός δεξιοτέχνης Βαγγέλης Τρίγκας καταθέτει το δίσκο «Αυτοσχεδιασμοί και τραγούδια για μπουζούκι - Ζωντανή ηχογράφηση» (κυκλοφορεί από το «Δίκτυο»). Στο δίσκο ακούγονται τραγούδια των Τσιτσάνη, Χιώτη, Χατζηχρήστου, Ζαμπέτα, Καραπατάκη, Στεργίου (Μπέμπη). Τα ερμηνεύουν οι: Σπύρος Κουτσοβασίλης, Αννα Καραγεωργιάδου, Ζαχαρίας Καρούνης και ο ίδιος ο Βαγγέλης Τρίγκας, που παίζει και το τρίχορδο μπουζούκι. Παίζουν επίσης οι μουσικοί: Εφη Παππά: πιάνο, Θανάσης Σοφράς: κοντραμπάσο, Μιχάλης Παγίδας: κιθάρα.
• 
  
  «Σπινθήρας» τιτλοφορείται η δισκογραφική συνεργασία των Γιάννη Σπάθα (μουσική), Λίνας Νικολακοπούλου (στίχοι) και Βασίλη Λέκκα (ερμηνεία). Καρπός πολύχρονης συνεργασίας των δύο δημιουργών, περιλαμβάνει τραγούδια λαϊκότροπα, λυρικά, αλλά και ...ηλεκτρισμένα. Το ατού του δίσκου, δίχως άλλο, οι από ψυχής ερμηνείες του Βασίλη Λέκκα. Φωνή μεστή, σπουδαγμένη δίπλα στους μεγάλους μας συνθέτες, κινείται με άνεση στα διαφορετικού μουσικού ύφους τραγούδια, προσφέροντάς μας κάποιες δυνατές στιγμές, γεμάτες συναίσθημα. Στιχουργικά, πάντως, ο «Σπινθήρας» δεν κατάφερε να μας ...ανάψει τα ίδια συναισθήματα. Κυκλοφορεί από τη «Legend».
• Μια αξιόλογη γυναικεία φωνή, που έχει συνδεθεί κυρίως με παραδοσιακούς ήχους, η Καίτη Κουλλιά επιστρέφει με τη νέα της δισκογραφική παραγωγή «Απ' τη μέση κράτα με». «Συνταξιδιώτης» της ο Αντώνης Μιτζέλος, που έκανε την ενορχήστρωση και έγραψε κάποια από τα τραγούδια. Τα υπόλοιπα υπογράφουν (στίχοι και μουσική) οι: Λίνα Δημοπούλου, Μιχάλης Κουμπιός, Νίκος Σταθόπουλος, Τιμόθεος Γεωργίου, Μιχάλης Νικολούδης, Δημήτρης Τσεκούρας, Γιώργος Πολυμενάκος, Νικόλας Κουμπιός, Ηλίας Κατσούλης, Ελένη Ζιώγα. Ατμοσφαιρικές ακουστικές μπαλάντες, αλλά και ρυθμικά κομμάτια συχνά με ροκ προεκτάσεις και ηλεκτρικό ήχο απαρτίζουν το υλικό του άλμπουμ. Στην ερμηνεία συμμετέχουν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος και τα «Κίτρινα Ποδήλατα». Κυκλοφορεί από την «Polymusic».
• «Σαν κι απόψε» είναι ο τίτλος της συλλογής με τα πιο γνωστά τραγούδια της Δανάης Στρατηγοπούλου, της τραγουδίστριας του Αττίκ και του Χαιρόπουλου, με τη βελούδινη φωνή, που κυκλοφόρησε από τη ΜΒΙ. Η Δανάη, το «αηδόνι του έρωτα», παρά τα 90 της χρόνια εξακολουθεί να είναι ένας ζωντανός μύθος που ζει μέσα από τα τραγούδια της. Το CD περιλαμβάνει κομμάτια που άφησαν εποχή και καθιέρωσαν την Δανάη ως μεγάλη τραγουδίστρια στη συνείδηση του κόσμου, όπως τα: «Θα ξαναρθείς», «Σαν κι απόψε», «Λες και δεν είναι αλήθεια», «Τι έχεις κι όλο κλαις», «Οπου κι αν πας θα θυμάσαι»... Στο πιάνο την συνοδεύει ο Μίμης Πλέσσας.
• 
  
  Φωνή μοναδική και αγαπημένη, ο Δημήτρης Μητροπάνος κατέθεσε τη συγκλονιστική ερμηνεία του στα δύο τραγούδια της τηλεοπτικής σειράς «Για την καρδιά ενός αγγέλου». Αυτά τα δύο κομμάτια μαζί με άλλες καινούριες ερμηνείες του και ορχηστρικά περιλαμβάνονται στο ομότιτλο CD, που κυκλοφόρησε από τη «Minos - Emi». Η μουσική είναι του Χρήστου Παπαδόπουλου, ενώ οι στίχοι φέρουν την υπογραφή της Σώτιας Τσώτου, της Μαρίας Μουγιακάκου, του Λευτέρη Τζουλάκη, του Κώστα Μπαλαχούτη, της Λαμπρινής Μολλά, του Γιάννη Μάνιου και της Ελένης Πανταζή.
• Η Δήμητρα Γαλάνη επανέρχεται στη δισκογραφία με το νέο πολυσυλλεκτικό άλμπουμ της «Ντάμα κούπα». Από τα δώδεκα τραγούδια, μόνο τα τρία είναι πρωτότυπα σε μουσική των Χρυσοστόμου Μουράτογλου και Κώστα Μπαλταζάνη, ενώ τα υπόλοιπα είναι διασκευές ξένων επιτυχιών - ανάμεσά τους του Ιταλού Vinicio Capossela. Υπάρχει και ένα ντουέτο της Δ. Γαλάνη με την Σεζάρια Εβόρα. Τους στίχους των περισσότερων τραγουδιών έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου, ενώ σε δυο τραγούδια είναι της Μυρτώς Κοντοβά και του Ζακ Στεφάνου.

Την πρώτη στιγμή είναι μια περίεργη άνεση. Γεμίζεις ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και το πίνεις μονορούφι. Βγαίνεις στο μπαλκόνι και αναπνέεις βαθιά. Κόβεις ένα κλωνάρι βασιλικό και το φυτεύεις στο πέτο σου. Θες να φωνάξεις δυνατά πως είσαι ο νικητής. Χάνεις ακόμα και την αίσθηση του χρόνου. Πιστεύεις πως όλα είναι φως κι ας είναι περασμένα μεσάνυχτα.

Σημασία έχει πως το δικό μας κρασί ήτανε πιο κόκκινο, το κλωνάρι του βασιλικού ευώδιασε πιο δυνατά και το δικό μας το φως ήτανε πραγματικό. Σημασία έχει πως ο δικός μας ο λόγος ήτανε αληθινός. Δεν περιγράφαμε εμείς ψεύτικους παραδείσους. Ούτε τάζαμε αυτά που δεν είχαμε να δώσουμε.