Η έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» για το Ασφαλιστικό την περασμένη Πέμπτη έδειξε με τον πιο καθαρό τρόπο τις δυο γραμμές που συγκρούονται και στο ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Από τη μια, η γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», της προσπάθειας να υποταχτούν οι εργαζόμενοι στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου, της νομιμοποίησης των προωθούμενων αντιδραστικών μέτρων, της γενικευμένης επίθεσης σε βάρος ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Και, από την άλλη, η συνεπής γραμμή της αντιπαράθεσης με το κεφάλαιο και τα κόμματά του, της καταδίκης των «κοινωνικών διαλόγων». Η γραμμή της υπεράσπισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, χωρίς ταλαντεύσεις και «ήξεις αφήξεις». Η γραμμή που χαράσσει το ΠΑΜΕ, πρωτοστατώντας στην οργάνωση της πάλης για να μην περάσουν τα νέα μέτρα, να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να ενταθεί η μάχη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, όχι μόνο βρέθηκαν έξω από τη Βουλή την ώρα που όλοι οι άλλοι, κόμματα και συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, χαριεντίζονταν με τους βιομήχανους και την κυβέρνηση, αλλά οι ταξικές δυνάμεις εντείνουν με όλες τους τις δυνάμεις τη μάχη για την επιτυχία των συλλαλητηρίων σε όλη τη χώρα στις 7 Νοέμβρη, με κεντρικό αυτό της Αθήνας, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Δημαρχείο).

Τα όσα ακούστηκαν, αλλά και τα όσα εκτυλίχτηκαν κατά την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» για την Κοινωνική Ασφάλιση είναι αποκαλυπτικά ως προς τις διαθέσεις των κομμάτων του κεφαλαίου και των συνδικαλιστικών ηγεσιών απέναντι στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΝ. Τι κατέγραψε η συνεδρίαση;

Πρώτα απ' όλα, το περιεχόμενο των «κύκλων συζήτησης» που πρότεινε ο υπουργός Απασχόλησης είναι αντιγραφή των όσων περιέγραψε η ΝΔ στις προγραμματικές της δηλώσεις και στα μέχρι τότε πορίσματα των Επιτροπών της, όπως αυτή του Αναλυτή. Είναι, ακόμα, αντιγραφή των όσων περιέχονται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και στις δηλώσεις καθενός χωριστά των υποψήφιων αρχηγών του. Είναι κατευθύνσεις που περιγράφει ο νόμος Ρέππα, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, εφάρμοσε και εφαρμόζει η ΝΔ και στήριξαν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και «κοινωνικοί εταίροι» αποδέχονται ότι η «αναμόρφωση» των ΒΑΕ είναι αναγκαία και πρέπει να συζητηθεί. Οπως και η ενοποίηση των Ταμείων, το πετσόκομμα των λεγόμενων «πρόωρων» και αναπηρικών συντάξεων, η δήθεν εθελούσια παράταση του εργάσιμου βίου.

Η δήθεν «αποχώρηση» του ΠΑΣΟΚ από την πρώτη συνεδρίαση είναι ακριβώς το προπέτασμα καπνού που προσπαθεί να δημιουργήσει για να κρύψει την ουσιαστική συμφωνία του με όλα τα παραπάνω. Τη στρατηγική κατεύθυνση, δηλαδή, των ανατροπών και του «διαλόγου» γύρω από αυτές.

Το ΠΑΣΟΚ δεν έφυγε από το «διάλογο». Αποχώρησε απλά από τη διαδικασία, διαμαρτυρόμενο για το γεγονός ότι η κυβέρνηση, πέρα από τα λόγια, δεν έχει φέρει και γραπτές τις αντιδραστικές προτάσεις της. Ακόμη όμως και κατά την αποχώρησή του, άφησε στην αίθουσα της Βουλής άξιους εκπροσώπους: Τέσσερις από τους προέδρους των λεγόμενων «κοινωνικών εταίρων» είναι στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ εγκάλεσε, επίσης, την κυβέρνηση για το γεγονός ότι δεν έχει καταθέσει αναλογιστική μελέτη. Δεν πρόλαβε να περάσει μια μέρα και η κυβέρνηση φρόντισε να εξασφαλίσει στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, το αναγκαίο πρόσχημα, ώστε στην επόμενη συνεδρίαση να δηλώσουν ξανά «παρών» στο «διάλογο». Την Παρασκευή, το υπουργείο Απασχόλησης έδωσε στη δημοσιότητα το Προκαταρκτικό Τεχνικό Σημείωμα (Αναλογιστική Μελέτη) του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO), για το ΙΚΑ και τον ΟΓΑ, το οποίο απέστειλε στους πολιτικούς αρχηγούς και τους «κοινωνικούς εταίρους». Πρόκειται για ένα κακέκτυπο προηγούμενων μελετών, με τις οποίες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να περάσει τα σχέδια Γιαννίτση. Βασική αποστολή έχει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, με κατασκευασμένες και αστήριχτες προβλέψεις για την κατάσταση των Ταμείων ύστερα από 50 χρόνια!

Στο ζήτημα του «διαλόγου», ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ κάνει σαν να μην καταλαβαίνει σε ποια κοινοβουλευτική συνεδρίαση πήγε. Με το επιχείρημα ότι ο λαός τον έστειλε στη Βουλή (!) παραβρέθηκε στην έναρξη της συνεδρίασης και μετά αποχώρησε, δηλώνοντας αντίθετος στην «πολιτική και κοινωνική αδράνεια» (!) που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση. Η στάση του είναι αφερέγγυα και επικίνδυνη. Με το πρόσχημα ότι ο «διάλογος» γίνεται στη Βουλή (πρόσχημα που η κυβέρνηση φρόντισε να του το προσφέρει), ο ΣΥΝ επιχειρεί για μια ακόμη φορά να αθωώσει τον «κοινωνικό διάλογο» και την ταξική συναίνεση που αυτός υπηρετεί.

Για να δικαιολογήσει τη στάση του, εσκεμμένα προβάλλει το χώρο του «διαλόγου», τη Βουλή, και όχι το περιεχόμενό του. Προσπαθεί να τον νομιμοποιήσει σαν διαδικασία στη συνείδηση των εργαζομένων, κρύβοντας ότι αυτό που ξεκίνησε προχτές δεν είναι μια συνήθης κοινοβουλευτική διαδικασία, αλλά ένας αντιδραστικότατος «κοινωνικός διάλογος» με συγκεκριμένες αντιασφαλιστικές στοχεύσεις.

Μετά την έναρξη του «διαλόγου» και τη δημοσιοποίηση της αναλογιστικής μελέτης, οι εργαζόμενοι έχουν ακόμα περισσότερους λόγους να αφήσουν στην άκρη αυτούς που προσπαθούν να τους φέρουν στα μέτρα του κεφαλαίου, να τους αποπροσανατολίσουν, να τους κάνουν συνενόχους στο ξεπάστρεμα των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Η επιτυχία των συλλαλητηρίων του ΠΑΜΕ στις 7 Νοέμβρη και η παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα είναι καθήκον πρώτης γραμμής για κάθε εργάτη και υπάλληλο.