ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 17 Οχτώβρη 2007
Σελ. /28
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Διπλό το λαϊκό «ΟΧΙ»

Με διαφορετικό όνομα αλλά με ακέραιο το αντιδραστικό του περιεχόμενο το άλλοτε «ευρωσύνταγμα», ως «μεταρρυθμιστική συνθήκη» πλέον, οδηγείται τάχιστα προς έγκριση από την άτυπη σύνοδο των αρχηγών των κρατών - μελών της ΕΕ μεθαύριο στη Λισαβόνα. Εχοντας μεσολαβήσει δύο χρόνια απ' όταν, το 2005, το «ευρωσύνταγμα» δεχόταν τα ραπίσματα των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας μέσω δημοψηφισμάτων, έγινε προσπάθεια με την αλλαγή του ονόματός του να ξεπεραστούν οι όποιοι σκόπελοι για την υιοθέτησή του από τα κράτη - μέλη, ώστε να ενισχυθεί ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ευρωένωσης των μονοπωλίων.

Με τη «μεταρρυθμιστική συνθήκη» η ΕΕ υιοθετεί τη στρατηγική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού που αποτυπώνεται στο δόγμα του προληπτικού πολέμου. Στο όνομα της «προστασίας των πολιτών» από την «τρομοκρατία» παρέχεται ένα πρώτης τάξεως άλλοθι στο κεφάλαιο για να κατατρομοκρατεί τους λαούς. Ακόμα, εντείνεται η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ με την περαιτέρω ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας, με την ενίσχυση των στρατιωτικών επεμβάσεων σε τρίτες χώρες. Εκχωρούνται περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών - μελών στα διακρατικά όργανα της ΕΕ, για παράδειγμα επαφίεται στο Συμβούλιο της ΕΕ η απόφαση για επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων και της ελεύθερης κυκλοφορίας τους! Καταργείται το βέτο και καθιερώνεται η μέθοδος της ειδικής πλειοψηφίας, προς όφελος των πιο ισχυρών κρατών - μελών για όλα τα ζητήματα, θίγοντας την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία των χωρών της ΕΕ. Χαρακτηριστική περίπτωση, η κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας στο πεδίο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας (Europol, Eurojust), στο όνομα αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας». Επιταχύνεται έτσι η ολοκλήρωση ενός ευρωενωσιακού νομοθετικού πλαισίου που περιορίζει ακόμη πιο πολύ τα όποια λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, θωρακίζοντας τα ευρωμονοπώλια και ενισχύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της ΕΕ ενάντια στο λαϊκό κίνημα.

Το αντιδραστικό και επιζήμιο για τους λαούς περιεχόμενο της «μεταρρυθμιστικής συνθήκης» είναι υπαγορευμένο, διαμορφωμένο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση της αντιδραστικής και επιζήμιας για τα λαϊκά συμφέροντα φύσης της ίδιας της ΕΕ. Είναι βήμα προς την πολιτική ενοποίηση και τη δημιουργία συνθηκών να δρα πιο αποφασιστικά ως ιμπεριαλιστικό κέντρο. Το λαϊκό «ΟΧΙ» πρέπει να είναι διπλό προς τη Συνθήκη και προς την ΕΕ και τη συνολική πολιτική της. Εξυπακούεται και προς όσους υιοθετούν και προωθούν αυτή την πολιτική, όπως στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που όχι μόνο έχουν αποδεχτεί τη «μεταρρυθμιστική συνθήκη» αλλά και επιχειρούν με εκβιασμούς να εκμαιεύσουν τη λαϊκή συναίνεση, με τον ισχυρισμό ότι τυχόν απόρριψή της θα είναι επιζήμια για την ενότητα και παραπέρα ενοποίηση της Ευρώπης. Μα κάτι τέτοιο θα είναι κέρδος για τους λαούς και τα συμφέροντά τους. Οσο για τον ΣΥΝ, κατά καιρούς αποδέχεται ή απορρίπτει τις διάφορες ευρωενωσιακές συνθήκες, στηρίζει όμως με συνέπεια την πηγή παραγωγής τους, την ίδια την ΕΕ, την πορεία ενοποίησης της οποίας και υποστηρίζει.

Η «μεταρρυθμιστική συνθήκη» διαμορφώνει ένα ακόμα πιο ζοφερό αύριο για τους λαούς της Ευρώπης. Χρέος δικό τους να την αντιπαλέψουν όπως και κάθε συνθήκη που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον τους. Στο στόχαστρό του το εργατικό λαϊκό κίνημα και στην Ελλάδα πρέπει να «κλειδώσει» τη φιλομονοπωλιακή ευρωενωσιακή πολιτική. Η πάλη εναντίον της είναι πάλη υπέρ όλων όσα αξίζει, δικαιούται να απολαμβάνει η εργατική λαϊκή οικογένεια.

Περί «Αριστεράς»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αριστερά δε σημαίνει προσέγγιση στις θέσεις του ΚΚΕ, οι οποίες είναι σκουριασμένες, αλλά διαφορετικό χειρισμό του κράτους και επιτόπιες παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ στα κοινωνικά προβλήματα». Τάδε έφη Γ. Παναγόπουλος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ.

Πράγματι, δεν υπάρχει πιο εύστοχη διατύπωση για το πώς στο ΠΑΣΟΚ εννοούν και αντιλαμβάνονται την έννοια της «Αριστεράς». Γι' αυτούς «αριστερά» σημαίνει πρώτα και κύρια μακριά από σκουριασμένες ιδέες. Μακριά, δηλαδή, από εκείνη την πολιτική και εκείνες τις αξίες που με σθένος βάζουν ως αποστολή τους την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Μακριά από τον πολιτικό φορέα που προβάλλει μια άλλη εναλλακτική πρόταση εξουσίας όπου κριτήριο θα είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, το 'χουν δείξει και στην πράξη με τη δράση τους, απ' όλα τα πόστα τους ως στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ως στελέχη του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

«Αριστερά» - κατά το ΠΑΣΟΚ - σημαίνει όχι αλλαγή του σημερινού αντιλαϊκού κράτους, αλλά μια άλλη διαχείρισή του. Και, τέλος, σημαίνει παρεμβάσεις στα κοινωνικά προβλήματα, χωρίς βέβαια να λέμε σε όφελος τίνος, ποιας τάξης και ποιων κοινωνικών στρωμάτων θα είναι αυτές οι παρεμβάσεις. Αν κρίνουμε βέβαια εκ του αποτελέσματος και τη μέχρι τώρα πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να είναι παρά σε όφελος των λίγων και των ισχυρών, όπως ακριβώς ήταν όλα τα τελευταία χρόνια.

Αυτή είναι η «Αριστερά». Μια καρικατούρα για να βολεύεται το σύστημα. Είναι η απόχη που επιδιώκει να ψαρεύει σε θολά νερά και να παγιδεύει τους εργαζόμενους στα δίχτυα του δικομματισμού. Είναι η μάσκα της γνωστής αντιλαϊκής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Η τρομοκρατία των «εκθέσεων»

Ο εκβιασμός τέθηκε με ωμό και τρομοκρατικό τρόπο από την αρχή: «Καταρρέουν τα Ταμεία (...το 2050!), αν δεν πάρουμε τώρα μέτρα για το Ασφαλιστικό». Τώρα επανέρχεται με το «κύρος» των μελετών και των «προβλέψεων» διαφόρων έγκυρων διεθνών οργανισμών: «Δώδεκα χρόνια ζωής έχει ακόμα το ΙΚΑ», ο τρομοκρατικός τίτλος χτες φιλοκυβερνητικής εφημερίδας. Φυσικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «νίπτει τας χείρας του», δηλώνοντας ότι δε γνωρίζει τίποτα. Το ίδιο έκανε και με τις εκθέσεις των Ν. Αναλυτή και Ν. Γκαργκάνα, φροντίζοντας να λειτουργήσουν προπαγανδιστικά για να προετοιμάσουν το έδαφος για το «διάλογο» και την «επίλυση» του Ασφαλιστικού. Οι «εκθέσεις» αυτές είναι πολλαπλά χρήσιμες για την κυβέρνηση, αφού εκτός από το να ρίχνουν «βόμβες» και να τρομοκρατούν τους ασφαλισμένους, διευκολύνουν την κυβέρνηση να εμφανίσει ως «ήπιες» τις ανατροπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που θα φέρει η ίδια στο τέλος. Ακριβώς γι' αυτό και οι εκθέσεις αυτές και οι συντάκτες τους πληρώνονται ακριβά. Το κακό γι' αυτήν είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν τσιμπάνε πλέον και ακούνε «βερεσέ» τα πορίσματά τους. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι δεκαετίες τώρα τους έχουν κατακλέψει τα Ταμεία και τον ιδρώτα τους, ο πλούτος που παράγουν φτάνει και περισσεύει για να υπάρχει σύνταξη αξιοπρεπής και με λιγότερα χρόνια δουλιάς, αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια για όλους, και άρα μόνο τους χρωστάνε. Και αυτά πρέπει να τα πάρουν πίσω.

Οι ένοχοι για τα ελλείμματα...

Το σημαντικότερο επιχείρημα που προβάλλουν τα τελευταία 20 χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, για να δικαιολογούν την προσήλωσή τους στην εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, ήταν η ανάγκη μείωσης των ελλειμμάτων του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ κ.λπ.) που τροφοδοτούν την ανοδική πορεία του δημόσιου χρέους. Και ενώ οι πράσινες πολιτικές λιτότητας διαδέχονται τις γαλάζιες, τα ελλείμματα του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων, παραμένουν στο «ύψος τους».

Αποτελεί δε κοινό μυστικό ότι σημαντικό μερίδιο, στη διαιώνιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, έχουν οι αλυσιδωτές χαριστικές ρυθμίσεις των απλήρωτων φόρων, οι διαφόρου είδους επιδοτήσεις του κράτους στο κεφάλαιο, οι χαριστικές ρυθμίσεις εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία και των κάθε είδους χρεών στο Δημόσιο, που εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Ρυθμίσεις, με τις οποίες στην ουσία επιβραβεύονται γενικότερα τα «μεγάλα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος», επιβεβαιώνοντας πως το πρόβλημα των ελλειμμάτων του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ κ.λπ.) όπως και η διόγκωση του δημόσιου χρέους, είναι πρόβλημα καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

... και τα τεκμήρια

Χαρακτηριστικό παράδειγμα και δυο αποφάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, που ανακοινώθηκαν το τελευταίο 5ήμερο. Το περασμένο Σάββατο, μετά τη συνεργασία του με τον πρωθυπουργό για το Ασφαλιστικό, ο υπουργός Απασχόλησης ανακοίνωσε νέα χαριστική ρύθμιση για τις απλήρωτες εισφορές στο ΙΚΑ και άλλα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ προχτές το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε νέα ρύθμιση που επιτρέπει Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΠΑΕ) και Καλαθοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΚΑΕ) να ξοφλήσουν τα απλήρωτα χρέη στο δημόσιο (από φόρους κλπ) σε ...10 χρόνια! Εννοείται, πως για να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες τους (πληρωμή μισθών, συντάξεων κ.λπ.) τόσο το Δημόσιο όσο και το ΙΚΑ ή άλλα ασφαλιστικά ταμεία, αναγκάζονται να συνάπτουν δάνεια από τις τράπεζες, με όρους που συχνά είναι τοκογλυφικοί.

Με τέτοιες χαριστικές - ειδικά για το μεγάλο κεφάλαιο - ρυθμίσεις, πώς να μη φουντώνουν τα χρέη στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία;



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ