«Αριστερά δε σημαίνει προσέγγιση στις θέσεις του ΚΚΕ, οι οποίες είναι σκουριασμένες, αλλά διαφορετικό χειρισμό του κράτους και επιτόπιες παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ στα κοινωνικά προβλήματα». Τάδε έφη Γ. Παναγόπουλος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ.

Πράγματι, δεν υπάρχει πιο εύστοχη διατύπωση για το πώς στο ΠΑΣΟΚ εννοούν και αντιλαμβάνονται την έννοια της «Αριστεράς». Γι' αυτούς «αριστερά» σημαίνει πρώτα και κύρια μακριά από σκουριασμένες ιδέες. Μακριά, δηλαδή, από εκείνη την πολιτική και εκείνες τις αξίες που με σθένος βάζουν ως αποστολή τους την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Μακριά από τον πολιτικό φορέα που προβάλλει μια άλλη εναλλακτική πρόταση εξουσίας όπου κριτήριο θα είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, το 'χουν δείξει και στην πράξη με τη δράση τους, απ' όλα τα πόστα τους ως στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ως στελέχη του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

«Αριστερά» - κατά το ΠΑΣΟΚ - σημαίνει όχι αλλαγή του σημερινού αντιλαϊκού κράτους, αλλά μια άλλη διαχείρισή του. Και, τέλος, σημαίνει παρεμβάσεις στα κοινωνικά προβλήματα, χωρίς βέβαια να λέμε σε όφελος τίνος, ποιας τάξης και ποιων κοινωνικών στρωμάτων θα είναι αυτές οι παρεμβάσεις. Αν κρίνουμε βέβαια εκ του αποτελέσματος και τη μέχρι τώρα πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να είναι παρά σε όφελος των λίγων και των ισχυρών, όπως ακριβώς ήταν όλα τα τελευταία χρόνια.

Αυτή είναι η «Αριστερά». Μια καρικατούρα για να βολεύεται το σύστημα. Είναι η απόχη που επιδιώκει να ψαρεύει σε θολά νερά και να παγιδεύει τους εργαζόμενους στα δίχτυα του δικομματισμού. Είναι η μάσκα της γνωστής αντιλαϊκής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.