ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δικαίωμα η Ασφάλιση των καλλιτεχνών

Πρόσφατη κινητοποίηση των εικαστικών καλιτεχνών για το ασφαλιστικό τους

Το Ασφαλιστικό των καλλιτεχνών ήταν το θέμα της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε προχτές στο εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ με πρωτοβουλία της Αχτίδας Καλλιτεχνών. Το χρόνιο πρόβλημα της συνταξιοδότησης των καλλιτεχνών - λογοτεχνών έρχεται στην επικαιρότητα επιτακτικά ζητώντας τη λύση του, μέσα στο γενικότερο τοπίο της πιο οξυμένης επίθεσης στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Το ΚΚΕ επανέρχεται στο θέμα του Ασφαλιστικού των Καλλιτεχνών με μια πρόταση νόμου που προτίθεται σύντομα να καταθέσει στη Βουλή. Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση που επικρατεί στους καλλιτεχνικούς κλάδους με εξαρτημένη σχέση εργασίας, π.χ. μουσικούς - ηθοποιούς - τραγουδιστές - χορευτές και στο χώρο των δημιουργών (εικαστικών - λογοτεχνών - χορογράφων - συνθετών - στιχουργών κλπ) το ΚΚΕ προτείνει ένα ενιαίο σύστημα ασφάλισης και συνταξιοδότησης για όλους τους καλλιτέχνες, επισήμανε στην εισηγητική της αναφορά η βουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Εύα Μελά.

Το μεγάλο κενό στη συνταξιοδότηση και ασφάλιση των δημιουργών καλυπτόταν μερικά - αλλά πάντα με πολλά προβλήματα - με τη χορήγηση των λεγόμενων «τιμητικών συντάξεων» του ΥΠΠΟ. Με διεκδικήσεις το 1996 επιτεύχθηκε η τροποποίηση του νόμου που έδινε ικανό αριθμό τιμητικών συντάξεων (100 περίπου το χρόνο). Στις επιτροπές επιλογής κατά κλάδο μετείχαν και εκπρόσωποι των συλλογικών φορέων. Το 2002 ο νόμος τροποποιήθηκε ξανά, προς το χειρότερο, αφού είχε σαν αποτέλεσμα «ελάχιστοι δημιουργοί - καλλιτέχνες να μπορούν να στοιχειοθετήσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, μιας και οι προϋποθέσεις του νόμου ήταν εκτός πραγματικότητας. Οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν την περίοδο 2000- 2002 και έπρεπε να κριθούν με τον ισχύοντα τότε νόμο 2435/1996, κρατήθηκαν παράνομα στα συρτάρια του υπουργείου Πολιτισμού και κρίθηκαν με το νόμο 3075/2002, με αποτέλεσμα να απορριφθούν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Η λύση του Ασφαλιστικού - Συνταξιοδοτικού όλων των καλλιτεχνών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας και ανθρώπινο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου καλλιτέχνη. Η κυβέρνηση - όπως άλλωστε και οι προηγούμενες - αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους της, σαν αναλώσιμα, αδιαφορώντας για τους όρους και τις συνθήκες, μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει. Συνθήκες που τελικά πολλές φορές τον παροπλίζουν και τον καταργούν.

Απώλεια του παγκόσμιου Χορού

«Εφυγε» χτες σε ηλικία 102 ετών ένας παγκοσμίως σπουδαίος χορογράφος. Ο ιδρυτής, επί 70 χρόνια καθοδηγητής του Κρατικού Ακαδημαϊκού Συγκροτήματος Λαϊκού Χορού της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας, βραβευμένος με όλα τα σημαντικά βραβεία χορού και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, Ιγκορ Μοϊσέγιεφ.

Στις βραβεύσεις του περιλαμβάνονται τρία Βραβεία «Στάλιν», Βραβείο «Λένιν», Κρατικά Βραβεία της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας, ενώ μόνο τα ξένα μετάλλια ανέρχονται σε 12 και άλλα 8 από την πατρίδα του.

Γεννήθηκε το 1906 στο Κίεβο. Το 1924 εντάσσεται στο «Μπολσόι». Το 1937 αναλαμβάνει τη δημιουργία του συγκροτήματος λαϊκού χορού και ξεκινά η θρυλική του πορεία. Στη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, με αποδεκατισμένο το συγκρότημα, «οργώνει» την ΕΣΣΔ, τα μέτωπα, νοσοκομεία, δίνοντας τρεις παραστάσεις τη μέρα. Αμέσως μετά τον πόλεμο το συγκρότημα ξεκινά περιοδείες στο εξωτερικό. Το 1958 το συγκρότημα ήταν ο πρώτος καλλιτεχνικός φορέας της ΕΣΣΔ που περιόδευσε στις ΗΠΑ.

Μεταξύ των σημαντικότερων χορογραφιών του περιλαμβάνονται οι «Χοροί των Λαών της ΕΣΣΔ», οι «Χοροί των Σλάβικων Λαών», το μπαλέτο «Παρτιζάνοι», «Ειρήνη και Φιλία», χορογραφίες σε μουσική του Μποροντίν και του Μουσόργκσκι και η «Σουίτα Ελληνικών Χορών» του Μίκη Θεοδωράκη.

-- «Σύγχρονη Εποχή»: Νίκος Στ. Μιχιώτης «Τα έκτακτα στρατοδικεία της περιόδου 1946-1960 εν ονόματι του βασιλέως...». Μελέτη εξαιρετικά χρήσιμη για την ιστοριογραφία και τη βιβλιογραφία τη σχετική με ιστορικά, προσωπικά ημερολόγια καταδικασμένων αγωνιστών, έγγραφα κλπ., η οποία έρχεται να προσθέσει τα πρακτικά των έκτακτων στρατοδικείων που στήθηκαν ενάντια σε χιλιάδες αγωνιστές από το 1946 και λειτούργησαν μέχρι το 1960. Ο συγγραφέας, μετά από σχετικά υπομνήματα, κατάφερε να προσεγγίσει τα αραχνιασμένα αρχεία, με τα πρακτικά των στρατοδικείων). Γιάννης Παπαοικονόμου «Το δόκανο» (πολιτικο-κοινωνικό μυθιστόρημα, με ηρωίδα μια κοπέλα, σε λαϊκή γειτονιά, που δρα ενάντια στην Απριλιανή χούντα).

-- Κ. Αδάμ (Μεσογείων 275, Κ. Χαλάνδρι, 15231, 210-6721.801-4): Ο οίκος, γνωστός για τις υψηλής αισθητικής εικαστικού περιεχομένου εκδόσεις του, κυκλοφόρησε δύο λευκώματα - μονογραφίες: 1) Της Αννας Χατζηγιάννη με τίτλο «Θεόφιλος». Η μελετήτρια βιο-εργογραφεί τον ταπεινό «φτωχούλη του θεού», δικαιωμένο μετά το θάνατό του και διεθνούς φήμης σήμερα, λαϊκό ζωγράφο του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα Θεόφιλο. 2) Του Δημήτρη Παυλόπουλου με τίτλο «Ζογγολόπουλος». Ο λέκτορας της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθήνας - βιο-εργογραφεί τον πρόσφατα πεθαμένο, μεγάλο γλύπτη και ζωγράφο Γιώργο Ζογγολόπουλο, έναν από τους πρώτους Ελληνες εικαστικούς που δέχτηκαν και εξέφρασαν την αφαίρεση, με έργα εξαιρετικής απλότητας και δύναμης, όπως είναι οι πασίγνωστες «ομπρέλες» του.

-- Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης: Φιλίππο ντε Στράτα «Λίβελος κατά της τυπογραφίας» (εισαγωγή του Μάρτιν Λόουρι, μετάφραση Αντιγόνης Φιλιπποπούλου. Το μικρό βιβλιαράκι του ΜΙΕΤ περιλαμβάνει ποίημα - λίβελο κατά της εφεύρεσης της τυπογραφίας, του μοναχού και καλλιγράφου θρησκευτικών κειμένων του 15ου αιώνα, στη Βενετία για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, Φιλίππο ντε Στράτα. Ο μοναχός, απευθύνοντας το στιχουργημένο λίβελό του στον Δόγη Νικόλα Μάρκελο, χαρακτηρίζει την «ανταγωνίστριά» του τυπογραφία «μάστιγα» και του ζητά να «κλείσει τους τυπογράφους», που εξέδιδαν τα «ανόσια» έργα του Οβίδιου και άλλων ποιητών).

-- «Ελληνικά Γράμματα»: Φωτεινής Δεκάζου - Στεφανοπούλου «Περιθωριακοί και παραβάτες (Ο κόσμος των παρεκκλίσεων στην κωμωδία του Αριστοφάνη)» (μελέτη για τους περιθωριακούς τύπους - μέθυσους, κλέφτες, μοιχούς, μοιχαλίδες, λάγνες γριές, δωροδόκους, καταχραστές - που σατίριζε ο Αριστοφάνης στις κωμωδίες του για να τους αντιπαλέψει).

-- «Μεταίχμιο»: Χένρι Μίλερ «Μαύρη άνοιξη» (μετάφραση επίμετρο Γιώργος - ΙΚΑΡΟΣ Μπαμπασάκης, μυθιστόρημα). Ελι Βιζέλ «Η νύχτα» (μετάφραση Γιώργος Ξενάριος. Ο βραβευμένος με το «Νόμπελ Ειρήνης» δημοσιογράφος και συγγραφέας, σ' αυτό το βιβλίο - μαρτυρία περιγράφει τα βιώματά του από τα ναζιστικά στρατόπεδα, το χαμό των γονιών του σ' αυτά, τη διάσωσή του και τον αγώνα για την επιβίωσή του).

-- «Στοχαστής»: Νάνι Μπελεστρίνι «Τα θέλουμε όλα» (πολιτικο-κοινωνικό μυθιστόρημα, με «ήρωες» της ιταλικής εργατικής τάξης, το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Μετάφραση Χριστίνα Σταματοπούλου. Περιλαμβάνεται και συνέντευξη του συγγραφέα στον δημοσιογράφο Δημήτρη Δεληολάνη, για την ελληνική έκδοση).

-- Γαβριηλίδης: Νίκος Γρηγοριάδης «Ποιήματα (1963-2005)» (συγκεντρωτικός τόμος ποιημάτων του Ν. Γρηγοριάδη). Ματίνα Μοσχόβη «Υλαγμοί από την απέναντι όχθη» (ποιήματα και πεζά): Βασίλης Ν. Πης «Μυθογραφία» (ποιήματα). Λία Σιώμου «Εν γη ερήμω» (ποιήματα). Θάνος Σταθόπουλος «Ενας σωρός γλώσσα» (σύντομα κείμενα ποικίλης θεματολογίας). «Μετά το '89 (Στους δρόμους της ιστορίας και της λογοτεχνίας)» (επιμέλεια Κώστας Βούλγαρης. Ανθολόγηση κειμένων γνωστών Ελλήνων συγγραφέων, μελετητών της λογοτεχνίας και ιστορικών για θέματα της λογοτεχνίας, της ιστορίας και πολιτικής μετά το 1989).

-- «Νεφέλη»: Γιώργος Αλεξανδρινός «Σενάριο για μια χαμένη αγάπη» (μυθιστόρημα).

Προς απεργία οι σεναριογράφοι του Χόλιγουντ

Σε απεργία μετά από 20 χρόνια οδεύουν οι σεναριογράφοι και συγγραφείς του Χόλιγουντ, μετά το αδιέξοδο στο οποίο κατέληξαν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα σύμβαση με τα κινηματογραφικά στούντιο και τα τηλεοπτικά κανάλια.

Οι πολύμηνες διαπραγματεύσεις είχαν σαν αντικείμενο τα δικαιώματα των σεναριογράφων από τις πωλήσεις των DVD και του διαδικτύου που αποτελούν πηγές τεράστιας κερδοφορίας των μονοπωλίων του οπτικοακουστικού. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τα στούντιο να ανακοινώσουν ότι το αίτημα αποτελεί... «ένα τεράστιο εμπόδιο για περαιτέρω πρόοδο»! Οι σεναριογράφοι απάντησαν ότι στις διαπραγματεύσεις κάθε θέμα που τους αφορούσε αγνοήθηκε. «Αυτό είναι απαράδεκτο».

Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί είναι το γεγονός πως σε πρόσφατη ψηφοφορία των σεναριογράφων για το ενδεχόμενο απεργίας προέκυψε το ποσοστό του 90% υπέρ των κινητοποιήσεων. Οι διοικήσεις των σωματείων των σεναριογράφων (ανατολικής και δυτικής ακτής των ΗΠΑ) ανακοίνωσαν πως έπεται η αναγγελία της έναρξης της απεργίας προς τα 12.000 μέλη τους. Σημαντικό, ωστόσο, ρόλο θα παίξει και η διάρκειά της, αφού τα στούντιο έχουν μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, γι' αυτό τα προβλήματα στις παραγωγές ταινιών και σειρών αναμένονται από τη νέα περίοδο.