Τις αντιρρήσεις της Μόσχας στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου την οποία στηρίζει και προωθεί η Ουάσιγκτον, μετέφερε στην Ελληνίδα υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη μεσολαβητική τρόικα για το Κοσσυφοπέδιο, Αλεξάντρ Μπότσαν Χαρτσένκο.

Σύμφωνα με όσα διακινεί το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, στη συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, ύστερα από αίτημα του Ρώσου διπλωμάτη, ο εκπρόσωπος της Ρωσίας έκανε εκτενή και σε βάθος ενημέρωση για την παρούσα κατάσταση και τις προοπτικές της προσπάθειας που έχει αναλάβει η μεσολαβητική τρόικα (ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία). Η Ντόρα Μπακογιάννη τόνισε ότι η Ελλάδα έχει συνεχές και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ζήτημα του μελλοντικού καθεστώτος, σημειώνοντας ότι το θέμα αυτό εντάσσεται παγίως σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις της με τους ομολόγους της.

Η ΥΠΕΞ επισήμανε ότι η Ελλάδα επικοινωνεί και συνομιλεί με όλα τα εμπλεκόμενα στο ζήτημα αυτό μέρη, ενώ επανέλαβε την υποστήριξη της χώρας μας στις προσπάθειες που καταβάλλει η τρόικα, καθώς και την προσέγγιση που έχει η Ελλάδα στο ζήτημα αυτό. Προσέγγιση που συνοψίζεται στις ακόλουθες παραμέτρους:

-- Λύση σταθερότητας για την περιοχή.

-- Σεβασμός των ευρωπαϊκών αρχών και αξιών.

-- Προσπάθεια αναζήτησης, ακόμα και τώρα, της μέγιστης δυνατής σύγκλισης μεταξύ των μερών.

-- Απαίτηση για μέγιστη δυνατή διεθνή νομιμοποίηση.

-- Τέλος, διαμόρφωση, απαραιτήτως, ενιαίας ευρωπαϊκής στάσης για ένα ευρωπαϊκό ζήτημα, όπως αυτό.

Σημειώνεται ότι μετά τη σημερινή συνάντηση η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη θα επισκεφθεί το Παρίσι, όπου, μεταξύ άλλων, πρόκειται να συζητήσει το ζήτημα αυτό με τον Γάλλο ομόλογό της B. Κουσνέρ.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι θέσεις για το Κόσσοβο, που προβάλλει η ελληνική κυβέρνηση, περιγράφουν την αδυναμία της Αθήνας να υποστηρίξει την πάγια θέση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας περί «μη αλλαγής συνόρων». Οπως παρατηρούν έμπειροι διπλωμάτες, η θέση «για μέγιστη δυνατή νομιμοποίηση», αφήνει το περιθώριο στη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου. Επίσης, οι προτροπές της Αθήνας για «κοινή ευρωπαϊκή θέση» περιγράφουν την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να καλυφθεί πίσω από τις αποφάσεις των εταίρων.

Στο παρά πέντε αποφεύχθηκε η «σύρραξη» στη διάρκεια της ΚΠΕ του Συνασπισμού που συνεδρίασε το περασμένο Σαββατοκύριακο για να συζητήσει ζητήματα σχετικά με το 5ο τακτικό συνέδριο του κόμματος, καθώς πάρα πολλά μέλη της διαμαρτυρήθηκαν για τη στενότητα χρόνου εντός του οποίου θα έπρεπε να μελετήσουν τα συνεδριακά ντοκουμέντα, αν το συνέδριο πραγματοποιούνταν στα μέσα του Δεκέμβρη. Τελικά πέτυχαν μικρή αναβολή του συνεδρίου το οποίο ορίστηκε για τα τέλη του Γενάρη, παρά κι ενάντια στην επιμονή του Αλ. Αλαβάνου, το συνέδριο να διεξαχθεί οπωσδήποτε τον Δεκέμβρη. Το κείμενο των Θέσεων που εγκρίθηκε ως βάση για συζήτηση πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί ως την Τετάρτη 21/11 οπότε και θα κληθεί εκ νέου η ΚΠΕ για να το εγκρίνει.

Υπεραμυνόμενος της άποψής του για συνέδριο το συντομότερο δυνατό, ο πρόεδρος του ΣΥΝ έφτασε να κάνει την εξής δήλωση: «Το κόμμα μας έχει υποχρέωση να πάει στο συνέδριο ακόμα και χωρίς Θέσεις. Ε, σ' αυτή τη χώρα κάποιος πρέπει να δώσει το παράδειγμα. Εμείς θα δώσουμε το παράδειγμα ότι σ' αυτή τη χώρα, που θέλουν να την κάνουν Ζωνιανά, υπάρχουν κάποιοι χώροι οι οποίοι μπορούν να λειτουργούν με αυστηρότητα στους δικούς τους θεσμούς και με γνώση της ιεραρχίας που έχουν στο εσωτερικό τους. Και ιεραρχία στο εσωτερικό μας σημαίνει ότι πάνω απ' όλα είναι το καταστατικό. Πάνω από τον πρόεδρο είναι το καταστατικό. Πάνω από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή είναι το καταστατικό. Μ' αυτήν την έννοια, σύντροφοι - είπα και το ξαναλέω - δεν μπορούμε να κάνουμε βεντάλια τον χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου».

Στις παρεμβάσεις του ο Αλ. Αλαβάνος επέμεινε ότι το συνέδριο πρέπει να σηματοδοτήσει την ανανέωση του ΣΥΝ με ανάδειξη νέων σε ηλικία στελεχών και «διορθωτικές παρεμβάσεις στον τρόπο λειτουργίας του κόμματος», δηλώνοντας σε ό,τι αφορά στις τάσεις ότι «δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις λογικές της οργανωμένης ομάδας που πολλές φορές ακυρώνει πολιτικά βήματα που μπορούμε να κάνουμε». Παρόλα αυτά διευκρίνισε ότι δε ζητάει αλλαγή καταστατικού γιατί «θα ήταν αντίφαση από πλευράς μου να λέω να γίνει γρήγορα το συνέδριο και να είναι και καταστατικό».

Ενώ σε ό,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε την ανάγκη εμπλουτισμού του με νέες συνιστώσες, αναφερόμενος στην «οικολογική» και τη «σοσιαλιστική». Ο πρόεδρος του ΣΥΝ επικρότησε την προεκλογική τακτική του κόμματός του και σαν αποδεδειγμένα επιτυχημένη συνταγή, πρότεινε τη συνέχισή της, δηλαδή κεντρικό μέτωπο στην κυβέρνηση ΝΔ έτσι ώστε ο ΣΥΝ να αναδειχτεί σε «πόλο συσπείρωσης» δυνάμεων προερχόμενων απ' το ΠΑΣΟΚ. Ο Αλ. Αλαβάνος πρότεινε παρεμβάσεις διαχειριστικού περιεχομένου όπως στο θέμα της ακρίβειας, του ασφαλιστικού, της Παιδείας, του περιβάλλοντος κ.ά. φροντίζοντας να προεξοφλήσει ότι «μόνο σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πλαίσιο μπορούμε να αναδείξουμε μερικά αιτήματα, να δώσουμε αγώνες και να επιδιώξουμε αποτελέσματα που επηρεάζουν άμεσα την εθνική πραγματικότητα»!!!

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ δεν παρέλειψε να απευθυνθεί στο ΠΑΣΟΚ με μια ευχή που ισοδυναμούσε και με θέση υπέρ της διαφορετικότητάς του από τη ΝΔ, λέγοντας «να εμφανιστεί πάλι επί της γης τουλάχιστον στις κοινές προσπάθειες που πρέπει να γίνουν για αντίκρουση των ακραίων αντικοινωνικών μεταρρυθμίσεων της ΝΔ»!

Την ηθική διάσταση στην επίλυση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων ανέδειξε ο Καρ. Παπούλιας, δίχως να αποφύγει μια διόγκωση και μεγαλοποίηση του ρόλου της ηθικής στο όνομα ότι «εμπεριέχει πολιτική δυναμική».

Μιλώντας χτες σε τελετή για την ανάδειξή του σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για τη σχέση της πολιτικής με την ηθική, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαπίστωσε ότι «η ηθική και η πολιτική δεν είναι ασύμβατες μεταξύ τους», καθώς και ότι «η επίκληση της ηθικής δεν είναι πάντοτε ένας τρόπος συγκάλυψης των αξιώσεων ισχύος εκείνου που την επιχειρεί». Στη συνέχεια εμφάνισε ως ηθική επιταγή την ενίσχυση των οικονομικών ασθενέστερων: «Αποτελεί όχι μόνον παραδεκτή, αλλά και αναγκαία "ηθικοποίηση της πολιτικής" η θέσπιση, για παράδειγμα, νόμων για την αποτελεσματικότερη προστασία των κοινωνικά και οικονομικά αδυνάτων, των γυναικών, των παιδιών, των μεταναστών κλπ.», είπε χαρακτηριστικά. Αναφερόμενος στην ηθική στις διεθνείς σχέσεις, εκτίμησε πως «το κρίσιμο θέμα είναι ότι από την οργάνωση της διεθνούς κοινότητας απουσιάζει το στοιχείο της εκτελεστότητας», του διεθνούς δικαίου, ενώ «η έννοια της ηθικής και το περιεχόμενο του εφαρμοστέου δικαίου διαμορφώνονται κυρίως μέσα από το πρίσμα των συμφερόντων των ισχυρών». Στις ηθικές προκλήσεις της παγκόσμιας πολιτικής περιέλαβε επίσης τον «κίνδυνο ολοκληρωτικής καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος», καθώς και το ζήτημα της ασφάλειας και της ταυτόχρονης προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για το τελευταίο αποδοκίμασε τους βασανισμούς και τους εξευτελισμούς ανθρώπων, λέγοντας ότι «καλό είναι όμως να θυμόμαστε πως η Ιστορία έχει αποδείξει ότι έσφαλαν όσοι πίστεψαν πως με βασανισμούς ή εξευτελισμούς ανθρώπων επιτυγχάνεται η ασφάλεια».