ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εβο Μοράλες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη Βολιβία ο Πρόεδρος της χώρας, Εβο Μοράλες, όλο και πιο συχνά βρίσκεται αντιμέτωπος με την αντίδραση. Κυρίως γιατί στην πολύ φτωχή, αλλά πλούσια σε φυσικό πλούτο χώρα, που κυριαρχεί το ινδιάνικο στοιχείο, από όπου προέρχεται και ο αϊμάρα Πρόεδρος, η αστική τάξη βλέπει να χάνει προνόμιά της. Ειδικά, δε θέλουν την εθνικοποίηση των υδρογονανθράκων, αλλά και τα κοινωνικά προγράμματα στην Παιδεία και την Υγεία, που πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τη σοσιαλιστική Κούβα και έχουν βοηθήσει εκατομμύρια φτωχούς λαϊκούς ανθρώπους.

Με αιχμή του δόρατος τους κυβερνήτες και δημάρχους της λεγόμενης ημισελήνου, επαρχιών πλούσιων στα ανατολικά της χώρας, στο τόξο της Σάντα Κρους, η αντίδραση ετοιμάζει τα αποσταθεροποιητικά της σχέδια. Με κάλεσμα σε «αντίσταση των πολιτών», βίαιες ενέργειες, απεργίες πείνας, αλλά και ...φροντιστήρια στις ΗΠΑ. Θέλουν να ανακόψουν τη διαδικασία ψήφισης νέου Συντάγματος, που η Συντακτική Συνέλευση (την οποία τα αστικά κόμματα μποϊκοτάρουν) ολοκληρώνει την άλλη βδομάδα.

Τελευταία κίνηση τακτικής του Βολιβιανού Προέδρου, η πρόταση για διενέργεια δημοψηφίσματος, όπου ο λαός θα επιβεβαιώσει ή όχι την εμπιστοσύνη του στον ίδιο και το πρόγραμμα αλλαγών που προωθεί, αλλά και στους τοπικούς άρχοντες που αντιτίθενται στις αλλαγές. Μέχρι στιγμής, κάποιοι δήμαρχοι έχουν δεχτεί την πρόσκληση, αλλά υπάρχουν και φωνές της αντίδρασης που βάζουν όρο να σταματήσει τις εργασίες της η Συντακτική Συνέλευση. Μένει να φανεί αν το ρίσκο που παίρνει ο Μοράλες θα του βγει.

Δ. Κ.

ΒΙΒΛΙΟ

Ο Βασίλης Ρώτας

και το έργο του για παιδιά και εφήβους

Ποια ήταν η ζωή του Βασίλη Ρώτα, του σημαντικού αυτού πνευματικού ανθρώπου; Ποια ήταν η προσφορά του στο θέατρο, στην ποίηση και στην πεζογραφία για παιδιά και εφήβους; Τι γνωρίζουμε για τη συνεργασία του με περιοδικά και εφημερίδες, από τις αρχές του 20ού αιώνα («Νουμάς», 1908), από το Μεσοπόλεμο, την Κατοχή μέχρι και τη δεκαετία του 1970; Ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες του στο θέατρο (σπουδές, ηθοποιία, κριτική θεάτρου, συγγραφή θεατρικών έργων, σκηνογραφία, ίδρυση του «Λαϊκού θεάτρου Αθηνών» 1930, ίδρυση «Θεατρικού Σπουδαστηρίου» 1942, του «Θεατρικού Ομίλου ΕΠΟΝ Θεσσαλίας, 1944 κλπ.); Ποια η θεματολογία και η ιδεολογία των κειμένων του; Ποια η παιδαγωγική διάσταση του έργου του για παιδιά και εφήβους; Απαντήσεις σε αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα δίνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, αποτέλεσμα μακροχρόνιας επιστημονικής έρευνας και μελέτης. Πρόκειται για τη διδακτορική διατριβή του συγγραφέα Θανάση Καραγιάννη. Το έργο συμπληρώνεται με πλήρη Χρονολόγιο και Εργογραφία του Β. Ρώτα, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και με ευρετήριο ονομάτων. Το βιβλίο αυτό θα είναι πάντα επίκαιρο και σημείο αναφοράς για ένα πνευματικό άνθρωπο που έζησε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εποχή. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Με την ΚΑΠ σπέρνουν πείνα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Λεκτικό μνημείο κυνισμού πρέπει να χαρακτηριστεί η πρόσφατη ομιλία της επιτρόπου Γεωργίας της ΕΕ, Μ. Φ. Μπόουλ, σε σεμινάριο «αγροτικών στελεχών» των Βρυξελλών, σχετικά με τον λεγόμενο «έλεγχο υγείας» της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, δηλαδή την επερχόμενη ακόμη πιο αντιδραστική αναθεώρηση της πρόσφατα αναθεωρημένης ΚΑΠ. Η επίτροπος δεν μπορούσε να κρύψει την πραγματικότητα, σχετικά με την «τρελή κούρσα» ανόδου, που ακολουθούν τον τελευταίο χρόνο οι τιμές των βασικών ειδών διατροφής. Το σιτάρι από 150 ευρώ ανά τόνο, που κόστιζε πέρσι, έφτασε φέτος τα 250 ευρώ ανά τόνο. Η χρησιμοποίησή του ως ζωοτροφής έχει άμεση συνέπεια οι παγκόσμιες τιμές των γαλακτομικών να έχουν αυξηθεί κατά 65%. Και ενώ η Επίτροπος αναγνωρίζει ότι τουλάχιστον για την Ευρώπη, σε αυτήν τη ραγδαία αύξηση των τιμών, κύριο ρόλο έχει παίξει η εφαρμοζόμενη αναθεωρημένη ΚΑΠ - σε ακριβή αντίθεση με όσα προέβλεπαν οι υποστηρικτές της μερικά χρόνια πριν - επιμένει ότι τα κράτη - μέλη της ΕΕ πρέπει να συνεχίσουν «στον ίδιο δρόμο». Κανένα διευθυντικό στέλεχος των πολυεθνικών τροφίμων δε θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, ακόμη και να φτάσει στο σημείο να διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό - μια ματιά σε παλιές ομιλίες της επιτρόπου όπως και του προκατόχου της αρκεί για να πείσει - από τη στιγμή που τα «μεγάλα αφεντικά» διψούν για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη. Μόνο που στην αναζήτησή τους, προκαλούνται αδιέξοδα τέτοιου μεγέθους, που στη συνέχεια, κανένα «think tank» (δεξαμενή σκέψης) δεν μπορεί να διαχειριστεί...

Ο «γάιδαρος»...

Σε συνθήκες καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, θεωρείται περιττή πολυτέλεια η συνέχιση της λειτουργίας επιχειρήσεων - όπως η «Ολυμπιακή», η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ και άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας - κάτω από δημόσιο έλεγχο. Γι' αυτό και τα τελευταία 17 χρόνια, άρχισε ο δραστικός περιορισμός του κοινωνικού ρόλου του κράτους, με το ξεπούλημα πρώην ΔΕΚΟ, σε ευρωπαϊκά ή άλλα μονοπώλια.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, πρόσφεραν πολλά σ' αυτή την κατεύθυνση. Αρκετές πρώην ΔΕΚΟ και προβληματικές - που είχαν εξυγιανθεί με τα χρήματα των φορολογουμένων και έγιναν κερδοφόρες - ξεπουλήθηκαν (μερικά ή ολικά) στους ιδιώτες. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, δεν κατάφεραν να ξεπουλήσουν ή να κλείσουν και την «Ολυμπιακή».

Και έλαχε ο κλήρος, στον Κ. Καραμανλή το νεότερο, που αυτή την περίοδο κυβερνά τη χώρα, να κλείσει ή να ξεπουλήσει την «Ολυμπιακή Αεροπορία», την οποία είχε κρατικοποιήσει ο θείος του. Ενα είναι βέβαιο. Οτι η «Ολυμπιακή» - με τις φιλότιμες προσπάθειες απαξίωσης που καταβάλλει από το Μάρτη του 2004 η κυβέρνηση της ΝΔ - αν δεν κλείσει θα εκποιηθεί αντί πινακίου φακής. Αυτή είναι η δεύτερη όψη του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, όπου η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων θέλει τους κυβερνώντες να πουλάνε το άλογο (δηλαδή τις κρατικές επιχειρήσεις) σε τιμή γαϊδάρου.

... και το «άλογο»!

Κάτι παραπάνω από 30 χρόνια, ο ιδρυτής της ΝΔ Κων/νος Καραμανλής, που κυβερνούσε τότε τη χώρα, αποφάσισε να κρατικοποιήσει την «Ολυμπιακή Αεροπορία». Η κρατικοποίηση, έγινε με τις ευλογίες του Αριστοτέλη Ωνάση και - φυσικά - με το αζημίωτο, αφού η «Ολυμπιακή Αεροπορία» (και λόγω της πετρελαϊκής κρίσης) ήταν χρεωμένη «μέχρι τα μπούνια»! Ετσι με την απόφαση για την κρατικοποίηση, το ελληνικό δημόσιο κληρονόμησε και τα υπέρογκα χρέη που είχε βάλει ο Ωνάσης στην ΟΑ. Χρέη τα οποία ανέλαβε ο κρατικός προϋπολογισμός. Τα χρέη της ΟΑ - όπως και άλλων χρεοκοπημένων από τους ιδιώτες επιχειρήσεων που κληρονόμησε το δημόσιο - οι κυβερνώντες τα φόρτωσαν στις πλάτες των εργαζομένων.

Αυτή είναι η μια όψη του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, όπου το κράτος - λειτουργώντας πάντα σαν «συλλογικός καπιταλιστής» - προσαρμόζει όλες τις αποφάσεις στα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και εν γένει των μονοπωλίων. Με βάση αυτό το κριτήριο, η τότε κυβέρνηση Καραμανλή, αγόρασε πανάκριβα την ΟΑ και μια σειρά άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις ή επιχειρηματικούς ομίλους, ξελασπώνοντας έτσι τα αφεντικά τους από τα υπέρογκα χρέη στο δημόσιο. Με απλά λόγια, στη δεκαετία του '70 και του '80, με τις κρατικοποιήσεις που έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ακολούθησαν τη λογική «πληρώνω το γάιδαρο σε τιμή αλόγου»!

Ο «οικολόγος» κύριος Τέρνερ

Ονομάζεται Τεντ Τέρνερ. Κάποτε ήταν γνωστός ως ο πάμπλουτος «πατριάρχης» Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, με «ναυαρχίδα» των επιχειρήσεών του το πασίγνωστο κανάλι CNN. Σήμερα παρουσιάζεται ως υπέρμαχος του φυσικού περιβάλλοντος και των άγριων ζώων...

Ο κύριος Τεντ Τέρνερ είναι «οικολόγος» με ...αιτία. Τα τελευταία χρόνια, επένδυσε 2,3 δισ. δολάρια για να αγοράσει 6 εκατ. στρέμματα γης σε 12 πολιτείες των ΗΠΑ και στην Παταγονία, το νοτιότερο άκρο της αμερικανικής ηπείρου. Στις εκτάσεις του ζουν βίσονες, αιλουροειδή και άγριες πέστροφες. Οι κυνηγοί και οι ψαράδες πληρώνουν μεγάλα ποσά για να κυνηγήσουν και να ψαρέψουν στις εκτάσεις του. Σε άλλα του «οικόπεδα», στη Νεμπράσκα, ζουν 50.000 βούβαλοι, οι οποίοι τροφοδοτούν την αλυσίδα των 51 εστιατορίων - ιδιοκτησίας, φυσικά, του ίδιου του «οικολόγου» Τέρνερ - με πρώτη ύλη για χάμπουργκερ. Ο κύριος Τέρνερ, λοιπόν, βγάζει τεράστια κέρδη στο όνομα της «οικολογίας», συνεργαζόμενος και με μερικές γνωστές και μη εξαιρετέες «μη κυβερνητικές οργανώσεις», όπως η WWF και η WCU. Αποτελεί, ίσως, το καλύτερο παράδειγμα της λεγόμενης πράσινης οικονομίας...

Φήμες, μάλιστα, κυκλοφορούν ότι σε συνεργασία με τον ΟΗΕ ετοιμάζεται να δημιουργήσει ένα νέο τεράστιο καταφύγιο άγριων ζώων στη Νεμπράσκα, εξαγοράζοντας όλα τα ράντσα της περιοχής που ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τις παραδοσιακές καλλιέργειες...

Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μήπως σας θυμίζουν τα προγράμματα «ανασυγκρότησης», που εξήγγειλαν τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ για τις καμένες περιοχές κατά την περίοδο του καλοκαιριού; Προγράμματα που θα ξεκληρίσουν τη μικρομεσαία αγροτιά και θα τη μεταβάλουν σε υπαλληλικό - προφανώς, ανασφάλιστο - προσωπικό στα κυοφορούμενα «ράντσα οικοτουρισμού»;