ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μετά τη Μινεάπολη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ούτε μια λέξη καταδίκης του νέου εγκλήματος πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ, με τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας, δε βρήκε να πει η Ντ. Μπακογιάννη στη σχετική δήλωση που εξέδωσε χτες. Αντίθετα, περισσεύουν η υποκρισία και οι «ουδέτερες» εκφράσεις ίσων αποστάσεων από το θύτη και το θύμα. Θαυμάστε εκφράσεις: «Η Ελλάδα εκφράζει την ανησυχία της για την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κατάστασης στη Γάζα». «Απευθύνει έκκληση να αποκατασταθεί η ομαλότητα στην παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας και του εφοδιασμού του πληθυσμού της Γάζας με προμήθειες και κοινωνικές υπηρεσίες». Και ακόμα: «Η Ελλάδα απευθύνει έκκληση για άμεση παύση των εχθροπραξιών και για τερματισμό των επιθέσεων με πυραύλους εναντίον ισραηλινών οικισμών οι οποίες δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Παλαιστινίων»(!) Καμία αναφορά φυσικά για το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει ανεξάρτητο κράτος, για απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής κ.ο.κ. Με τέτοια συμπεριφορά εξηγείται απόλυτα γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε καλέσει την ελληνική κυβέρνηση στη διάσκεψη για το Μεσανατολικό στη Μινεάπολη. Επίσης δικαιολογείται απόλυτα ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που προχτές το βράδυ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του σε Κ. Καραμανλή και Ντ. Μπακογιάννη «για τη σθεναρή υποστήριξη που έχουν δώσει στη διάρκεια της θητείας τους σε μια στενότερη συμμαχία ΗΠΑ-Ελλάδας».

Τι συζητούσαν;

Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνωρίζει άριστα τόσο τις προτάσεις του Αμερικανού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς όσο και της ηγεσίας της ΠΓΔΜ για το ζήτημα της ονομασίας, το ερώτημα είναι εύλογο: Τι συζητούσαν χτες το μεσημέρι σε ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας ο Αμερικανός πρέσβης Ντ. Σπέκχαρντ και ο Ελληνας διαπραγματευτής Αδ. Βασιλάκης; Προφανώς, «βολιδοσκοπούσε» τη στάση και την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στην περίπτωση που οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, στη Σύνοδο Κορυφής του Απρίλη. Ακόμα, μπορεί να ζητούσε απαντήσεις για τη στάση της κυβέρνησης στην περίπτωση που εμποδίσει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Οπως είναι γνωστό, σ' αυτή την περίπτωση η ηγεσία του προτεκτοράτου έχει προειδοποιήσει ότι θα καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία στα Ηνωμένη Εθνη... Πολλά μπορεί να συζητούσαν, σε κάθε περίπτωση αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τη μυστική διπλωματία και μάλιστα με τις ΗΠΑ και ο ελληνικός λαός παραμένει στο σκοτάδι...

Διά της ... απαγόρευσης

Απαγορεύεται, αλλά ...επιτρέπεται τελικά η ανασυσκευασία εισαγόμενων οπωρολαχανικών. Αυτό προκύπτει από την αναπροσαρμογή σχετικής αγορανομικής διάταξης, που υπέγραψε χτες ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Βλάχος. Προβλέπεται ότι «απαγορεύεται να αποστέλλονται προς ανασυσκευασία οπωρολαχανικά σε επιχειρήσεις - τυποποιητήρια», ωστόσο, σε επόμενη παράγραφο διευκρινίζεται ότι «οι επιχειρήσεις για ίδιο λογαριασμό τους μπορούν να παράγουν και να πωλούν εξειδικευμένες μόνο μικρές οικογενειακές συσκευασίες (δισκάκια, διχτάκια κ.λπ.) με καθαρό βάρος μέχρι 5 κιλά για πατάτες και μέχρι 3 κιλά για υπόλοιπα οπωρολαχανικά». Εν ολίγοις διά της απαγόρευσης... επιτρέπεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα, η κατηγοριοποίηση και ο προσδιορισμός των τιμών εκ μέρους των μεγάλων επιχειρήσεων.

Αντανακλαστικά!!!

Επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων απαιτούν οι εμποροβιομήχανοι που δεν έχασαν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν όπως τους βολεύει τις πρόσφατες εξελίξεις στις διεθνείς χρηματαγορές. Ετσι, με χτεσινή του ανακοίνωση, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος, καλεί την κυβέρνηση «όχι μόνο να μην παρεκκλίνει από την πολιτική των μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει αλλά, αντίθετα, απαιτείται να επιταχύνει την προώθησή τους». Σ' αυτό το πλαίσιο ζητάει επιτάχυνση των εξελίξεων στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην απελευθέρωση των αγορών, στο δημόσιο τομέα και στην «αξιοποίηση» των κοινοτικών κονδυλίων. Αυτό είναι αντανακλαστικά...

Χρειάζεται άλλη πολιτική

Η Επερώτηση που κατέθεσε προχτές σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με θέμα την αντιπλημμυρική, αντισεισμική και αντιπυρική θωράκιση της χώρας, έφερε στην επιφάνεια, όχι μόνο την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, αλλά και τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που διαχειρίζονται αυτούς τους κρίσιμους για τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων τομείς. Ευθύνες, που άλλωστε, αποτελούν την ουσία του προβλήματος. Δεν είναι τυχαία η «κραυγαλέα αντίφαση» - που επισημαίνεται και στο κείμενο της Επερώτησης - ότι ενώ απ' τη μια η επιστήμη και η τεχνική μπορεί να δώσουν ικανοποιητικές έως και πλήρεις λύσεις σ' αυτά τα προβλήματα, απ' την άλλη η πολιτική βούληση της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της είναι αρνητική σε μια τέτοια προοπτική.

Η αρνητική κατάσταση που επικρατεί στο σύνολο του τομέα της Πολιτικής Προστασίας, είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Δεν πρόκειται για ζήτημα «διαχείρισης» ή «διαχειριστών». Η ουσιαστική έλλειψη έργων σε αυτή την κατεύθυνση, είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή. Απ' την άλλη, η επιλογή αυτή, δεν αποτελεί και κριτήριο για τις ανάγκες του λαού. Το ακριβώς αντίθετο. Δείχνει ότι οι ανάγκες του λαού, δεν υλοποιούνται από τις κυβερνήσεις που υπηρετούν το κεφάλαιο.

Ετσι την ίδια στιγμή που δεν υλοποιούνται έργα για την προστασία της ζωής του λαού, κατασκευάζονται έργα που εξυπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Εξετάζοντας, ωστόσο, τα προβλήματα Πολιτικής Προστασίας, αποκαλύπτεται πως είναι συνυφασμένα με μια σειρά από άλλες πολιτικές. Και πρώτα απ' όλα, με την ιδιοκτησία και τις χρήσεις γης. Η εμπορευματοποίηση της γης έχει ποικίλα αρνητικά αποτελέσματα. Οι ελεύθεροι χώροι συρρικνώνονται, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιούνται οι χώροι καταφυγής σε περίπτωση σεισμού. Την ίδια στιγμή, οι δασικές εκτάσεις καταπατούνται. Ρέματα μπαζώνονται, ενώ τα απαραίτητα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας δεν υλοποιούνται και στη θέση τους πραγματοποιούνται έργα που προσφέρουν κέρδη στο κεφάλαιο.

Ολα τα παραπάνω, έχουν ως αποτέλεσμα τα φυσικά φαινόμενα να συνοδεύονται από θανάτους και καταστροφές. Ομως, όσο κι αν προσπαθούν οι κυβερνήσεις, τόσο του ΠΑΣΟΚ παλιότερα όσο και της ΝΔ σήμερα, να «πείσουν» τους εργαζόμενους ότι αυτά είναι τα αναπόφευκτα αποτελέσματα των «ακραίων φυσικών φαινομένων», τόσο περισσότερο γίνεται φανερό πως η κατάληξη αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά το φυσικό επακόλουθο «μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους» - όπως αναφέρει και η Επερώτηση. Οι πλημμύρες, οι σεισμοί και οι δασικές πυρκαγιές, είναι φαινόμενα που δεν μπορείς να αποφύγεις. Οι συνέπειές τους, όμως, δεν είναι...

Τα διαχρονικά προβλήματα που παρουσιάζονται, μπορεί να αποφευχθούν. Ομως, σε αυτή την περίπτωση - ίσως, εδώ, γίνεται περισσότερο φανερό από οποιαδήποτε άλλη - είναι απαραίτητη η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που στο κέντρο της θα έχει το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων. Αλλωστε, η αντιμετώπιση των συνεπειών τέτοιων φαινομένων, η θωράκιση δηλαδή της χώρας, είναι ένα τεράστιο έργο υποδομής, ζωτικής σημασίας. Και μόνο μια πολιτική που άξονά της θα έχει την προστασία της ζωής και της εργασίας των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να τη φέρει σε πέρας.