Με σύνθημα «κόντρα στη σήψη τους, στους δρόμους για το δίκιο» κυκλοφορεί από σήμερα στα περίπτερα ο νέος «Οδηγητής»

Μέχρι τότε τα 2,2 εκατομμύρια εργατών που πεθαίνουν κάθε χρόνο από «ατυχήματα» και επαγγελματικές αρρώστιες θα πηγαίνουν πλάι - πλάι με τα 2 εκατομμύρια ευρώ ετήσια κέρδη ενός και μόνο κλάδου, αυτού των καυσίμων.

Μέχρι τότε, μέχρι να πειστούν οι εργάτες ότι ο καπιταλισμός μπορεί χωρίς να ανατραπεί να γίνει και δικαιότερος, κάτι ιδέες περί κομμουνισμού θα τις προβάλλουν ως επικίνδυνες. Κι απέναντι σ' αυτές θα ορθώνεται κάθε εμπόδιο.

Ολο το κλάμα περί διαφθοράς - εκτός από έκφραση εσωτερικών ανταγωνισμών και ανακατατάξεων - στοχεύει και στο να σώσει ένα σύστημα από τη λαϊκή κατακραυγή. Γιατί όχι και να πείσει τον κόσμο ότι είναι θέμα ρύθμισης το να μπορεί κι αυτός να πάρει κάτι, να μετέχει στη μοιρασιά. Η επιχείρηση «τηλεκάθαρση» δείχνει πλέον πιο καθαρά την απόπειρα να εθιστούν όλοι σ' ένα «αυτονόητο»: Το χαφιεδισμό, την εμπιστοσύνη στον καλό δικαστή και γιατί όχι στο σωτήρα, όποιος κι αν εμφανιστεί έτσι.

Τώρα, μπορούν να φανούν καλύτερα και οι επιπτώσεις μιας σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης που πέρα από την αύξηση της εκμετάλλευσης «με ανθρώπινο πρόσωπο», ανέπτυξε πλατιά και μια συνείδηση του τύπου «βούτα κι άρπαξε».

Ο κόσμος των εργατών δεν έχει καμιά σχέση με όλο αυτό. Οπως χτες, έτσι και σήμερα, περιγράφει με την ίδια του τη ζωή το αύριο. Μεροκάματο, φροντίδα για τα παιδιά, μόρφωση, ψυχαγωγία. Απλά πράγματα επιδιώκει να συμβαίνουν στη ζωή του ένας εργάτης. Απλά θα είναι και αύριο. Με μια διαφορά: Για να είναι ο δικός μας κόσμος ανθρώπινος, πρέπει να φύγουν από τη μέση αυτοί. Ολοι αυτοί που σήμερα δείχνουν το βόθρο τους και μας καλούν να συμμετάσχουμε στην κάθαρση. Ψάχνουν συνενόχους. Για να γίνει ακόμα πιο πλατιά αποδεκτή μια βασική αξία του συστήματός τους: Αρπαξε τον ιδρώτα του άλλου.

Στο μεταξύ, πρόσεξε κάτι αθώες ασκήσεις που γίνονται δήθεν για να αντιμετωπίσουν κυβερνοεπιθέσεις. Στο σενάριό τους βλέπεις αρκετά από τα στοιχεία που κυκλοφορούν δίπλα σου.

Αυτά που συμβαίνουν είναι το ίδιο το σύστημα και όχι μια κακόβουλη ενημέρωση. Αυτοί που «ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις» δεν είναι ουρανοκατέβατοι, αλλά συστατικό του συστήματος. Ας το γνωρίζεις τουλάχιστον όταν παριστάνεις τον μαϊντανό σε κάποιο τέτοιο πάνελ.

Κατά τ' άλλα, στο άλλο μέτωπο εξουσίας, την εκκλησία, ήρθε η ώρα για το «Αγιο Πνεύμα». Το διακήρυξε χτες το αρμόδιο για τα εκκλησιαστικά συγκρότημα. Πιο πεζοί μεταξύ τους οι παπάδες σούρνουν τα εξ αμάξης ο ένας στον άλλον αποδεικνύοντας ξανά ότι το «πνευματικό» έχει εξαιρετικά υλική βάση.

Σα να μην αρκούν οι «όμιλοι», κυκλοφορούνε και λίστες με μίζες. Τα 'χει αυτά η διαχείριση.

Οσο για την ιερή αγανάκτηση ορισμένων δημοσιογράφων, αργά για κλάματα. Κάποιοι απ' αυτούς που πρωταγωνιστούν έχουν λαμπρύνει στην εποχή τους την περίφημη «ερευνητική δημοσιογραφία». Κι αν τολμούσες, τότε, στο ξεκίνημά τους να ρωτήσεις τι σχέση έχουν με υπηρεσίες, σε κατακεραύνωναν οι εταίροι τους γιατί «χωρίς στοιχεία» δεν μπορούμε να ρίχνουμε «λάσπη» στο «συνάδελφο». Ωσπου «λάσπη» - «συνάδελφος» και υπηρεσίες αποκαλύφθηκαν ως το περιεχόμενο του ίδιου βόθρου που διεκδικεί κυριαρχία στην εξουσία που του παραχώρησε η ανοχή.

Το γκρέμισμα κάθε μύθου είναι για καλό.

Ασε που μπορεί ο κόσμος να το γυρίσει και στο διάβασμα, αντί να χαζεύει το κουτί.