Οι ταξικές δυνάμεις άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στις μάχες για το δικαίωμα στη δουλειά, δείχνοντας τη μόνη διέξοδο που μπορούν και πρέπει να ενισχύσουν οι εργαζόμενοι
Motion Team |
Οι εργαζόμενοι της Νάουσας, ολόκληρης της Ελλάδας, βιώνουν τις επιπτώσεις από τα λουκέτα στα εργοστάσια, την πολιτική που μετατρέπει τους ανέργους σε τζάμπα εργατική δύναμη για τους εργοδότες. Βιώνουν τις συνέπειες από την εφαρμογή των νόμων Σιούφα και Ρέππα που ταυτίζονται με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων, την αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων, τη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς. Ζουν σε ένα περιβάλλον που επεκτείνεται η μερική απασχόληση, καθηλώνονται οι μισθοί, εμπορευματοποιούνται - ιδιωτικοποιούνται η Υγεία, η Πρόνοια, κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσιες επιχειρήσεις.
Ο συνδυασμός Ταξική Ενότητα ο οποίος στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, τα προηγούμενα χρόνια κατάφερε με τις δυνάμεις του (9 στις 15 έδρες) να προσανατολίσει σε σταθερά αγωνιστική - διεκδικητική κατεύθυνση το Εργατικό Κέντρο. Σήμερα, διεκδικεί και πάλι με αξιώσεις την πλειοψηφία στη νέα διοίκηση και δηλώνει πως δε θα κάνει βήμα πίσω από τη γραμμή ρήξης και αντιπαράθεσης με την πλουτοκρατία, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκφραστές της που κηρύσσουν την ταξική συνεργασία, στριμώχνουν την εργατική τάξη στα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων», για να παραδώσουν αμαχητί ό,τι δικαίωμα απέμεινε ανέγγιχτο.
Από το Φλεβάρη του 2005 μέχρι και σήμερα, οι εξελίξεις ήταν σαρωτικές, κυρίως για τους εργαζόμενους στην κλωστοϋφαντουργία. Μετά το κλείσιμο της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ», ακολούθησαν απολύσεις στα άλλα εργοστάσια του ομίλου του Λαναρά, στου «Παπαφιλίππου», και τελικά οριστικό λουκέτο σε «Κλωστήρια Β'» και «Ολυμπιακή».
Οι εργαζόμενοι συσπειρώθηκαν γύρω από το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ, που έχει υιοθετήσει το Εργατικό Κέντρο Νάουσας. Μέσα από πολύμορφους αγώνες (διαδηλώσεις, καταλήψεις, αποκλεισμούς, κλπ.), που εξελίχθηκαν σε τοπικό επίπεδο αλλά και ευρύτερα (Κιλκίς, Θεσσαλονίκη, Αθήνα) απάντησαν στην επίθεση που δέχονταν στο δικαίωμα στη δουλειά, στο εισόδημα, στη ζωή και διεκδίκησαν αιτήματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους, μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων.
Πάλεψαν για ανάπτυξη που κριτήριο θα έχει τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Αξιοποίησαν τη συμβολή της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών (ΟΕΚΙΔΕ) για να δυναμώσει ο συντονισμός σε επίπεδο κλάδου, η αλληλεγγύη και με άλλα σωματεία. Κατάφεραν ο αγώνας να πάρει παλλαϊκά χαρακτηριστικά με τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και των μικρομεσαίων της πόλης.
Οι εργαζόμενοι, με καθοδηγητή και οργανωτή της πάλης τους την ταξική διοίκηση του ΕΚ Νάουσας, απέρριψαν τα ιδεολογήματα περί «ένταξης στη Δ΄ Ζώνη» κινήτρων, ή της «αναχρηματοδότησης του Λαναρά». Απέρριψαν τα προγράμματα κατάρτισης και μερικής απασχόλησης που πρόσφερε η κυβέρνηση σαν «λύση» στην ανεργία τους και αποδέχονταν Δήμαρχος, Νομάρχης, τοπικοί βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Ανάγκασαν την κυβέρνηση να αποδεχτεί ένα από τα αιτήματά τους για συνταξιοδότηση ενός μέρους των απολυμένων (όσων έχουν συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας τους και έχουν 7.500 μέρες ασφάλισης). Την τελευταία στιγμή όμως η κυβέρνηση κατέθεσε αιφνιδιαστική ρύθμιση και μετέτρεψε τη σύνταξη σε ένα προσωρινό επίδομα ανεργίας «ειδικής εισοδηματικής ενίσχυσης»! Μεγάλες ευθύνες γι' αυτήν την εξέλιξη έχουν το ΠΑΣΟΚ και η ΓΣΕΕ, που πολέμησαν από την αρχή την τροπολογία της πρόωρης συνταξιοδότησης και με τις πιέσεις και τις προτάσεις τους διευκόλυναν την κυβερνητική υπαναχώρηση.
Και μέσα από αυτήν τη δοκιμασία, οι εργαζόμενοι της Νάουσας διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, στον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό. Ο αγώνας των απολυμένων συνεχίζεται για την υλοποίηση των μέτρων, την ένταξη στο ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης όσων εξαιρέθηκαν από την ειδική επιδότηση. Τρία χρόνια τώρα, μέσα από κοινή βδομαδιάτικη συνέλευση όλων των απολυμένων σχεδιάζεται το κάθε βήμα του αγώνα.
Την ίδια περίοδο, η ταξική διοίκηση του ΕΚ Νάουσας, στήριξε τη δράση του συνδικάτου οικοδόμων για την επίλυση των ιδιαίτερων ζητημάτων του κλάδου. Ανοιξε μέτωπο μαζί με τους εποχιακούς εργάτες στα διαλογητήρια, κιβωτοποιεία, κλπ. Στήριξε τους αγώνες των συμβασιούχων εργαζομένων σε προγράμματα Κοινωνικής Πρόνοιας στο Δήμο Νάουσας και τους καθηγητές της Εστίας Μουσών. Τους απολυμένους της ΤΡΙΚΟΛΑΝ που προσλήφθηκαν με μερική απασχόληση στο Δήμο Νάουσας και απολύθηκαν απλήρωτοι και χωρίς ένσημα.
Με τους εργαζόμενους στην οινοποιία «Μπουτάρη», στη Στενήμαχο Νάουσας, συζήτησε προχτές η βουλευτής του ΚΚΕ
Στη διάρκεια της περιοδείας το κλιμάκιο του ΚΚΕ ενημερώθηκε για τις δραστηριότητες της επιχείρησης και συζήτησε για τις επιπτώσεις που θα προκύψουν από την εφαρμογή της νέας Κοινής Οργάνωσης Αγοράς (ΚΟΑ) Οίνου, η οποία προωθεί την παραπέρα μείωση της αμπελοκαλλιέργειας, κάτι που μαθηματικά θα οδηγήσει σε αύξηση των εισαγόμενων προϊόντων από τρίτες χώρες. Σύμφωνα με τη νέα ΚΟΑ Οίνου, από τον Ιούνη του 2008 τίθεται σε εφαρμογή πρόγραμμα εκρίζωσης καλλιεργειών. Παράλληλα, επιτρέπει τη χρήση ζάχαρων για την παραγωγή κρασιού, γεγονός που ωφελεί κυρίως τις βόρειες χώρες της ΕΕ, τα σταφύλια των οποίων είναι φτωχά σε ζάχαρα σε σχέση με αυτά των μεσογειακών χωρών.
Ακολούθησε συνάντηση με τη διοίκηση του Σωματείου Εργαζομένων, που πρόσφατα εντάχθηκε στην Ομοσπονδία του κλάδου, την ΠΟΕΕΠ, και αυτή την περίοδο βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις προκειμένου να κατακτήσει την κατοχύρωση των ειδικοτήτων και την καταβολή αμοιβών και αυξήσεων με βάση την κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Οι εργαζόμενοι, μέσα από Γενική Συνέλευση, αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στην απεργία στις 13 του Φλεβάρη και στην απεργιακή συγκέντρωση που καλεί το Εργατικό Κέντρο Νάουσας.
Μιλώντας στους εργαζόμενους, στο χώρο της καντίνας, η Σοφία Καλαντίδου τους κάλεσε σε κοινό αγώνα με τους αγρότες και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, προκειμένου ενωμένοι να αντιπαλέψουν την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που αυξάνει τα κέρδη και τη δύναμη των επιχειρηματιών και, ταυτόχρονα, γεννάει την ανεργία, τη λιτότητα, το ξεκλήρισμα, εμπορευματοποιεί την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία. Αξιοποιώντας την εμπειρία τους, και γνωρίζοντας ότι ο αγώνας μπορεί να φέρει αποτελέσματα, να οργανώσουν και να κλιμακώσουν την πάλη τους.