«Η υπεράσπιση της σοσιαλιστικής επανάστασης και των κατακτήσεων της Λαϊκής Εξουσίας, κόντρα στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα ΗΠΑ - ΕΕ και των συμμάχων τους, είναι το μήνυμα της ηγεσίας και του υπερήφανου λαού της Κούβας. Μήνυμα ελπίδας για τους λαούς όλου του κόσμου ότι ο ιμπεριαλισμός είναι ισχυρός αλλά δεν είναι ανίκητος».

Με αυτές τις επισημάνσεις, ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος, άρχισε τη συζήτηση μαζί μας για την εμπειρία που αποκόμισε από την πρόσφατη αποστολή πολυμελούς αντιπροσωπείας ευρωβουλευτών της GUE/NGL που επισκέφθηκαν στις αρχές Φλεβάρη την Κούβα. Η αντιπροσωπεία της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας της GUE/NGL (η συνομοσπονδιακή ομάδα της Αριστεράς όπου συμμετέχουν και τα Κομμουνιστικά Κόμματα) είχε συναντήσεις με εκπροσώπους της κουβανικής κυβέρνησης και του ΚΚ Κούβας, αλλά και με μαζικούς φορείς.

Οπως τονίζει ο Γ. Τούσσας, από όλες αυτές τις επαφές της αντιπροσωπείας, τόσο με τον πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης Ρικάρντο Αλαρκόν, όσο και με τον επικεφαλής του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, Φερνάντο Ρεμίρες ντε Εστενιός, αλλά και άλλα στελέχη της κυβέρνησης της Κούβας, καθώς και εκπροσώπους των μαζικών λαϊκών οργανώσεων, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών, της Ομοσπονδίας Γυναικών, την Επιτροπή Στήριξης της Επανάστασης, της Ενωσης Δημοσιογράφων και τις επισκέψεις σε πανεπιστήμια, σχολεία «επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι παρά τις ωμές προκλητικές επεμβάσεις των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και την προσπάθεια απομόνωσης της Κούβας, αυτή αντιστέκεται με αξιοπρέπεια, αποφασιστικότητα και τη δύναμη του λαού της προχωράει μπροστά».

Οπως προσθέτει ο συνομιλητής μας, «οι κομμουνιστές και ο λαός της Κούβας στα πλαίσια ενίσχυσης του σοσιαλισμού, έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση μετά την ομιλία του Ραούλ Κάστρο στις 26 Ιούλη του 2007, σχετικά με τα βήματα που πρέπει να γίνουν, ώστε να βελτιωθούν αδυναμίες και προβλήματα που έχουν εντοπιστεί, όπως παραγωγικότητα, περιπτώσεις διαφθοράς, αποτελεσματικότητα στην επίτευξη των στόχων. Εχουν κατατεθεί 1.300.000 προτάσεις, σκέψεις και απόψεις μέσα από την πραγματοποίηση 153.000 συσκέψεων - συζητήσεων για το πώς μπορεί να ενισχυθεί ο σοσιαλισμός.

Σε ό,τι αφορά στην ιεράρχηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Κούβα, ξεχωρίζει ο εγκληματικός οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός από τις ΗΠΑ, καθώς και οι τυχοδιωκτικές ενέργειες της αντικουβανικής συμμορίας στο Μαϊάμι, ενάντια στην ηγεσία και το λαό της Κούβας.

Οι πιέσεις των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΕΕ και των συμμάχων τους μέσα από τον ΠΟΕ για να βάλουν κάτω από τον έλεγχό τους τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και την εκμετάλλευση των λαών των αναπτυσσόμενων χωρών, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα.

Μοχλός πίεσης και επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις είναι η απαράδεκτη λεγόμενη "κοινή θέση της ΕΕ" για την Κούβα».

«Το πρόσχημα της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επανέρχεται την ίδια στιγμή που οι αρχιτρομοκράτες Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές έχουν καταπατήσει κάθε έννοια δικαίου με το κολαστήριο του Γκουαντάναμο, της ναυτικής βάσης που κρατούν παράνομα εδώ και χρόνια.

Ταυτόχρονα συνεχίζεται η κράτηση των 5 Κουβανών πατριωτών αγωνιστών στις φυλακές των ΗΠΑ επειδή υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους.

Τώρα για τους λαούς είναι πιο ορατή η ενιαία στρατηγική των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΕΕ και των συμμάχων τους ενάντια στην Κούβα».

Ταυτόχρονα, ο Γ. Τούσσας υπογραμμίζει: «Είναι φανερά τα βήματα προόδου που έχουν γίνει, παρά τα τεράστια εμπόδια, στο βιοτικό επίπεδο με προγράμματα αντιμετώπισης των προβλημάτων στις μεταφορές, που οξύνθηκε μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, τα προγράμματα για τη λαϊκή κατοικία, για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Διεθνές πρότυπο αποτελούν τα συστήματα Παιδείας και Υγείας της Κούβας. Δεκάδες χιλιάδες γιατροί έχουν σταλεί από την κουβανική κυβέρνηση στις χώρες κεντρικής και Λατινικής Αμερικής, η βοήθεια που προσφέρει η Κούβα».

Στη συνάντηση των ευρωβουλευτών με την αντιπροσωπεία Επιτροπής από πρέσβεις των κρατών μέλων της ΕΕ στην Αβάνα, σημειώνει ο Γ. Τούσσας, «αναδείχτηκε η ανησυχία τους για τη στρατηγική διεθνών οικονομικών συνεργασιών που αναπτύσσει η Κούβα με Βενεζουέλα, Κίνα και άλλες χώρες και τη δυναμική που μπορεί να πάρει αυτή η προοπτική στην ευρύτερη περιοχή της κεντρικής και γενικότερα της Λατινικής Αμερικής. Με υπερβάλλοντα ζήλο οι πρέσβεις της Τσεχίας, Πολωνίας, Ουγγαρίας, πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, στην πίεση που ασκείται στην Κούβα για να εγκαταλείψει το δρόμο ανάπτυξης, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού που έχει επιλέξει».

Η σημερινή συνεδρίαση αποτελεί κορύφωση μιας συνολικής εκλογικής διαδικασίας, η οποία διαφέρει από αυτές των καπιταλιστικών χωρών της υποτιθέμενης κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας», αφού ο λαός αποφασίζει πρώτα ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι και στη συνέχεια επιλέγει τους καλύτερους εκπροσώπους του. Στην ουσία, ο λαός αποφασίζει, εκλέγει και χαράζει την πορεία της χώρας του. Το ΚΚ Κούβας είναι η καθοδηγητική δύναμη και τα μέλη και στελέχη αυτοδίκαια χαίρουν της εκτίμησης του λαού, που ενωμένος δίνει καθημερινές μάχες.

Υπενθυμίζεται ότι στις 21 Οκτώβρη του 2007 πραγματοποιήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη 169 Δημοτικών Συμβουλίων Λαϊκής Εξουσίας, όπου το 96% του λαού πήρε εθελοντικά μέρος στη διαδικασία. Στη συνέχεια, στις 20 Γενάρη του 2008, με τη συμμετοχή να φτάνει το 96% - δηλαδή σχεδόν 8,6 εκατομμύρια ψηφοφόροι. Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες του πλανήτη, οι εκλογές που διεξάγονται στην Κούβα είναι απόλυτα ελεύθερες, δεν υπάρχουν οποιεσδήποτε πιέσεις, δημαγωγία ή διαφθορά, δε δαπανώνται χρήματα για την αυτοπροβολή των υποψηφίων, δε χρησιμοποιούνται τα ΜΜΕ. Μοναδικότητα του εκλογικού συστήματος αποτελεί το γεγονός ότι κάθε πολίτης απολαμβάνει αυτόματα το δικαίωμα του ψηφοφόρου από τη στιγμή που συμπληρώνει το 16ο έτος της ζωής του. Ενώ σημαντικό επίσης στοιχείο της εκλογικής διαδικασίας είναι ο μηχανισμός ανάκλησης των αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες και τα αντιπροσωπευτικά σώματα.

Ο Κουβανός ηγέτης ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη ότι δεν επιθυμεί να προταθεί και να εκλεγεί στην Προεδρία του Κρατικού Συμβουλίου και του Ανώτατου Διοικητή στη σημερινή συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης, σημειώνοντας ότι «θα πρόδιδα τη συνείδησή μου αν αποδεχόμουν μια υπευθυνότητα που απαιτεί περισσότερη ευκινησία και αφιέρωση απ' ό,τι μπορώ να προσφέρω σωματικά».

Σημειώνοντας την «ανυπολόγιστη τιμή» που του έδωσαν οι συμπατριώτες του να τον εκλέξουν μέλος της Εθνοσυνέλευσης, ο Φιντέλ Κάστρο αναφέρθηκε στις απόψεις των στελεχών και των συντρόφων του κόμματος και του κράτους, που παρά την κατάσταση της υγείας του - όπου και παρέδωσε προσωρινά τα καθήκοντά του στον πρώτο Αντιπρόεδρο της χώρας, Ραούλ Κάστρο, τον Ιούλη του 2006 (λίγο πριν από τα 80ά του γενέθλια) - «ήταν απρόθυμοι να με θεωρήσουν εκτός της δημόσιας ζωής» και με «διστακτικότητα υπάκουσα».

Ο Φιντέλ Κάστρο αναφέρεται στην περίοδο της ανάρρωσής του από τη δύσκολη επέμβαση στο έντερο και τη σταδιακή αποκατάσταση. «Απέκτησα τη δυνατότητα για περισσότερο διάβασμα και διαλογισμό. Είχα αρκετή φυσική δύναμη να γράφω για μερικές ώρες, την οποία μοιράστηκα με την αποκατάσταση και τα προγράμματα ανάρρωσης. Η κοινή λογική υπέδειξε ότι τέτοια δραστηριότητα ήταν εντός των δυνατοτήτων μου». Σημείωσε όμως, ότι όταν αναφερόταν στην υγεία του ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός για να μη δημιουργηθούν λανθασμένες προσδοκίες, οι οποίες θα δημιουργούσαν «τραυματικές ειδήσεις για το λαό». Οπότε «το πρώτο μου καθήκον ήταν να προετοιμάσω το λαό, τόσο πολιτικά όσο και ψυχολογικά για την απουσία μου, μετά από τόσα χρόνια αγώνα», πρόσθεσε και υπογράμμισε ότι «η επιθυμία μου πάντα ήταν να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου μέχρι την τελευταία πνοή. Αυτή μόνο μπορώ να προσφέρω».

Ωστόσο, ο Κουβανός ηγέτης σημειώνει ότι «ευτυχώς η Επανάσταση μπορεί ακόμα να βασίζεται σε στελέχη της παλιάς φρουράς και σε άλλους που ήταν νέοι στα πρώτα βήματα της διαδικασίας (...) Εχουν τη δικαιοδοσία και την πείρα να εγγυηθούν την αντικατάσταση. Υπάρχει και η ενδιάμεση γενιά που έμαθε μαζί με μας τα βασικά της σύνθετης και σχεδόν απλησίαστης τέχνης της οργάνωσης και της καθοδήγησης της Επανάστασης».

Δηλώνοντας παρών στην επαναστατική διαδικασία, ο Φιντέλ Κάστρο τόνισε ότι «δε σας αποστέλλω αποχαιρετιστήριο μήνυμα. Η μόνη μου επιθυμία είναι να παλέψω ως στρατιώτης στη μάχη των ιδεών. Θα συνεχίσω να γράφω στη στήλη "στοχασμοί του συντρόφου Φιντέλ". Θα αποτελέσει ένα ακόμα όπλο, στο οπλοστάσιο που διαθέτουμε...».

Η ανακοίνωση αυτή έφερε πάλι στο προσκήνιο τα σενάρια περί... «εκδημοκρατισμού της Κούβας, πιθανών αλλαγών στο καθεστώς», ενώ άμεση ήταν η αντίδραση του Αμερικανού Προέδρου Τζορτζ Μπους, ο οποίος έσπευσε να υποσχεθεί ότι «θα βοηθήσει το λαό της Κούβας να αντιληφθεί την ευλογία της ελευθερίας», προσθέτοντας ότι «η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να εργαστεί με τον κουβανικό λαό ώστε να ξεκινήσουν να χτίζονται ινστιτούτα που απαιτούνται για τη δημοκρατία».

Στα ίδια πλαίσια κινήθηκαν αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ με ανακοινώσεις τους διάφοροι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών ευρωπαϊκών δυνάμεων αναμάσησαν τα περί «κομμουνιστή τυράννου», «ευκαιρίας» για... περισσότερη δημοκρατία, σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.ά.

Οπως ήταν αναμενόμενο, στα ίδια πλαίσια κινήθηκαν και οι υποψήφιοι για το χρίσμα τόσο των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικάνων για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, οι διάφορες αντικουβανικές ομάδες δεν έκρυψαν τη χαρά τους για την απόφαση του Φιντέλ Κάστρο, υποστηρίζοντας όμως ότι καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει αν δεν πεθάνει ο Κουβανός ηγέτης.

Με την ανακοίνωση του Φιντέλ Κάστρο τα ξένα και ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με εκτενή δημοσιεύματά τους έκαναν λόγο για... «αποχώρηση» και «παραίτηση» του Κουβανού ηγέτη από την εξουσία, «τέλος εποχής», «αλλαγή πολιτικής», αλλά και τα γνωστά αναμασήματα για περισσότερη «ελευθερία» και «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Δεν παρέλειψαν επίσης να αναφερθούν στους πιθανούς «διαδόχους» του, στους ισχυρισμούς ότι οι Κουβανοί «θα καλωσορίσουν κάθε αλλαγή προς βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου», ενώ έκαναν στον Κάστρο ουσιαστικά έναν επικήδειο, μέσα από εκτενή αφιερώματα στη ζωή του.

Η πρόσφατη απόφαση του Φιντέλ Κάστρο να μην επανεκλεγεί Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου δε σημαίνει παραίτηση ή αποχώρησή του από τη ζωή της Επανάστασης, σημειώνει η εφημερίδα «Γκράνμα» στις 20 Φλεβάρη. «Και αυτό επειδή η Επανάσταση είναι μια διαδικασία συνέχειας, και ο σύντροφος Φιντέλ θα συνεχίσει να είναι ο ηγέτης της Επανάστασης του σήμερα και του αύριο», προσθέτει το άρθρο, «αφού έχει καταφέρει να υπερβεί τα ανθρώπινα όρια της πολιτικής ζωής και έχει γίνει μέλος της οικογενειακής ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας του κουβανικού λαού».