Associated Press

Εικόνες καταστροφής από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Ράφα

Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ έδωσε το «παρών» σε μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στη Ραμάλα, με την οποία ξεκίνησε το Συνέδριο, με στόχο την καταδίκη της απάνθρωπης σφαγής στη Γάζα. Στην εναρκτήρια εκδήλωση του Συνεδρίου παραβρέθηκαν όλα τα κόμματα που συμμετέχουν στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, εκπρόσωπος του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, ο πρωθυπουργός και εκπρόσωπος της «Χαμάς». Επίσης χαιρέτισε και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό ο εκπρόσωπος του ΚΚ Ισραήλ. Χαιρέτισαν ακόμα οι εκπρόσωποι του Ιορδανικού ΚΚ και του ΚΚ Κίνας, ενώ συμμετείχαν εκπρόσωποι από τα: Νοτιοαφρικάνικο ΚΚ (συμμετείχε και χαιρέτισε εκ μέρους των ξένων αντιπροσωπειών ο ΓΓ της ΚΕ του Μπλέιντ Ντζιμάντε), ΑΚΕΛ Κύπρου, Γαλλικό ΚΚ, «Αριστερά» Γερμανίας, Αριστερό Κόμμα Σουηδίας, ΚΚ Βρετανίας, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Νορβηγίας, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών και η Κομμουνιστική Επανίδρυση Ιταλίας.

Οι αντιπροσωπείες, είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με κοινωνικές οργανώσεις, που τους έδωσαν την εικόνα της σκληρής πραγματικότητας που βιώνει ο παλαιστινιακός λαός. Με το τείχος να μετατρέπεται σε φυλακή για τους ανθρώπους αυτούς και οι ελλείψεις σε στοιχειώδη αγαθά και υποδομές να κάνουν τη ζωή τους κόλαση, ενώ οι ισραηλινές μπουλντόζες εξακολουθούν το έργο της κατεδάφισης παλαιστινιακών κατοικιών...

Οι ξένες αντιπροσωπείες που συμμετείχαν στο Συνέδριο, πραγματοποίησαν επισκέψεις στην Ιεριχώ, στην ιορδανική κοιλάδα και στη Δυτική Οχθη, που είναι η ευφορότερη περιοχή στην Παλαιστίνη. Μία περιοχή κατά κύριο λόγο καταπατημένη από τους Ισραηλινούς, με ελάχιστη γη να απομένει για τους Παλαιστινίους, που αναγκάζονται να γίνονται εργάτες γης στους κατακτητές με πενιχρές αμοιβές.

Η αποστολή του ΚΚΕ, μέσα από δηλώσεις της στα τοπικά ΜΜΕ, μπόρεσε να εκφράσει την αγωνιστική αλληλεγγύη των κομμουνιστών και του αντιιμπεριαλιστικού και φιλειρηνικού κινήματος της Ελλάδας στο δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού, που διεκδικεί μια ελεύθερη, ανεξάρτητη, βιώσιμη πατρίδα.

Στις κάλπες καλούνται να προσέλθουν σήμερα περίπου 35 εκατομμύρια Ισπανοί για να εκλέξουν τα 350 μέλη της Βουλής και τους 259 γερουσιαστές.

Οι προβλέψεις φέρουν τον μέχρι τώρα πρωθυπουργό και επικεφαλής του «Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος» Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο να έχει προβάδισμα έναντι του ηγέτη του «Λαϊκού Κόμματος» Μαριάνο Ραχόι. Βασικά θέματα που κυριάρχησαν και στην προεκλογική εκστρατεία αφορούσαν στη βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ, στη μετανάστευση και την οικονομία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές της 14ης Μάρτη του 2004 το «Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα» (PSOE) είχε λάβει το 42,27% από το 34,7% που είχε πετύχει στις εκλογές του 2000, ενώ το «Λαϊκό Κόμμα» (PP) υπέστη σοβαρό πλήγμα συγκεντρώνοντας το 37,70% από το 45,2% που είχε πετύχει στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Τρίτο σε ψήφους ήρθε το κόμμα της «Ενωμένης Αριστεράς» (IU) με 4,96%, ενώ ακολούθησε το κόμμα των «Καταλανών κεντροδεξιών εθνικιστών» (CiU) με 3,24%, και το κόμμα της «Καταλανικής Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς» (ERC) με 2,5%.

Μία από τις βασικότερες αιτίες της ήττας του «Λαϊκού Κόμματος» το 2004 αποτέλεσε η ανάμειξη της Ισπανίας στον πόλεμο του Ιράκ, που με τη σειρά της οδήγησε στις βομβιστικές επιθέσεις σε τρένα στη Μαδρίτη στις 11 Μάρτη 2004, τρεις μόλις ημέρες πριν τις εκλογές.

Τότε, προεκλογικά, ο Θαπατέρο είχε εκμεταλλευτεί την αντίθεση και δυσαρέσκεια του λαού για την ανάμειξη της χώρας στον πόλεμο στο Ιράκ, ωστόσο ένα από τα πρώτα μελήματα της κυβέρνησης Θαπατέρο ήταν να ανακοινώσει την αύξηση των στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, ενώ παράλληλα διατράνωνε τη θέση ότι σε περίπτωση που ο έλεγχος στο Ιράκ περάσει στα χέρια του ΟΗΕ, οι Ισπανοί στρατιώτες θα παραμείνουν. Δε θα πρέπει εξάλλου κανείς να ξεχνά πως ήταν οι σοσιαλιστές που έβαλαν την Ισπανία στο ΝΑΤΟ το 1986 (από τους κόλπους τους προέρχεται και ο πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα), ενώ καμία αντίρρηση δεν είχαν εκφράσει στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Επιπρόσθετα, είναι ένθερμοι υποστηρικτές του γαλλο-γερμανικού άξονα και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με ό,τι αυτό ισοδυναμεί στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.

Η «Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας» πάει στις εκλογές με σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και αντιθέσεις, κυρίως λόγω της στάσης που κρατάει η ηγετική ομάδα υπό τον Γκάσπαρ Γιαμαθάρες (κέρδισε σε προκριματικό δημοψήφισμα, αλλά καταγγέλλεται για πολλές αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις σε διάφορες οργανώσεις), ο οποίος επιδιώκει με κάθε τρόπο να εξοβελίσει το ΚΚ Ισπανίας. Το ΚΚ Ισπανίας σε πολλά ντοκουμέντα του επισημαίνει αυτές τις αντιθέσεις, προβάλλει για τις εκλογές μέτρα που αμβλύνουν κάποιες «οξείες γωνίες» από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα και θεωρεί ότι μετά τις εκλογές θα πρέπει να γίνει μια εφόλης της ύλης συζήτηση για την οργανωτική λειτουργία της «Ενωμένης Αριστεράς».

Στις εκλογές συμμετέχει και το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, που καλεί την εργατική τάξη να παλέψει για μια πολιτική ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ και ΝΑΤΟ και να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει και τα μέσα παραγωγής καταργώντας την καπιταλιστική εκμετάλλευση.