ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 8 Μάρτη 2008
Σελ. /32
Το θράσος τους δεν έχει όριο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την άθλια μεταχείριση νεαρών γυναικών που προσλαμβάνονται και πληρώνονται ανάλογα με την εμφάνισή τους από τη Helexpo διάλεξε να εκμεταλλευτεί για αντιπολιτευτική προπαγάνδα η Μαρία Δαμανάκη.

Δεν είναι δύσκολο όμως να καταλάβει κανείς το μέγεθος της υποκρισίας. Σε Ερώτηση που κατέθεσε, η κ. Δαμανάκη διαμαρτύρεται για την παραβίαση της αρχής της «ίσης αμοιβής για ίση εργασία», αλλά το ότι οι εργαζόμενες «περιλαμβάνονταν στον κατάλογο με τα αντικείμενα και τους χώρους προς ενοικίαση από τον εκθεσιακό φορέα», το ότι αυτές οι κοπέλες αναγκάζονταν να δουλεύουν «ωρομίσθιες» προσπερνιέται στο κείμενο της Ερώτησης σαν κάτι ...συνηθισμένο και φυσιολογικό. Δε θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο βέβαια: Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, με το νόμο 2956/2001, κατοχύρωσε νομικά τα δουλεμπορικά γραφεία, τις λεγόμενες εταιρείες προσωρινής απασχόλησης. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί το δουλεμπόριο απόλυτα θεμιτό, για χάρη της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας». Ομως, όταν κάποιος δίνει στις επιχειρήσεις το δικαίωμα ν' απασχολούν τους εργαζόμενους όταν και για όσο έχουν ανάγκη και να τους πετούν έπειτα στο δρόμο, δεν είναι - τουλάχιστον - κοροϊδία ο ίδιος να καλλιεργεί την αυταπάτη ότι θα δεχτούν οι επιχειρήσεις ...υποδείξεις για τους όρους της απασχόλησης;

Απ' την άλλη μεριά, μία μόλις μέρα μετά την παρουσίαση του νομοσχεδίου που χτυπά αλύπητα ακόμα μια φορά τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων μανάδων, η γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων και βουλευτής της ΝΔ, Κατερίνα Παπακώστα, με αφορμή την 8η Μάρτη, βγήκε να δηλώσει ότι αισθάνεται «ιδιαίτερα ικανοποιημένη, γιατί, κάθε χρόνο, προχωράμε βήματα μπροστά τη θέση της γυναίκας»..! Η μόνη που μπορεί να θεωρεί «βήμα μπροστά» τα νέα μέτρα, την επέκταση του εργάσιμου βίου, τη γενίκευση της «ελαστικής απασχόλησης», κτλ., είναι η πλουτοκρατία.

Γαλαντομία των κερδών

Με το σύνθημα «Κάντε την πρόληψη ...στάση ζωής» ο όμιλος «Υγεία - Μητέρα - Λητώ» ανακοίνωσε χτες μια καμπάνια ενημέρωσης των γυναικών για τον καρκίνο του μαστού, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Μάλιστα, ο όμιλος προσφέρει στα τρία νοσοκομεία και στο συνεργαζόμενο πολυιατρείο στον Πειραιά δωρεάν εξέταση μαστού (μαστογραφία ή υπέρηχο μαστού). Για να πάει κάποια γυναίκα έπρεπε χτες και σήμερα να προσέλθει σε συνεργαζόμενα με τον όμιλο καταστήματα και να συμπληρώσει την απαραίτητη αίτηση. «Οι εξετάσεις αυτές θα πραγματοποιηθούν σε τελευταίας γενιάς Ψηφιακούς Μαστογράφους που είναι εγκαταστημένοι στα νοσοκομεία του ομίλου, όπου διενεργούνται ετησίως περισσότερες από 15.000 μαστογραφίες και υπέρηχοι μαστού».

Μόνο με το τιμολόγιο του ΙΚΑ, δηλαδή 75 ευρώ, οι 15.000 μαστογραφίες αποφέρουν έσοδα 1.125.000 ευρώ το χρόνο. Κάπως έτσι τα ενοποιημένα κέρδη του ομίλου εκτινάχτηκαν στα 24 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα μισά είναι απ' τα δυο μαιευτήρια.

Ε, με τέτοια απογείωση των κερδών γιατί να μην εμφανίζεται κανείς και ως γαλαντόμος στην πρόληψη από σύγχρονες μάστιγες. Γι' αυτό και η πάλη των γυναικών για τα δικαιώματά τους είναι συνυφασμένη με την πάλη για ένα ενιαίο, δημόσιο σύστημα Υγείας με δωρεάν υπηρεσίες, γιατί κέρδος και Υγεία ως αγαθό είναι ασύμβατα...

Το παίζει ... μασκαριλίκι

Οταν ένας πρώην προσπαθεί να μασκαρευτεί για να θυμίσει το άδοξο παρελθόν του, τι μπορείς να πεις; Οτι κάνει τον «Ανάποδο Τύπο» για χαβαλέ; Γιατί χαβαλέ συνέντευξη σε εφημερίδα γνωστή για τις αντιΚΚΕ απόψεις της (Παρασκευή αυτή) προσπάθησε να δώσει ο διευθυντής άλλης, νεότευκτης χαβαλέ εφημερίδας, (σαββατιάτικος ο «Ανάποδος») ΣΥΝασπισμένης, (σπουδαίο χιούμορ αλήθεια ο Θ. Καρτερός πού το 'κρυβε;) ντυμένος (λόγω Αποκριάς άραγε;) με τον Λένιν. Και το να κάνεις χαβαλέ με τον Λένιν είναι ίδιον των πρώην. Αυτός θα ξεχώριζε... Τη «σκουριά» λέγανε πως άφηναν πίσω τους όταν αποφάσισαν να βολευτούν. Φαίνεται πως το πολύ γαρ του ανανεωτικού αέρα τούς «φουσκώνει». Και κάνουν πως πουλάνε τρέλα... Ισως είναι και της μόδας. Πουλάνε μασκαριλίκι, χλευάζοντας την κομμουνιστική ιδεολογία και πολιτική γιατί μ' αυτό τους δίνουν πόντους. Για να βολευτούν καλύτερα. Εκτός και αν όντως η πολιτική τους είναι χαβαλές...

Κάνει το χαζό...

Οταν η πονηριά συναντάται με την ασχετοσύνη βγαίνει κουτο-πονηριά. Ο λόγος για την εφημερίδα «Το παρασκήνιο» και τη σελίδα του Χ. Χαλαζιά που επιχειρεί πονηριά συνειρμών και βάζει το ρεπορτάζ του ΣΥΡΙΖΑ με τη φωτογραφία του Α. Αλαβάνου κάτω από τις εικόνες των Μαρξ, Ενγκελς και Λένιν. Τυχαίο; Οχι όταν θες να δημιουργήσεις προβοκατόρικους συνειρμούς «συγγένειας» αν όχι ταύτισης ΚΚΕ και ΣΥΝ. Και αυτό φαίνεται και από τη δήθεν ασχετοσύνη του αρθρογράφου που γράφει στο κείμενό του «... οι πολιτικοί όροι της δεκαετίας του -70 έχουν ξεπεραστεί και το πρόβλημα δεν είναι τόσο ο ιμπεριαλισμός, όσο ο καπιταλισμός (ας διαβάσουν στον Περισσό πέρα από τον Στάλιν και λίγο Μπουχάριν)». Δηλαδή το θεωρητικό πρόβλημα που προσεγγίζει ο αρθρογράφος είναι κάτι «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή... όχι κανέλα αλλά τρέχα γύρευε...». Ελα όμως που ο ποιητής νομίζει πως θα ψαρέψει στα θολά νερά σπείροντας συγχύσεις ότι ο ΣΥΝ είναι αντικαπιταλιστική δύναμη ή μήπως αντιιμπεριαλιστική; Μπορεί να είναι το ένα χωρίς το άλλο; Και τι δουλειά έχει ο αντικαπιταλισμός με τον κυβερνητισμό του ΣΥΝ; Αλλά είπαμε, κάνει το χαζό μπας και πιάσουν τα ψαρέματά του...


Διασπαστική προπαγάνδα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΩΠ! ΚΙ ΑΛΛΟ «επιχείρημα» βρέθηκε τώρα ενάντια στην απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ.

Παπαγαλίζεται, μάλιστα, δεόντως από τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης (και όχι μόνο).

Με τις διακοπές ρεύματος - λένε - καταστρέφονται οι μικρές επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες!

Ολα, τους πήγαιναν καλά και ξαφνικά ήρθαν οι απεργίες της ΔΕΗ για το Ασφαλιστικό και τους τα χάλασαν.

Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα των επαγγελματιών; `Η, μήπως, η Εφορία που θα έρθει για μία ακόμη χρονιά να τους «στραγγαλίσει»;

Ηδη, πάντως, άρχισαν να εμφανίζονται σποραδικά και οι «αγανακτισμένοι πολίτες», που διαμαρτύρονται για την κατάσταση.

Γνωστά φαινόμενα, γνωστές ιστορίες. Τα θυμάστε επί ΠΑΣΟΚ εναντίον των αγροτών ή με τη σημερινή κυβέρνηση όταν απεργούσαν οι ναυτεργάτες;

Οσο και να προσπαθούν όμως να χωρίσουν τον ελληνικό λαό, θα δυσκολευτούν να τα καταφέρουν.

Βλέπετε, από την άλλη, τον ...ενώνουν, πραγματοποιώντας εναντίον του μια τεράστια αντιασφαλιστική επίθεση.

Γιατί όταν διακυβεύονται οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα κέρδη του κεφαλαίου, διακρίσεις δε γίνονται.

Κι αυτό καλά θα κάνουν να το καταλάβουν ακόμη και όσοι απέμειναν να έχουν αυταπάτες ότι τα περί Ασφαλιστικού «δεν τους αφορούν».

ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΗ για το Ασφαλιστικό και ο Γιώργος Σουφλιάς. Μας είπε να καταλάβουμε πως «η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων ποτέ δεν είναι ευχάριστη»!

Σοβαρά; Εμείς πάλι λέμε ότι μπορεί να είναι εξαιρετικά ευχάριστη και να δημιουργεί σε όλους ευδιαθεσία.

Αν, για παράδειγμα, υποχρεώνονταν οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές να επιστρέψουν όσα χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία ποιος (εκτός από αυτούς τους λίγους) θα ήταν δυστυχισμένος;

Μάλιστα, θα είχαμε πραγματικό γλέντι, αν αυτά τα χρήματα δίνονταν σε αυτούς που όντως ανήκουν με αξιοπρεπείς συντάξεις.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το πραγματικό πρόβλημα

Εδώ και έξι τουλάχιστον μήνες, πριν ακόμα τις τελευταίες εθνικές εκλογές, η προετοιμασία του εδάφους για τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση στηρίχτηκε σε μια χωρίς προηγούμενο προπαγάνδα γύρω από την «αναγκαιότητα» των ανατροπών, τις δήθεν «αδικίες» και «στρεβλώσεις» του συστήματος, τα ελλείμματα και τις «προνομιούχες» κατηγορίες εργαζομένων. Στον έναν ή στον άλλο βαθμό, ανάλογη είναι η προπαγάνδα που συνόδευε και τις προηγούμενες αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις, τόσο επί ΠΑΣΟΚ, όσο και επί ΝΔ, αλλά και κάθε μέτρο που έβαζε και βάζει στο στόχαστρο θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων και αντικειμενικά προκαλεί αντιδράσεις.

Η παρουσίαση, προχτές, του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση απέδειξε ποιους θεωρεί η κυβέρνηση - και η κάθε κυβέρνηση - «προνομιούχους» και «αδικημένους», πώς αντιλαμβάνεται τις «στρεβλώσεις». Οι νέοι εργαζόμενοι και οι μητέρες, αυτοί που λιώνουν για χρόνια στο μεροκάματο και τώρα βρίσκονται στην τελική ευθεία για να συνταξιοδοτηθούν, είναι ορισμένοι μόνο από τους «προνομιούχους» που ανακάλυψε η κυβέρνηση. Οσο για τους «αδικημένους», αυτοί δεν είναι άλλοι από τους μεγαλοεργοδότες, οι οποίοι όχι μόνο δε θίγονται στο ελάχιστο και από τη νέα μεταρρύθμιση, αλλά, επιπλέον, ετοιμάζονται να κερδοσκοπήσουν εκ νέου με τον πυλώνα της ιδιωτικής ασφάλισης και τα Επαγγελματικά Ταμεία, που με βεβαιότητα ενισχύουν τα μέτρα της κυβέρνησης.

Αυτή είναι και η πραγματική βάση του «προβλήματος» του Ασφαλιστικού. Οτι σε ένα σύστημα που την εξουσία κατέχουν οι κεφαλαιοκράτες, δεν είναι δυνατόν ποτέ η Κοινωνική Ασφάλιση να εκληφθεί ως δικαίωμα. Λογίζεται ως εργατικό «κόστος» - μη μισθολογικό μάλιστα! -, το οποίο βαραίνει την αύξηση της κερδοφορίας. Γι' αυτό και βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο. Καμιά κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να λύσει το «πρόβλημα» του Ασφαλιστικού προς όφελος των εργαζομένων, όσο στο ζήτημα της εξουσίας απαντάει από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου. Σε τελική ανάλυση, αυτό είναι το πρόβλημα του Ασφαλιστικού. Οτι η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία είναι υποχρεωμένη να περικόπτει δικαιώματα για να αναπαράγει πιο αποδοτικά τα κέρδη της.

Το ζήτημα που αναπόφευκτα τίθεται σήμερα, είναι αν οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να εμποδίσουν τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση. Βεβαίως και μπορούν. Με την ενιαία ταξική τους πάλη. Που σημαίνει καθολικός αγώνας, που θα ενώνει κλάδους και εργαζόμενους σ' ένα κοινό μέτωπο με ξεκάθαρους τους ενόχους και το στόχο. Που θα τραβάει το παραβάν από την πραγματική πολιτική αιτία του προβλήματος και θα τη βάζει στο στόχαστρο. Ενας τέτοιος αγώνας είναι ικανός να στριμώξει την κυβέρνηση, να αποσπάσει κατακτήσεις.

Η αξία, όμως, ενός τέτοιου αγώνα πάει ακόμα παραπέρα. Γιατί όσο περισσότεροι εργαζόμενοι «ψήνονται» στο καμίνι της ταξικής πάλης, όσο συνειδητοποιούν τη δύναμη που κρύβουν τα χέρια και το μυαλό τους, όσο αντιλαμβάνονται πως ο αντίπαλος έχει όνομα και κρατάει στα χέρια του την εξουσία, τόσο θα δυναμώνει η πολιτική πάλη για την ανατροπή του. Για μια άλλη εξουσία, όπου η Κοινωνική Ασφάλιση, η Υγεία και τα άλλα κοινωνικά αγαθά θα είναι πραγματικά δικαίωμα, στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών του λαού.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ