Ούτε τα προσχήματα δε θέλει πλέον να κρατήσει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Ο λόγος για την Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή Διυλιστήρια και τη Χημική Βιομηχανία, στην οποία το προεδρείο της συγκροτήθηκε μόλις την περασμένη Δευτέρα και μάλιστα μετά από χρόνια από μία μόνο παράταξη αυτή της ΠΑΣΚΕ.

Αντί να ασχοληθεί με το Ασφαλιστικό και τους αναγκαίους αγώνες, ο πρώτος καημός της νέας διοίκησης ήταν να στείλει έγγραφο προς όλα τα σωματεία - μέλη για να τους ενημερώσει ότι η Καθαρά Δευτέρα είναι εργάσιμη μέρα στον ιδιωτικό τομέα και κατά συνέπεια επιτρέπεται η λειτουργία των επιχειρήσεων και η απασχόληση των εργαζομένων χωρίς να δικαιούνται επιπρόσθετη αμοιβή. Καταλήγοντας μάλιστα προειδοποιεί ότι «αν ο μισθωτός απουσιάσει αυθαίρετα από την εργασία του, όχι μόνο δε δικαιούται να λάβει το ημερομίσθιό του, αλλά η απουσία του χαρακτηρίζεται αδικαιολόγητη».

Το κατάπτυστο μήνυμα στρέφεται καθαρά ενάντια στους εργολαβικούς εργαζόμενους της εταιρείας, αφού το μόνιμο προσωπικό έχει κατακτήσει την αργία της Καθαράς Δευτέρας από τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Οπως και να 'χει, είναι και αυτό μια επιπλέον απόδειξη για να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι πρέπει να ξεμπερδέψουν όσο γίνεται πιο γρήγορα με αυτού του είδους τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που μόνο «καθήκον» έχουν να βάζουν τις σφραγίδες ομοσπονδιών και σωματείων στις αξιώσεις των εργοδοτών...

Κυβέρνηση και πολυεθνικές, βλέποντας ότι «δεν περνάει» η επιχείρηση τρομοκρατίας σε βάρος των απεργών εργαζόμενων στα λιμάνια, επιστρατεύουν «άλλα μέσα» για την ανακοπή των αγώνων τους. Τη μέρα της 24ωρης παμπειραϊκής απεργίας, από την πολυεθνική διαμεταφορική εταιρεία ΖΙΜ - της οποίας ο πρόεδρος είναι και πρόεδρος της Διεθνούς Ναυτικής Ενωσης, ενώ η εταιρεία αυτή είναι από τους κύριους «διεκδικητές» του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων - στάλθηκε μέσω του διαδικτύου κείμενο σε ναυτιλιακές εταιρείες, το οποίο «καλούσαν» τους υπαλλήλους υπογράψουν. Στο κείμενο αναφερόταν ότι αρνούνται να απεργήσουν και ότι ο κλάδος από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων του λιμανιού «υποφέρει αυτή τη στιγμή και έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά»! Ωμός εκβιασμός, στη μια όψη του αντεργατικού νομίσματος.

Στην άλλη όψη του νομίσματος, βρίσκεται η ασυδοσία κυβέρνησης και πολυεθνικών. Για να χρησιμοποιήσουν το ιδιωτικό λιμάνι του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας ως απεργοσπαστικό μηχανισμό, θέτουν καθημερινά σε κίνδυνο τη ζωή των εργαζομένων και των οδηγών των οχημάτων, καθώς δεν υπάρχουν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας. Ο δρόμος που οδηγεί στο λιμάνι είναι ουσιαστικά «μονοπάτι». Δημιουργείται τεράστια ουρά με πάνω από 400 νταλίκες σε 24ωρη βάση. Οι οδηγοί να εξαντλούνται καθώς αναγκάζονται να βρίσκονται στο τιμόνι από 16 ως 18 ώρες! Περνάνε σημεία επικίνδυνα, όπως ετοιμόρροπες γέφυρες. Στο ίδιο το λιμάνι δεν υπάρχει καμία υποδομή ούτε καν πυρασφάλεια. Η κατάσταση, αναφέρεται, είναι ανεξέλεγκτη, η περιοχή έχει μετατραπεί σε καρμανιόλα και οι κάτοικοι έχουν χάσει την ηρεμία τους. Αυτά καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΕΣΑΚ Οδηγών Φορτηγών. Το αυτί των αρμοδίων όμως δεν ιδρώνει. Αρκεί που οι πολυεθνικές βρίσκουν τρόπο να εξασφαλίζουν έστω και κομμάτι από τα κέρδη, που εδώ και μέρες τους στερεί η απεργία των λιμενεργατών...